INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 4 listopada 2010 r.), uzupełnionym w dniach 14 i 18 stycznia 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów oraz sposobu sporządzenia zeznania rocznego w związku z ogłoszeniem upadłości obejmującej likwidację majątku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 listopada 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie zasad ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów oraz sposobu sporządzenia zeznania rocznego w związku z ogłoszeniem upadłości obejmującej likwidację majątku.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 11 stycznia 2011r. Znak: IBPBI/1/415-1127/10/AB, IBPP2/443-915/10/WN wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniach 14 i 18 stycznia 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Dochody uzyskane z działalności gospodarczej są opodatkowane na „zasadach ogólnych”. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Jest zarejestrowany, jako podatnik VAT czynny.

Postanowieniem Sądu Rejonowego z dniem 20 września 2010r. ogłoszona została upadłość obejmująca likwidację majątku dłużnika (Wnioskodawcy), prowadzącego działalność gospodarczą.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca, jako podmiot w upadłości likwidacyjnej, winien założyć nową księgę przychodów i rozchodów, od następującego dnia po dniu wydania postanowieniu Sądu, czy też powinien kontynuować zapisy w dotychczas prowadzonej księdze...
2. Czy w załączniku do PIT/B zeznania rocznego należy zaprezentować osobno wyniki do i po momencie ogłoszenia upadłości, czy też wyniki prezentować łącznie za cały 2010r....

(pytania oznaczone we wniosku Nr 2 i 4)

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ w rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów nie ma wymogu zakładania nowej księgi przychodów i rozchodów, należy kontynuować zapisy w księdze prowadzonej przed ogłoszeniem upadłości.

Również w załączniku PIT/B do zeznania rocznego należy zaprezentować wyniki działalności łącznie, tj. do i po ogłoszeniu upadłości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, iż z uwagi na fakt, iż przedmiotem złożonego wniosku jest zaistniały stan faktyczny, niniejszą interpretację oparto o przepisy prawa, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010r.

Zgodnie art. 160 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1361 ze zm. – określanej w dalszej części skrótem p.u.n.), w sprawach dotyczących masy upadłości syndyk, zarządca oraz nadzorca sądowy dokonują czynności na rachunek upadłego, lecz w imieniu własnym. W myśl art. 173 p.u.n., syndyk niezwłocznie obejmuje majątek upadłego, zarządza nim, zabezpiecza go przed zniszczeniem, uszkodzeniem lub zabraniem go przez osoby postronne oraz przystępuje do jego likwidacji.

W świetle cytowanych przepisów, upadły z mocy prawa traci zarząd oraz możliwość korzystania i rozporządzania majątkiem należącym do niego, jednakże ta okoliczność nie pozbawia upadłego statusu podatnika, do którego to stosuje się prawa i obowiązki wynikające z przepisów obowiązujących ustaw podatkowych.

We wszelkich postępowaniach, stroną w znaczeniu materialnym pozostaje upadły, to on jest podmiotem praw i obowiązków, natomiast syndykowi przysługuje legitymacja formalna do występowania w tych postępowaniach, jest on stroną w znaczeniu formalnym. W zakresie prawnopodatkowym działanie syndyka należy potraktować jako działanie przez pełnomocnika z wszystkimi prawnymi tego stanu rzeczy konsekwencjami.

Podmiotowość prawnopodatkowa w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu działalności prowadzonej przez przedsiębiorcę po ogłoszeniu upadłości nie ustaje, a syndyk masy upadłości jest osobą odpowiedzialną w czasie trwania postępowania upadłościowego za realizację obowiązków podatnika. Syndyk masy upadłości ponosi również odpowiedzialność za rzetelność i niewadliwość prowadzonych ksiąg podatkowych.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca (w zastępstwie którego działa syndyk), przed ogłoszeniem upadłości obejmującej likwidację majątku, prowadził podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Szczegółowe zasady prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2003 r. Nr 152, poz. 1475 ze zm.).

Stosownie do treści § 10 ust. 1 ww. rozporządzenia podatnicy są obowiązani założyć księgę, (…) na dzień 1 stycznia roku podatkowego lub na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego.

Mając na uwadze cytowane wyżej przepisy dotyczące podmiotów postawionych w stan upadłości, a zwłaszcza fakt, iż w przypadku ogłoszenia upadłości obejmującej likwidację majątku dłużnika, nie mamy do czynienia z likwidacją prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, w powiązaniu z cytowanym § 10 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów, stwierdzić należy, iż w takiej sytuacji, syndyk działając w zastępstwie podatnika jest obowiązany kontynuować zapisy w podatkowej księdze przychodów i rozchodów prowadzonej przed ogłoszeniem upadłości.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 . o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Zobowiązanie do składania zeznań rocznych ciąży bezwzględnie na będącym w upadłości podatniku, gdyż żaden przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie dopuszcza złożenia zeznania przez inną osobę niż podatnik.

Z kolei ogólną definicję roku podatkowego zawiera art. 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), który stanowi, iż rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba, że ustawa podatkowa stanowi inaczej.

Mając na względzie, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera odrębnych regulacji dotyczących pojęcia roku podatkowego podmiotów opodatkowanych tym podatkiem, ustalenia roku podatkowego dla osób fizycznych należy dokonać zgodnie z ww. art. 11 ust. 1 Ordynacji podatkowej.

Konsekwencją powyższego jest przyjęcie, iż w przypadku osoby fizycznej, rokiem podatkowym jest w każdym przypadku rok kalendarzowy. Oznacza to, iż osoba fizyczna, nie ma możliwości przyjęcia innego niż rok kalendarzowy, roku podatkowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż dnia 20 września 2010r. Sąd Rejonowy ogłosił upadłość obejmującą likwidację majątku Wnioskodawcy, wyznaczając jednocześnie syndyka masy upadłościowej. Należy zauważyć, że samego faktu ogłoszenia upadłości podmiotu nie można utożsamiać z likwidacją działalności gospodarczej.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż w świetle cytowanych powyżej przepisów, na Wnioskodawcy, tj. bedącym w upadłości podatniku spoczywa obowiązek złożenia zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, którym w przypadku podatników będących osobami fizycznymi zawsze jest rok kalendarzowy. Czyli w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca winien złożyć zeznanie roczne obejmujące okres od 1 stycznia 2010 r. do 31 grudnia 2010 r. W konsekwencji w złożonym zeznaniu należy uwzględnić przychody i koszty uzyskania tych przychodów odpowiednio dotyczące powyższego okresu. W konsekwencji również w załączniku do zeznania rocznego PIT/B, tj. informacji o wysokości dochodów (strat) z pozarolniczej działalności gospodarczej w roku podatkowym, należy uwzględnić przychody i koszty uzyskania tych przychodów łącznie, za cały rok podatkowy.

Zatem zawarte we wniosku stanowisko Wnioskodawcy, jest w tym zakresie prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 1,3 i 5 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.