INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 05.10.2010r. (data wpływu 11.10.2010r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie zaliczenia do przychodów nieodliczonego podatku naliczonego zaliczonego uprzednio do kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 października 2010r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określania przychodów podatkowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi pełny zakres usług bankowych. W szczególności, świadczy usługi, o których mowa w art. 5 ust. 1 i 2 oraz art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665, ze zm.), tj. czynności bankowe sensu stricte oraz sensu largo (zwano dalej: czynnościami bankowymi”). Czynności bankowe objęte są co do zasady, zwolnieniem z opodatkowania podatkiem VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 w zw. z poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., dalej: ustawa o VAT). Stąd, wykonując przedmiotowe czynności, w zdecydowanej większości przypadków, Bank świadczy usługi zwolnione z opodatkowania VAT. Jednocześnie, Bank wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu VAT, m.in. świadczy usługi faktoringu, usługi najmu powierzchni, usługi doradztwa finansowego itp.

Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje więc głównie czynności, w związku z którymi, co do zasady, nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego. Jednakże w ramach prowadzonej działalności wykonuje także czynności, w związku, z którymi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W związku tym, że Wnioskodawca wykonuje zarówno czynności w stosunku do których przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, jak i czynności w stosunku do których takie prawo nie przysługuje, zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o VAT jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (tzw. bezpośrednia alokacja).

W sytuacji natomiast, gdy Wnioskodawca nie będzie w stanie wyodrębnić w całości lub części kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, na podstawie art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których) podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (tzw. alokacja pośrednia).

Dotychczas Wnioskodawca nie stosował proporcji odliczenia do podatku naliczonego wynikającego z dokonywanych zakupów, gdyż ze wstępnych szacunków wynikało, że proporcja wynosi poniżej 2%, co według obowiązujących przepisów nie daje w ogóle prawa do odliczenia.

W związku z powyższym, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 a) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654, ze zm.; dalej: ustawa o CIT) Wnioskodawca zaliczał naliczony podatek VAT wykazywany w związku ze wskazanymi powyżej czynnościami do kosztów uzyskania, przychodów.

Celem potwierdzenia prawidłowości postępowania w świetle obowiązujących przepisów ustawy o VAT, Wnioskodawca wystąpił z kilkoma wnioskami o wydanie interpretacji przepisów ustawy o VAT, w celu ustalenia, które przychody, należy uwzględniać na potrzeby ustalania obrotu dla celów podatku VAT oraz kalkulacji współczynnika struktury sprzedaży (WSS).

Przedmiotowe wnioski dotyczą w szczególności przychodów związanych z posiadanym majątkiem oraz należnych odsetek i opłat o charakterze karnym. W efekcie, Wnioskodawca nie wyklucza złożenia korekt rozliczeń VAT we wskazanym zakresie oraz złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty z tytułu podatku VAT za przeszłe okresy rozliczeniowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku gdy Wnioskodawca nie odliczył podatku naliczonego VAT i zaliczył kwoty nieodliczonego podatku VAT naliczonego do kosztów uzyskania przychodów, prawidłowe będzie zastosowanie art. 12 ust. 1 pkt 4f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych poprzez rozpoznanie kwot zwróconego podatku VAT jako przychodu podatkowego w chwili uzyskania zwrotu bez obowiązku korygowania wysokości kosztów uzyskania przychodów za poprzednie okresy sprawozdawcze...

Stanowisko Podatnika

W przypadku uzyskania zwrotu nieodliczonego podatku VAT, zaliczonego uprzednio do kosztów uzyskania przychodów, prawidłowe będzie zastosowanie art. 12 ust. 1 pkt 4f ustawy o CIT poprzez rozpoznanie kwot zwróconego podatku VAT jako przychodu podatkowego w chwili uzyskania zwrotu bez obowiązku korygowania wysokości kosztów uzyskania przychodów za poprzednie okresy sprawozdawcze.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze i wartości pieniężne, z zastrzeżeniem jednak uregulowań przewidzianych w ust. 3 i 4 oraz art. 14 tej ustawy. Z kolei, zgodnie z regulacją szczegółową zawartą w art. 12 ust. 4 pkt 6 ww. ustawy, do przychodów nie zalicza się zwróconych, umorzonych lub zaniechanych podatków i opłat stanowiących dochody budżetu państwa albo budżetów jednostek samorządu terytorialnego, nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Norma zawarta w tym przepisie pozwala zatem wyłączyć z przychodów podatkowych jedynie te zwrócone, umorzone lub zaniechane podatki, które nie zostały zaliczone wcześniej do kosztów uzyskania przychodów.

Wnioskując a contrario, w sytuacji gdy podatki zostały uprzednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, ich zwrot, umorzenie lub zaniechanie poboru skutkuje powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Jednocześnie, żaden przepis ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wyłącza z przychodu kwoty odzyskanego VAT wskutek skorygowania podatku naliczonego. Brak możliwości wyłączenia z przychodu podatkowego kwoty odzyskanego podatku VAT naliczonego zaliczonego uprzednio do kosztów uzyskania przychodów został potwierdzony w interpretacji przepisów prawa podatkowego wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 23 lutego 2009 r. sygn. ILPB3/423-803/08-2/MC: „nie istnieje bowiem przepis pozwalający na wyłączenie, w stosunku do zwróconych podatków, zasady określonej w art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którą otrzymane pieniądze są przychodem podatkowym (nadpłacony podatek należny oraz nieodliczony podatek naliczony nie zostały zakwalifikowane do zamkniętej grupy przychodów nieuznawanych przez ustawę za przychód podatkowy wymienionych w art. 12 ust. 4 ww. ustaw)”.

Warto podkreślić, iż zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4f ustawy o CIT, w przypadku obniżenia lub zwrotu podatku VAT zgodnie z przepisami ustawy o VAT, naliczony podatek VAT stanowi przychód w tej części, w której podatek ten uprzednio został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Tak więc, warunkiem rozpoznania podatku naliczonego jako przychodu jest uprzednie zaliczenie tego podatku do kosztów uzyskania przychodu.

Wobec powyższego, na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1, art. 12 ust. 1 pkt 4f i a contrario art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy o CIT, w związku z zaliczeniem nieodliczonego podatku VAT naliczonego do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 a) ustawy o CIT, różnica w podatku naliczonym wynikająca z dokonania korekty rozliczeń VAT stanowić będzie przychód. Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozpoznania tego przychodu w momencie uzyskania zwrotu podatku VAT bez obowiązku korygowania wysokości kosztów uzyskania przychodów za poprzednie okresy sprawozdawcze.

Zaprezentowane powyżej stanowisko zostało również potwierdzone:

1. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 27 lipca 2010 r. (sygn. I SA/Gl 359/10), w którym Sąd stwierdził, iż: „przepis art. 12 ust. 1 pkt 4f ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.) nakazuje be1 wprowadzania dodatkowych uwarunkowań - zaliczyć do przychodów naliczony podatek VAT, w części uprzednio zaliczonej do kosztów uzyskania przychodów, w przypadku późniejszego obniżenia lub zwrotu tego podatku. Prowadzi to do wniosku, że w każdym przypadku dokonanie korekty deklaracji w podatku od towarów i usług, wskutek czego zwrócony zostanie podatek VAT zaliczony uprzednio do kosztów uzyskania przychodów, podatnik jest obowiązany tenże zwrócony; podatek zaliczyć do przychodów. Wyłącza to obowiązek wstecznej korekty deklaracji w podatku dochodowym od osób prawnych, w zakresie kosztów uzyskania przychodów”.
2. w interpretacjach przepisów prawa podatkowego wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 23 lutego 2009 r. sygn. ILPB3/423-803/08-2/MC oraz ILPB3/423-803/08-3/MC, w których zostało uznane za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym: „na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1, art. 12 ust. 1 pkt 4f i a contrario art. 12 ust. 4 pkt 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w związku z zaliczeniem podatku VAT do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 cyt. ustawy, nadpłacony podatek należny oraz różnica w podatku naliczonym wynikająca z dokonania korekty rozliczeń VAT stanowić będą przychód Spółki”, oraz „skorygowane wartości podatku VAT, o których mowa powyżej powinny być rozpoznane jako przychód podatkowy w momencie ich faktycznego otrzymania przez Spółkę (bądź rzeczywistego zadysponowania nimi), w momencie np. zaliczenia odpowiednich wartości na poczet bieżących lub przyszłych zobowiązań podatkowych, otrzymania zwrotu nadpłaty w podatku VAT, otrzymania zwrotu zwiększonej nadwyżki podatku naliczonego nad należnym”,
3. w interpretacji przepisów prawa podatkowego wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 czerwca 2006 r. sygn. 1401/PD-4230Z-58106/KK: „W związku z powyższym, na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1, art. 12 ust. 1 pkt 4f i a contrario art. 12 ust. 4 pkt 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych strona w związku z zaliczeniem podatku VAT do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych winna zaliczyć do przychodów nadpłacony podatek należny oraz różnicę w podatku naliczonym wynikającą ze złożenia korekty deklaracji VAT-7” oraz zwrócone kwoty podatku VAT, o których mowa powyżej powinny być rozpoznane jako przychód podatkowy w momencie ich faktycznego otrzymania przez Spółkę - zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, który stanowi iż przychodami z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.
   
   

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż kwota zwrotu nieodliczonego podatku VAT naliczonego, który to podatek został uprzednio zaliczony do kosztów uzyskania przychodu, będzie stanowić jego przychód podatkowy. Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozpoznania przychodu z tytułu zwrotu naliczonego podatku VAT w momencie uzyskania zwrotu bez obowiązku korygowania wysokości kosztów uzyskania przychodów za poprzednie okresy sprawozdawcze.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.