INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zmianami) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2010 r. (data wpływu 14 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku przychodu podatkowego z tytułu nieodpłatnego świadczenia - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku przychodu podatkowego z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka produkuje wysoce zaawansowane technologicznie podzespoły elektroniczne oraz mechaniczne dla przemysłu motoryzacyjnego. Jest wiodącym w Polsce oraz liczącym się na świecie producentem podzespołów elektronicznych i mechanicznych stanowiących samochodowe instalacje gazowe LPG i CNG. Wyroby Spółki są instalowane w samochodach jeżdżących w Polsce i zagranicą. Wszystkie produkowane przez Spółkę podzespoły są własnych konstrukcji i wymagają ciągłego ulepszania i unowocześniania. Prawo wymaga, aby wszystkie elementy samochodowych instalacji gazowych posiadały stosowne homologacje. Uzyskanie homologacji na dany podzespół, a następnie rozpoczęcie jego produkcji wymaga długiego testowania podzespołu nie tylko w warunkach laboratoryjnych, ale przede wszystkim po zamontowaniu go w samochodzie, w warunkach normalnej eksploatacji. Takiego testowania wymagają również podzespoły już produkowane. Jest to niezbędne do ich unowocześniania oraz dostosowywania do kolejnych modeli samochodów oraz współpracy z innymi podzespołami instalacji, również innych producentów. Testy pozwalają zbadać szybkość naturalnego zużycia poszczególnych produktów lub ich elementów, określić ich wytrzymałość oraz możliwość używania w danym modelu samochodu w różnorodnych warunkach drogowych i klimatycznych, przy różnych stylach jazdy.

Spółka podkreśla, że podzespoły samochodowych instalacji gazowych ulegają bardzo szybkim zmianom. Modeli podzespołów jest bardzo wiele. Jeszcze więcej jest konfiguracji w jakich te podzespoły będą współpracować, a więc muszą być przetestowane. Wszystko to powoduje, że proces testowania podzespołów produkowanych w Spółce trwa permanentnie, a potrzeby w tym zakresie są coraz większe. Testowanie danego podzespołu wymaga przejechania samochodem wyposażonym w dany podzespół nawet kilkudziesięciu tysięcy kilometrów.

Ważne jest również, aby takie testy odbywały się w warunkach jak najbardziej odpowiadających normalnej eksploatacji, w jakich z wyrobów Spółki będą korzystać ich nabywcy. Jest to niezbędne do jak najwierniejszego odwzorowania zachowania testowanych podzespołów jak i samych samochodów, podczas normalnej eksploatacji. Co za tym idzie wymaga to prowadzenia testów w różnych warunkach drogowych oraz atmosferycznych np. jazdy autostradami, w górach, w ruchu miejskich, zimą i latem, w klimacie ciepłym i zimnym, itp. oraz przez kierowców o różnych stylach jazdy.

Samochody testowe wyposażone są w zaprojektowane i wykonane przez Spółkę elektroniczne rejestratory parametrów pracy testowanych podzespołów oraz pozostałych elementów samochodu, w szczególności układów zasilania jednostek napędowych. Wykonujący jazdy testowe kierowcy, obowiązani są ponadto do zapisywania spostrzeżeń i uwag w stosownych raportach pisemnych.

Do tej pory testy eksploatacyjne produkowanych podzespołów, Spółka przeprowadza w ten sposób, że montuje testowane podzespoły w nabywanych w tym celu samochodach, a jazdy testowe wykonywane są przez pracowników działów konstrukcyjnych oraz przez inne upoważnione osoby zatrudnione w Spółce niejako „przy okazji”, odbywania przez nie tymi samochodami podróży służbowych.

Wyżej opisany sposób przeprowadzania testów nie zabezpiecza potrzeb Spółki w tym zakresie. Ten sposób przeprowadzania testów powoduje, że trwają one zbyt długo, co nie pozwala na szybsze wprowadzanie do produkcji nowych wyrobów oraz unowocześnianie już produkowanych. Przy dynamicznie rozwijającym się rynku motoryzacyjnym skutkuje to utratą konkurencyjności. Zwiększenie ilości samych jazd wyłącznie testowych, nie zapewnia pożądanych efektów bowiem przy takich testach jest trudno odwzorować warunki normalnej eksploatacji, a ponadto testy takie są bardzo kosztowne, powodują „stratę czasu” wysokich specjalistów z działów konstrukcyjnych.

W związku z powyższym, Spółka zamierza objąć zakresem obowiązków (w ramach dotychczas otrzymywanego wynagrodzenia), wyznaczonych osób zatrudnionych na stanowiskach nie związanych bezpośrednio z pracami badawczo - rozwojowymi, ale wykorzystującymi samochody służbowe do wykonywania innych obowiązków oraz do podróży służbowych i powierzyć im obowiązek prowadzania jazd testowych również po godzinach pracy i poza czasem podróży służbowych. W tym celu niezbędne jest udostępnienie tym osobom samochodów testowych również do jazdy po godzinach pracy, godząc się z góry, że wykonując jazdy testowe osoby te, niejako przy okazji będą mogły realizować swoje cele prywatne (dojazdy z domu do pracy, do sklepów, wyjazdy za miasto).

Jednostka twierdzi, że zakres wykorzystania samochodów testowych do celów prywatnych będzie niemożliwy ani do ustalenia ani do zmierzenia, ponieważ każda jazda służyłaby wykonaniu testu produktu (brak możliwości rozdzielenia obu czynności). Osoby wykonujące jazdy testowe, tak jak czyniąc to w godzinach pracy, będą miały obowiązek sporządzania stosownych raportów pisemnych, a parametry pracy samochodów wyposażonych w dany podzespół będą rejestrowane za pomocą elektronicznych rejestratorów parametrów pracy zamontowanych w tych samochodach.

Planowany sposób testowania produktów i podzespołów skróci okres dzielący produkt od chwili skonstruowania do wdrożenia do produkcji, skróci okres eliminacji pojawiających się usterek, ograniczy koszty napraw gwarancyjnych oraz przyśpieszy proces doskonalenia i unowocześniania produktów. Ponadto obniży koszty przeprowadzania testów w stosunku do testów wykonywanych tylko w godzinach pracy i w czasie podróży służbowych.

Wszystkie koszty eksploatacji samochodów testowych ponoszone będą wyłącznie przez Spółkę.

Jednostka podnosi także, iż uwzględniając wynikający z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych obowiązek szczegółowego dokumentowania zdarzeń gospodarczych Spółka będzie prawidłowo dokumentować poniesione na ten cel wydatki jak i sam przebieg testów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy osoby zatrudnione w Spółce wykonujące jak wyżej opisane jazdy testowe poza godzinami pracy, wykorzystując ewentualnie w czasie testów samochód testowy do realizacji swoich celów prywatnych będą uzyskiwać z tego tytułu przychód w postaci nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych...
2. W wypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie z pkt 1, czy taki przychód będzie przychodem związanym z łączącym strony stosunkiem prawnym (np. stosunkiem pracy), a zatem Spółka zobowiązana będzie dodać jego wartość do wynagrodzenia oraz obliczyć i pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych, również od tego przychodu, czy też przychód ten nie będzie przychodem związanym z tym podstawowym stosunkiem, ale przychodem z odrębnego stosunku zlecenia, zatem Spółka obowiązana będzie obliczyć i pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych jak od umowy zlecenia...
3. W wypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie z pkt 1, czy takie nieodpłatne świadczenie podlega podatkowi od towarów i usług...
4. W wypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie z pkt 1, w jaki sposób ustalić ilość uzyskanego przez taką osobę świadczenia a tym samym wartość przychodu, w sytuacji gdy nie sposób ustalić czy przy okazji zleconych danej osobie jazd testowych osoba ta korzystała z samochodu testowego do celów prywatnych, a jeśli tak to w jakim rozmiarze...
5. Czy wykonywanie na zlecenie Spółki jazd testowych w ramach zakresu obowiązków i w ramach wynagrodzenia ze stosunku podstawowego (np. stosunku pracy) ale poza godzinami pracy jest uzyskiwaniem nieodpłatnego świadczenia przez Spółkę, którego wartość należy doliczyć do przychodów Spółki... W jaki sposób ustalić ilość takiego przychodu i jego wartość...
6. Czy wydatki poniesione przez Spółkę na wykonywanie jazd testowych poza godzinami pracy osób wykonujących te jazdy, stanowić będą koszt uzyskania przychodu w Spółce...

Niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania piątego dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych. Stanowisko Spółki w zakresie pozostałych pytań będzie przedmiotem odrębnych rozstrzygnięć.

Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie dotyczącym pytania piątego – wykonywanie przez daną osobę na zlecenie Spółki jazd testowych w ramach zakresu obowiązków i w ramach wynagrodzenia ze stosunku zatrudnienia, ale poza godzinami pracy, nie jest uzyskiwaniem nieodpłatnego świadczenia przez Spółkę.

Spółka płaci za takie świadczenie wypłacając wynagrodzenie zgodnie z zawartą z osobą zatrudnioną umową,

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), do przychodów, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, zalicza się w szczególności wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Stanowiąc o nieodpłatnych świadczeniach, jako o przychodzie kształtującym podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym, ustawodawca nie zdefiniował przy tym tego pojęcia. Zgodnie jednak z ugruntowanym poglądem, pojęcie to ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Nieodpłatnym świadczeniem jest zatem uzyskana przez podatnika wymierna korzyść majątkowa niezwiązana z poniesieniem wydatków, powstaniem kosztów, z obowiązkiem uiszczenia wynagrodzenia lub inną formą ekwiwalentu. Należy zatem przyjąć, iż nieodpłatne świadczenie ma miejsce gdy świadczeniu jednego z podmiotów nie towarzyszy świadczenie drugostronne.

Wobec powyższego, ustalenie, czy określone świadczenie uzyskane przez podatnika nieodpłatnie stanowi dla niego przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 omawianej ustawy, wymaga oceny charakteru dokonanego rodzaju czynności, w szczególności zbadania, czy należy ona do czynności przysparzających, w przypadku których strona dokonująca przysporzenia otrzymuje w zamian korzyść majątkową.

Sposób określania wartości takiego przychodu normuje art. 12 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do tego przepisu, wartość nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu,
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu – w wysokości równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu,
4. w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca zamierza zmienić zasady przeprowadzenia testów urządzeń przez siebie produkowanych, bowiem uprzedni sposób nie zabezpiecza jego potrzeb w tym zakresie. Dlatego też planuje powierzyć samochody służbowe, w których są zainstalowane testowane podzespoły, wyznaczonym osobom zatrudnionym na stanowiskach nie związanych bezpośrednio z pracami badawczo - rozwojowymi, ale wykorzystującym samochody służbowe do wykonywania innych obowiązków oraz do podróży służbowych i zlecić im obowiązek prowadzania jazd testowych również po godzinach pracy i poza czasem podróży służbowych. Spółka wskazuje przy tym, iż niniejsze będzie wynikało z zakresu obowiązków (w ramach dotychczas otrzymywanego wynagrodzenia). W tym celu niezbędne będzie udostępnienie tym osobom samochodów testowych również do jazdy po godzinach pracy, co skutkuje tym, że wykonując jazdy testowe osoby te będą mogły realizować swoje cele prywatne (dojazdy z domu do pracy, do sklepów, wyjazdy za miasto). Jednostka podkreśla przy ty, że wszystkie koszty eksploatacji samochodów testowych będą ponoszone wyłącznie przez nią.

Przenosząc omawiane zdarzenie przyszłe na grunt prawa podatkowego należy stwierdzić, iż analizowanej sytuacji Spółka nie otrzyma od pracownika wykonującego jazdy testowe „nieodpłatnego świadczenia”, które kształtuje podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym w trybie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, bowiem za wykonywanie jazd testowych pracownik otrzymywać będzie wynagrodzenie. Ponadto Spółka będzie ponosić także inne wydatki związane z eksploatacją samochodów z zamontowanymi urządzeniami testowymi.

W konsekwencji, jako że w przedmiotowej sytuacji Wnioskodawca nie jest zobowiązany do ustalenia przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia w odniesieniu do wykonywania jazd testowych przez pracowników w ramach zakresu obowiązków i w ramach wynagrodzenia ze stosunku podstawowego (ale poza godzinami pracy), to odpowiedź na część pytania dotyczącą ustalania wartości tego przychodu staje się bezprzedmiotowa.

Jednocześnie nadmienić należy, iż – z uwagi na zakres art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – niniejsza interpretacja dotyczy wykładni przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wydanej na podstawie przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego. Nie dokonano w niej natomiast oceny stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do przepisów ustawy z dnia z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zmianami)

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15–950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.