INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, reprezentowanego przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2010 r. (data wpływu 3 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych jest:

• nieprawidłowe – w części dotyczącej opodatkowania zasądzonej wyrokiem sądu kwoty tytułem zwrotu bezpodstawnie potrąconych alimentów ze środków wypłacanych z ZFŚS,
• prawidłowe – w części dotyczącej opodatkowania odsetek od ww. kwoty.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zasądzonej wyrokiem sądu kwoty tytułem zwrotu bezpodstawnie potrąconych alimentów ze środków wypłacanych z ZFŚS oraz odsetek od ww. kwoty.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zgodnie z treścią ugody sądowej wyliczał należność z tytułu alimentów, potrącał z wynagrodzenia pracownika i przekazywał wierzycielowi pracownika. Nie była wszczęta egzekucja sądowa.

Od 2007 r. Zainteresowany zaczął potrącać rentę alimentacyjną także ze świadczeń finansowanych z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (ZFŚS), które pracownik otrzymywał z tytułu dofinansowania do wypoczynku własnego lub wypoczynku letniego córki. Owe potrącenia stały się przedmiotem sporu sądowego o zwrot bezpodstawnie potrąconych alimentów ze środków wypłacanych pracownikowi z ZFŚS.

Sąd rejonowy rozstrzygnął spór w taki sposób, że zasądził na rzecz pracownika (powoda) od pozwanego (Wnioskodawcy) kwotę 1.687,62 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 2 czerwca 2010 r.

Wnioskodawca zrealizował wyrok sądowy - wypłacił zasądzoną kwotę wraz z ustawowymi odsetkami ze środków działalności bieżącej. Od zasądzonej kwoty Zainteresowany naliczył, potrącił i odprowadził podatek dochodowy od osób fizycznych za podatnika (pracownika).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zasądzona wyrokiem sądu rejonowego kwota wraz z ustawowymi odsetkami podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, zasądzona przez sąd kwota wraz z ustawowymi odsetkami podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w treści art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a oraz dochody, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatków.

Mając na uwadze fakt, że źródłem finansowania zasądzonej kwoty odsetek ustawowych były środki działalności bieżącej, należy je potraktować jako powstający u pracownika przychód z innego źródła, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• nieprawidłowe – w części dotyczącej opodatkowania zasądzonej wyrokiem sądu kwoty tytułem zwrotu bezpodstawnie potrąconych alimentów ze środków wypłacanych z ZFŚS,
• prawidłowe – w części dotyczącej opodatkowania odsetek od ww. kwoty.
  
  

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast przepis art. 10 ww. ustawy określa specyfikację źródeł przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, które precyzują przepisy art. 12-20 tej ustawy.

Zgodnie zaś z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

O przychodzie można mówić wówczas, gdy u podatnika występują realne korzyści majątkowe.

Zatem zasądzona przez sąd kwota bezpodstawnie potrąconych alimentów ze środków wypłacanych pracownikowi z ZFŚS jest świadczeniem o charakterze zwrotnym, a zatem obojętnym z punktu widzenia obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ po stronie pracownika w związku z dokonanym zwrotem nie nastąpiło realne przysporzenie majątkowe. Wynika to z tego, iż kwota ta w pierwszej kolejności została potrącona pracownikowi przez Wnioskodawcę, a następnie na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu została pracownikowi zwrócona. Kwota ta stanowi jedynie zwrot potrąconych wcześniej alimentów ze środków wypłacanych pracownikowi z ZFŚS z tytułu dofinansowania do wypoczynku własnego lub wypoczynku letniego córki - nie są więc dochodem podlegającym opodatkowaniu.

Natomiast w odniesieniu do zasądzonej przez sąd kwoty odsetek ustawowych, tut. Organ stwierdza co następuje.

Instytucję prawną odsetek reguluje art. 481 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. 1964 Nr 16, poz. 93 ze zm.) i stanowi, że jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może zażądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. (§ 1 ww. artykułu). Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. Jednakże gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej niż stopa ustawowa, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy. (§ 2 ww. artykułu)

Dochód z tytułu odsetek ustawowych, należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 20 ust. 1 wyżej powołanej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie "w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Zatem należy do tego źródła zakwalifikować otrzymane przez pracownika odsetki ustawowe od zasądzonej wyrokiem sądu kwoty tytułem zwrotu bezpodstawnie potrąconych alimentów ze środków wypłacanych z ZFŚS.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny i przytoczone przepisy prawne stwierdzić należy, iż zasądzona wyrokiem sądu kwota tytułem zwrotu bezpodstawnie potrąconych alimentów ze środków wypłacanych pracownikowi z ZFŚS nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast zasądzona przez sąd kwota odsetek ustawowych podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z dyspozycją art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.