INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 09.11.2010r. (data wpływu 12.11.2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji podatkowych związanych z depozytem zabezpieczającym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12.11.2010r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji podatkowych związanych z depozytem zabezpieczającym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka S.A. (dalej jako lub „Spółka”) prowadzi działalność w branży paliwowej, w szczególności dokonuje obrotu paliwami płynnymi, w tym benzyną i olejem napędowym. Ze względu na rodzaj branży, w której Spółka funkcjonuje, Spółka w celu zabezpieczenia swojej pozycji rynkowej zawiera różne umowy na instrumenty pochodne.

Kontrakty, w których aktywem bazowym jest cena paliwa / ropy naftowej są zawierane w związku z nałożonym na Sobowiązkiem gromadzenia rezerw obowiązkowych i służą możliwości ich sprzedaży po satysfakcjonującej Spółkę cenie.

Wśród zawieranych przez Spółkę kontraktów znajdują się min. kontrakty terminowe futures towarowe (Commodity Futures) zawarte z zagranicznym brokerem giełdowym za pośrednictwem banku krajowego. Przez kontrakty Commodity Futures należy rozumieć standaryzowany kontrakt terminowy na sprzedaż lub zakup określonej ilości aktywa bazowego (w tym przypadku oleju napędowego) za określoną z góry cenę i w określonej dacie. Kontrakty Commodity Futures zawierane przez Spółkę, są kontraktami notowanymi na giełdzie w Londynie, o rozliczeniu nierzeczywistym, w którym to nie dochodzi do fizycznej dostawy aktywa bazowego, a jedynie do rozliczenia pomiędzy stronami kontraktu.

Specyfika wskazanego instrumentu nakłada na Sobowiązek utrzymywania depozytu zabezpieczającego. Depozyt zabezpieczający jest ustanowiony na rachunku depozytowym i w sensie prawnym stanowi odrębną od instrumentu pochodnego operację gospodarczą. Obowiązek jego posiadania wynika z wymogów brokera giełdowego w zakresie zabezpieczenia wykonania kontraktów terminowych. Spółka jest obowiązana do przestrzegania określonych zasad związanych z trybem i warunkami funkcjonowania rachunku depozytowego.

W związku z powyższym, broker informuje Spółkę o:

• wysokości żądanego depozytu zabezpieczającego oraz o zmianach jego wysokości,
• sposobach i trybie wnoszenia depozytu zabezpieczającego i jego uzupełniania,
• realizacji uzupełnienia zabezpieczenia do poziomu określonego umową.
  
  

Z uwagi na fakt, iż przedmiotowy depozyt powiązany jest z instrumentami pochodnymi typu Commodity Futures notowanymi na giełdzie w Londynie, walutą depozytu jest waluta obca (w opisywanym przypadku jest to USD).

Depozyt zabezpieczający zmienia swoją wysokość na skutek zmian wyceny pozycji otwartych zajmowanej przez Spółkę w związku z transakcjami na instrumentach Commodity Futures. W rezultacie, Spółka może:

• być zobligowana do uzupełnienia depozytu o dodatkowe środki na skutek zwiększenia ekspozycji,
• otrzymać nadwyżkę środków pieniężnych z depozytu na skutek zmniejszenia ekspozycji.
  
  

W praktyce biznesowej Sczęsto zdarza się, iż wartość depozytu jest powiększana i/lub uzupełniania poprzez odpowiednią dystrybucję środków pochodzących z realizacji (wykonania) instrumentu Commodity Futures.

Modelowym przykładem powyższej sytuacji jest przekazanie części wypracowanego zysku ze zrealizowanego instrumentu do depozytu zabezpieczającego w celu wypełnienia wymagań w zakresie utrzymywania depozytu przy zwiększonej ekspozycji JS. Spółka optymalizuje w ten sposób przepływy pieniężne w ujęciu ilościowym, co przyczynia się do również do skrócenia czasu operacji i przeniesienia operacyjnej obsługi depozytu na zewnątrz Spółki.

W związku z powyższym Spółka wniosła

o potwierdzenie, iż wpływy dokonywane na depozyt zabezpieczający, jak również wypływy z tego depozytu będą dla Spółki neutralne podatkowo w świetle przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Spółki.

W ocenie Spółki, wpływy dokonywane na depozyt zabezpieczający, jak również wypływy z tego depozytu będą dla Spółki neutralne podatkowo w świetle przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.; dalej: ustawa o CIT).

Stanowisko Spółki znajduje swoje uzasadnienie w fakcie, iż środki otrzymane z wykonania instrumentu Commodity Futures, które następnie podlegają stosownej dystrybucji zgodnie z bieżącymi potrzebami Spółki, są opodatkowane podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej: „pdop”) w związku z ustaleniem praw i obowiązków z tytułu realizacji instrumentu. W rezultacie, dystrybucji podlegają środki już po opodatkowaniu podatkiem dochodowym zgodnie z regulacjami ogólnymi dIa przychodów podatkowych zawartymi w ustawie o pdop.

W myśl art. 12 ust. 3 ustawy o pdop, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów) udzielonych bonifikat i skont.

W oparciu o powyższą regulację, Spółka traktuje przychody uzyskane ze zrealizowanego instrumentu Commodity Futures jako przychody związane z prowadzoną działalnością gospodarczą i dokonuje ich stosownego opodatkowania.

W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, iż dalsze rozdysponowanie opodatkowanych wcześniej środków uzyskanych z realizacji instrumentu pochodnego i przekazaniem tych środków na depozyt zabezpieczający powinno być zdarzeniem obojętnym podatkowo tj. nie podlegać ponownie opodatkowaniu lub też rozpoznaniu jako koszty uzyskania przychodów na zasadach określonych w art. 15 i 16 ustawy o pdop. Należy zatem podkreślić, że przekazanie tych środków na depozyt zabezpieczający w związku ze zwiększeniem wyceny pozycji otwartych nie będzie stanowić dla Spółki kosztu podatkowego w rozumieniu pdop.

Również wypływ tych środków z depozytu zabezpieczającego na skutek zmniejszenia ekspozycji Spółki w odniesieniu do pozycji otwartych nie będzie dla Spółki przychodem podatkowym w świetle regulacji ustawy o pdop.

Z uwagi na powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż zarówno wpływy dokonywane przez Spółkę na depozyt zabezpieczający, jak również wypływy z depozytu zabezpieczającego powinny być dla Spółki neutralne podatkowo w świetle regulacji ustawy o pdop.

Jednocześnie, Spółka wskazuje, iż — ze względu na fakt utrzymywania przez Spółkę depozytu w walucie obcej — w opisywanym przypadku opodatkowanie środków znajdujących się na depozycie zabezpieczającym może wynikać wyłącznie z faktu realizacji różnic kursowych od transakcji walutowych (tj. wpływów i wypływów środków pieniężnych z depozytu zabezpieczającego realizowanych w walucie obcej) na podstawie przepisów o rachunkowości w związku z zastosowaniem art. 9b ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy o pdop.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.