INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2010 r. (data wpływu 25.06.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z podwyższaniem wałów przeciwpowodziowych zabezpieczających przedsiębiorstwo kontrahenta przed powodzią – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z podwyższaniem wałów przeciwpowodziowych zabezpieczających przedsiębiorstwo kontrahenta przed powodzią.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniach od 20 do 21 maja 2010 r. na terenie miasta , a szczególnie w okolicy terenu przemysłowego (…) powstało zagrożenie powodziowe spowodowane wysokim stanem wód w rzece. Jeden z kontrahentów Spółki posiada w tym rejonie przedsiębiorstwo, na rzecz którego Spółka będzie realizowała dostawy towarów wynikające z zawartego kontraktu. Pracownicy Spółki uczestniczyli w pracach mających na celu podwyższenie wałów przeciwpowodziowych zabezpieczających między innymi teren przedsiębiorstwa kontrahenta przed powodzią. Spółka związana jest z kontrahentem kontraktem i w przypadku zalania jego przedsiębiorstwa realizacja dostaw towarów Spółki na rzecz kontrahenta byłaby zagrożona, a w przypadku wystąpienia skrajnych okoliczności powodzi wręcz niemożliwa. Pracownicy Spółki podjęli się wykonania prac na prośbę pracodawcy ze względu na szczególną potrzebę pracodawcy, w ramach wyjazdów służbowych. Spółka zaopatrzyła delegowanych pracowników w odpowiednie do wykonywanych prac przy wałach przeciwpowodziowych ubrania i przewiozła ich autobusami na teren przedsiębiorstwa kontrahenta.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy poniesione przez Spółkę koszty związane z podwyższaniem wałów przeciwpowodziowych zabezpieczających przedsiębiorstwo kontrahenta przed powodzią będą stanowiły dla Spółki koszty uzyskania przychodów... Są to następujące koszty: wypłacone kwoty delegacji, wypłacone kwoty wynagrodzeń, naliczone przez pracodawcę składki na ubezpieczenia społeczne itp. od wypłaconych wynagrodzeń, zakup ubrań roboczych, wynajem autobusów oraz zakup posiłków dla pracowników w drodze powrotnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesione koszty stanowią koszty uzyskania przychodów. Art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. stanowi, iż „kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1”.

Poniesione przez Spółkę koszty nie są wymienione w art. 16 ust. 1, a celem ich poniesienia było osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie, a nawet zachowanie źródła przychodów wynikających z zawartego kontraktu na dostawę przez Spółkę towarów na rzecz kontrahenta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Stosownie do tych uregulowań, podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym jednak warunkiem, iż wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zatem za koszty uzyskania przychodów należy uznać wszelkie wydatki – po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, tj. wymienionych w negatywnym katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów – o ile pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z przychodami. Mowa tu o kosztach bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanym przychodem oraz o kosztach dot. całokształtu działalności podatnika, czyli związanych z funkcjonowaniem firmy.

W większości przypadków związek z przychodem nie nasuwa żadnych wątpliwości. Są jednak sytuacje, w których ów związek przyczynowy nie jest tak jednoznaczny. Wszystkie te sytuacje należy zatem rozwiązywać według zasad racjonalnego rozumowania, odrębnie w odniesieniu do każdego przypadku.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, iż jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż pracownicy Spółki, w ramach wyjazdów służbowych, uczestniczyli w pracach mających na celu podwyższanie wałów przeciwpowodziowych zabezpieczających teren przedsiębiorstwa kontrahenta przed powodzią, z którym to kontrahentem Spółka związana jest zawartym kontraktem. W związku z powyższym, Spółka poniosła następujące koszty: wypłacone kwoty delegacji, wynagrodzeń, naliczone przez pracodawcę składki na ubezpieczenia społeczne itp. od wypłaconych wynagrodzeń. Ponadto, Spółka zakupiła ubrania robocze, wynajęła autobusy oraz w drodze powrotnej zakupiła posiłki dla oddelegowanych pracowników.

W tym miejscu należy wskazać, iż fakt ponoszenia wydatków na rzecz pracowników nie oznacza ich automatycznej kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów. Pomimo nie uwzględnienia przedmiotowych wydatków w negatywnym katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów, nie można omawianych wydatków zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów Spółki. Nie można bowiem zapomnieć o przesłankach wynikających z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, warunkujących zaliczenie poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Podróżą służbową jest wyjazd podjęty na polecenie pracodawcy poza miejscowość, w której znajduje się siedziba firmy lub poza miejsce wykonywania przez pracownika obowiązków służbowych, który jednocześnie ma związek z wykonywaniem zadań związanych z działalnością pracodawcy.

Pracownicy Spółki w trakcie zabezpieczenia wałów przeciwpowodziowych na terenie na którym znajduje się przedsiębiorstwo kontrahenta nie świadczyli pracy na rzecz Spółki. Wydatki te nie pozostają w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Nie zostały więc spełnione przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zatem należy uznać, iż wydatki z tym związane nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, stwierdzić należy, iż poniesione przez Spółkę wydatki takie jak wypłacone kwoty delegacji, wynagrodzeń, naliczone składki na ubezpieczenia społeczne itp. od wypłaconych wynagrodzeń, zakup ubrań roboczych, wynajem autobusów oraz zakup posiłków dla pracowników w drodze powrotnej nie stanowią kosztów uzyskania przychodów ze względu na brak związku tych kosztów z wykonywaną przez Spółkę działalnością gospodarczą.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.