INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 i § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10.11.2010 r. (data wpływu 12.11.2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych dotyczącej skutków podatkowych wynikających dla działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej z tytułu obniżenia lub zwrotu podatku VAT będących konsekwencją korekty faktur wewnętrznych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12.11.2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych dotyczącej skutków podatkowych wynikających dla działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej z tytułu obniżenia lub zwrotu podatku VAT będących konsekwencją korekty faktur wewnętrznych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Tarnobrzeskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie zezwolenia z dnia 23 października 2003 r. Zgodnie z zezwoleniem działalność ta obejmuje działalność produkcyjną i handlową w zakresie wyrobów obejmujących m.in. soki owocowe i warzywne oraz wody mineralne i napoje bezalkoholowe, a także działalność pomocniczą, niezbędną do realizacji tego zakresu. W toku działalności gospodarczej Spółka przekazywała swoim kontrahentom towary na cele promocyjne i reklamowe. Dokonując tych przekazań, Spółka naliczała podatek VAT należny, traktując te przekazania jako odpłatne dostawy towarów dla celów VAT. Nieodpłatne wydania towarów dokumentowane były fakturami wewnętrznymi wystawianymi przez Spółkę. Wykazany podatek VAT należny uznawany był przez Spółkę za koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. b) tiret drugie ustawy o CIT. Spółka uznawała ten koszt za związany z przychodami uzyskanymi z działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i uwzględniała go przy obliczaniu dochodu podlegającego zwolnieniu z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Obecnie Spółka przeprowadziła analizę prawidłowości dotychczasowego sposobu rozliczania nieodpłatnych przekazań towarów i doszła do wniosku, iż część wydań, od których Spółka naliczyła podatek VAT, nie powinna być opodatkowana (np. wydania prezentów o małej wartości). W związku z powyższym, Spółka zamierza dokonać korekty faktur wewnętrznych, które obniżą kwotę VAT należnego. Kwotę obniżenia lub zwrotu nadpłaconego podatku VAT Spółka rozpozna jako przychód podatkowy z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Spółka zadała następujące pytanie:

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym obniżenie lub zwrot podatku VAT będący konsekwencją korekty faktur wewnętrznych będzie stanowił przychód z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, z której dochód zwolniony jest z opodatkowania podatkiem CIT zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, w związku z wystawieniem faktur korygujących i zmniejszeniem kwoty VAT należnego, zaliczonego uprzednio do kosztów uzyskania przychodu, Spółka jest zobowiązana do rozpoznania przychodu z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Przychód ten powinien być uwzględniony przy wyliczeniu dochodu zwolnionego z opodatkowania CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Przychód należy rozpoznać w wysokości kwoty skorygowanego VAT należnego, wynikającego z faktur korygujących do faktur wewnętrznych, bez względu na formę zadysponowania kwotą zmniejszonego podatku należnego VAT, a więc bez względu na to, czy Spółka wykaże w deklaracji VAT składanej za okres, w którym wystawiła faktury korygujące do faktur wewnętrznych pomniejszoną kwotę VAT należnego do wpłaty do urzędu skarbowego, czy też powiększoną nadwyżkę VAT naliczonego nad należnym do zwrotu lub do przeniesienia.

Zgodnie z brzmieniem art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Na podstawie art. 12 ust.1 pkt 4f cytowanej ustawy przychodem jest w przypadku obniżenia lub zwrotu podatku od towarów i usług lub zwrotu podatku akcyzowego zgodnie z odrębnymi przepisami - naliczony podatek od towarów i usług lub zwrócony podatek akcyzowy, w tej części, w której podatek uprzednio został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

Ponadto, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się zwróconych, umorzonych lub zaniechanych podatków i opłat stanowiących dochody budżetu państwa albo budżetów jednostek samorządu terytorialnego, nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. A contrario, zwrot podatków zaliczonych uprzednio do kosztów uzyskania przychodu, stanowi przychód na potrzeby podatku dochodowego od osób prawnych. W związku z faktem, iż na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. b) ustawy o CIT, podatek należny stanowi koszt uzyskania przychodu, zwrócona kwota podatku będzie stanowiła przychód, jako nieobjęta wyłączeniem z art. 12 ust. 4 pkt 6 ww. ustawy.

Spółka podkreśa, iż przedstawione powyżej stanowisko zostało potwierdzone również w interpretacjach indywidualnych wydanych przez organy podatkowe, w tym m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 20 maja 2009 r. (ITPB3/423-132/09/DK), zgodnie z którą: „Z przedstawionego przez Spółkę we wniosku stanu faktycznego wynika, że zaliczyła ona podatek należny do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zakładając tym samym, iż w danym przypadku Spółce przysługiwałoby prawo do korekty podatku należnego, uznać należy, że użyty w treści art. 12 ust.1pkt 4f ustawy o podatku dochodowym zwrot „obniżenia lub zwrotu podatku od towarów i usług” odnosi się do omawianej sytuacji. W konsekwencji zatem w takiej części, w jakiej wcześniej podatek od towarów i usług zaliczono do kosztów uzyskania przychodu, otrzymane jego kwoty będą stanowiły przychód podatkowy i ograniczenie wynikające z przepisu art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie będzie miało zastosowania.”

Prawidłowość powyższego stanowisko potwierdził także Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 15 stycznia 2010 r. (sygn. IPPB5/423-695/09-2/PJ) oraz w decyzji z dnia 26 czerwca 2006 r. (sygn. 1401/PD-4230Z-58/06/KK), w której stwierdził, że: „strona w związku z zaliczeniem podatku VAT do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych winna zaliczyć do przychodów nadpłacony podatek należny (...)„. Analogiczne stanowisko wyrażają inne organy podatkowe np. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dni 23 lutego 2009 r. (sygn. ILPB3/423-803/08-2/MC); Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w postanowieniu z 29 lipca 2005 r. (sygn. 1472/ROP1/423-200-185/05/AJ); Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu w postanowieniu z 22 sierpnia 2007 r. (sygn. 1473/966/KDO/423/72/07/BC).

Warto także podkreślić, iż stanowisko odnośnie konieczności rozpoznania przychodu w związku ze skorygowaniem (odzyskaniem) podatku VAT zaliczonego uprzednio do kosztów uzyskania przychodów, przedstawił Minister Finansów w informacji opublikowanej w związku z wyrokiem Trybunatu Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich z dnia 22 grudnia 2008 r. w sprawie C-414/07 Magoora. Jak wyjaśniono we wspomnianej informacji, „podatnicy, którzy w związku z tym wyrokiem dokonają odliczenia podatku od towarów i usług poprzez dokonanie korekty rozliczenia w tym podatku, nie są obowiązani do korygowania kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym. Kwota zwrotu lub obniżenia podatku w części uprzednio zaliczonej do kosztów uzyskania przychodów będzie stanowiła przychód w podatku dochodowym w momencie otrzymania zwrotu”.

Z kolei art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT stanowi, że dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych są wolne od podatku.

Spółka jest producentem wód mineralnych i napojów bezalkoholowych. Działalność produkcyjna prowadzona jest na terenie Tarnobrzeskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie odpowiedniego zezwolenia. Spółka podejmuje różnorodne działania w celu promocji i reklamy jej produktów. Jedną z takich czynności jest przekazywanie swoich produktów nieodpłatnie kontrahentom lub potencjalnym klientom. Dotychczas Spółka traktowała takie wydania jako podlegające opodatkowaniu VAT. VAT należny od przedmiotowych wydań był zaliczany przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. b) tiret drugie ustawy o CIT. Nie ulega bowiem wątpliwości, że przekazanie towarów następowało na potrzeby reklamy, a więc cele wskazane w tym przepisie. Ze względu na fakt, że koszty te związane były bezpośrednio ze sprzedażą produktów Spółki wytwarzanych na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w oparciu o zezwolenie, Spółka traktowała je jako koszty uzyskania przychodów z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

W konsekwencji, skoro naliczony przez Spółkę VAT należny został zaliczony do strefowych kosztów uzyskania przychodów to, zgodnie z przytoczonymi wyżej przepisami ustawy o CIT, kwota skorygowanego VAT należnego, wynikającego z faktur korygujących do faktur wewnętrznych, powinna zostać potraktowana jako przychód strefowy. Oznacza to, że dochód związany ze skorygowaniem VAT należnego będzie podlegał zwolnieniu z podatku CIT. Zdaniem Spółki, przeciwna interpretacja (tj. uznanie obniżenia VAT należnego za przychód opodatkowany CIT na zasadach ogólnych) skutkowałaby zaniżeniem wartości otrzymanej przez Spółkę pomocy publicznej. Korekta VAT należnego musi więc zostać uwzględniona w wyniku finansowym działalności strefowej.

Za prawidłowością takiego podejścia przemawia fakt, że przychód ten jest rezultatem działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę w specjalnej strefie ekonomicznej. Jak wskazano powyżej, VAT należny, który Spółka zamierza skorygować wynika z opodatkowania przekazania towarów na potrzeby promocyjne i reklamowe. Celem tych przekazań było więc zwiększenie sprzedaży produktów Spółki i budowanie jej pozytywnego wizerunku, co niewątpliwie przekładało się na wzrost przychodów z działalności strefowej. W ocenie Spółki, nie ulega wątpliwości, że tego typu działania mieszczą się w zakresie uzyskanego zezwolenia jako działalność pomocnicza, niezbędna do realizacji działalności produkcyjnej i handlowej obejmującej wskazane w zezwoleniu wyroby. Zatem obniżenie VAT należnego (wynikające z korekty faktur wewnętrznych), który uprzednio został zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, stanowi przychód bezpośrednio wynikający z działalności strefowej.

Biorąc pod uwagę powyższe regulacje należy stwierdzić, że skorygowana wartość VAT należnego, w sytuacji gdy VAT ten został wcześniej zaliczony do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej prowadzonej w specjalnej strefie ekonomicznej, będzie stanowił przychód z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. W konsekwencji dochód z tego tytułu będzie zwolniony z opodatkowania podatkiem CIT zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., dalej ustawa o CIT), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Podatek od towarów i usług, co do zasady, nie stanowi kosztu uzyskania przychodów, zgodnie z brzmieniem art. 16 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy. Jeden z wyjątków od tej zasady jest zawarty w przepisie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. b) tiret drugie, który stanowi, że jest kosztem uzyskania przychodów podatek należny w przypadku przekazania lub zużycia przez podatnika towarów na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Spółka błędnie zakwalifikowała nieodpłatne przekazanie towarów na cele promocji i reklamy, i opodatkowała tę czynność podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, Spółka zamierza wystawić wewnętrzne faktury korygujące do uprzednio wystawionych faktur wewnętrznych dokumentujących przedmiotowe czynności, które obniżą stawkę VAT należnego.

Spółka uważa, że w związku z wystawieniem faktur korygujących i korektą kwoty podatku należnego VAT, zaliczonego uprzednio do kosztów uzyskania przychodów, jest zobowiązana do rozpoznania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych. Ponieważ zaś należny VAT został wcześniej zaliczony do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej prowadzonej w specjalnej strefie ekonomicznej, będzie stanowił przychód z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, co oznacza, że dochód z tego tytułu będzie zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT. Zdaniem Spółki powyższa kwalifikacja wynika z przepisu art. 12 ust. 1 pkt 4f oraz - a contrario- z art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z powyższą tezą nie można się zgodzić. Przepisy wymienionych artykułów stanowią bowiem wyraźnie o okolicznościach, w których powstaje przychód podatkowy i żaden z nich nie obejmuje swą normą sytuacji opisanej we wniosku Spółki.

Art. 12 ust. 1 pkt 4f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że przychodami (…) jest w szczególności - w przypadku obniżenia lub zwrotu podatku od towarów i usług lub zwrotu podatku akcyzowego zgodnie z odrębnymi przepisami - naliczony podatek od towarów i usług lub zwrócony podatek akcyzowy, w tej części, w której podatek uprzednio został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Przepis ten dotyczy więc wyłącznie naliczonego podatku VAT w dwóch sytuacjach: obniżenia lub zwrotu podatku od towarów i usług. W praktyce najczęściej dotyczy to sytuacji, gdy podatnik w wyniku złożonej korekty deklaracji podatku VAT uzyskuje obniżenie lub zwrot podatku naliczonego uprzednio zaliczonego do kosztów uzyskania przychodów. W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z korektą podatku należnego, a więc inną okolicznością niż wymieniona w przepisie art. 12 ust. 1 pkt 4f ustawy.

Należy zwrócić uwagę, że przepis art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy, również w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania. Zgodnie z tym przepisem do przychodów nie zalicza się zwróconych, umorzonych lub zaniechanych podatków i opłat stanowiących dochody budżetu państwa albo budżetów jednostek samorządu terytorialnego, nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Po pierwsze, w przepisie tym jest mowa o zwrocie podatku, a nie jego części składowych, jak w przypadku podatku od towarów i usług - podatku naliczonego lub należnego. Poza tym trzeba mieć na względzie, że nie każde obniżenie podatku naliczonego, czy też należnego spowoduje zwrot podatku VAT, o czym świadczy m. in. brzmienie art. 87 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług: „W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy”.

Po drugie, zwrot podatku może nastąpić na zasadach określonych w art. 76 ustawy z dnia 29 sierpnia Ordynacja podatkowa, który stanowi w § 1, że „nadpłaty wraz z ich oprocentowaniem podlegają zaliczeniu z urzędu na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę oraz bieżących zobowiązań podatkowych, a w razie ich braku podlegają zwrotowi z urzędu, chyba, że podatnik zgłosi wniosek o zaliczeniu nadpłaty w całości lub w części na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych, z zastrzeżeniem § 2”. Podatnikowi przysługuje prawo wystąpienia o zwrot nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku, które uregulowane zostało w przepisach tej ustawy (por. praca zbiorowa L. Błystak, B.Dauter, … „Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz 2007”, UNIMEX, Wrocław 2007, s. 324).

W związku z powyższym, skoro dokonane przez podatnika korekty podatku VAT należnego nie mieszczą się w żadnym z wymienionych przepisów dotyczących przychodów podatkowych to ich skutek w podatku dochodowym powinien być uwzględniany po stronie kosztów uzyskania przychodów, bowiem to na podstawie przepisów ustawy o CIT, regulujących zasady uznawania określonych wydatków za koszty podatkowe – konkretnie art. 16 ust.1 pkt 46 lit.b tiret drugie - podatnik uznał uprzednio podatek VAT należny za koszt uzyskania przychodów.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza dokonać korekty faktur wewnętrznych, które obniżą kwotę VAT należnego. Przedmiotowe korekty faktur sporządzone zostaną w związku z wynikiem ponownej analizy prawidłowości dotychczasowego sposobu rozliczenia nieodpłatnie przekazanych towarów, czyli w wyniku błędnie kwalifikacji ww. zdarzeń gospodarczych dokonanej przez samego podatnika.

Podkreślić należy, że należny podatek od towarów i usług w przedmiotowej sprawie w ogóle nie powinien wystąpić, a tym samym, nie mógł stanowić kosztu uzyskania przychodów na podstawie wyżej cytowanego art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. b) tiret drugie ustawy. W takim przypadku tj. stwierdzenia pomyłki powodującej błędne zakwalifikowanie do kosztów podatkowych wydatku, który nie wystąpił, skutków tych błędów podatnik nie może uwzględnić w bieżących okresach rozliczeniowych tj. w okresie (miesiącu, roku), w którym błąd ten został zauważony (wykryty). Błąd ten należy wyeliminować za okresy, w których podatnik zawyżył koszty uzyskania przychodów.

Należy zauważyć, że faktura korygująca nie dokumentuje odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Punktem odniesienia do faktury korygującej jest zatem faktura pierwotna.

Generalnie można rozróżnić dwie sytuacje:

• kiedy korekta jest wynikiem błędu, np. błędnie zastosowano cenę, stawkę podatku

• kiedy korekta jest wynikiem działań niezależnych od firmy, np. po dokonaniu sprzedaży strony ustaliły / przyznały rabat, bonifikatę, skonto bądź dokonały zwrotu wadliwego towaru.
  
  

Tylko w drugiej z wymienionych sytuacji, tj. kiedy pierwotna faktura została wystawiona prawidłowo, podatnik ma prawo do bieżącego tzn. w okresie rozliczeniowym, w którym otrzymał skorygowaną fakturę, uwzględnienia w rozliczeniach podatkowych, ustalając wysokość kosztów uzyskania przychodów, skutków tej korekty poprzez odpowiednie zwiększenie lub zmniejszenie tych kosztów. Natomiast w przypadku opisanym we wniosku, kiedy korekta faktury wewnętrznej wynika z konieczności wyeliminowania błędnie wystawionej - przez samego podatnika - faktury pierwotnej podatnik jest zobowiązany do skorygowania kosztów uzyskania przychodów za okresy rozliczeniowe, w których wykazał te koszty w wysokości zawyżonej.

W konsekwencji, Wnioskodawca, prowadzący działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, chcąc wypełnić wynikający z art. 9 ust.1 ustawy o CIT obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy winien skorygować koszty uzyskania przychodów za okresy, w których ujął je w wysokości zawyżonej. Dopiero prawidłowo ustalony dochód będzie można poddać ocenie czy może korzystać ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 117, poz. 1228, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 240, poz. 2055 oraz z 2003 r. Nr 188, poz. 1840), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Z treści powołanego powyżej przepisu wynika, że ma on zastosowanie do dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia. Czyli wielkość pomocy publicznej udzielonej w formie zwolnienia wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT wymaga zgodnego z przepisami prawa podatkowego ustalenia przychodów podatkowych oraz kosztów ich uzyskania w danym okresie rozliczeniowym – roku podatkowym.

Na zakończenie, należy zgodzić się ze Spółką, że korekta VAT należnego musi zostać uwzględniona w wyniku finansowym działalności strefowej, gdyż w przeciwnym wypadku doszłoby do zaniżenia wartości otrzymanej przez Spółkę pomocy publicznej. Korekta ta powinna być jednak rozpoznana nie po stronie bieżących przychodów z działalności zwolnionej, tylko kosztów działalności zwolnionej za poprzednie okresy - lata podatkowe, o czym mowa powyżej.

Jednocześnie organ podatkowy pragnie wyjaśnić, że powołane we wniosku: postanowienia i decyzja organów podatkowych (wydane w trybie art. 14a § 4 w zw. z § 1 i 14a § 5 ustawy Ordynacja podatkowa przed nowelizacją ustawy Ordynacja podatkowa obowiązującą od dnia 1 lipca 2007r.) oraz interpretacje indywidualne wydane zostały w indywidualnych sprawach innych wnioskodawców i nie mogą stanowić źródła praw i obowiązków dla innych podatników, podobnie zresztą jak interpretacje potwierdzające stanowisko zawarte w niniejszej interpretacji, przykładowo: IPPB3/423-91/09-2/JG, IPPB3/423-161/09-2/JG, IPPB3/423-858/09-2/JG.

Odnośnie powołanego stanowiska Ministra Finansów wyrażonego w komunikacie z 12 stycznia 2008 r., podkreślić trzeba, że dotyczy ono skutków w podatku dochodowym, w związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich z dnia 22 grudnia 2008 r. w sprawie C-414/07 Magoora, podatników, którzy w związku z tym wyrokiem dokonają odliczenia podatku od towarów i usług (podatku naliczonego) od samochodów i paliwa, a więc dotyczy odmiennej sprawy niż przedstawiona w przedmiotowym wniosku.

W świetle powyższego stanowisko Spółki, iż obniżenie lub zwrot podatku VAT będący konsekwencją korekty faktur wewnętrznych będzie stanowił przychód z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, z której dochód zwolniony jest z opodatkowania podatkiem CIT zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.