Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-816/10-5/GC
z 4 stycznia 2011 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPB3/423-816/10-5/GC
Data
2011.01.04
Referencje
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Przychody --> Przychody
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Pojęcie kosztów uzyskania przychodów
Ordynacja podatkowa --> Zobowiązania podatkowe --> Prawa i obowiązki następców prawnych oraz podmiotów przekształconych --> Wstąpienie w prawa i obowiązki
Słowa kluczowe
koszty uzyskania przychodów
koszty uzyskania przychodów
podział spółki przez wydzielenie
podział spółki przez wydzielenie
przychód
przychód
sukcesja prawna
sukcesja prawna
zeznanie podatkowe
zeznanie podatkowe
zorganizowana część przedsiębiorstwa
zorganizowana część przedsiębiorstwa
Istota interpretacji
Podatek dochodowy do osób prawnych w zakresie zapłaconych przez Spółkę Dzieloną do dnia podziału zaliczek na podatek dochodowy, w części dotyczącej ZCP.
Wniosek ORD-IN 4 MB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością ,przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2010 r. (data wpływu 04.10.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego do osób prawnych w zakresie zapłaconych przez Spółkę Dzieloną do dnia podziału zaliczek na podatek dochodowy, w części dotyczącej ZCP – jest nieprawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 04 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego. „A” Sp. z o.o. (od 6 stycznia 2004 r. do 29 stycznia 2010 r. funkcjonująca pod nazwą „B” Sp. z o.o.) zajmuje się produkcją energii elektrycznej w elektrowniach wodnych, opierająca się na doświadczeniach wyniesionych z ponad stuletniej tradycji pozyskiwania energii ze źródeł odnawialnych. „C” sp. z o.o. (dalej: „C” lub „Spółka Dzielona”) zajmuje się sprzedażą i wytwarzaniem energii elektrycznej. Usługę sprzedaży energii elektrycznej świadczy pod marką „D”. „C” został podzielony w trybie art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (podział przez wydzielenie). Skutkiem podziału „C” było przeniesienie części przedsiębiorstwa (OZE) do „A” sp. z o.o. (dalej: „A” lub „Spółka Przejmująca”) wraz z podwyższeniem Jego kapitału zakładowego. Wydzielana część majątku jest zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, zajmującą się wytwarzaniem energii z odnawialnych źródeł. Dniem wydzielenia, czyli dniem zarejestrowania podwyższenia kapitału zakładowego „A” oraz obniżenia kapitału zakładowego „C” jest 01.10.2010 r. Wydzielana część przedsiębiorstwa, zgodnie z uzyskaną interpretacją indywidualną (sygnatura IBPB1/2/423-877/10/AK z dnia 27.08.2010 r.), stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”). Pozostały po wydzieleniu w „C” majątek będzie również stanowił ZCP (spółka obrotu). „C” płaci uproszczone zaliczki na podatek dochodowy. „C” uzyskuje świadectwa pochodzenia z tytułu produkcji energii z odnawialnych źródeł. Świadectwa te, nie są zbywane przez Spółkę Dzieloną (brak faktur przychodowych). Są one umarzane w celu spełnienia przez „C” obowiązku, o którym mowa w art. 9a ustawy Prawo energetyczne. Spółka Dzielona wystąpi o przyznanie świadectw pochodzenia z tytułu produkcji, w miesiącu wrześniu 2010 r., energii we własnych elektrowniach wodnych (dalej: „EW”), stanowiących ZCP. Konsekwentnie, wszystkie świadectwa pochodzenia, za okres do dnia wydzielenia, pozostaną w „C”. Dotychczasowa działalność „C” polega na sprzedaży energii elektrycznej zakupionej od dostawców zewnętrznych, jak i wyprodukowanej w EW. Wysokość przychodów z tytułu sprzedaży energii elektrycznej wyprodukowanej w EW jest ustalana wyłącznie dla celów sprawozdawczości zarządczej (nie ma możliwości wyodrębnienia przychodów przypadających na ZCP) oraz prezentacji w sprawozdaniu jako iloczyn ilości faktycznie wyprodukowanej energii z EW (wprowadzonej do sieci energetycznej) i ceny rynkowej energii. W związku z tym, iż zarówno energia wyprodukowana w EW, jak i energia zakupiona od dostawców zewnętrznych, traci swoją indywidualność po wprowadzeniu do sieci energetycznej, nie jest możliwe zidentyfikowanie transakcji sprzedaży (poszczególnych faktur VAT lub ich części), które dotyczą stricte energii wyprodukowanej w ZCP. „C” posiada zafakturowane przychody z tytułu sprzedaży energii elektrycznej, które będą podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz podatkiem od towarów i usług w okresach następnych. Do tych przychodów przyporządkowywane są koszty bezpośrednie, których uwzględnienie w rozliczeniu podatkowym nastąpi w okresach następnych. Część kosztów zakupu energii danego miesiąca nie stanowi zatem (różnica przejściowa) kosztów uzyskania przychodu. Oblicza się je stosując proporcję, w jakiej pozostają przychody podlegające opodatkowaniu w następnych okresach do przychodów ogółem (bilansowych, zafakturowanych) danego miesiąca. Jak wskazano powyżej, brak możliwości przyporządkowania konkretnych faktur sprzedaży do ZCP wiąże się w szczególności ze specyfiką sprzedaży energii elektrycznej, która po wprowadzeniu do sieci energetycznej traci swoją indywidualność, nie pozwalając na przyporządkowanie jej zużycia konkretnemu Odbiorcy. Koszty działalności wytwórczej ewidencjonowane są na osobnych kontach księgowych i można je bezpośrednio przypisać do wydzielanego majątku. W przypadku umów kosztowych, spośród sposobów fakturowania przeważa wystawianie faktur przez dostawców po miesiącu sprzedaży (usługi ciągłe takie jak eksploatacja EW, usługi prawne, usługi ochrony, usługi najmu, usługa dystrybucyjna). Konsekwentnie, niektóre faktury zakupowe trafiają do „C” po miesiącu, w którym dokonano dostawy. „C” uzyskuje również przychody z tytułu najmu i dzierżawy nieruchomości związanych z wydzielaną częścią majątku. Umowy zawarte w tym zakresie przez „C” przewidują:
Wynagrodzenie pracownika ZCP za sierpień zostało mu wypłacone do 6 września, natomiast za wrzesień do 30 września. Składki na ubezpieczenia społeczne dotyczące wynagrodzenia za sierpień i wrzesień zostaną zapłacone przez „C” w październiku 2010 r. W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.
Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie 2. Wniosek w zakresie pytań 1, 3 – 7 i 9 dotyczący stanu faktycznego został rozpatrzony interpretacjami z dnia 04 stycznia 2011 r. nr ILPB3/423-816/10-2/GC, ILPB3/423-816/10-4/GC ILPB3/423-816/10-6/GC, ILPB3/423-816/10-8/GC, ILPB3/423-816/10-10/GC, ILPB3/423-816/10-12/GC, ILPB3/423-816/10-14/GC, ILPB3/423-816/10-16/GC. Jednocześnie dodaje się, że wniosek Spółki w zakresie opisów zdarzeń przyszłych dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych został rozpatrzony odrębnymi interpretacjami wydanymi w dniu 04 stycznia 2011 r. nr ILPB3/423-816/10-3/GC oraz ILPB3/423-816/10-7/GC, ILPB3/423-816/10-9/GC, ILPB3/423-816/10-11/GC, ILPB3/423-816/10-13/GC, ILPB3/423-816/10-15/GC, ILPB3/423-816/10-17/GC. Dodać należy, iż tut. Organ, w zakresie pytania nr 1, uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe, dlatego w wydanych interpretacjach dotyczących pytań 2 – 7 (sygnatura jak wyżej) dokonano oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego / stanu faktycznego, a zatem pytanie nr 8 stało się bezprzedmiotowe. Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3 - 6a oraz art. 21 i 22, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące. Zaliczki miesięczne za okres od pierwszego do przedostatniego miesiąca roku podatkowego podatnik uiszcza w terminie do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, z zastrzeżeniem ust. 2a. Zaliczka za ostatni miesiąc jest uiszczana w wysokości zaliczki za miesiąc poprzedni do 20 dnia ostatniego miesiąca roku podatkowego; ostateczne rozliczenie podatku za rok podatkowy następuje w terminie ustalonym do złożenia zeznania o wysokości dochodu osiągniętego (poniesionej straty) za ten rok (art. 15 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Jednocześnie, zgodnie z art. 25 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy. Jeżeli w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali podatku należnego, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w wysokości 1/12 podatku należnego wynikającego z zeznania złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Jeżeli również w tym roku podatnicy nie wykazali podatku należnego, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie. Uiszczanie zaliczek na poczet podatku dochodowego jest więc obowiązkiem, który powstaje dla określonego podatnika w stosunku do każdego miesiąca roku podatkowego i który, co do zasady, powinien być zrealizowany do 20 dnia następnego miesiąca. Powyższe oznacza, iż obowiązek uiszczania zaliczek na poczet podatku dochodowego do dnia podziału, jako obowiązek po pierwsze ściśle związany z osobą podatnika (Spółki Dzielonej), a po drugie, jako obowiązek powstały do dnia podziału nie może podlegać w jakikolwiek sposób sukcesji wynikającej z art. 93c Ordynacji podatkowej. Jak wskazano w stanowisku Podatnika odnośnie pytania 1, przedmiotem sukcesji mogą być bowiem jedynie „stany otwarte”. Tymczasem zaliczki na poczet podatku dochodowego zostały już zgodnie z prawem rozliczone przez Spółkę Dzieloną. Za takim stanowiskiem przemawia dodatkowo fakt, iż zaliczki płacone przez Spółkę Dzieloną są, na podstawie art. 25 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, płacone w formie uproszczonej, w wysokości miesięcznie 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu złożonym w roku poprzedzającym obecny rok podatkowy. Nie są więc związane bezpośrednio z działalnością gospodarczą Spółki Dzielonej w roku, w którym dokonywany jest podział. Podsumowując, zaliczki na poczet podatku dochodowego za okres do dnia podziału, będą mogły być uwzględnione w całości jedynie w rozliczeniu podatkowym Spółki Dzielonej. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w wydawanych przez organy podatkowe interpretacjach indywidualnych (tak m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 14 lipca 2009 r. sygn. IPPB3/423-216/09-2/ER). W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe. Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3 - 6a oraz art. 21 i 22, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące. Stosownie do art. 25 ust. 6 ww. ustawy, podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy. Jeżeli w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali podatku należnego, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w wysokości 1/12 podatku należnego wynikającego z zeznania złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Jeżeli również w tym roku podatnicy nie wykazali podatku należnego, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie. Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż przedmiotowej sprawie nastąpił podział Spółki Dzielonej w trybie art. 529 § 1 pkt 4 Kodeks spółek handlowych (podział przez wydzielenie). Wydzielana część majątku jest zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa zajmującą się wytwarzaniem energii z odnawialnych źródeł. Dniem wydzielenia, czyli dniem zarejestrowania podwyższenia kapitału zakładowego Spółki Przejmującej oraz obniżenia kapitału zakładowego Spółki Dzielonej jest 01 października 2010 r. W tak przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą, która ze spółek będzie uwzględniała w rocznym rozliczeniu podatkowym, zapłacone przez Spółkę Dzieloną do dnia podziału, zaliczki na podatek dochodowy w części dotyczącej przejmowanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Sukcesja prawno - podatkowa w rozliczeniach z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych oznacza obowiązek wykazania w rozliczeniu rocznym Spółki Przejmującej przychodów i kosztów podatkowych wygenerowanych w trakcie całego roku podatkowego przez przejętą zorganizowaną część przedsiębiorstwa Spółki Dzielonej a przejmowaną przez Spółkę Przejmującą. W praktyce oznacza to, iż w rozliczeniu rocznym Spółki Przejmującej powinien zostać uwzględniony dochód osiągnięty od początku roku do dnia podziału związany z przydzielonymi w planie podziału składnikami majątku spółki Dzielonej. W świetle powyższych przepisów należy uznać, iż skoro obowiązek wykazania w rozliczeniu rocznym przychodów i kosztów podatkowych wygenerowanych w trakcie całego roku podatkowego przez przejętą zorganizowaną część przedsiębiorstwa przejdzie na Spółkę Przyjmującą, to Spółka Przejmująca będzie uwzględniała w rocznym rozliczeniu podatkowym zapłacone przez Spółkę Dzieloną do dnia podziału zaliczki na podatek dochodowy w części dotyczącej zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Należy jednocześnie zauważyć, iż we własnym zawartym stanowisku na stronie 6 wniosku (załącznik) o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca błędnie powołał „…. art. 15 ust. 1a…”, podczas gdy powinno być „…. art. 25 ust. 1a…”. Organ uznał to za oczywistą omyłkę niemającą wpływu na rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie. W odniesieniu do powołanych przez Spółkę pism stwierdzić należy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Powyższa interpretacja dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych. Kwestie dotyczące podatku od towarów i usług rozstrzygnięte zostały interpretacjami z dnia 04 stycznia 2011 r. nr ILPP1/443-1082/10-4/AW, ILPP1/443-1082/10-5/AW, ILPP1/443-1082/10-6/AW, ILPP1/443-1082/10-7/AW, ILPP1/443-1082/10-8/AW, ILPP1/443-1082/10-9/AW, ILPP1/443-1082/10-10/AW, ILPP1/443-1082/10-11/AW, ILPP1/443-1082/10-12/AW, ILPP1/443-1082/10-13/AW, ILPP1/443-1082/10-14/AW, ILPP1/443-1082/10-15/AW. Natomiast zagadnienia dotyczące podatku od czynności cywilno - prawnych rozstrzygnięte zostały odrębnymi interpretacjami z dnia 04 stycznia nr ILPB2/436-225/10-2/MK i ILPB2/436-225/10-3/MK. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno. Referencje
|
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.