INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 26.10.2010r. (data wpływu 28.10.2010r.) oraz piśmie z dnia 19.01.2011r. (data nadania 19.01.2011r., data wpływu 21.01.2011r.), uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 14.01.2011r. Nr IPPB5/423-730/10-4/DG (data nadania 17.01.2011r., data doręczenia 18.01.2011r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia:

• wartości produktów roślinnych – jest prawidłowe,
• proporcji kosztów – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 28 października 2010r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalania wartości produktów roślinnych i kosztów uzyskania przychodów ponoszonych na ich wytwarzanie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną zgodnie z ustawą podatku dochodowego od osób prawnych. Rozpoczęła również działalność rolniczą zwolnioną z opodatkowania zgodnie z art. 2 ust. 2 u.p.d.o.p, polegającą na wytwarzaniu produktów roślinnych w stanie nieprzetworzonym, w tym przypadku zbóż pochodzących z własnych upraw. Świadczone są również usługi własnymi maszynami rolniczymi polegające na uprawie pól. Przychody ze sprzedaży zboża są zwolnione z podatku dochodowego, natomiast od sprzedaży usług rolniczych naliczany jest podatek dochodowy. Zboża pochodzące z własnych upraw przeznaczone do wykorzystania w działalności podstawowej polegającej na przetwórstwie i przemiale zbóż są wyceniane wg ceny rynkowej i przyjmowane do produkcji pozarolniczej, przychód otrzymany z tego tytułu jest opodatkowany. Koszty ponoszone na działalność rolniczą zwolnioną wynoszą wg obliczeń Spółki 1/4 i wg tej proporcji zgodnie z art. 15 ust. 2, tylko w tej wysokości nie stanowią kosztów uzyskania przychodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowo ustalono wartość produktów roślinnych pochodzących z własnych upraw...
2. Czy zastosowanie proporcji rozgraniczenia kosztów stanowiących i nie stanowiących podstawę uzyskania przychodów jest prawidłowe...
   
   

Wnioskodawca uważa, iż prawidłowo dokonano ustalenia wartości produktów roślinnych i zastosowano proporcję rozgraniczenia kosztów stanowiących i nie stanowiących podstawę uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., dalej: ustawa podatkowa) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem, a powstaniem przychodu. Kosztem uzyskania przychodów będą zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i takie, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną oraz działalność rolniczą zwolnioną z opodatkowania.

Działalność rolniczą definiuje przepis art. 2 ust. 2 ustawy podatkowej, który stanowi, że jest to działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

• miesiąc - w przypadku roślin,

• 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi i kaczek,

• 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,

• 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt.
  
  

W przypadku, gdy od dnia nabycia do dnia sprzedaży danego produktu rolnego nie został zachowany wskazany przez ustawodawcę minimalny okres przetrzymywania zakupionych roślin lub zwierząt, w trakcie którego następuje ich biologiczny wzrost, albo jeśli podatnik prowadzi działalność polegającą na przetwórstwie roślin i zwierząt pochodzących z własnych upraw i hodowli - nie jest to działalność rolnicza, lecz pozarolnicza działalność gospodarcza, z której przychody podlegają regulacjom zawartym w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. W pozostałych przypadkach działalność rolnicza jest opodatkowana podatkiem rolnym na mocy ustawy z dnia 15 listopada 1984r. o podatku rolnym.

Jeżeli Wnioskodawca sprzedaje, w warunkach prowadzonej działalności gospodarczej, wytwarzane produkty roślinne w stanie nieprzetworzonym, to przychody uzyskane z tego tytułu nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Natomiast zboża pochodzące z własnych upraw przeznaczone do wykorzystania w działalności podstawowej polegającej na przetwórstwie i przemiale zbóż, Wnioskodawca prawidłowo kwalifikuje do działalności pozarolniczej, która podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W związku z powyższym prawidłowo ustalono wartość produktów roślinnych pochodzących z własnych upraw.

Odnosząc się natomiast do pytania nr 2, tj. zastosowania proporcji w rozgraniczeniu kosztów ponoszonych na działalność rolniczą zwolnioną z opodatkowania i pozostałych kosztów, należy wskazać, iż działalność rolnicza powinna być wyodrębniona w księgach rachunkowych, w sposób zapewniający uzyskanie niezbędnych danych dla potrzeb podatku dochodowego.

Koszty ponoszone przez przedsiębiorstwo prowadzące działalność rolniczą i pozarolniczą, powinny zostać odpowiednio przyporządkowane do poszczególnych rodzajów działalności. Koszty uzyskania przychodów z działalności gospodarczej będą bowiem uwzględniane w rachunku podatkowym, natomiast koszty przypadające na działalność nie będą uwzględniane. Ponieważ omawiana spółka prowadzi zarówno działalność rolniczą, jak i gospodarczą, to powinna prowadzić księgi rachunkowe w ten sposób, aby rozdzielić przychody z działalności gospodarczej i przychody z działalności rolniczej oraz odpowiednio przypadające na nie koszty. Pozwoli to na wyodrębnienie dochodów z działalności gospodarczej (podlegającej opodatkowaniu podatkiem dochodowym) i działalności rolniczej (wolnej od podatku dochodowego). Obowiązek taki wynika z przepisów podatkowych, które zobowiązują podatników do prowadzenia ewidencji rachunkowej, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku (na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy podatkowej).

Koszty, które dotyczą zarówno przychodów z działalności rolniczej, jak i działalności gospodarczej i nie jest możliwe ustalenie, jaka część tych kosztów przypada na poszczególne źródła (może dotyczyć kosztów zarządu, kosztów administracyjnych), podatnik powinien przypisać do obu rodzajów działalności w takiej proporcji, w jakiej pozostaje udział przychodów z danej działalności w łącznej sumie przychodów. Taka możliwość wynika z art. 15 ust. 2 i 2a updop. Zgodnie z tymi przepisami, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Zasadę tę stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z tego opodatkowania.

Koszty uzyskania przychodów z działalności gospodarczej będą bowiem uwzględniane w rachunku podatkowym, natomiast koszty przypadające na działalność rolniczą już nie. W przypadku kosztów bezpośrednich nie ma problemu z ich prawidłowym zakwalifikowaniem, gdyż należy je potrącać w roku podatkowym w którym wystąpi odpowiadający im przychód na podatnie art. 15 ust. 4 ustawy podatkowej. Wątpliwości mogą powstać natomiast w przypadku kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodem. W takiej sytuacji stosuje się uregulowania zawarte w art. 15 ust. 2 i 2a ustawy podatkowej. Zgodnie z tymi przepisami, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Zasadę tę stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z tego opodatkowania.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca ponosi koszty, które dotyczą zarówno przychodów z działalności rolniczej, jak i działalności gospodarczej i nie jest możliwe ustalenie, jaka część tych kosztów przypada na poszczególne źródła. W takiej sytuacji koszty te spółka powinna przypisać do obu rodzajów działalności w takiej proporcji, w jakiej pozostaje udział przychodów z danej działalności w łącznej sumie przychodów.

Stwierdzić należy, iż przychody z działalności rolniczej – poza dochodami z działów specjalnych produkcji rolnej – nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Natomiast naruszenie zakresu działalności rolniczej oraz sposobu w jaki winna być wykonywana, stanowi o konieczności poddania zakresowi przedmiotowemu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychodów z czynności, wykraczających poza ustawowy zakres działalności rolniczej. Innymi słowy, działalność pozarolnicza (w tym działy specjalne produkcji rolnej) została objęta podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Należy jednocześnie dodać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby pełną ocenę spełnienia przez Spółkę przesłanek zastosowania art. 2 ust. 2 oraz art. 15 ust. 2 i 2a do rozgraniczenia nie objętej podatkiem dochodowym od osób prawnych działalności rolniczej i działalności gospodarczej. Ocena ta zostanie poddana badaniu w prowadzonych przez organy skarbowe postępowaniach kontrolnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.