INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni Mieszkaniowej, przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2010 r. (data wpływu 6 września 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 listopada 2010 r. (data wpływu 15 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłat za wystawiane zaświadczenia – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłat za wystawiane zaświadczenia. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 12 listopada 2010 r. (data wpływu 15 listopada 2010 r.) o doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, na wniosek lokatorów, wystawia zaświadczenia do urzędów, sądów, banków i innych instytucji, nie wynikające z zakresu statutowego działania Spółdzielni. Za powyższe czynności, zgodnie z decyzją Rady Nadzorczej, pobierane są opłaty w wysokości ustalonej na podstawie sporządzonej kalkulacji ponoszonych kosztów administracyjnych.

Zainteresowany, w dniu (…), wystąpił z zapytaniem do Izby Skarbowej w X, czy pobierane przez Spółdzielnię opłaty za powyższe zaświadczenia podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Izba Skarbowa pismem nr (…) z dnia (…) zajęła stanowisko, że czynność wydawania zaświadczeń o określonych prawach członków spółdzielni, czy też potwierdzających pewien stan rzeczywisty, nie mieszczą się w katalogu czynności zawartych w art. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ze złożonego w dniu 15 listopada 2010 r. uzupełnienia do wniosku wynika, że:

1. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.
2. Spółdzielnia pobiera opłaty za wydawanie zaświadczeń na rzecz i życzenie członka oraz innych osób, w celu przedłożenia ich w urzędzie skarbowym, sądzie, kancelarii notarialnej, banku, zakładzie pracy itp.
   Zaświadczenia te wydawane są w związku z prowadzonymi postępowaniami spadkowymi, podziałami majątku, w związku ze zbyciem lokalu oraz darowizną.Przedmiotem zaświadczeń jest potwierdzenie tytułu prawnego do zajmowanego lokalu, danych technicznych spółdzielczych lokali (powierzchnia lokalu i pomieszczeń pomocniczych), stanu zadłużenia kredytowego i innych rozliczeń.
   Zainteresowany pobiera również opłaty na koszty manipulacyjne związane ze zwrotem poniesionych przez Spółdzielnię kosztów utrzymania administracji dla obsługi członków. Przedmiotem tych czynności jest uregulowanie stanu prawnego lokali, ogłaszanie w prasie o przetargach na lokale wolne w sensie prawnym itp. koszty. W całości koszty te dotyczą obsługi lokali mieszkalnych.
3. Zdaniem Wnioskodawcy wszystkie te czynności są związane z usługami zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi świadczonymi na zlecenie – symbol PKWiU 70.32.11.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółdzielnia postępuje prawidłowo stosując interpretację Izby Skarbowej w X nie naliczając podatku VAT przy pobieraniu opłat za wydawanie zaświadczeń...

Zdaniem Wnioskodawcy, interpretacja Izby Skarbowej jest nadal obowiązująca i odpłatne wydanie zaświadczenia na potrzeby lokatorów, nie jest czynnością podlegającą ustawie o podatku VAT, w myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT. Wydawanego zaświadczenia nie można, w opinii Zainteresowanego, traktować jako dostawę towaru (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT), ani jako świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, to każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej.

Jak stanowi art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Zauważyć należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień od podatku. Zaliczanie określonej usługi do właściwego grupowania należy jednak do obowiązków usługodawcy. Wynika to z faktu, że to właśnie on posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego sklasyfikowania wykonywanej usługi do odpowiedniego grupowania.

Nadmienia się, iż w oparciu o § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.) – do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT jedynie wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (za wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2). W dorobku orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. O bezpośrednim związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem można mówić jedynie wówczas, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść na rzecz dostawcy towaru lub świadczącego usługę oraz jeżeli świadczenie wzajemne pozostaje w bezpośrednim związku ze świadczeniem dokonanej czynności. Reasumując, dostawa towarów lub świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wtedy, gdy są wykonane odpłatnie i pomiędzy dostawcą towaru lub świadczącym usługę a ich beneficjentem (odbiorcą) istnieje jawny lub dorozumiany stosunek prawny (umowa), w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca, na wniosek lokatorów, wystawia zaświadczenia do urzędów, sądów, banków i innych instytucji, nie wynikające z zakresu statutowego działania Spółdzielni. Za powyższe czynności, zgodnie z decyzją Rady Nadzorczej, pobierane są opłaty w wysokości ustalonej na podstawie sporządzonej kalkulacji ponoszonych kosztów administracyjnych. Ponadto, Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Spółdzielnia pobiera opłaty za wydawanie zaświadczeń na rzecz i życzenie członka oraz innych osób, w celu przedłożenia ich w urzędzie skarbowym, sądzie, kancelarii notarialnej, banku, zakładzie pracy itp. Zaświadczenia te wydawane są w związku z prowadzonymi postępowaniami spadkowymi, podziałami majątku, w związku ze zbyciem lokalu oraz darowizną. Przedmiotem zaświadczeń jest potwierdzenie tytułu prawnego do zajmowanego lokalu, danych technicznych spółdzielczych lokali (powierzchnia lokalu i pomieszczeń pomocniczych), stanu zadłużenia kredytowego i innych rozliczeń. Zainteresowany pobiera również opłaty na koszty manipulacyjne związane ze zwrotem poniesionych przez Spółdzielnię kosztów utrzymania administracji dla obsługi członków. Przedmiotem tych czynności jest uregulowanie stanu prawnego lokali, ogłaszanie w prasie o przetargach na lokale wolne w sensie prawnym itp. koszty. W całości koszty te dotyczą obsługi lokali mieszkalnych. Zdaniem Wnioskodawcy wszystkie te czynności są związane z usługami zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi świadczonymi na zlecenie – symbol PKWiU 70.32.11.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż pobierane przez Spółdzielnię opłaty za wydawane zaświadczenia są zapłatą za świadczone usługi i tym samym, w myśl art. 5 ust. 1 ustawy, stanowią czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podstawowa stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Oznacza to, że wymienioną wyżej stawkę należy stosować, jeżeli brak jest przepisu szczególnego określającego obniżoną stawkę podatku lub zwolnienie od podatku, przy czym przepisy takie zawiera zarówno ustawa, jak też rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), zwane dalej rozporządzeniem.

Jednym z przepisów szczególnych jest § 12 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi w zakresie zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi, świadczone na zlecenie, z wyłączeniem wyceny nieruchomości mieszkalnych (PKWiU ex 70.32.11).

Należy podkreślić, że użycie przez ustawodawcę oznaczenia „ex” przy grupowaniu PKWiU, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług oznacza, że zwolnienie dotyczy tylko danego wyrobu lub usługi z danego grupowania.

W świetle przytoczonych przepisów stwierdzić należy, iż usługi wystawiania zaświadczeń – zaklasyfikowane przez Wnioskodawcę pod symbolem PKWiU 70.32.11 – korzystają ze zwolnienia od podatku na mocy § 12 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia.

Wskazać należy, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości pisma Izby Skarbowej w X nr (…). Ponadto, pismo to nie mogło mieć wpływu na przedmiotowe rozstrzygnięcie, bowiem zostało ono wydane pod rządami nieobowiązującej już ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.).

Dodatkowo należy podkreślić, iż kwestie dotyczące zaklasyfikowania czynności wskazanych we wniosku do właściwego grupowania statystycznego, nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, niniejszej interpretacji udzielono wyłącznie w oparciu o klasyfikację PKWiU wskazaną przez Zainteresowanego.

Ponadto, w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.