INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2010 r. (data wpływu 18 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług pomocniczych do usług ubezpieczeniowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług pomocniczych do usług ubezpieczeniowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka świadczy usługi leasingu. Dodatkowo, oferuje swoim klientom możliwość skorzystania z ubezpieczenia przedmiotu leasingu od ryzyka związanego z jego utratą bądź uszkodzeniem. Spółka zawarła umowę generalną z firmą ubezpieczeniową, która określa zasady ubezpieczania przedmiotów leasingu. Spółka zawarła także umowę z firmą, która zobowiązała się do świadczenia czynności agencyjnych dotyczących umów ubezpieczeń przedmiotów leasingu, takich jak: obsługa administracyjno-polisowa, obsługa rozliczeniowa, obsługa zwrotu składek i obsługa w zakresie wsparcia likwidacji szkód. W tejże umowie, Spółka równocześnie zobowiązała się do odpłatnego wykonywania czynności pomocniczych do ubezpieczeń takich jak:

• monitorowanie poziomu zadowolenia klientów z produktów ubezpieczeniowych oferowanych za pośrednictwem agenta oraz niezwłoczne przekazywanie wszelkich uwag w tym zakresie,
• przeprowadzanie na zlecenie agenta, badania satysfakcji klientów z produktów ubezpieczeniowych oferowanych za pośrednictwem agenta w formie anonimowych ankiet,
• generowanie i udostępnianie agentowi statystyki dotyczącej klientów objętych ochroną ubezpieczeniową w ramach produktów ubezpieczeniowych oferowanych za pośrednictwem agenta z wyszczególnieniem rodzaju ubezpieczeń oraz klientów, którzy nie skorzystali z ochrony ubezpieczeniowej w ramach produktów ubezpieczeniowych oferowanych za pośrednictwem agenta,
• przekazywanie klientom informacji kontaktowych do agenta i zakładów ubezpieczeń, w imieniu których agent wykonuje działalność agencyjną,
• udostępnianie klientom na ich żądanie formularzy i druków stosowanych przez zakłady ubezpieczeń, w imieniu których agent wykonuje działalność agencyjną, w szczególności dotyczących zgłoszenia wypadku ubezpieczeniowego lub szkody.
  
  

Za wykonywane czynności, które Spółka zakwalifikowała jako pozostałą działalność wspomagającą ubezpieczenia i fundusze emerytalne PKD 66.29.Z i odpowiednio PKWiU 66.29, zamierza wystawiać faktury VAT ze stawką zwolnione.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka za wykonane czynności: monitorowania poziomu zadowolenia klientów z produktów ubezpieczeniowych oferowanych za pośrednictwem agenta; prowadzenia badań satysfakcji klientów z produktów ubezpieczeniowych oferowanych za pośrednictwem agenta; generowanie i udostępnianie statystyki klientów objętych ochroną ubezpieczeniową w ramach produktów ubezpieczeniowych oferowanych za pośrednictwem agenta, z wyszczególnieniem rodzajów ubezpieczeń oraz klientów, którzy nie skorzystali z ochrony ubezpieczeniowej w ramach produktów ubezpieczeniowych oferowanych za pośrednictwem agenta; przekazywania klientom, na ich żądanie informacji kontaktowych dotyczących agenta i zakładów ubezpieczeń, w imieniu których agent wykonuje działalność agencyjną udostępniania klientom, na ich żądanie, formularzy i druków stosowanych przez zakłady ubezpieczeń, w imieniu których agent wykonuje działalność agencyjną, w szczególności dotyczących zgłoszenia wypadku ubezpieczeniowego lub szkody, winna wystawiać faktury VAT ze stawką zwolnione...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy. W art. 29 ust. 1 ustawy wskazano, iż podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest obrót, a obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. W art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, iż świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z prawa.

W art. 41 ust. 1 ustawy wskazano stawkę podstawową podatku VAT w wysokości 22%. W art. 43 ust. 1 ustawy wskazano, iż zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Zgodnie z załącznikiem nr 4 do ustawy, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi pośrednictwa finansowego sekcja J ex (65 -67), z wyłączeniem:

1. działalności lombardów z wyjątkiem usług świadczonych przez banki;
2. usług polegających na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej;
3. usług doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10-00.20);
4. usług doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10-00.20, -00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń;
5. usługi ściągania długów oraz factoringu;
6. usługi zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy;
7. usługi przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych rodzajów papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy;
8. transakcji dotyczących dokumentów ustanawiających tytuł własności;
9. transakcji dotyczących praw w odniesieniu do nieruchomości.
   
   

Spółka będzie odpłatnie wykonywać czynności pomocnicze do ubezpieczeń, takie jak:

• monitorowanie poziomu zadowolenia klientów z produktów ubezpieczeniowych oferowanych za pośrednictwem agenta i niezwłoczne przekazywanie wszelkich uwag w tym zakresie;
• przeprowadzanie na zlecenie agenta, badania satysfakcji klientów z produktów ubezpieczeniowych oferowanych za pośrednictwem agenta w formie anonimowych ankiet;
• generowanie i udostępnianie agentowi statystyki dotyczących klientów objętych ochroną ubezpieczeniową w ramach produktów ubezpieczeniowych oferowanych za pośrednictwem agenta z wyszczególnieniem rodzaju ubezpieczeń oraz klientów, którzy nie skorzystali z ochrony ubezpieczeniowej w ramach produktów ubezpieczeniowych oferowanych za pośrednictwem agenta;
• przekazywanie klientom informacji kontaktowych do agenta i zakładów ubezpieczeń, w imieniu których agent wykonuje działalność agencyjną;
• udostępniania klientom na ich żądanie formularzy i druków stosowanych przez zakłady ubezpieczeń, w imieniu których agent wykonuje działalność agencyjną, w szczególności dotyczących zgłoszenia wypadku ubezpieczeniowego lub szkody.
  
  

Spółka zakwalifikowała te czynności jako pozostałą działalność wspomagającą ubezpieczenia i fundusze emerytalne PKD 66.29.Z i odpowiednio PKWiU 66.29 i wobec brzmienia art. 43 ust. 1 ustawy oraz treści załącznika nr 4 do ustawy, zgodnie z którym czynności te nie zostały wyłączone ze stosowania wobec nich stawki zwolnione, zamierza wystawiać fakturę VAT na kwotę należnego jej wynagrodzenia z tytułu wykonywanych czynności, ze stawką zwolnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 5a ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W art. 41 ust. 1 ustawy postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, wprowadzonym przez art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578) oraz zmienionym przez art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726) i obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Podkreślić także należy, iż zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, zwalnia się od podatku usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji.

Zgodnie z art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 14 ustawy).

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Zatem, w pierwszej kolejności należy określić jakie czynności miał na myśli prawodawca formułując w art. 43 ust. 1 pkt 37 zwolnienie dla świadczonych usług ubezpieczeniowych, usług reasekuracyjnych i usług pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych.

Warunki wykonywania działalności w zakresie ubezpieczeń osobowych i ubezpieczeń majątkowych oraz działalności reasekuracyjnej określa ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 11, poz. 66 ze zm.).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o działalności ubezpieczeniowej, przez działalność ubezpieczeniową rozumie się wykonywanie czynności ubezpieczeniowych związanych z oferowaniem i udzielaniem ochrony na wypadek ryzyka wystąpienia skutków zdarzeń losowych.

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, przez działalność reasekuracyjną rozumie się wykonywanie czynności związanych z przyjmowaniem ryzyka cedowanego przez zakład ubezpieczeń lub przez zakład reasekuracji oraz dalsze cedowanie przyjętego ryzyka (…).

Czynnościami bezpośrednio związanymi z działalnością reasekuracyjną są w szczególności czynności w zakresie doradztwa statystycznego, doradztwa aktuarialnego, analizy ryzyka, badań na rzecz klientów, lokowania środków zakładu reasekuracji, a także czynności zapobiegania powstawaniu lub zmniejszeniu skutków wypadków ubezpieczeniowych lub finansowanie tych działań z funduszu prewencyjnego (art. 3 ust. 2b ustawy o działalności ubezpieczeniowej).

W przepisach art. 3 ust. 3-5 ww. ustawy, wymienione zostały czynności ubezpieczeniowe, o których mowa w ust. 1. Ustawodawca wskazuje na: zawieranie umów ubezpieczenia, umów gwarancji ubezpieczeniowych lub zlecanie ich zawierania uprawnionym pośrednikom ubezpieczeniowym w rozumieniu ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz. U. Nr 124, poz. 1154, z późn. zm.), a także wykonywanie tych umów; zawieranie umów reasekuracji lub zlecanie ich zawierania brokerom reasekuracyjnym w rozumieniu ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym, a także wykonywanie tych umów, w zakresie cedowania ryzyka z umów ubezpieczenia lub umów gwarancji ubezpieczeniowych (reasekuracja bierna); składanie oświadczeń woli w sprawach roszczeń o odszkodowania lub inne świadczenia należne z tytułu umów, o których mowa w pkt 1 i 1a; ustalanie składek i prowizji należnych z tytułu zawieranych umów, o których mowa w pkt 1 i 1a; ustanawianie w drodze czynności cywilnoprawnych zabezpieczeń rzeczowych lub osobistych, jeżeli są one bezpośrednio związane z zawieraniem umów, o których mowa w pkt 1 i 1a. Czynnościami ubezpieczeniowymi są również: ocena ryzyka w ubezpieczeniach osobowych i ubezpieczeniach majątkowych oraz w umowach gwarancji ubezpieczeniowych; wypłacanie odszkodowań i innych świadczeń należnych z tytułu umów, o których mowa w ust. 3 pkt 1 i 1a; przejmowanie i zbywanie przedmiotów lub praw nabytych przez zakład ubezpieczeń w związku z wykonywaniem umowy ubezpieczenia lub umowy gwarancji ubezpieczeniowej; prowadzenie kontroli przestrzegania przez ubezpieczających lub ubezpieczonych, zastrzeżonych w umowie lub w ogólnych warunkach ubezpieczeń, obowiązków i zasad bezpieczeństwa odnoszących się do przedmiotów objętych ochroną ubezpieczeniową; prowadzenie postępowań regresowych oraz postępowań windykacyjnych związanych z wykonywaniem: umów ubezpieczenia i umów gwarancji ubezpieczeniowych, umów reasekuracji w zakresie cedowania ryzyka z umów ubezpieczenia i umów gwarancji ubezpieczeniowych; lokowanie środków zakładu ubezpieczeń; wykonywanie innych czynności określonych w przepisach innych ustaw. Czynnościami ubezpieczeniowymi są także następujące czynności, jeżeli są wykonywane przez zakład ubezpieczeń: ustalanie przyczyn i okoliczności zdarzeń losowych; ustalanie wysokości szkód oraz rozmiaru odszkodowań oraz innych świadczeń należnych uprawnionym z umów ubezpieczenia lub umów gwarancji ubezpieczeniowych; ustalanie wartości przedmiotu ubezpieczenia; czynności zapobiegania powstawaniu albo zmniejszeniu skutków wypadków ubezpieczeniowych lub finansowanie tych działań z funduszu prewencyjnego.

Z kolei, zasady wykonywania pośrednictwa ubezpieczeniowego w zakresie ubezpieczeń osobowych i majątkowych sformułowane zostały przez ustawodawcę w ustawie z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz. U. Nr 124, poz. 1154 ze zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ww. ustawy, pośrednictwo ubezpieczeniowe polega na wykonywaniu przez pośrednika za wynagrodzeniem czynności faktycznych lub czynności prawnych związanych z zawieraniem lub wykonywaniem umów ubezpieczenia.

Pośrednictwo ubezpieczeniowe jest wykonywane wyłącznie przez agentów ubezpieczeniowych lub brokerów ubezpieczeniowych, z zastrzeżeniem art. 3 (art. 2 ust. 2 cyt. ustawy).

W myśl art. 2 ust. 3 ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym, pośrednictwo ubezpieczeniowe w zakresie reasekuracji jest wykonywane wyłącznie przez brokerów ubezpieczeniowych posiadających zezwolenie na wykonywanie działalności brokerskiej w zakresie reasekuracji (brokerów reasekuracyjnych).

Według art. 4 cyt. ustawy, pośrednik ubezpieczeniowy wykonuje:

1. czynności w imieniu lub na rzecz zakładu ubezpieczeń, zwane dalej „czynnościami agencyjnymi”, polegające na: pozyskiwaniu klientów, wykonywaniu czynności przygotowawczych zmierzających do zawierania umów ubezpieczenia, zawieraniu umów ubezpieczenia oraz uczestniczeniu w administrowaniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia, także w sprawach o odszkodowanie, jak również na organizowaniu i nadzorowaniu czynności agencyjnych (działalność agencyjna) albo
2. czynności w imieniu lub na rzecz podmiotu poszukującego ochrony ubezpieczeniowej, zwane dalej „czynnościami brokerskimi”, polegające na zawieraniu lub doprowadzaniu do zawarcia umów ubezpieczenia, wykonywaniu czynności przygotowawczych do zawarcia umów ubezpieczenia oraz uczestniczeniu w zarządzaniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia, także w sprawach o odszkodowanie, jak również na organizowaniu i nadzorowaniu czynności brokerskich (działalność brokerska).

Stosownie do art. 6 ust. 2 ww. ustawy, za pośrednictwo ubezpieczeniowe nie uznaje się działalności polegającej na dostarczaniu osobom zainteresowanym ochroną ubezpieczeniową ogólnych informacji o możliwości zawierania umów ubezpieczenia oraz o warunkach i skutkach takich umów, w szczególności o zakresie ochrony ubezpieczeniowej, jeżeli informacje są dostarczane przez podmiot wykonujący działalność inną niż pośrednictwo ubezpieczeniowe, pozostają w związku z tą działalnością i nie mają na celu doprowadzenia do zawarcia lub wykonania umowy ubezpieczenia.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka świadczy usługi leasingu. Dodatkowo, oferuje swoim klientom możliwość skorzystania z ubezpieczenia przedmiotu leasingu od ryzyka związanego z jego utratą bądź uszkodzeniem. Spółka zawarła umowę generalną z firmą ubezpieczeniową, która określa zasady ubezpieczania przedmiotów leasingu. Spółka zawarła także umowę z firmą, która zobowiązała się do świadczenia czynności agencyjnych dotyczących umów ubezpieczeń przedmiotów leasingu, takich jak: obsługa administracyjno-polisowa, obsługa rozliczeniowa, obsługa zwrotu składek i obsługa w zakresie wsparcia likwidacji szkód. W tejże umowie, Spółka równocześnie zobowiązała się do odpłatnego wykonywania czynności pomocniczych do ubezpieczeń takich jak: monitorowanie poziomu zadowolenia klientów z produktów ubezpieczeniowych oferowanych za pośrednictwem agenta oraz niezwłoczne przekazywanie wszelkich uwag w tym zakresie; przeprowadzanie na zlecenie agenta, badania satysfakcji klientów z produktów ubezpieczeniowych oferowanych za pośrednictwem agenta w formie anonimowych ankiet; generowanie i udostępnianie agentowi statystyki dotyczącej klientów objętych ochroną ubezpieczeniową w ramach produktów ubezpieczeniowych oferowanych za pośrednictwem agenta z wyszczególnieniem rodzaju ubezpieczeń oraz klientów, którzy nie skorzystali z ochrony ubezpieczeniowej w ramach produktów ubezpieczeniowych oferowanych za pośrednictwem agenta; przekazywanie klientom informacji kontaktowych do agenta i zakładów ubezpieczeń, w imieniu których agent wykonuje działalność agencyjną; udostępnianie klientom na ich żądanie formularzy i druków stosowanych przez zakłady ubezpieczeń, w imieniu których agent wykonuje działalność agencyjną, w szczególności dotyczących zgłoszenia wypadku ubezpieczeniowego lub szkody.

Biorąc pod uwagę opis sprawy stwierdzić należy, iż Wnioskodawca nie wykonuje „czynności ubezpieczeniowych” w rozumieniu art. 3 ust. 3-5 ustawy o działalności ubezpieczeniowej. Czynność ubezpieczeniowa, w ogólnie przyjętym rozumieniu, charakteryzuje się tym, że ubezpieczyciel, w zamian za wcześniejsze opłacenie składki ubezpieczeniowej, zobowiązuje się w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia do spełnienia na rzecz ubezpieczonego świadczenia określonego w momencie zawarcia umowy.

Tak rozumiana „czynność ubezpieczeniowa”, w każdym wypadku związana jest z istnieniem stosunku umownego między usługodawcą, który domaga się zwolnienia od podatku a osobą, której ryzyko jest objęte ubezpieczeniem, czyli ubezpieczonym. Natomiast z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, iż między Wnioskodawcą oraz ubezpieczonymi nie istnieje żaden stosunek prawny ubezpieczenia.

Zainteresowany nie świadczy również usług reasekuracyjnych, polegających na wykonywaniu czynności związanych z przyjmowaniem ryzyka cedowanego przez zakład ubezpieczeń lub przez zakład reasekuracji oraz dalsze cedowanie przyjętego ryzyka.

W konsekwencji, czynności wykonywane na rzecz firmy agencyjnej będące przedmiotem wniosku, nie stanowią usług ubezpieczeniowych lub reasekuracyjnych, korzystających ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z treści art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy wynika, iż prawodawca zwolnił od podatku również usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych. Jak wskazał Zainteresowany, zawarł on umowę generalną z firmą ubezpieczeniową, która określa zasady ubezpieczania przedmiotów leasingu. Spółka zawarła także umowę z firmą, która zobowiązała się do świadczenia czynności agencyjnych dotyczących umów ubezpieczeń przedmiotów leasingu. W tejże umowie, Wnioskodawca równocześnie zobowiązał się do odpłatnego wykonywania czynności pomocniczych do ubezpieczeń. Czynności wykonywane przez pośrednika ubezpieczeniowego określone zostały w art. 4 ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym i dotyczą one: czynności wykonywanych w imieniu lub na rzecz zakładu ubezpieczeń (agencyjne) oraz czynności wykonywanych w imieniu lub na rzecz podmiotu poszukującego ochrony ubezpieczeniowej (brokerskie).

Odnosząc się do powyższego stwierdzić należy, iż działalność pośrednictwa ubezpieczeniowego dotyczy działalności wykonywanej przez pośrednika, który nie zajmuje miejsca jakiejkolwiek strony umowy dotyczącej produktu finansowego. Powinna to być usługa wykonana na rzecz strony umowy oraz opłacona przez nią jako odrębna działalność pośrednictwa. Pośrednictwo to ma zatem na celu dokonanie wszelkich niezbędnych czynności, które umożliwiłyby zawarcie przez obie strony umowy, przy czym pośrednik nie realizuje w stosunku do treści umowy żadnego własnego interesu.

W konsekwencji, świadczenia na rzecz firmy wykonującej czynności agencyjne nie będą stanowić pośrednictwa ubezpieczeniowego, lecz po prostu wykonanie niektórych czynności agenta ubezpieczeniowego zleconych innej osobie. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę będą w rezultacie rozumiane jako forma współpracy polegająca na wspieraniu agenta ubezpieczeniowego za wynagrodzeniem w wykonywaniu należącej do niego działalności, bez wchodzenia w stosunki umowne z ubezpieczonymi.

Biorąc pod uwagę powyższe, czynności wykonywane na rzecz firmy agencyjnej będące przedmiotem wniosku, nie stanowią również usług pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, korzystających ze zwolnienia od podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o podatku od towarów i usług.

Czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach umowy zawartej z firmą świadczącą usługi agencyjne nie można także uznać za usługę stanowiącą element usługi ubezpieczeniowej lub reasekuracyjnej bądź też usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego, która sama stanowi odrębną całość i jest właściwa oraz niezbędna do świadczenia tych usług. Bowiem, charakter tych czynności wskazuje, iż są one co prawda związane z działalnością gospodarczą firmy świadczącej usługi agencyjne, jednakże nie można ich uznać za usługę stanowiącą element usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego, niezbędną do jej świadczenia. Zatem, czynności te nie korzystają ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 13 ustawy.

Problem tzw. usług „back office” był przedmiotem wyroku Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich z dnia 3 marca 2005 r. w sprawie Staatssecretaris van Financiën przeciwko Arthur Andersen Co. Accountants c.s. (C-472/03). W wyroku tym ETS stwierdził, iż Artykuł 13 część B lit. a) Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku należy interpretować w ten sposób, że czynności „back office”, polegające na wykonywaniu za wynagrodzeniem usług na rzecz zakładu ubezpieczeniowego, nie stanowią usług pokrewnych czynnościom ubezpieczeniowym dokonywanym przez brokera bądź pośrednika ubezpieczeniowego w rozumieniu tego przepisu.

Reasumując, czynności wykonane przez Spółkę na podstawie zawartej umowy: monitorowania poziomu zadowolenia klientów z produktów ubezpieczeniowych oferowanych za pośrednictwem agenta; prowadzenia badań satysfakcji klientów z produktów ubezpieczeniowych oferowanych za pośrednictwem agenta; generowanie i udostępnianie statystyki klientów objętych ochroną ubezpieczeniową w ramach produktów ubezpieczeniowych oferowanych za pośrednictwem agenta, z wyszczególnieniem rodzajów ubezpieczeń oraz klientów, którzy nie skorzystali z ochrony ubezpieczeniowej w ramach produktów ubezpieczeniowych oferowanych za pośrednictwem agenta; przekazywania klientom, na ich żądanie informacji kontaktowych dotyczących agenta i zakładów ubezpieczeń, w imieniu których agent wykonuje działalność agencyjną udostępniania klientom, na ich żądanie, formularzy i druków stosowanych przez zakłady ubezpieczeń, w imieniu których agent wykonuje działalność agencyjną, w szczególności dotyczących zgłoszenia wypadku ubezpieczeniowego lub szkody – nie będą korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, określonego w art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy.

Stawką właściwą dla opodatkowania przedmiotowych czynności wykonywanych na rzecz firmy agencyjnej będzie podstawowa stawka podatku, od dnia 1 stycznia 2011 r. w wysokości 23%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.