2012.12.04 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-940/12-4/SJ
z 4 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2012 r. (data wpływu 12 września 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 listopada 2012 r. (data doręczenia 26 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania (powierzenia) pracownikom Wnioskodawcy filtrów do celów testowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania (powierzenia) pracownikom Wnioskodawcy filtrów do celów testowych. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 26 listopada 2012 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca – … Sp. z o.o. (dalej: Spółka), będący zarejestrowanym i czynnym podatnikiem VAT, jest producentem wysokiej jakości filtrów dla przemysłu motoryzacyjnego, a także do maszyn i urządzeń silnikowych, sprzętu ciężkiego oraz urządzeń specjalistycznych. Poza działalnością produkcyjną Spółka zajmuje się m.in. dystrybucją wyrobów produkowanych przez inne podmioty, w tym m.in. filtrów znajdujących się w ofercie Spółki.

Spółka należy do międzynarodowego koncernu motoryzacyjnego … (dalej: Grupa). Większość wyrobów produkowanych przez Spółkę jest wysyłana do odbiorców zarówno na terytorium Europy, jak i także poza nią. Spółka ma w swojej ofercie zarówno wyroby, które są instalowane fabrycznie w samochodach producentów wielu uznanych marek, jak i te, które przeznaczone są na rynek części zamiennych.

Mając na uwadze zapewnienie oraz utrzymanie wysokiej jakości oferowanych przez Spółkę produktów, Spółka w sposób ciągły przeprowadza szereg testów mających na celu wyeliminowanie potencjalnych wad mogących wystąpić w produktach znajdujących się w ofercie Spółki (dotyczy to zarówno wyrobów produkowanych przez Spółkę, jak i wyrobów, których Spółka jest wyłącznie dystrybutorem).

Aby zapewnić jak najbardziej wiarygodne odwzorowanie warunków eksploatacji wyrobów oferowanych przez Spółkę, poza testami laboratoryjnymi, przeprowadza dodatkowe testy w warunkach normalnej eksploatacji. Testy pozwalają m.in. zbadać szybkość naturalnego zużycia wyrobów oferowanych przez Spółkę, określić ich potencjalną wadliwość, wytrzymałość oraz możliwość używania w danym modelu samochodu w różnorodnych warunkach drogowych i klimatycznych, przy różnych stylach jazdy. Aby testy realizowane przez Spółkę okazały się efektywne proces testowania wyrobów produkowanych lub też oferowanych przez Spółkę powinien być permanentny. Dlatego też, skuteczne testowanie wyrobów oferowanych przez Spółkę wymaga przejechania samochodem wyposażonym w dany podzespół, w tym wypadku chodzi o filtr danego rodzaju, nawet kilkudziesięciu tysięcy kilometrów. Ważne jest również, aby takie testy odbywały się w warunkach jak najbardziej odpowiadających normalnej eksploatacji, w jakich z wyrobów Spółki będą korzystać ich nabywcy. Jest to niezbędne do jak najwierniejszego odwzorowania zachowania testowanych filtrów, podczas normalnej eksploatacji. Co za tym idzie, wymaga to prowadzenia testów w różnych warunkach drogowych oraz atmosferycznych, np.: jazdy autostradami, w górach, w ruchu miejskim, zimą i latem, w klimacie ciepłym i zimnym itp. oraz przez kierowców o różnych stylach jazdy.

Realizacja testów przez pracowników delegowanych do wykonywania tego zadania wyłącznie w godzinach pracy nie zabezpiecza potrzeb Spółki w tym zakresie. Taki sposób przeprowadzania testów powoduje, że trwają one zbyt długo, co nie pozwala na szybsze wprowadzanie do produkcji nowych wyrobów oraz unowocześnianie już produkowanych, a także zgłaszanie potencjalnych wad producentom filtrów, których Spółka jest dystrybutorem. Przy dynamicznie rozwijającym się rynku motoryzacyjnym skutkuje to utratą konkurencyjności. Zwiększenie ilości samych jazd wyłącznie testowych, nie zapewnia pożądanych efektów, bowiem przy takich testach trudno jest odwzorować warunki normalnej eksploatacji, a ponadto testy takie są bardzo kosztowne.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

co do zasady, Wnioskodawcy przysługiwało (będzie przysługiwało) prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem/wytworzeniem przedmiotowych filtrów powierzonych pracownikom do przeprowadzenia testów;
Wnioskodawca zamierza objąć zakresem obowiązków służbowych testowanie wyrobów oferowanych przez Wnioskodawcę, przez pracowników Wnioskodawcy. W tym celu w formie aneksów do umów o pracę wybranych pracowników zamieszczony zostanie stosowny zapis stwierdzający, iż w uzasadnionych okolicznościach po wyrażeniu zgody przez pracownika ma on obowiązek testowania filtrów udostępnionych mu przez Wnioskodawcę. Mając na uwadze powyższe, testy filtrów, o których mowa we wniosku przeprowadzane będą w ramach obowiązków służbowych pracowników Wnioskodawcy, za ich wyraźną zgodą, w ramach wynagrodzenia za pracę. Jednocześnie w związku z przeprowadzaniem przedmiotowych testów, pracownikom nie będzie przysługiwać dodatkowe wynagrodzenie inne niż wynagrodzenie za pracę;
testy filtrów pozwalają m.in.: zbadać szybkość naturalnego zużycia filtrów, określić ich potencjalną wadliwość, wytrzymałość oraz możliwość używania w danym modelu samochodu w różnorodnych warunkach drogowych i klimatycznych, przy różnych stylach jazdy. Jednocześnie skuteczne testowanie filtrów wymaga przejechania samochodem wyposażonym w dany podzespół nawet kilkudziesięciu tysięcy kilometrów. Należy podkreślić, że w momencie powierzenia filtrów pracownikom nie nastąpi przeniesienie przez Wnioskodawcę na ich rzecz prawa do rozporządzania filtrami jak właściciel. W szczególności, pracownicy nie będą mogli swobodnie dysponować powierzonym przez Wnioskodawcę filtrem (np. sprzedać go, wykorzystywać w celach innych niż wskazane przez Wnioskodawcę), będą oni bowiem wyłącznie zobowiązani do wykonania odpowiednich testów z wykorzystaniem powierzonych filtrów. Mając na uwadze powyższe, a w szczególności fakt, iż przez cały okres przeprowadzania testów to Wnioskodawca będzie posiadał prawo do rozporządzania przedmiotowymi filtrami jak właściciel, po zakończeniu testów, o których mowa we wniosku oraz po przekazaniu Wnioskodawcy wyników przeprowadzonych testów, pracownik będzie zasadniczo zobowiązany do zwrotu powierzonych filtrów, co powinno być odpowiednio udokumentowane, lub do dokonania fizycznej likwidacji filtrów zużytych w trakcie testów w imieniu Wnioskodawcy oraz zgodnie z wytycznymi Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy powierzenie pracownikom przez Spółkę filtrów do celów ich testowania w prywatnych samochodach pracowników lecz zgodnie z instrukcjami i potrzebami Spółki oraz na jej rzecz, nie będzie stanowiło czynności podlegającej opodatkowaniu VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, powierzenie przez Spółkę jej pracownikom filtrów do celów ich testowania w prywatnych samochodach pracowników w ramach wykonywania obowiązków służbowych wynikających z umowy o pracę (tj. zgodnie z instrukcjami i potrzebami Spółki oraz na jej rzecz), nie będzie stanowiło czynności podlegającej opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się generalnie przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Ponadto, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Mając zatem na uwadze powyższe oraz przedstawione przez Spółkę zdarzenie przyszłe należy wskazać, iż w momencie powierzenia przez Spółkę filtrów pracownikom nie dojdzie do przeniesienia na nich prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel (Spółka będzie jedynie powierzać wybranym pracownikom swoje filtry w celu ich testowania w prywatnych samochodach pracowników zgodnie z potrzebami Spółki, w ramach obowiązków służbowych wynikających z umów o pracę). Przez cały okres testowania filtrów przez pracowników, prawo do rozporządzania nimi jak właściciel pozostanie przy Spółce. W szczególności pracownicy nie będą mogli swobodnie dysponować powierzonym przez Spółkę filtrem (np. sprzedać go, wykorzystać w celach innych niż wskazane przez Spółkę), będą bowiem zobowiązani do wykonywania odpowiednich testów z wykorzystaniem powierzonych przez Spółkę filtrów.

W konsekwencji, w analizowanej sytuacji, w ocenie Spółki, w związku z powierzeniem przez Spółkę jej pracownikom filtrów w celu ich testowania w ramach obowiązków służbowych, nie dojdzie do podlegającej opodatkowaniu VAT dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ustawy o VAT.

Jednocześnie, zdaniem Spółki, w analizowanym przypadku nie będzie miał zastosowania art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. Zgodnie z tą regulacją, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Spółka jednak wskazała, że powyższa regulacja znajduje zastosowanie wyłącznie w przypadku, gdy towary są używane/usługi nieodpłatnie świadczone, generalnie do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. Spółka ponownie zaś podkreśla, iż powierzenie pracownikom oferowanych przez Spółkę filtrów do testów przeprowadzanych w samochodach prywatnych pracowników będzie pozostawać w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Tak zaplanowany sposób testowania produktów Spółki niewątpliwie skróci bowiem okres całego testu, przez co przyczyni się do skrócenia okresu eliminacji pojawiających się usterek, ograniczy koszt przeprowadzania testów w stosunku do testów wykonywanych tylko w godzinach pracy lub zleconych podmiotom zewnętrznym, ograniczy koszty napraw gwarancyjnych, a także przyspieszy proces doskonalenia i unowocześnienia produktów Spółki. Ponadto, powierzenie pracownikom oferowanych przez Spółkę filtrów do testów przeprowadzanych w samochodach prywatnych tych pracowników dokonywane będzie w ramach obowiązków wynikających z umów o pracę.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że powierzenie pracownikom oferowanych przez Spółkę filtrów do celów testowych, jako czynność ściśle związana z działalnością gospodarczą Spółki, nie powinna być uznawana za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Reasumując, zdaniem Spółki, powierzenie przez Spółkę jej pracownikom filtrów do celów ich testowania w prywatnych samochodach pracowników nie będzie stanowiło czynności podlegającej opodatkowaniu VAT po stronie Spółki (tj. ani opodatkowanej VAT dostawy towarów, ani świadczenia usług w rozumieniu przepisów o VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

W przepisie art. 8 ust. 1 ustawy zdefiniowano, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Odnosząc się do przedstawionych okoliczności sprawy przede wszystkim należy zaznaczyć, iż określony w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, zakres opodatkowania tym podatkiem obejmuje odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług. Wskazać należy, iż przepis art. 7 ust. 1 ustawy definiujący pojęcie „dostawy towarów” nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży, czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego.

Podkreślenia wymaga, iż zgodnie z definicją zawartą w art. 7 ust. 1 ustawy, istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W celu przedstawienia właściwego rozumienia pojęcia „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” należy zaznaczyć, iż dotyczy ono tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nimi jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”. Idąc dalej należy wskazać, iż czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, bowiem „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy.

W konsekwencji, oderwanie pojęcia „dostawa towarów” oraz ekonomicznych aspektów transakcji od skutków konwencjonalnych powstających na gruncie prawa podatkowego pozwala także na uznanie danej czynności za dostawę towarów nawet mimo pewnych nałożonych na nabywcę ograniczeń we władaniu towarem. Chwilą decydującą o przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z towarem jest, co do zasady, wydanie towaru.

Analiza powołanego art. 7 ust. 2 ustawy wskazuje wyraźnie, iż ustawodawca rozróżnia czynność przekazania od czynności zużycia towarów. Zatem, opodatkowaniu podlega, zgodnie z pkt 1, przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste ściśle wymienionych osób, a na mocy pkt 2 tego przepisu, wszelkie inne darowizny. Skutkiem tak sformułowanych norm prawnych jest przyjęcie, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w trybie art. 7 ust. 2 ustawy, podlega wszelkie przekazanie towarów, natomiast zużycie – tylko na rzecz podmiotów wymienionych w pkt 1 tego przepisu.

Nie podlegają zatem opodatkowaniu nieodpłatne czynności zużycia towarów na cele związane z prowadzoną działalnością, w przypadku gdy beneficjentem jest np. kontrahent przedsiębiorcy (potencjalny kontrahent) – osoba trzecia, niebędąca pracownikiem, udziałowcem ani inną osobą wymienioną w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, a także zużycie towarów na cele własne prowadzonej działalności gospodarczej.

Zwrócić przy tym należy uwagę, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia „potrzeb osobistych”. Za Słownikiem Języka Polskiego uznać należy, że potrzebami „osobistymi” są takie potrzeby, które „dotyczą danej osoby” i które są jej potrzebami „prywatnymi”, tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tą osobę działalnością gospodarczą, statusem pracownika czy pełnioną funkcją.

Z kolei oceniając, czy dane świadczenie ma charakter usługi należy mieć na względzie fakt, że ustawodawca – jak wynika z treści art. 8 ust. 1 ustawy – uznaje za usługę każde świadczenie wykonane przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności, które nie jest dostawą towarów, podkreślając tym samym powszechność opodatkowania. Zatem na zachowanie to (świadczenie) składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź tolerowanie – znoszenie określonych stanów rzeczy). Ponadto, do uznania danej czynności za usługę, konieczne jest istnienie odbiorcy wykonywanego świadczenia (beneficjenta czynności) i występowanie związku między tą czynnością a otrzymywanym przez niego wynagrodzeniem, będącym świadczeniem wzajemnym. W konsekwencji, usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument – odbiorca świadczenia, odnoszący z niego korzyść (choćby potencjalną).

Należy zauważyć, iż zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy dla uznania, iż świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie, nagroda. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Należy stwierdzić, iż czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub świadczącego usługę.

Kolejnym czynnikiem decydującym o tym czy mamy do czynienia z wynagrodzeniem jest określenie, czy wynagrodzenie takie było należne z tytułu danego świadczenia. Czynność opodatkowana powstaje bowiem wyłącznie w związku z zaistnieniem stosunku prawnego określonego umową między stronami. Zatem wystąpić musi bezpośredni i niezbędny związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia oparty o relacje cywilnoprawne pomiędzy podmiotami i jednocześnie wynagrodzenie to może być wyrażone w pieniądzu.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

A zatem, pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z kolei, jak wynika z art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zatem interpretując powyższy przepis art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy stwierdzić należy, iż opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności m. in. do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów.

Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia zastosowanie fikcji prawnej i objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony Wnioskodawca nie powinien opodatkowywać takiego nieodpłatnego świadczenia usług.

Analizując natomiast treść powołanego art. 8 ust. 2 pkt 2 zauważyć należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Podkreślić należy, iż za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest producentem wysokiej jakości filtrów dla przemysłu motoryzacyjnego, a także do maszyn i urządzeń silnikowych, sprzętu ciężkiego oraz urządzeń specjalistycznych. Poza działalnością produkcyjną Spółka zajmuje się m.in. dystrybucją wyrobów produkowanych przez inne podmioty, w tym m.in. filtrów znajdujących się w ofercie Spółki. Większość wyrobów produkowanych przez Spółkę jest wysyłana do odbiorców zarówno na terytorium Europy, jak i także poza nią. Spółka ma w swojej ofercie zarówno wyroby, które są instalowane fabrycznie w samochodach producentów wielu uznanych marek, jak i te, które przeznaczone są na rynek części zamiennych. Mając na uwadze zapewnienie oraz utrzymanie wysokiej jakości oferowanych przez Spółkę produktów, w sposób ciągły przeprowadza ona szereg testów mających na celu wyeliminowanie potencjalnych wad mogących wystąpić w produktach znajdujących się w jej ofercie (dotyczy to zarówno wyrobów produkowanych przez Spółkę, jak i wyrobów, których jest ona wyłącznie dystrybutorem). Aby zapewnić jak najbardziej wiarygodne odwzorowanie warunków eksploatacji wyrobów oferowanych przez Spółkę, poza testami laboratoryjnymi, przeprowadza dodatkowe testy w warunkach normalnej eksploatacji. Testy pozwalają m.in. zbadać szybkość naturalnego zużycia wyrobów oferowanych przez Spółkę, określić ich potencjalną wadliwość, wytrzymałość oraz możliwość używania w danym modelu samochodu w różnorodnych warunkach drogowych i klimatycznych, przy różnych stylach jazdy. Aby testy realizowane przez Wnioskodawcę okazały się efektywne proces testowania wyrobów produkowanych lub też oferowanych przez Spółkę powinien być permanentny. Dlatego też, skuteczne testowanie wyrobów oferowanych przez Spółkę wymaga przejechania samochodem wyposażonym w dany podzespół, w tym wypadku chodzi o filtr danego rodzaju, nawet kilkudziesięciu tysięcy kilometrów. Ważne jest również, aby takie testy odbywały się w warunkach jak najbardziej odpowiadających normalnej eksploatacji, w jakich z wyrobów Spółki będą korzystać ich nabywcy. Jest to niezbędne do jak najwierniejszego odwzorowania zachowania testowanych filtrów, podczas normalnej eksploatacji. Co za tym idzie, wymaga to prowadzenia testów w różnych warunkach drogowych oraz atmosferycznych, np.: jazdy autostradami, w górach, w ruchu miejskim, zimą i latem, w klimacie ciepłym i zimnym itp. oraz przez kierowców o różnych stylach jazdy. Realizacja testów przez pracowników delegowanych do wykonywania tego zadania wyłącznie w godzinach pracy nie zabezpiecza potrzeb Spółki w tym zakresie. Taki sposób przeprowadzania testów powoduje, że trwają one zbyt długo, co nie pozwala na szybsze wprowadzanie do produkcji nowych wyrobów oraz unowocześnianie już produkowanych, a także zgłaszanie potencjalnych wad producentom filtrów, których Spółka jest dystrybutorem. Przy dynamicznie rozwijającym się rynku motoryzacyjnym skutkuje to utratą konkurencyjności. Zwiększenie ilości samych jazd wyłącznie testowych, nie zapewnia pożądanych efektów, bowiem przy takich testach trudno jest odwzorować warunki normalnej eksploatacji, a ponadto testy takie są bardzo kosztowne.

W związku z powyższym, Spółka zamierza objąć zakresem obowiązków służbowych testowanie wyrobów oferowanych przez Spółkę, przez pracowników Spółki. W tym celu w formie aneksów do umów o pracę wybranych pracowników zamieszczony zostanie stosowny zapis stwierdzający, iż w uzasadnionych okolicznościach po wyrażeniu zgody przez pracownika ma on obowiązek testowania filtrów udostępnionych mu przez Spółkę. W konsekwencji, Spółka będzie powierzać wybranym pracownikom filtry znajdujące się w ofercie Spółki, które będą montowane w prywatnych samochodach pracowników. Powyższe będzie dokumentowane w formie protokołów zdawczo-odbiorczych podpisywanych przez danego pracownika oraz przedstawiciela Spółki (przy czym w momencie powierzenia filtrów pracownikom nie nastąpi przeniesienie przez Spółkę prawa do rozporządzania filtrami jak właściciel na rzecz pracowników). Pracownicy będą przeprowadzać testy filtrów powierzonych im przez Spółkę podczas ogółu wykonywanych podróży prywatnym samochodem (tj. zarówno podróży służbowych, jak i prywatnych) oraz będą zobowiązani do przekazania Spółce swoich uwag i spostrzeżeń w formie stosownych raportów w tym zakresie na specjalnie przygotowanych do tego celu formularzach. Przez cały okres testowania filtrów przez pracowników, prawo do rozporządzania nimi jak właściciel pozostanie przy Spółce. W szczególności, pracownicy nie będą mogli swobodnie dysponować powierzonym przez Spółkę filtrem (np. sprzedać go, wykorzystywać w celach innych niż wskazane przez Spółkę), będą bowiem zobowiązani do wykonania odpowiednich testów z wykorzystaniem powierzonych przez Spółkę filtrów. Po zakończeniu testów, o których mowa we wniosku oraz po przekazaniu Wnioskodawcy wyników przeprowadzonych testów, pracownik będzie zasadniczo zobowiązany do zwrotu powierzonych filtrów, co powinno być odpowiednio udokumentowane, lub do dokonania fizycznej likwidacji filtrów zużytych w trakcie testów w imieniu Wnioskodawcy oraz zgodnie z wytycznymi Wnioskodawcy. Jednocześnie w związku z przeprowadzaniem przedmiotowych testów, pracownikom nie będzie przysługiwać dodatkowe wynagrodzenie inne niż wynagrodzenie za pracę. Wskazać należy, że co do zasady, Wnioskodawcy przysługiwało (będzie przysługiwało) prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem/wytworzeniem przedmiotowych filtrów powierzonych pracownikom do przeprowadzenia testów.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, iż nieodpłatne przekazania (powierzenia) pracownikom Wnioskodawcy filtrów do celów testowych, ma związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością – bowiem testowanie produktów Spółki niewątpliwie skróci okres całego testu, przez co przyczyni się do skrócenia okresu eliminacji pojawiających się usterek, ograniczy koszt przeprowadzania testów w stosunku do testów wykonywanych tylko w godzinach pracy lub zleconych podmiotom zewnętrznym, ograniczy koszty napraw gwarancyjnych, a także przyspieszy proces doskonalenia i unowocześnienia produktów Spółki. Ponadto, powierzenie pracownikom oferowanych przez Spółkę filtrów do testów przeprowadzanych w samochodach prywatnych tych pracowników dokonywane będzie w ramach obowiązków wynikających z umów o pracę. W związku z powyższym, czynność przekazania (powierzenia) wskazanych towarów (filtrów) do testowania pracownikom Wnioskodawcy w sytuacji, gdy umowa pomiędzy stronami będzie przewidywała obowiązek zwrotu towarów po zakończeniu testów lub też do dokonania fizycznej likwidacji filtrów zużytych w trakcie testów, nie będzie stanowiła dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy. Nie dojdzie bowiem w tej sytuacji do przeniesienia prawa do rozporządzania tym towarem jak właściciel. Czynności tej nie będzie również można uznać za odpłatne świadczenie usług w świetle art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, gdyż opodatkowaniu jako odpłatne świadczenie usług, na mocy tego przepisu podlega użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza, co w niniejszej sytuacji nie będzie miało miejsca, bowiem przedmiotowa czynność będzie miała związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością. Zatem czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, powierzenie (przekazanie) pracownikom przez Spółkę filtrów do celów ich testowania w prywatnych samochodach pracowników lecz zgodnie z instrukcjami i potrzebami Spółki oraz na jej rzecz, nie będzie stanowiło czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług. Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku dochodowego od osób fizycznych rozpatrzony zostanie odrębnymi interpretacjami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin