INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 05 listopada 2010r. (data wpływu do tut. Biura - 17 listopada 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych:

• w zakresie zwolnienia z opodatkowania świadczeń finansowanych z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych dla pracowników - jest nieprawidłowe,
• w zakresie zwolnienia z opodatkowania świadczeń finansowanych z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych dla emerytów – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 17 listopada 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zakresie zwolnienia z opodatkowania świadczeń finansowanych z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych dla pracowników i emerytów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Miejski Zarząd Nieruchomości w X., jako jednostka budżetowa, w myśl art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 04 marca 1994r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996r. Nr 70, poz. 335 ze zm.) tworzy fundusz, bez względu na liczbę zatrudnionych pracowników, z przeznaczeniem - zgodnie z obowiązującym regulaminem zakładowego funduszu świadczeń socjalnych - na bezzwrotną pomoc materialno-rzeczową lub finansową, krajowy i zagraniczny wypoczynek, działalność kulturalno-oświatową, sportowo-rekreacyjną krajową i zagraniczną, zwrotną pomoc na cele mieszkaniowe. Dotychczas wnioskodawca organizując wycieczkę dla swoich pracowników w ramach zakładowego funduszu świadczeń, od kwoty dofinansowania z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych do wycieczki dla pracowników dokonywał naliczenia i odprowadzał zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w wyniku nowelizacji art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnieniu z opodatkowania podlega również otrzymana przez pracownika, w związku z finansowaniem działalności socjalnej, wartość świadczeń pieniężnych w formie wycieczki, która została sfinansowana lub dofinansowania ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, gdy wysokość jej dofinansowania nie przekracza w roku podatkowym kwoty 380 zł...

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż świadczenia na rzecz pracowników lub byłych pracowników (emerytów) w postaci wycieczki finansowanej ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych podlegają opodatkowaniu w pełnej wysokości. Wątpliwości wnioskodawcy budzi opublikowane stanowisko Ministerstwa Finansów, w opinii którego wycieczkę z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych należy traktować jak świadczenie pieniężne, które na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy z dnia 26 lipca o podatku dochodowym od osób fizycznych korzysta ze zwolnienia w granicach obowiązującego limitu, o ile spełnione są pozostałe przesłanki zawarte w przepisie.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuję:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cyt. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Biorąc powyższe pod uwagę do przychodów ze stosunku pracy zalicza się każde świadczenie, które pracownik otrzymał w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą. Do przychodów ze stosunku pracy zalicza się więc zarówno otrzymane przez pracownika pieniądze, jak i wartość pieniężną świadczeń w naturze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak wynika z powyższego przepisu katalog przychodów zaliczanych do tzw. przychodów z innych źródeł jest katalogiem otwartym. Tym samym do tegoż źródła należy zaliczyć wszystkie inne przychody, które nie mogą być zakwalifikowane do pozostałych kategorii źródeł, szczegółowo wymienionych w treści art. 10 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem do innych źródeł należy zaliczyć m.in. świadczenia przekazywane byłym pracownikom (emerytom).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca organizując wycieczkę dla swoich pracowników w ramach zakładowego funduszu świadczeń socjalnych od kwoty dofinansowania do wycieczki dla pracowników naliczał i odprowadzał zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż świadczenia na rzecz pracowników lub byłych pracowników (emerytów) w postaci wycieczki finansowanej ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych podlega opodatkowaniu w pełnej wysokości.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 22 sierpnia 2009r., wprowadzonym ustawą z dnia 17 lipca 2009r. o zmianie ustaw o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 125, poz. 1037) i mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2009r. – zwalnia się od podatku dochodowego wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Przy czym, zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 marca 1994r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t.j. Dz. U. z 1996r. Nr 70, poz. 335 ze zm.), działalność socjalna to usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej – rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

P odkreślić tutaj należy, iż istotną zmianą wprowadzoną na skutek nowelizacji art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zwolnienie z opodatkowania – przy warunkach ustawą przewidzianych - wartości świadczeń pieniężnych sfinansowanych ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, iż zwolniona od podatku jest wartość rzeczowych jak i pieniężnych świadczeń otrzymywanych przez pracownika, jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące przesłanki:

• świadczenia mają związek z finansowaniem działalności socjalnej,
• świadczenia mają charakter świadczenia rzeczowego bądź pieniężnego,
• są w całości sfinansowane ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych,
• ich wysokość nie przekracza w roku podatkowym kwoty 380 zł.
  
  

Wobec powyższego należy uznać, iż wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są określone w regulaminie świadczeń socjalnych świadczenia pracodawcy związane z finansowaniem działalności socjalnej, w tym również dotyczące wypoczynku (m.in. wycieczki, wczasy) – o łącznej wartości nieprzekraczającej 380 zł w skali roku podatkowego.

Zatem świadczenie przekazywane pracownikom w postaci organizowanej wycieczki przez wnioskodawcę będzie korzystać ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w granicach obowiązującego limitu. Od nadwyżki kwoty 380 zł powinien zostać naliczony podatek.

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawcy w zakresie opodatkowania dofinansowania z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych do wycieczki dla pracowników należało uznać za nieprawidłowe.

Natomiast w przypadku byłych pracowników (emerytów) kwestie ewentualnego zwolnienia ww. świadczenia należy rozpatrywać w świetle art. 21 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem – w brzmieniu obowiązującym do końca 2010r., a zatem dotyczącym stanu faktycznego przedstawionego we wniosku - wolne od podatku dochodowego są: świadczenia rzeczowe lub ekwiwalenty pieniężne w zamian tych świadczeń otrzymywane przez emerytów i rencistów w związku z łączącym ich poprzednio z zakładami pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy oraz od związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

W związku z tym, że ustawa o podatku dochodowym nie określa definicji rzeczy ani świadczenia rzeczowego, należy odwołać się do znaczenia tych pojęć w języku potocznym lub definicji stosowanych w innych dziedzinach prawa. Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) rzeczami są wyłącznie przedmioty materialne. Zatem z ww. zwolnienia w limitowanej części korzystają świadczenia o charakterze rzeczowym. Podkreślić należy przy tym, iż świadczenie rzeczowe nie jest przeciwieństwem świadczenia pieniężnego w takim sensie, że każde świadczenie, które nie jest pieniężne jest świadczeniem rzeczowym.

Uwzględniając powyższą definicję, materialny charakter dający podstawę do zakwalifikowania jako świadczenie rzeczowe mają np. paczki świąteczne, wartość biletów do kina, wartość karnetu na basen czy siłownię.

Zauważyć również należy, że świadczeniem „rzeczowym” jest świadczenie o charakterze materialnym; nieodpłatnym, odpłatnym bądź częściowo odpłatnym. Natomiast dokonana przez pracodawcę (byłego pracodawcę) dopłata, dofinansowanie czy refundacja wydatków poniesionych przez emeryta, jest świadczeniem pieniężnym. Zatem dopłata do wycieczki dla emeryta będącego byłym pracownikiem wnioskodawcy nie jest świadczeniem rzeczowym, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy ani ekwiwalentem pieniężnym wypłacanym w zamian za to świadczenie.

Podkreślić tutaj należy, iż zakres przedmiotowy i podmiotowy zwolnień określonych w art. 21 ust. 1 pkt 67 i art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest różny; co jednoznacznie wynika z ich treści. Ten ostatni przepis (odnoszący się do emerytów i rencistów) dotyczy wyłącznie świadczeń rzeczowych lub ekwiwalentów pieniężnych w zamian tych świadczeń. A jak wskazano powyżej, dofinansowanie do wycieczki nie jest ani świadczeniem rzeczowym ani ekwiwalentem w zakresie tego świadczenia.

Zatem w przypadku byłych pracowników (emerytów) ich przychód będzie podlegał opodatkowaniu 10% podatkiem zryczałtowanym, na mocy art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przepisu tego wynika, iż od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu świadczeń otrzymanych przez emerytów lub rencistów, w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunkiem pracy, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 26 i 38 - w wysokości 10 % należności.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

Mając powyższe na uwadze stanowisko wnioskodawcy w zakresie opodatkowania dofinansowania z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych do wycieczki dla emerytów będących byłymi pracownikami wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie Organ pragnie zaznaczyć, iż z dniem 01 stycznia 2011r. nastąpiła zmiana treści art. 21 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy, wprowadzona ustawą z dnia 25 listopada 2010r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 226, poz. 1478). Stosownie do aktualnego brzmienia ww. przepisu zwolnieniu podlegają świadczenia otrzymywane przez emerytów lub rencistów w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł. Tym samym, na mocy znowelizowanego przepisu, zwolnione z opodatkowania są wszelkiego rodzaju świadczenia, tj. zarówno rzeczowe, pieniężne jak i niepieniężne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzeniaw przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.