INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 29.12.2007r. (data wpływu 11.01.2008r.), uzupełnione pismem z dnia 10.03.2008r. (data wpływu 11.03.2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT zapłaty za zniszczone opakowania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11.01.2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT zapłaty za zniszczone opakowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest dystrybutorem kilku uznanych producentów obrabiarek (oraz podobnych urządzeń i części do nich) i współpracuje z nimi, kupując u nich cytowane wyżej towary, celem dalszej odsprzedaży klientom na terytorium Polski. Czasami zdarzają się sytuacje, iż Spółce dostarczane są towary zamówione błędnie, to jest nieodpowiadające zamówieniu, lecz może to zostać ustalone przez Spółkę dopiero po rozpakowaniu przez nią towaru. Ponieważ w takiej sytuacji opakowanie zostaje zniszczone (nie nadaje się do ponownego użycia), Spółka jest obciążana przez producenta (dostawcę) zryczałtowaną kwotą za koszt opakowania, które odpowiada w przybliżeniu wartości rynkowej takiego opakowania (rzędu kilkuset euro za sztukę towaru). Obciążenia tego rodzaju są przewidziane w ogólnych warunkach handlowych narzucanych przez powyższych producentów (dostawców) Spółce, tj. Spółka musi zaakceptować je, aby mieć możliwość współpracy handlowej. Obciążenie następuje na podstawie noty obciążeniowej (debit note) lub podobnego dokumentu wystawionego przez danego producenta (dostawcę), z oznaczeniem podatku od wartości dodanej w wysokości 0% (output tax 0,00%) oraz klauzulą „tax free delivery within EU. Import taxation by customer”. Towary sprowadzane są z Niemiec i Finlandii.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy zapłata za rozpakowanie towaru nie przeznaczonego dla Spółki (dostarczonego z tytułu błędnej realizacji zamówienia) stanowi dla Spółki czynność opodatkowaną podatkiem VAT, z tytułu której Spółka obowiązana jest wystawić fakturę wewnętrzną VAT i rozliczyć podatek VAT z niej wynikający...
2. W przypadku uznania że Spółka ma obowiązek opodatkować powyższą czynność podatkiem VAT, wystawić fakturę wewnętrzną VAT i rozliczyć podatek z niej wynikający – czy Spółka ma prawo odliczyć podatek VAT naliczony wynikający z faktury wewnętrznej wystawionej z tytułu zniszczenia opakowania bez uwzględnienia zakazu wynikającego z przepisu art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1 Uregulowanie zobowiązania z tytułu rekompensaty za zniszczone opakowania nie będą podlegały w Spółce opodatkowaniu podatkiem VAT bez względu na treść adnotacji zamieszczanych na dokumentach obciążeniowych przysyłanych przez dostawcę. Zgodnie z przepisami ustawy o VAT opodatkowaniu podlega nabycie usług odpłatne (za wynagrodzeniem), to jest świadczenie za wynagrodzeniem - rozumiane jako świadczenie niepieniężne dostarczane przez jedną ze stron dlatego i z tym zastrzeżeniem, iż druga strona zapłaci wynagrodzenie. Uzgodnienie świadczenia oraz ceny powinno być przez strony ustalone najpóźniej w dacie wykonania umowy. Nie zachodzi to w niniejszej sprawie. Obciążenie Spółki ma charakter rekompensaty (odszkodowania) za zniszczone opakowanie, o czym producent (dostawca) dowiaduje się dopiero po fakcie. Strony nie ustalały z góry, że istotą zamówienia Spółki jest opakowanie, które Spółka może zniszczyć wedle uznania, a rekompensata przez Spółkę na rzecz producenta (dostawcy) jest konsekwencją zniszczenia opakowania przez Spółkę.

Ad. 2 W przypadku, gdy Spółka ma obowiązek naliczyć VAT od powyższych płatności i wystawić fakturę wewnętrzną - może ona odliczyć podatek VAT naliczony wynikający z faktury wewnętrznej bez uwzględnienia zakazu wynikającego z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, to jest dotyczącego zakazu odliczania w przypadku, gdy transakcja jest zwolniona od podatku lub mu nie podlega, w tym przypadku przepis te nie ma zastosowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przy czym przez dostawę towarów zasadniczo rozumie się zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, zaś przez świadczenie usług zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Przez towary na podstawie dyspozycji art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z analizy przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca współpracuje z firmami z krajów Unii Europejskiej tj. z Niemiec i Finlandi, skąd kupuje obrabiarki oraz części do tych urządzeń. Zgodnie z zawartymi umowami handlowymi w przypadku rozpakowania towarów nieodpowiadających zamówieniu (co może zostać ustalone dopiero po rozpakowaniu) Wnioskodawca jest zobowiązany zapłacić dostawcy za zniszczone opakowanie. Zryczałtowany koszt opakowania ustalany jest na podstawie wartości rynkowej. Obciążenie Wnioskodawcy za zniszczenie opakowania przewidziane jest w umowach handlowych, narzuconych przez dostawców urządzeń i jest jednym z warunków współpracy.

Analizując powyższy stan faktyczny należy uznać, iż zapłata za opakowanie zniszczone w trakcie rozpakowywania towarów nieodpowiadających zamówieniu, nie może zostać uznana za zapłatę za dostawę towaru zgodnie z definicją podaną w art. 7 ust. 1 ustawy, gdyż nie dochodzi fizycznie do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel na rzecz Wnioskodawcy, a samo opakowanie zniszczone w trakcie rozpakowywania nie spełnia definicji towaru zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy. Należy zatem rozważyć możliwość wystąpienia świadczenia usługi. Wobec powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, iż każde świadczenie nie będące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy. Niemniej jednak muszą zostać spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona będzie bezpośrednim odbiorcą świadczenia;
• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
  
  

Należy podkreślić, iż oba warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W stanie faktycznym przedstawionym we wniosku nie mamy do czynienia z żadnym świadczeniem (działaniem lub zaniechaniem) na rzecz podmiotu będącego odbiorcą owego świadczenia, którego następstwem byłoby świadczenie wzajemne (wynagrodzenie). Wykonywane przez Wnioskodawcę czynności polegające na rozpakowaniu towaru nieodpowiadającego zamówieniu oraz związana z tym zapłata należności za te opakowania na rzecz kontrahentów leżą w interesie Spółki, gdyż są jednym z warunków współpracy z kontrahentami (warunkują to umowy handlowe).

Podsumowując, należy uznać, iż zapłata za opakowanie zniszczone w trakcie rozpakowywania towarów nieodpowiadających zamówieniu nie może stanowić zapłaty za dostawę towaru jak również zapłaty za świadczenie usług i dlatego nie podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług (art. 5 ust. 1 ustawy)

Z uwagi, iż czynności podejmowane przez Spółkę polegające na rozpakowaniu towaru nieodpowiadającego zamówieniu (zniszczeniu opakowania) nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie zachodzi konieczność dokumentowania powyższej czynności fakturą wewnętrzną oraz rozliczania podatku VAT z niej wynikającego.

W świetle powołanych powyżej przepisów oraz na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Z uwagi, iż w niniejszej interpretacji w zakresie pytania nr 1 wskazano, że zapłata za rozpakowanie towaru nieodpowiadajacego zamówieniu (zniszczenie opakowania) nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie zachodzi konieczność udzielania odpowiedzi na pytanie nr 2.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.