INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2010 r. (data wpływu 2 września 2010 r.) uzupełnionym w dniu 8 i 13 grudnia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wyprzedaży przez syndyka poszczególnych składników majątku firmy oraz obowiązku jej ewidencjonowania za pomocą kasy fiskalnej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 września 2010 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 8 i 13 grudnia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m. in. podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wyprzedaży przez syndyka poszczególnych składników majątku firmy oraz obowiązku jej ewidencjonowania za pomocą kasy fiskalnej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadziła Pani działalność gospodarczą. Postanowieniem z dnia 28 sierpnia 2009 r. sąd ogłosił upadłość, obejmującą likwidację całego Pani majątku, wyznaczając syndyka masy upadłości. Na dzień ogłoszenia upadłości w spisie majątku znajdowały się: nieruchomość, maszyny do produkcji, wyposażenie domu, dwa pojazdy oraz towary handlowe. Opisany majątek jest przeznaczony na zaspokojenie wierzycieli.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, iż zakończyła wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu, dokonując spisu z natury towarów na dzień 27 sierpnia 2009 r. i od tej daty dalsze czynności związane z „firmą” przejął syndyk, który wyprzedaje towary i majątek firmy. Nie dokonano likwidacji działalności w rozumieniu art. 24 ust. 3 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych, „firma” nie została wykreślona z ewidencji działalności gospodarczej. Po zaprzestaniu przez Panią wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu pozostałe w remanencie towary i majątek firmy były i są wyprzedawane przez syndyka i podatek VAT od tych „sprzedaży” jest i był naliczany. Przedmiotem zapytania jest wyprzedaż poszczególnych składników majątku wykorzystywanego do prowadzonej działalności gospodarczej (w tym nieruchomości niemieszkalnych) – majątek firmy. Do czasu „wejścia syndyka” obejmował Panią obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego na kasie rejestrującej.

Ponadto wyjaśniono, iż ww. spis z natury został sporządzony na potrzeby „wewnętrzne” firmy – nie był to „remanent” w trybie art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, nie nastąpiło zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Działalność firmy nie uległa likwidacji, a jedynie ograniczeniu do wyprzedaży dokonywanej przez syndyka pozostałych na dzień upadłości towarów i majątku firmy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy wyprzedaż przez syndyka poszczególnych składników majątku wykorzystywanego do prowadzonej działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem VAT...
2. Czy wyprzedaż majątku firmy przez syndyka na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej podlega rejestracji na kasie fiskalnej...

Zdaniem Wnioskodawcy, wyprzedaż poszczególnych składników majątku firmy przez syndyka podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, natomiast nie ma obowiązku rejestracji na kasie fiskalnej ww. sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (...) (art. 8 ust. 1 ustawy).

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, jako nierozłączne przesłanki uznania danej czynności za opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, zostały - dla potrzeb podatku od towarów i usług - zdefiniowane w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei zasady powoływania syndyków i nadzorców sądowych określa ustawa z dnia 28 lutego 2003r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (t.j. Dz. U. z 2009r. Nr 175, poz. 1361 ze zm.). Syndyk jest wyznaczany przez sąd, który powierza mu pełnienie określonych funkcji w postępowaniu upadłościowym, określonych zakresem ustawy.

W art. 160 ust. 1 ww. ustawy postanowiono, że w sprawach dotyczących masy upadłości syndyk dokonuje czynności na rachunek upadłego, lecz we własnym imieniu. Wszelkie zatem czynności realizowane przez syndyka w stosunku do majątku upadłego mające charakter odpłatnej dostawy lub świadczenia usług są realizowane na rachunek upadłego, lecz w imieniu syndyka. W takim przypadku uznać należy, że w dalszym ciągu czynności te są realizowane w ramach działalności gospodarczej upadłego i na jego rachunek.

Odnośnie zatem wszelkich odpłatnych czynności dostaw towarów oraz świadczenia usług wykonywanych na rachunek upadłego w następstwie decyzji zarządczych syndyka, podatnikiem VAT – świetle art. 15 ust. 1 ustawy o VAT – pozostaje upadły, którego działalność gospodarcza jest prowadzona w szczególnym zakresie i formie. W postępowaniu upadłościowym syndyk w sensie materialnoprawnym działa w interesie wierzycieli, a także upadłego, co oznacza, że podejmuje w tym postępowaniu czynności, z których podmioty te uzyskują jakąś korzyść. Jednakże należy zauważyć, iż syndyk nie wstępuje w prawa i obowiązki podatnika. Podatnikiem pozostaje przedsiębiorca, ale w związku z jego upadłością rozliczenia z organami podatkowymi są nadzorowane przez syndyka.

W związku z tym należy stwierdzić, że w przedstawionym stanie faktycznym sprzedaż poszczególnych składników majątkowych masy upadłości (jako towaru), dokonywana przez syndyka masy upadłości w ramach procesu upadłościowego, stanowi dostawę towaru, a czynności te podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, przy czym podatnikiem jest Pani (upadły), która w tym zakresie prowadzi wciąż szeroko rozumianą działalność gospodarczą w postaci działalności handlowej lub usługowej.

Natomiast, stosownie do art. 111 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Szczegółowe zasady i warunki ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących zawarto w (obecnie obowiązującym stanie prawnym) rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797).

Z zapisu § 2 tego rozporządzenia wynika, iż zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2010 r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do ww. rozporządzenia. Należy wskazać, iż w poz. 36 załącznika do ww. rozporządzenia wymieniono dostawę nieruchomości.

Tym samym, skoro będąc w upadłości obejmował Panią – jak wskazano we wniosku - obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego na kasie rejestrującej, dokonywana przez syndyka wyprzedaż poszczególnych składników majątkowych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej podlega dokumentowaniu za pomocą kasy, z uwzględnieniem ewentualnych zwolnień, o których mowa w załączniku do ww. rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.