INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 15.10.2010 r. (data wpływu 25.10.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z tytułu udostępnienia znaku towarowego w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z tytułu udostępnienia znaku towarowego w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą. W ramach prowadzonej działalności sprzedawał między innymi towary handlowe. Od pewnego czasu nie dokonuje już sprzedaży towarów handlowych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca jest także właścicielem zarejestrowanego znaku towarowego. Znak towarowy jest zarejestrowany w Urzędzie Patentowym i korzysta z ochrony na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i terytorium Unii Europejskiej. W ramach prowadzonej działalności do tej pory Wnioskodawca udzielał licencji do znaku towarowego osobie prawnej za wynagrodzeniem. Dochody uzyskiwane z tytułu udostępnienia znaku towarowego Wnioskodawca opodatkowuje podatkiem liniowym w wysokości 19%.

Z uwagi między innymi na zaprzestanie sprzedaży towarów w ramach działalności gospodarczej, obecnie Wnioskodawca rozważa zamknięcie i następnie likwidację tej działalności. Z momentem likwidacji działalności zostaną rozwiązane wszystkie umowy zawarte w jej ramach, w tym również umowa o udzielenie licencji na znak towarowy. Wnioskodawca planuje jednak nadal udostępniać znak towarowy (zasadniczo jednemu) podmiotowi (osobie prawnej) za wynagrodzeniem, ale już jako osoba fizyczna nieprowadzącą działalności gospodarczej. W tym celu - już po likwidacji działalności - zamierza zawrzeć nową umowę licencyjną na znak towarowy. Zamiarem Wnioskodawcy jest opodatkowanie przychodów z tytułu udzielenia licencji na znak towarowy po zamknięciu działalności gospodarczej zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie art. 6 ust. 1 a ustawy o ryczałcie.

W związku z posiadanym znakiem towarowym Wnioskodawca nie będzie podejmował żadnych istotnych działań, takich jak promocja i reklama znaku, etc. Zasadniczo będzie jedynie ponosił koszty opłat w Urzędzie Patentowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy można opodatkować przychody z tytułu udostępnienia znaku towarowego - po zakończeniu prowadzenia działalności gospodarczej i jej formalnej likwidacji - zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o ryczałcie według stawki 8,5%, pod warunkiem złożenia odpowiedniego zawiadomienia naczelnikowi urzędu skarbowego...
2. Czy umowa o udostępnieniu znaku towarowego jest umową o podobnym charakterze do umowy dzierżawy, o której mowa w art. 6 ust. 1a ustawy o ryczałcie...
3. Czy wysokość uzyskiwanych przez Wnioskodawcę przychodów z tytułu udostępnienia znaku towarowego ma wpływ na możliwość opodatkowania przychodów z tego tytułu zryczałtowanym podatkiem dochodowym zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o ryczałcie...
   
   

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 6 ustawy o ryczałcie, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osiągane przez osoby fizyczne:

• prowadzące działalność gospodarczą (art. 6 ust. 1 ustawy o ryczałcie),
• osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 6 ust. 1a ustawy o ryczałcie).
  
  

Art. 4 ust. 1 pkt 12 ustawy o ryczałcie stanowi, iż pod pojęciem pozarolniczej działalności gospodarczej należy rozumieć pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o PIT. Zgodnie zaś z art. 5a pkt 6 ustawy o PIT, pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową;

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. I pkt 1, 2 i 4—9.

Z powyższego wynika więc, iż odpowiedź na pytanie pierwsze dotyczące sposobu opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu udostępnienia znaku towarowego jest uzależniona od zakwalifikowania tych przychodów do określonego źródła przychodu zgodnie z ustawą o PIT. Konieczne jest więc poddanie analizie art. 10 ustawy o PIT.

Art. 10 ust. 1 tej ustawy, jako źródła przychodu, wymienia między innymi:

• pozarolniczą działalność gospodarczą (pkt 3), oraz
• najem, podnajem, dzierżawę, poddzierżawę oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawę, poddzierżawę działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).
  
  

Z przytoczonych regulacji wynika więc, iż zakwalifikowanie do jednego z wymienionych źródeł przychodów uzależnione jest od tego, czy określony składnik majątku jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą, czy też nie. Potwierdza to także brzmienie art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o PIT, zgodnie z którym przychodem z działalności gospodarczej są także przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą. Innymi słowy, w przypadku, gdy dany składnik nie jest związany z działalnością gospodarczą może być on opodatkowany jako przychody ze źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT, czyli przychody z tytułu najmu (dzierżawy) i umów o podobnym charakterze zawieranych poza działalnością gospodarczą.

Nie ma również przeciwwskazań, aby dany składnik majątku, który pierwotnie był związany z działalnością gospodarczą wyłączyć z tej działalności, zmieniając zakres przedmiotowy prowadzonej działalności - opodatkować od tego momentu przychody uzyskiwane z najmu (dzierżawy) i umów o podobnym charakterze jako przychody uzyskiwane poza działalnością gospodarczą.

Zdaniem Wnioskodawcy stanowisko takie potwierdza także w wydanej interpretacji prawa podatkowego z dnia 16 kwietnia 2010 r. (nr ITPBI/415-68/10/TK) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy. Interpretacja ta dotyczyła stanu faktycznego, w ramach którego składnik majątku związany z działalnością gospodarczą został z niej wycofany i w związku z tym mógł być opodatkowany podatkiem zryczałtowanym poza działalnością gospodarczą. W interpretacji wskazano, iż „Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż uzyskuje Pan przychody z wynajmu nieruchomości w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wynajmowane nieruchomości stanowią środki trwałe w prowadzonej działalności gospodarczej. Z dniem 1 kwietnia 2010 r. zamierza Pan wykreślić najem z wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, a osiągane dochody z najmu opodatkować na zasadach ryczałtu ewidencjonowanego jako najem prywatny. Biorąc pod uwagę zaprezentowany we wniosku opis stanu faktycznego oraz przepisy prawne w tym zakresie należy stwierdzić, że w związku z tym, iż dokona Pan wykreślenia najmu z ewidencji działalności gospodarczej, a tym samym przedmiotem najmu nie będą składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, najem nieruchomości stanowi źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody uzyskiwane z najmu mogą być opodatkowane zgodnie z wolą podatnika, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.”

Przedstawioną powyżej analizę należy odpowiednio odnieść do sytuacji Wnioskodawcy, w której zlikwiduje on działalność gospodarczą i rozpocznie udostępnianie znaku towarowego na podstawie umowy zawartej z nim już jako osobą nieprowadzącą działalności gospodarczej. Zdaniem Wnioskodawcy w jego przypadku zostanie spełniony warunek do uznania, iż może on opodatkować udostępnianie znaku towarowego poza działalnością gospodarczą na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT, czyli składnik majątku będący przedmiotem umowy nie będzie związany z działalnością gospodarczą, ponieważ w momencie zawierania nowej umowy na udostępnienie znaku towarowego nie będzie on prowadził już działalności gospodarczej.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy z momentem likwidacji działalności gospodarczej znak towarowy stanie się składnikiem majątkowym niezwiązanym z działalnością gospodarczą i dlatego przychody z jego udostępnienia mogą być traktowane jako przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze, wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT. W konsekwencji, pod warunkiem złożenia odpowiedniego zawiadomienia do naczelnika urzędu skarbowego, mogą być one opodatkowane zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o ryczałcie, czyli według stawki 8,5%.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, opodatkowanie umów udostępnienia znaku towarowego zryczałtowanym 8,5% podatkiem będzie możliwe jeżeli umowa ta będzie uznana za umowę najmu lub dzierżawy lub umowę o podobnym charakterze. W ocenie Wnioskodawcy umowa licencji (udostępnienia) znaku towarowego jest umową o podobnym charakterze do umowy dzierżawy. Zgodnie bowiem z art. 693 Kodeksu cywilnego przez umowę dzierżawy, wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. W myśl zaś art. 709 Kodeksu cywilnego przepisy dotyczące dzierżawy rzeczy stosuje się odpowiednio do dzierżawy praw. Z powyższych regulacji wynika więc, iż przez umowę dzierżawy praw należy rozumieć umowę, w ramach której dochodzi do udostępnienia do korzystania prawa majątkowego (niewątpliwie znak towarowy jest prawem majątkowym) oraz pobierania z tego tytułu pożytków.

Umową o podobnym do umowy dzierżawy charakterze będzie zaś umowa, na podstawie której dochodzi do udostępnienia do korzystania znaku towarowego i uzyskiwania z tego korzyści. Przedstawiona definicja obejmuje więc także umowę licencji na udostępnienia prawa do znaku towarowego uregulowaną w art. 163 Prawa własności przemysłowej. Ustawodawca w art. 6 ust. 1a ustawy o ryczałcie, odnosi się bowiem do umów o podobnym charakterze a nie do umów, do których stosuje się przepisy o umowach najmu i dzierżawy. Umowami o podobnym charakterze są zaś umowy, których przedmiotem jest udostępnienie rzeczy lub praw do korzystania innemu podmiotowi. W takim ujęciu do umów o podobnym charakterze do umów najmu i dzierżawy będą zaliczały się również umowy licencyjne na znak towarowy.

Reasumując powyższe należy stwierdzić, iż licencja na znak towarowy jest umową o podobnym charakterze do umowy dzierżawy, a tym samym przychody z tytułu jej realizacji poza działalnością gospodarczą mogą podlegać opodatkowaniu podatkiem zryczałtowanym na podstawie art. 6 ust. 1a ustawy o ryczałcie.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy w celu opodatkowania przychodów z tytułu umów najmu i dzierżawy oraz umów o podobnym charakterze podatkiem zryczałtowanym zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o ryczałcie konieczne jest spełnienie tylko jednego warunku, tj. złożenie oświadczenia naczelnikowi urzędu skarbowego o wyborze tej formy opodatkowania. Ustawodawca nie przewidział żadnych innych warunków, w tym nie uzależnił możliwości opodatkowania przychodów z tego rodzaju umów od wysokości przychodów uzyskanych w poprzednim oraz obecnym roku podatkowym.

W przypadku przychodów z tytułu najmu i dzierżawy oraz umów o podobnym charakterze uzyskiwanych poza działalnością gospodarczą i w związku z tym opodatkowanych na zasadach określonych w art. 6 ust. 1a ustawy o ryczałcie, nie znajdzie zastosowania przepis art. 6 ust. 4 ustawy o ryczałcie, zgodnie z którym podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w art. 6 ust. 1 (działalności gospodarczej), jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 150.000 euro. Przepis art. 6 ust. 4 ustawy o ryczałcie odwołuje się do ust. 1 (czyli przychodów z działalności gospodarczej), a nie do ust. 1a (czyli przychodów z umów najmu i dzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze zawieranych poza działalnością gospodarcza).

Konsekwentnie bez względu na wysokość przychodów z tytułu udostępnienia znaku towarowego poza działalnością gospodarczą, przychód ten może podlegać opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o ryczałcie.

Konkluzje.

Reasumując całość stanowiska należy stwierdzić, iż:

• z momentem likwidacji działalności gospodarczej znak towarowy stanie się składnikiem majątkowym niezwiązanym z działalnością gospodarczą i dlatego przychody z jego udostępnienia mogą być traktowane jako przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze, czyli przychody wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT. W konsekwencji mogą być one - pod warunkiem złożenia odpowiedniego zawiadomienia naczelnikowi urzędu skarbowego - opodatkowane zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o ryczałcie według stawki 8,5% (odpowiedź na pytanie 1).
• licencja na znak towarowy jest umową o podobnym charakterze do umowy dzierżawy, a tym samym przychody z tytułu jej realizacji poza działalnością gospodarczą mogą podlegać opodatkowaniu podatkiem zryczałtowanym na podstawie art. 6 ust. 1a ustawy o ryczałcie (odpowiedź na pytanie 2).
• bez względu na wysokość przychodów z tytułu udostępnienia znaku towarowego poza działalnością gospodarczą - przychód ten może podlegać opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o ryczałcie (odpowiedź na pytanie 3).
  
  

Na tle przedstawionego stany faktycznego stwierdzam co następuje.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z póź. zm.), rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3,6 i 7:

• pozarolnicza działalność gospodarczą (pkt 3),
• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6),
• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c) (pkt 7).
  
  

W art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zostały więc określone przez ustawodawcę źródła przychodów, gdzie między innymi wymienia się prawa majątkowe.

Za przychody z praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 powoływanej wyżej ustawy, uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw (art. 18 ustawy).

Z ww. przepisu jednoznacznie wynika, iż przychody z praw do znaków towarowych, stanowią przychód z praw majątkowych, które co do zasady zostały zaliczone do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 7 powoływanej ustawy – kapitały pieniężne i prawa majątkowe.

Z opisu przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest właścicielem zarejestrowanego znaku towarowego. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej udzielał licencji do znaku towarowego. Obecnie Wnioskodawca rozważa zamknięcie i następnie likwidację tej działalności. Z momentem likwidacji działalności zostaną rozwiązane wszystkie umowy zawarte w jej ramach, w tym również umowa o udzielenie licencji na znak towarowy. Wnioskodawca planue jednak nadal udostępniać znak towarowy, ale już jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej. W tym celu - już po likwidacji działalności - zamierza zawrzeć nową umowę licencyjną na znak towarowy. Zamiarem Wnioskodawcy jest opodatkowanie przychodów z tytułu udzielenia licencji na znak towarowy po zamknięciu działalności gospodarczej zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, iż przychody uzyskane z udzielenia licencji na użytkowanie znaku towarowego, nie mogą być zaliczone do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze. Przychody te stanowią bowiem przychody z praw majątkowych, zaliczane do odrębnego źródła wymienionego w cytowanym art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy, co wynika bezpośrednio z brzmienia art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji Wnioskodawca nie będzie mógł skorzystać z możliwości opodatkowania przychodów z tytułu udostępniania znaku towarowego w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych przewidzianej przez ustawodawcę w art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne bez względu na wysokość uzyskiwanych przychodów z tytułu udostępnienia znaku towarowego.

Z powyższego bezsprzecznie wynika, iż przychody z tytułu udzielenia licencji na użytkowanie znaku towarowego stanowią przychody z praw majątkowych. Skoro przychody z tytułu udzielonej licencji na użytkowanie znaku towarowego, stanowią przychód z praw majątkowych, które zaliczane są do odrębnego źródła przychodów wymienionego w cytowanym art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy, co wynika z brzmienia art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bezzasadna jest odpowiedź na pytanie oznaczone nr 2 i 3 zadane przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, iż stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Z uwagi na fakt, iż Strona opłaciła wniosek w wysokości 120 zł, nadpłata w wysokości 80 zł dokonana w dniu 21.10.2010 r. będzie zwrócona, na wskazany adres zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art.54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.