INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2010r. (data wpływu 20 października 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zasad ewidencjonowania energii elektrycznej zakupionej od nabywcy końcowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zasad ewidencjonowania energii elektrycznej zakupionej od nabywcy końcowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem energetycznym posiadającym koncesję na wytwarzanie ciepła i energii elektrycznej w kogeneracji (skojarzeniu) wydanej na podstawie art. 32 ust 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo Energetyczne. Wnioskodawca energię elektryczną wytworzoną w kogeneracji sprzedaje do E. oraz C. O., która jest nabywcą końcowym w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o podatku akcyzowym oraz zużywa ją na potrzeby własne. Działalność tą prowadzi na terenie miasta O. Ponadto Wnioskodawca jest właścicielem ok. 2000 instalacji położonych na terytorium kilku województw związanych z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością ciepłowniczą i służących do wytwarzania i przesyłu ciepła (węzły, kotłownie często umiejscowione w budynkach należących do odbiorców Wnioskodawcy), do których doprowadzana jest energia elektryczna zużywana przez ww. instalacje na potrzeby własne związane z funkcjonowaniem tych instalacji. Z uwagi, iż wyprodukowana przez Wnioskodawcę energia elektryczna jest niewystarczająca do zaspokojenia własnych potrzeb, Wnioskodawca zakupuje energię elektryczną od lokalnych Operatorów Systemu Dystrybucyjnego oraz od innych dostawców, którzy w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o podatku akcyzowym są nabywcami końcowymi np. Wspólnota Mieszkaniowa, Przedszkole, Szkoła itp. Wnioskodawca jako podmiot posiadający koncesję i zużywający energię na potrzeby własne prowadzi na podstawie art. 91 ust 1 ilościową ewidencję energii elektrycznej.

W ewidencji zgodnie z art. 91 ust. 3 Wnioskodawca ujmuje w okresach miesięcznych dane, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości:

1. wyprodukowaną, nabytą wewnątrzwspólnotowo, zaimportowaną zakupioną na terytorium kraju energię elektryczną
2. energię elektryczną sprzedaną nabywcom końcowym na terytorium kraju;
3. energię elektryczną sprzedaną podmiotom posiadającym koncesję w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. — Prawo energetyczne;
4. energię elektryczną dostarczoną wewnątrzwspólnotowo i wyeksportowaną;
5. energię elektryczną zużytą na potrzeby własne;
6. energię elektryczną zwolnioną od akcyzy na podstawie art. 30 ust 6 i 7 oraz przepisów wydanych na podstawie art. 39 ust 1 pkt 2;
7. straty energii elektrycznej niepodlegające opodatkowaniu, o których mowa w art. 9.
   
   

Przy czym Wnioskodawca nie ujmuje w ww. ewidencji energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne, która została zakupiona od odbiorcy końcowego. Odbiorca końcowy z uwagi, iż jest właścicielem budynku, lokalu w którym umiejscowiony jest węzeł lub kotłownia występuje w roli pośrednika, refakturuje na Wnioskodawcę koszty energii elektrycznej, zużytej przez instalacje należące do spółki zamontowane w węzłach oraz kotłowniach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku obowiązkiem prowadzenia ewidencji energii elektrycznej Spółka ma obowiązek w ewidencji ujmować również zakupioną od nabywcy końcowego energię, która podlegała wcześniej opodatkowaniu podatkiem akcyzowym...

Zdaniem Wnioskodawcy, w prowadzonej na podstawie art. 91 ust 3 ewidencji powinna być ewidencjonowana tylko ta energia elektryczna, która wcześniej nie podlegała opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Ustawodawca nie przewidział w ewidencji odrębnej pozycji dla zakupionej energii elektrycznej opodatkowanej podatkiem akcyzowym. Według oceny Wnioskodawcy intencją ustawodawcy było aby ewidencja służyła prawidłowemu rozliczeniu podatku akcyzowego.

Z uwagi, iż zakupiona od nabywcy końcowego energia elektryczna podlegała wcześniej opodatkowaniu podatkiem akcyzowym to nie powinna być ujęta w prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji w poz. 1 i 5 zgodnie z ww. art. 91 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym. Ujęcie w niej energii, która na wcześniejszym etapie obrotu została opodatkowana podatkiem akcyzowym spowodowałoby ponowne opodatkowanie energii tym samym podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009r. Nr 3, poz. 11 ze zm.), zwanej dalej ustawą, nabywcą końcowym jest podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006r. nr 89, poz. 625, z późn. zm.) (…).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
3. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
4. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
5. import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
6. zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.
   
   

Ponadto stosownie do art. 9 ust. 3 ustawy, jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Stosownie do art. 11 ust. 1 i art. 13 ust. 1 ustawy, w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

1. z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;
3. z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;
4. z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.
   
   

Wydanie energii elektrycznej, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nabywcy końcowemu jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną.

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (...).

Z cyt. wyżej przepisów wynika, że nie każdy podmiot dokonujący czynności związanych z energią elektryczną jest podatnikiem podatku akcyzowego. Należy mieć bowiem na uwadze jednofazowy charakter podatku akcyzowego od energii elektrycznej wyrażony w art. 9 ust. 3 ustawy. W konsekwencji podatnikiem akcyzy będzie tylko ten podmiot, który dokonuje czynności opodatkowanych w stosunku do tej energii, która nie została opodatkowana akcyzą na poprzednim szczeblu obrotu.

Należy mieć również na względzie, iż art. 9 ustawy wymienia specyficzne czynności opodatkowane, jeżeli ich przedmiotem jest energia elektryczna. W efekcie podatnikami akcyzy są :

• sprzedawcy energii elektrycznej dostarczający ją na terytorium kraju nabywcom końcowym,
• podmioty reprezentujące sprzedawcę energii elektrycznej pochodzącej z innego państwa członkowskiego, jeżeli sprzedaż jest dokonywana nabywcy końcowemu (wyjątkowo podatnikiem akcyzy takiej energii elektrycznej będzie jednak nabywca końcowy),
• importer energii elektrycznej będący jednocześnie nabywcą końcowym,
• podmioty dokonujące zużycia energii elektrycznej, która nie została opodatkowana na wcześniejszym etapie (m.in. wytwórca energii elektrycznej w zakresie energii wytworzonej przez siebie, spółki dystrybucyjne zużywające energię w celu dystrybucji energii elektrycznej, spółki obrotu zużywające energię elektryczną na własne cele administracyjne, zakłady przemysłowe posiadające koncesję na obrót energią elektryczną).
  
  

Zgodnie z art. 91. ust. 1 ustawy, podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu, zużywający energię elektryczną w sytuacji, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4, a także podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5, są obowiązani do prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych u nabywcy końcowego lub podmiotu zużywającego energię, a w przypadku braku urządzeń pomiarowych - na podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru energii przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez podatnika.

Stosownie do art. 91 ust. 3 ustawy, ewidencja, o której mowa w ust. 1 i 2, powinna zawierać odpowiednio dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości:

1. wyprodukowanej, nabytej wewnątrzwspólnotowo, zaimportowanej, zakupionej na terytorium kraju energii elektrycznej;
2. energii elektrycznej sprzedanej nabywcom końcowym na terytorium kraju;
3. energii elektrycznej sprzedanej podmiotom posiadającym koncesję w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne;
4. energii elektrycznej dostarczonej wewnątrzwspólnotowo i wyeksportowanej;
5. energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne;
6. energii elektrycznej zwolnionej od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 6 i 7 oraz przepisów wydanych na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 2;
7. strat energii elektrycznej niepodlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 9.
   
   

Z opisu zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem energetycznym posiadającym koncesję na wytwarzanie ciepła i energii elektrycznej w kogeneracji (skojarzeniu) wydanej na podstawie art. 32 ust 1 pkt 1) ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo Energetyczne. Wnioskodawca energię elektryczną wytworzoną w kogeneracji sprzedaje do E. oraz O., która jest nabywcą końcowym w rozumieniu art. 2 pkt 19 PA oraz zużywa ją na potrzeby własne. Działalność tą prowadzi na terenie miasta O. Ponadto Wnioskodawca jest właścicielem ok. 2000 instalacji położonych na terytorium kilku województw związanych z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością ciepłowniczą i służących do wytwarzania i przesyłu ciepła (węzły, kotłownie często umiejscowione w budynkach należących do odbiorców Wnioskodawcy), do których doprowadzana jest energia elektryczna zużywana przez ww. instalacje na potrzeby własne związane z funkcjonowaniem tych instalacji. Z uwagi, iż wyprodukowana przez Wnioskodawcę energia elektryczna jest niewystarczająca do zaspokojenia własnych potrzeb, Wnioskodawca zakupuje energię elektryczną od lokalnych Operatorów Systemu Dystrybucyjnego oraz od innych dostawców, którzy w rozumieniu art. 2 pkt 19 PA są nabywcami końcowymi np. Wspólnota Mieszkaniowa, Przedszkole, Szkoła itp. Wnioskodawca jako podmiot posiadający koncesję i zużywający energię na potrzeby własne prowadzi na podstawie art. 91 ust 1 ilościową ewidencję energii elektrycznej.

W ewidencji zgodnie z art. 91 ust. 3 Wnioskodawca ujmuje w okresach miesięcznych dane, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości:

1. wyprodukowaną, nabytą wewnątrzwspólnotowo, zaimportowaną zakupioną na terytorium kraju energię elektryczną
2. energię elektryczną sprzedaną nabywcom końcowym na terytorium kraju;
3. energię elektryczną sprzedaną podmiotom posiadającym koncesję w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. — Prawo energetyczne;
4. energię elektryczną dostarczoną wewnątrzwspólnotowo i wyeksportowaną;
5. energię elektryczną zużytą na potrzeby własne;
6. energię elektryczną zwolnioną od akcyzy na podstawie art. 30 ust 6 i 7 oraz przepisów wydanych na podstawie art. 39 ust 1 pkt 2;
7. straty energii elektrycznej niepodlegające opodatkowaniu, o których mowa w art. 9.
   
   

Przy czym Wnioskodawca nie ujmuje w ww. ewidencji energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne, która została zakupiona od odbiorcy końcowego. Odbiorca końcowy z uwagi, iż jest właścicielem budynku, lokalu w którym umiejscowiony jest węzeł lub kotłownia występuje w roli pośrednika, refakturuje na Wnioskodawcę koszty energii elektrycznej, zużytej przez instalacje należące do spółki zamontowane w węzłach oraz kotłowniach.

Przede wszystkim należy wskazać na zakres podmiotów zobowiązanych do prowadzenia ewidencji energii elektrycznej. Zgodnie z art. 91 ustawy, obowiązek prowadzenia ewidencji energii elektrycznej dotyczy:

• sprzedawców energii elektrycznej nabywcom końcowym (głownie odnosi się to więc do zakładów energetycznych, ale również podmiotów posiadających koncesję na wytwarzanie, przesył, dystrybucję lub obrót energią elektryczną, którzy odsprzedają energię elektryczną podmiotom nieposiadającym koncesji),
• zużywających energię elektryczną w sytuacji, gdy zużycie to podlega opodatkowaniu akcyzą na podstawie art. 9 ustawy (obowiązek ten dotyczy więc wszystkich podmiotów posiadających koncesje, które w toku swojej działalności zużywają energię elektryczną nabytą bez akcyzy, dodatkowo ten obowiązek dotyczy wytwórców, którzy zużywają energię elektryczną, którą sami wytworzyli),
• podmiotów reprezentujących zagranicznych sprzedawców energii elektrycznej, którzy
• dostarczają energię elektryczną bezpośrednio do nabywców końcowych na terenie kraju,
• podmiotów dokonujących dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu energii elektrycznej.
  
  

Mając na uwadze przedstawiony wyżej stan faktyczny i prawny stwierdzić należy, iż zużycie przez Wnioskodawcę energii elektrycznej zakupionej od nabywcy końcowego tj. energii elektrycznej obciążonej akcyzą nie jest czynnością, która skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w akcyzie (Wnioskodawca z tyt. tego zużycia nie jest podatnikiem akcyzy). Konsekwentnie Wnioskodawca nie powinien ujmować w ewidencji, o której mowa w art. 91 ustawy, zużycia energii elektrycznej obciążonej akcyzą na poprzednim etapie obrotu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.