INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 05.11.2010r. (data wpływu 09.11.2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usługi wykonania przyłącza kanalizacyjnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09.11.2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usługi wykonania przyłącza kanalizacyjnego .

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Gmina L… jako zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług, realizuje inwestycję pod nazwą „Organizacja gospodarki ściekowej na obszarze aglomeracji L…, Gmina L…: D…, D…, D…-K… - etap I”. Zakres robót do wykonania przedstawia się następująco: sieć kanalizacyjna rozdzielcza odprowadzająca ścieki socjalno-bytowe z gospodarstw rolnych i siedlisk zlokalizowanych w ww. miejscowościach - sieć kanalizacyjna, przyłącza, studzienki technologiczne i rurociągi grawitacyjne.

Gmina zleciła wykonawcy, wyłonionemu zgodnie z procedurami dotyczącymi zamówień publicznych, realizację tej inwestycji, który za jej wykonanie otrzyma od Gminy wynagrodzenie wraz z należnym podatkiem VAT.

W związku z realizacją tej inwestycji między Gminą a mieszkańcami zawierane będą umowy cywilnoprawne.

Zgodnie z § 1 przedmiotowej umowy „Inwestor” przyłącza kanalizacyjnego zleca „Inwestorowi Generalnemu” czyli Gminie budowę przyłącza o określonej długości do działki o określonym numerze w danej miejscowości. W zamian za wykonanie świadczenia, o którym mowa w § 1 i 2 umowy Inwestor zobowiązuje się z tytułu zlecenia do wpłacenia określonej kwoty i w określonym terminie wynagrodzenia ryczałtowego na rachunek bankowy Gminy z dopiskiem „kanalizacja D…, D…, D…-K…”. Inwestor Generalny zobowiązuje się do wykonania zadania inwestycyjnego określonego projektem budowlano-technicznym inwestycji wraz z przykanalikiem do budynku stanowiącego własność Inwestora o określonym terminie. Dla osób, które nie podpiszą ww. umowy, przyłącza nie będą wykonywane. Osoby te będą mogły wykonać sobie przyłącze na własny koszt zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy wnoszone przez właścicieli nieruchomości, zgodnie z zawartymi umowami opłaty ryczałtowe za wykonanie przyłącza kanalizacyjnego podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...
   
   

Zdaniem wnioskodawcy, po wybudowaniu sieć główna kanalizacyjna stanowić będzie środek trwały Gminy. Natomiast wybudowane przyłącza kanalizacyjne do momentu przekazania ich na rzecz gminy stanowią własność Inwestora.

Dlatego też zdaniem Wnioskodawcy wnoszone wynagrodzenia ryczałtowe przez mieszkańców za wykonanie przyłączy kanalizacyjnych podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast zgodnie z § 12 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2009r. Nr 224, poz. 1799 ze zm.) zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Przepis art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (tj. Dz. U. z 2006r. Nr 123, poz. 858 ze zm.) stanowi, iż zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków jest zadaniem własnym gminy.

Nadto, jak wynika z treści unormowań prawnych zawartych w powołanej ustawie o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, do zapewnienia budowy urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych (określonych w art. 2 pkt 14 i 16 wymienionej ustawy) obowiązane jest – zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ww. ustawy – przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne. Natomiast osoba ubiegająca się o przyłączenie nieruchomości do sieci zapewnia – zgodnie z przepisem art. 15 ust. 2 ww. ustawy – na własny koszt realizację budowy przyłączy do sieci, oraz studni wodomierzowej, pomieszczenia przewidzianego do lokalizacji wodomierza głównego i urządzenia pomiarowego.

Z powołanych wyżej przepisów wynika zatem, iż gmina w ramach zadań własnych zobowiązana jest do zapewnienia budowy urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych (w rozumieniu przepisów cyt. wyżej ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków), nie jest natomiast zobowiązana do realizacji budowy przyłączy do sieci, gdyż powyższe zapewnia na własny koszt osoba ubiegająca się o przyłączenie nieruchomości do sieci. Tym samym budowa przyłącza kanalizacyjnego nie mieści się w ramach zadań własnych gminy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Gmina L… jako zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług, realizuje inwestycję, której zakres robót do wykonania przedstawia się następująco: sieć kanalizacyjna rozdzielcza odprowadzająca ścieki socjalno-bytowe z gospodarstw rolnych i siedlisk zlokalizowanych w wymienionych miejscowościach - sieć kanalizacyjna, przyłącza, studzienki technologiczne i rurociągi grawitacyjne. Gmina zleciła wykonawcy, wyłonionemu zgodnie z procedurami dotyczącymi zamówień publicznych, realizację tej inwestycji, który za jej wykonanie otrzyma od Gminy wynagrodzenie wraz z należnym podatkiem VAT. W związku z realizacją tej inwestycji między Gminą a mieszkańcami zawierane będą umowy cywilnoprawne. Zgodnie z § 1 przedmiotowej umowy „Inwestor” przyłącza kanalizacyjnego zleca „Inwestorowi Generalnemu” czyli Gminie budowę przyłącza o określonej długości do działki o określonym numerze w danej miejscowości. W zamian za wykonanie świadczenia, o którym mowa w § 1 i 2 umowy Inwestor zobowiązuje się z tytułu zlecenia do wpłacenia określonej kwoty i w określonym terminie wynagrodzenia ryczałtowego na rachunek bankowy Gminy.

Wobec powyższego należy wskazać przepis art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. Nr 347, poz. 1 ze zm.), (wcześniej art. 6 ust. 4 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG) (Dz. U. UE. L. Nr 145, poz. 1 ze zm.)).

Przepis ten stanowi, że w przypadku gdy podatnik działając we własnym imieniu, lecz na rachunek innej osoby, bierze udział w świadczeniu usług, uznaje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi. Przepis ten reguluje zatem takie sytuacje, w których podatnik działając we własnym imieniu zawiera umowę, na podstawie której zobowiązuje się do zrealizowania pewnego świadczenia, jednak faktycznie świadczenie to realizowane jest przez podmiot trzeci. W takim przypadku gdy podatnik kupuje usługę, a następnie odprzedaje ją kontrahentowi w stanie tzw. nieprzetworzonym, uznaje się go jako podatnika, który usługę taką świadczy.

Z przedstawionej we wniosku sytuacji wynika, że Gmina zleca do realizacji wykonawcy budowę sieci kanalizacyjnej wraz z przyłączami do poszczególnych nieruchomości. Gmina obciąża właściciela nieruchomości kosztami wykonania przyłącza. Prawo do obciążenia właściciela nieruchomości ww. kosztami wynika z odrębnej umowy zawartej między Gminą a właścicielem nieruchomości. Po zakończeniu i rozliczeniu inwestycji przyłącze kanalizacyjne stanie się własnością właściciela nieruchomości.

Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego, w zakresie, w jakim realizuje zadania własne, nałożone odrębnymi przepisami prawa, objęta jest regulacją przepisu § 12 ust. 1 pkt 12 powołanego wyżej rozporządzenia, stanowiącego, iż zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jednak przy realizacji czynności cywilnoprawnych Gmina występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a realizowane przez ten podmiot odpłatne dostawy towarów i odpłatne świadczenie usług, podlegają regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli wykonywane są na podstawie umów cywilnoprawnych.

W świetle ww. przepisów stwierdzić należy, iż zakup usługi (budowa sieci kanalizacyjnej wraz z przyłączami) przez Gminę we własnym imieniu, jak również w dalszej kolejności jej odprzedaż na rzecz innego podmiotu (właściciela nieruchomości) wypełnia dyspozycję definicji usługi określonej w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że Gmina zakupując usługi we własnym imieniu, a następnie dokonując ich odprzedaży, świadczy tym samym usługi, które w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a wnoszone przez właścicieli nieruchomości opłaty ryczałtowe stanowią wynagrodzenie za te usługi wykonania przyłącza kanalizacyjnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. Curie Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.