INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko UNIWERSYTETU przedstawione we wniosku z dnia 2 sierpnia 2010 r. (data wpływu 5 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Studenci i doktoranci Uniwersytetu na podstawie decyzji Rektora wydanych na wniosek osób zainteresowanych korzystają ze zwolnień z opłat za usługi edukacyjne zgodnie z art. 99 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2005 r. Nr 164 poz. 1365 z późn. zm. - dalej u.p.o sz.w.) oraz z opłat za korzystanie z domów studenckich. Opłaty za usługi edukacyjne są przychodem Uczelni działalności dydaktycznej zgodnie z art. 98 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, zwolnienie skutkuje zatem ich zmniejszeniem. Opłaty za korzystanie z domów studenckich zwiększają fundusz pomocy materialnej dla studentów i doktorantów, konsekwencją zwolnienia jest mniej środków zgromadzonych w tym funduszu.

Za ważne Wnioskodawca uznał i wskazał, to że studenci i doktoranci niezależnie od zwolnień z opłat korzystają ze świadczeń stypendialnych przyznawanych według zasad określonych w regulaminie funduszu pomocy materialnej dla studentów i doktorantów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z opisem w poz. 54 zwolnienie z opłaty za usługi edukacyjne jest świadczeniem pomocy materialnej w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 40 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) - dalej u.p.d.o.f., pomimo iż nie jest świadczeniem rozliczanym w ramach funduszu pomocy materialnej dla studentów i doktorantów tworzonym przez Uczelnię zgodnie z art. 103 ust. 2 pkt 2 u.p.o sz.w., a podstawą zwolnienia z opłat za korzystanie z domów studenckich nie są kryteria socjalne (dochodowości)...

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, iż zwolnienia:

• z opłat za usługi edukacyjne są rozliczane w ramach innego funduszu niż fundusz pomocy materialnej dla studentów i doktorantów,
  oraz
• zwolnienia z opłat za korzystanie z domów studenckich nie wynikają ze stosowania kryteriów socjalnych,

   - przedmiotowe zwolnienia dla osób z nich korzystających traktowane są jako przychody

z innych źródeł zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 oraz z art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f.

Uczelnia uważa, iż do przychodów tych zalicza się również wartości umorzonych osobom fizycznym zobowiązań. W związku z powyższym Uniwersytet sporządza i przekazuje informację PIT-8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne – to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu - przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy. Innymi słowy, pod pojęciem tym należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu. Zaprezentowana definicja, mająca swoje źródło w orzecznictwie sądów administracyjnych, znajduje odzwierciedlenie w definicji słownikowej omawianego pojęcia, zgodnie z którą „nieodpłatne świadczenie” oznacza wszelkie świadczenia nie wymagające opłaty; takie za które się nie płaci, bezpłatne.

Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 40 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są świadczenia pomocy materialnej dla uczniów, studentów, uczestników studiów doktoranckich i osób uczestniczących w innych formach kształcenia, pochodzące z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz ze środków własnych szkół i uczelni - przyznane na podstawie przepisów o systemie oświaty, Prawo o szkolnictwie wyższym, a także przepisów o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki.

Z kolei zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2005 r. Nr 164, poz. 1365 ze zm.) uczelnia publiczna może pobierać opłaty za świadczone usługi edukacyjne związane z:

1. kształceniem studentów na studiach niestacjonarnych oraz uczestników niestacjonarnych studiów doktoranckich;
2. powtarzaniem określonych zajęć na studiach stacjonarnych oraz stacjonarnych studiach doktoranckich z powodu niezadowalających wyników w nauce;
3. prowadzeniem studiów w języku obcym;
4. prowadzeniem zajęć nieobjętych planem studiów;
5. prowadzeniem studiów podyplomowych oraz kursów dokształcających.

Natomiast z ust. 3 ww. artykułu wynika, iż senat uczelni publicznej określa szczegółowe zasady pobierania opłat, o których mowa w ust. 1, w tym tryb i warunki zwalniania - w całości lub w części - z tych opłat studentów lub doktorantów, w szczególności osiągających wybitne wyniki w nauce, a także tych, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji materialnej.

Zgodnie z art. 103 ust. 1 ww. ustawy uczelnia tworzy fundusz pomocy materialnej dla studentów i doktorantów.

Powyższy fundusz na podstawie art. 103 ust. 2 powołanej ustawy, tworzy się z:

1. dotacji, o której mowa w art. 94 ust. 1 pkt 7 i ust. 4, z wyłączeniem środków na stypendia ministra, o których mowa w art. 173 ust. 1 pkt 4 i 5;
2. opłat za korzystanie z domu studenckiego;
3. opłat za korzystanie ze stołówki studenckiej;
4. innych przychodów, w tym z opłat za wynajem pomieszczeń w domach i stołówkach studenckich.

Fundusz pomocy materialnej dla studentów i doktorantów w części, o której mowa w ust. 2 pkt 1, przeznacza się na wypłaty stypendiów i zapomóg, a w przypadku uczelni publicznej także na remonty domów i stołówek studenckich.

Art. 103 ust. 5 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, stanowi, że fundusz pomocy materialnej dla studentów i doktorantów w części, o której mowa w ust. 2 pkt 2-4, może być również przeznaczony na wypłatę stypendiów i zapomóg oraz remonty i modernizację domów i stołówek studenckich.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż studenci i doktoranci Uniwersytetu na podstawie decyzji Rektora wydanych na wniosek osób zainteresowanych korzystają ze zwolnień z opłat za usługi edukacyjne zgodnie z art. 99 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym oraz z opłat za korzystanie z domów studenckich, przy czym podkreślono, iż opłaty za usługi edukacyjne są przychodem Uczelni. Wskazano również, że to studenci i doktoranci niezależnie od zwolnień z opłat korzystają ze świadczeń stypendialnych przyznawanych według zasad określonych w regulaminie funduszu pomocy materialnej dla studentów i doktorantów.

Należy w tym miejscu zauważyć, iż działający w imieniu Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu nie może wypowiadać się w zakresie jednoznacznego stwierdzenia o możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego bądź nie w zakresie rozpatrywanej sprawy, bowiem kwestia otrzymywanych świadczeń pomocy materialnej dla studentów, doktorantów na wprost nie stanowi zagadnienia regulowanego przepisami prawa podatkowego.

Zgodnie bowiem z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Stosownie do treści § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w związku z art. 14a § 6 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektorzy Izb Skarbowych upoważnieni są w imieniu ministra właściwego do spraw finansów publicznych do udzielania pisemnych interpretacji indywidualnych w zakresie przepisów prawa podatkowego w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa w sprawach pozostających we właściwości naczelników urzędów i dyrektorów izb skarbowych oraz naczelników urzędów i dyrektorów izb celnych.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, pod pojęciem przepisów prawa podatkowego rozumie się przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych, przy czym mianem ustaw podatkowych – w rozumieniu art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej określa się ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Z powyższych regulacji wynika, że upoważniony Dyrektor Izby Skarbowej ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania ustaw podatkowych oraz wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych i ratyfikowanych umów międzynarodowych związanych z materią podatkową. Nie dokonuje natomiast interpretacji innych przepisów, w tym przepisów ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym.

Z informacji zawartych we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego wynika, iż przychody w postaci zwolnienia z opłat za usługi edukacyjne oraz za korzystanie z domów studenckich nie spełniają warunków, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że nie mogą one korzystać ze zwolnienia przewidzianego w tym przepisie. Zatem Wnioskodawca jako płatnik ma obowiązek - z tytułu tych przychodów - sporządzić i przekazać informacje na PIT-8C - osobom zainteresowanym.

Jeżeli jednak okazałoby się, że przedmiotowe świadczenia spełniają warunki określone w ww. przepisie to Uczelnia nie byłaby obowiązana do sporządzania imiennych informacji, tj. PIT-8C z tytułu powyżej wymienionych przychodów, bowiem przedmiotowe przychody korzystałyby ze zwolnienia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.