INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 4 sierpnia 2010 r. (data wpływu 9 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego. Wniosek uzupełniono w dniu 30 września 2010 r. o potwierdzenie uiszczenia dodatkowej opłaty.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Przedmiotem działalności Spółki jest projektowanie i produkcja prefabrykowanych elementów, ścian, słupów, belek żelbetowych, rygli, podciągów dla budownictwa przemysłowego, produkcja elementów związanych z budową dróg, mostów oraz innych obiektów inżynieryjnych, roboty budowlano - montażowe.

Spółka w styczniu 2010 r. dokonała podwyższenia kapitału podstawowego z kapitału zapasowego utworzonego z zysków z lat ubiegłych. Dla tego rodzaju podwyższenia kapitału zakładowego niezbędna była zmiana umowy Spółki, co wynika z art. 260 § 1 Kodeksu spółek handlowych. Ze zmianą umowy Spółki związana była konieczność zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych, opłaty notarialnej oraz opłaty sądowej związanej ze złożeniem wniosku o wpis zmiany wysokości kapitału zakładowego w rejestrze sądowy.

Ww. opłaty Spółka zaliczyła w dacie ich powstania do kosztów działalności operacyjnej. Sprzedaż dokonywana przez Spółkę podlega w całości opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy można obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na fakturach dokumentujących poniesione wydatki w związku z podwyższeniem kapitału...

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona przez Spółkę działalność gospodarcza obejmuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, więc wydatki poniesione w związku z podwyższeniem kapitału uznano za czynności, które służą prowadzeniu działalności opodatkowanej. Wobec powyższego Spółka miała prawo skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy precyzuje, iż kwotę podatku naliczonego stanowi z zastrzeżeniem ust. 3-7 tego artykułu, suma kwot podatku określona w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

   - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Powyższe regulacje oznaczają, że podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jedynie w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Aby zatem podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z wystawionych faktur VAT, zakupy dokumentowane tymi fakturami muszą być związane (w sposób bezsporny) z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Zasada ta wyklucza więc możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych (czynności zwolnione od podatku VAT, czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT).

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m. in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. I tak przykładowo, z treści art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy wynika, iż nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zgodnie natomiast z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów rozumie się, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, zasadniczo rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy.

Dla określenia zatem czy podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku wynikającego z wydatków poniesionych w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego, niezwykle istotny jest charakter związku występującego między zakupami a prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w styczniu 2010 r. Spółka dokonała podwyższenia kapitału podstawowego z kapitału zapasowego utworzonego z zysków z lat ubiegłych. Dla tego rodzaju podwyższenia kapitału zakładowego niezbędna była zmiana umowy Spółki, co wynika z art. 260 § 1 Kodeksu spółek handlowych. Ze zmianą umowy Spółki związana była konieczność zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych, opłaty notarialnej oraz opłaty sądowej związanej ze złożeniem wniosku o wpis zmiany wysokości kapitału zakładowego w rejestrze sądowy. Ww. opłaty Spółka zaliczyła w dacie ich powstania do kosztów działalności operacyjnej. Sprzedaż dokonywana przez Spółkę podlega w całości opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wskazała Spółka we wniosku, prowadzona przez nią działalność gospodarcza obejmuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, więc wydatki poniesione w związku z podwyższeniem kapitału uznano za czynności, które służą prowadzeniu działalności opodatkowanej.

Uwzględniając przedstawione we wniosku okoliczności stanu faktycznego oraz przedstawione przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro zakres prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej obejmuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług i tym samym podwyższenie kapitału zakładowego nastąpiło w związku z prowadzeniem wyłącznie czynności (sprzedaży) opodatkowanej, to wydatki ponoszone w związku z procesem podwyższenia kapitału należy uznać za czynności, które służą prowadzeniu przez Wnioskodawcę działalności opodatkowanej. W efekcie, podatek naliczony związany z przedmiotowymi wydatkami, wynikający z otrzymanych przez Wnioskodawcę faktur VAT, podlega odliczeniu od podatku należnego.

Reasumując, Spółka ma prawo obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesione wydatki w związku z podwyższeniem kapitału, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek wynikających z art. 88 ustawy.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego. Natomiast, kwestia dotycząca stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów zostanie załatwiona odrębnym pismem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.