Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB4/423-207/12-2/ŁM
z 8 października 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 03 lipca 2012 r. (data wpływu 09.07.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości uznania ogrodzenia betonowego oraz placu parkingowego za odrębny środek trwały – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• możliwości uznania ogrodzenia betonowego oraz placu parkingowego za odrębny środek trwały,
• dokonania klasyfikacji obiektu biurowego oraz gospodarczo - magazynowego do odpowiedniej grupy KŚT.
  
  

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca zakupił udział w nieruchomości. Na określonej działce w określonym miejscu będzie prowadzona działalność gospodarcza w zakresie usług transportowych i usług księgowo – rachunkowych. Spółka dokonała w czerwcu 2012 r. inwestycji polegającej na ogrodzeniu terenu przy pomocy ogrodzenia betonowego.

Spółka zamierza dokonać inwestycji polegającej na postawieniu wykonanego we własnym zakresie obiektu niezwiązanego trwale z gruntem, który będzie spełniał role biura i pomieszczenia socjalnego z instalacją elektryczną, kanalizacyjną, grzewczą oraz okienną i dachem. Konstrukcja obiektu będzie stalowa, wszystkie elementy będą skręcane śrubami bez żadnych stałych spawanych złączeń, w każdej chwili do demontażu i ponownego montażu. Obiekt posadowiony ma być na płytach drogowych, nie będzie podpiwniczony, posadzki podłogowe, ściany oraz elewacja wykonana będzie z desek drewnianych.

Planuje się także postawić niezwiązaną trwale z gruntem wiatę drewnianą, która spełniać będzie zadania gospodarczo - magazynowe. Wiata drewniana zbita gwoździami posadowiona będzie na bloczkach betonowych.

Wszystkie obiekty nie będą związane trwale z gruntem, a ich okres użytkowania będzie dłuższy niż jeden rok i wykorzystywane będą na potrzeby związane z działalnością gospodarczą.

Oba obiekty będą niezależne od siebie, rozdzielać je będzie plac parkingowy dla pojazdów wykorzystywanych w transporcie drogowym rzeczy oraz dla klientów biura rachunkowego. Plac parkingowy ma być utwardzony również przy pomocy płyt betonowych.

Zarówno obiekt biurowy, jak i gospodarczo – magazynowy, Spółka chce wprowadzić do środków trwałych wykonanych we własnym zakresie i amortyzować.

Spółka jest czynnym płatnikiem podatku VAT, prowadzi pełną księgowość oraz rozlicza się z podatku dochodowego dla osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy ogrodzenie betonowe oraz plac parkingowy na nieruchomości będzie powiększało wartość początkową środka trwałego, jakim będzie obiekt biurowy i obiekt gospodarczy, czy będzie stanowiło odrębny środek trwały i jak je amortyzować?
2. Do jakiej grupy należy zakwalifikować posadowione we własnym zakresie obiekt biurowy oraz gospodarczo - magazynowy?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie pierwsze. Wniosek Spółki w zakresie pytania drugiego został rozpatrzony postanowieniem z dnia 08 października 2012 r. nr ILPB4/423-207/12-3/ŁM o odmowie wszczęcia postępowania.

Zdaniem Wnioskodawcy, ogrodzenie betonowe oraz plac parkingowy stanowić będzie odrębny środek trwały zakwalifikowany do grupy 291 - pozostałe obiekty inżynierii lądowej gdzie indziej niesklasyfikowane, o stawce amortyzacji 4,5% rocznie, ponieważ dotyczą więcej niż jednego obiektu - obsługiwać będą zarówno biuro, jak i pomieszczenie gospodarcze.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu ich zużycia (odpisy amortyzacyjne).

W myśl art. 16a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Tak więc, aby dany przedmiot był uznany za środek trwały musi spełniać następujące warunki:

• stanowić własność lub współwłasność podatnika,
• być kompletnym i zdatnym do użytku w dniu przyjęcia do używania,
• przewidywany okres jego używania winien być dłuższy niż rok,
• winien być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.
  
  

W przedmiotowej sprawie kluczowe znaczenie ma rozstrzygnięcie, czy wskazane we wniosku ogrodzenie betonowe oraz plac parkingowy stanowią samodzielne środki trwałe, czy też należy je uznać za obiekty pomocnicze powiększające wartość początkową obiektu biurowego i obiektu gospodarczego.

W tym miejscu należy zaznaczyć, iż w objaśnieniach szczegółowych do grupy 1 „Budynki i lokale oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego i spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego”, zawartych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz. U. Nr 242, poz. 1622) wskazano, iż w skład budynku, jako pojedynczego obiektu inwentarzowego, wlicza się także obiekty pomocnicze obsługujące dany budynek, np. chodniki, dojazdy, podwórka, place, ogrodzenia, studnie itp.

Zgodnie jednak z powyższym objaśnieniem, obiekty pomocnicze, obsługujące więcej niż jeden budynek, należy zaliczać do właściwych rodzajów zgodnie z ich przeznaczeniem.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka zamierza dokonać inwestycji polegającej na wykonaniu obiektu biurowego i gospodarczo – magazynowego. Oba te obiekty rozdzielać będzie plac parkingowy utwardzony przy pomocy płyt betonowych. Dodatkowo w czerwcu br. Spółka wykonała betonowe ogrodzenie całego terenu.

Wobec powyższego, stwierdzić należy, iż plac parkingowy i ogrodzenie to obiekty pomocnicze obsługujące dwa budynki. Zatem jako budowle, obiekty te stanowić będą odrębne (od obiektu biurowego i gospodarczo – magazynowego) środki trwałe.

Końcowo zauważyć należy, iż zgodnie z komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane, według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Natomiast w przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania m. in. środka trwałego według Klasyfikacji Środków Trwałych, zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego, który udziela informacji w zakresie stosowania takiej klasyfikacji.

Mając powyższe na uwadze, tut. Organ nie jest uprawniony do dokonywania klasyfikacji ogrodzenia betonowego oraz placu parkingowego do odpowiedniej grupy. Klasyfikacji tej powinien dokonać sam podmiot gospodarczy przy ewentualnej pomocy uprawnionego organu statystycznego.

Reasumując, ogrodzenie betonowe oraz plac parkingowy służące dwóm budynkom stanowić będą odrębne środki trwałe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.