INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w upadłości likwidacyjnej, reprezentowanej przez Syndyka, przedstawione we wniosku z dnia 04 sierpnia 2010 r. (data wpływu 09.08.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości obciążonej hipotekami – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 05 października 2010 r. (data wpływu 11.10.2010 r.) – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości obciążonej hipotekami.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Postanowieniem z dnia 02.09.2008 r. SR Wydz. Gosp. dla spraw upadłościowych i naprawczych ogłosił upadłość „A” Sp. z ograniczoną odpowiedzialnością, określając jako sposób prowadzenia postępowania – upadłość obejmującą likwidację majątku upadłego. Majątek upadłego obejmował m. in. nieruchomość zabudowaną położoną we W., dla której SR prowadzi księgę wieczystą. Nieruchomość wskazana wyżej obciążona była następującymi hipotekami:

1. hipoteka przymusowa zwykła w kwocie 2.000.000,- zł (dwa miliony złotych), jako zabezpieczenie należności objętej bankowym tytułem egzekucyjnym na rzecz „B” S.A., wpisano dnia 24.04.2008 r. wskutek wniosku z dnia 21.03.2008 r. godz. 10:01:58;
2. hipoteka przymusowa kaucyjna w kwocie 10.000.000,- zł (dziesięć milionów złotych), jako zabezpieczenie roszczenia pieniężnego na rzecz „C” S.A., wpisano dnia 08.07.2008 r. godz. 14:03 wskutek wniosku z dnia 14.05.2008 r. godz. 12:58:08;
3. hipoteka przymusowa zwykła w kwocie 4.077.284,17 zł (cztery miliony siedemdziesiąt siedem tysięcy dwieście osiemdziesiąt cztery złote 17/100), jako zabezpieczenie należności objętej bankowym tytułem egzekucyjnym na rzecz „D” S.A., wpisano dnia 08.07.2008 r. godz. 14:59 wskutek wniosku z dnia 28.05.2008 r. godz. 09:34:28.

Jednocześnie ww. wierzyciele hipoteczni zostali ujęci na liście wierzytelności z następującymi wierzytelnościami:

1. „B” S.A. – poz. 35, kwota 1.872.777,69 zł w kat. III,
2. „C” S.A. – poz. 11, kwota 10.177.144,00 zł w kat. III,
3. „D” S.A. – poz. 44, kwota 4.523.400,93 zł w kat. III.

W toku postępowania upadłościowego Syndyk Masy Upadłości „A” Sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej – dokonał sprzedaży opisanej wyżej nieruchomości, uzyskując z tej sprzedaży kwotę 9.000.000,00 zł plus podatek VAT. Tym samym, cena sprzedaży nie wystarcza na zaspokojenie wszystkich wierzycieli hipotecznych.

Stosownie do art. 348 oraz 345 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze – Syndyk – sporządził projekt planu podziału sumy uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości, o której mowa wyżej, przy czym za sumę uzyskaną ze sprzedaży nieruchomości obciążonej hipotecznie (od której odliczane były następnie koszty związane ze sprzedażą i która po odliczeniu tychże kosztów dzielona była pomiędzy wierzycieli hipotecznych zgodnie z prawem przysługującego im pierwszeństwa) – Syndyk uznał cenę netto uzyskaną ze sprzedaży pomniejszoną o podatek dochodowy od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż nieruchomości obciążonej hipotekami, stanowi przychód, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, podlegający zaspokojeniu z przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych – przychodami (z zastrzeżeniem ustawowych wyjątków, które w ocenie podatnika, nie mają zastosowania w niniejszej sprawie) – są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Zgodnie z art. 14 ww. ustawy – przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5 powołanego przepisu – jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – przedmiotem opodatkowania jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich został osiągnięty.

W świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podmiot będący w stanie upadłości likwidacyjnej nie jest ustawowo zwolniony z podatku dochodowego.

W myśl art. 230 ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 28.02.2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze – do wydatków postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku upadłego należą bowiem podatki i inne daniny publiczne należne za okres po ogłoszeniu upadłości. W świetle art. 345 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze – w brzmieniu obowiązującym do 02.05.2009 r. mającym zastosowanie w nin. postępowaniu, stosownie do art. 5 ustawy z dnia 6 marca 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo upadłościowe i naprawcze, ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym oraz ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. Nr 53, poz. 434) – wierzytelności zabezpieczone hipoteką – podlegają zaspokojeniu z sumy uzyskanej z likwidacji obciążonego przedmiotu, pomniejszonej o koszty związane ze sprzedażą.

W tym stanie rzeczy sumą, jaką uzyskano ze sprzedaży nieruchomości, jest cena, pomniejszona o zobowiązania podatkowe m. in. z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych.

W ocenie Wnioskodawcy – istniejące orzecznictwo oraz wydane dotychczas interpretacje indywidualne ujawnione do wiadomości publicznej, nie pozwalają na uznanie, iż ogłoszenie upadłości zwalnia upadłego z obowiązków podatkowych. Stąd też, uzyskanie przychodu ze sprzedaży, powoduje konieczność w pierwszej kolejności ustalenia zobowiązań podatkowych obciążających transakcję, aby po odliczeniu podatków możliwe było określenie sumy podlegającej podziałowi pomiędzy wierzycieli hipotecznych – jak w niniejszej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.