Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-1271/12-2/RD
z 1 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 21.12.2012 r. (data wpływu 31.12.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktury VAT na rzecz podatnika holenderskiego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31.12.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktury VAT na rzecz podatnika holenderskiego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, zamieszkały w Holandii, prowadzi działalność gospodarczą w Polsce. Siedzibę ma na terenie województwa opolskiego. Podstawowym rodzajem działalności jest działalność związana z wyszukiwaniem miejsc pracy i pozyskiwaniem pracowników oraz wynajmem i dzierżawą samochodów osobowych i furgonetek. Usługi te są świadczone na rzecz podatnika holenderskiego - którym jest Pan G. M.

Wnioskodawca mieszka w Holandii. W Polsce prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą osób fizycznych. Posiada nr identyfikacji podatkowej NIP. Podlega obowiązkowi podatkowemu VAT. Zarządza zakładem z Holandii. W Polsce w jego imieniu działa pełnomocnik - pełnomocnictwo zostało spisane przed notariuszem.

Z tytułu świadczonych usług wystawia faktury VAT. Na mocy art. 28b usługi wynajmu samochodów i pozyskiwania pracowników nie podlegają w Polsce opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Usługi te traktowane są jako świadczenie usług poza terytorium kraju. W deklaracji podatkowej VAT-7 ujmuje się je w poz. 2 i 2a. Sporządza się również deklarację VAT-UE, w której wskazuje się podatnika, na rzecz którego świadczone są usługi. Wynajmowane i wydzierżawiane samochody i furgonetki są bezterminowo na okres dłuższy niż 30 dni.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z opisanym wyżej stanem faktycznym obowiązek podatkowy VAT powstaje w Holandii?
2. Czy można na fakturze wystawionej przez polski podmiot gospodarczy umieścić kwotę holenderskiego (w stawce i walucie obowiązującej w Holandii) podatku VAT?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Na mocy art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług obowiązek podatkowy powstaje w Holandii. Podmiot holenderski powinien rozliczać tę usługę jako import usług. Na fakturze VAT wystawionej przez podmiot polski w pozycji dotyczącej stawki VAT powinno się zaznaczyć, iż jest to usługa nie podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. I nie można na fakturach polskich określać wartości holenderskiego podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Z treści art. 7 ust. 1 powołanej ustawy o VAT wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Należy w tym miejscu wskazać, że z przepisu art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, regulującego zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wynika, iż dla opodatkowania danej transakcji rozstrzygające znaczenie ma ustalenie miejsca dostawy (świadczenia) - miejsce świadczenia determinuje miejsce opodatkowania danej czynności. Zatem podatek VAT jest podatkiem o charakterze terytorialnym, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają jedynie czynności, które miały miejsce na określonym obszarze. W związku z powyższym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia było terytorium kraju tj. Rzeczypospolitej Polskiej. W sytuacji, gdy wykonanie danej czynności opodatkowanej będzie miało miejsce poza terytorium Polski, czynność ta nie będzie, co do zasady, podlegała opodatkowaniu na jej terytorium.

Zatem w przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie charakteru danej czynności a co za tym idzie, miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Zgodnie z art. 28a ustawy o VAT na potrzeby stosowania rozdziału 3 w zakresie określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
      
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
   
   
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   
   

W świetle powyższego istotnym jest ustalenie statusu usługobiorcy, na rzecz którego świadczona jest usługa. Usługi świadczone na rzecz podmiotów wymienionych w art. 28a są to m.in. czynności wykonywane na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ustawy o VAT lub działalność gospodarczą o podobnym charakterze prowadzoną na terenie innego niż Polska kraju.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n.

Zatem w przypadku usług wymienionych w art. 28b ustawy o VAT podmiotem zobowiązanym do ich rozliczenia jest usługobiorca.

Stosownie natomiast do art. 28c ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d-28f, art. 28g ust. 2, art. 28h-28n.

Na mocy art. 28j ust. 1 ustawy o VAT, będącego zastrzeżeniem zarówno art. 28b ust. 1 jak i art. 28c ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług krótkoterminowego wynajmu środków transportu jest miejsce, w którym te środki transportu są faktycznie oddawane do dyspozycji usługobiorcy.

Ustawodawca w przepisie art. 28j ust. 2 ustawy o VAT wprowadził pojęcie krótkoterminowego wynajmu środków transportu, przez które rozumie się ciągłe posiadanie środka transportu lub korzystanie z niego przez okres nieprzekraczający 30 dni, a w przypadku jednostek pływających – przez okres nieprzekraczający 90 dni.

Jeśli powyższe okresy zostaną przekroczone, to miejsce świadczenia dla usług wynajmu środków transportowych należy oceniać na zasadach ogólnych – tj. według zasady określonej dla świadczenia usług na rzecz podatnika (art. 28b) lub według zasady określonej dla świadczenia usług na rzecz konsumentów (art. 28c).

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze (ust. 2).

Ogólne regulacje dotyczące danych, jakie powinny zawierać faktury zostały określone, na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, treścią rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwanego dalej rozporządzeniem.

Na mocy § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
   
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
   
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT”;
   
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
   
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
   
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
   
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
   
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
   
9. stawki podatku;
   
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
    
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
    
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.
    
    
    

Z kolei § 26 ust. 1 rozporządzenia stanowi, iż przepisy § 5, 7-22 i 25 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub – w przypadku terytorium państwa trzeciego – podatku o podobnym charakterze.

Faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem – § 26 ust. 2 rozporządzenia.

Stosownie do § 26 ust. 4 rozporządzenia, w przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy (tj. opodatkowanych poza terytorium kraju – przyp. Urzędu), faktura dokumentująca wykonanie tych czynności powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, oraz:

1. adnotacje, że podatek rozlicza nabywca lub
2. wskazanie właściwego przepisu ustawy lub dyrektywy, wskazującego, że podatek rozlicza nabywca, lub
3. oznaczenie „odwrotne obciążenie”.
   
   

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca, zamieszkały w Holandii, prowadzi działalność gospodarczą w Polsce. Siedzibę ma na terenie województwa opolskiego. Podstawowym rodzajem działalności jest działalność związana z wyszukiwaniem miejsc pracy i pozyskiwaniem pracowników oraz wynajmem i dzierżawą samochodów osobowych i furgonetek. Usługi te są świadczone na rzecz podatnika holenderskiego - którym jest Pan G. M. Wynajmowane i wydzierżawiane samochody i furgonetki są bezterminowo na okres dłuższy niż 30 dni. Z tytułu świadczonych usług wystawia faktury VAT.

W odniesieniu do powołanych przepisów oraz opisu sprawy, należy zauważyć, iż z tytułu czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę, będących przedmiotem niniejszego wniosku, które Organ przyjmuje za element stanu faktycznego, art. 106 ust. 1 ustawy o VAT umożliwia podatnikowi wystawienie faktury, jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą w Polsce dla podatnika Holenderskiego, którym jest Wnioskodawca.

Biorąc pod uwagę fakt, iż usługa pozyskiwania pracowników nie została wymieniona w żadnym z wyjątków wskazanych w art. 28b ustawy o VAT, a wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek nie jest usługą krótkoterminowego wynajmu środków transportu, oraz to, że świadczona jest przez krajowego podatnika dla podatnika wspólnotowego, (podatnik holenderski) zgodnie z definicją zawartą w art. 28a ustawy o VAT, należy uznać, że zastosowanie znajduje zasada ogólna określona w art. 28b ustawy o VAT. Zatem, miejscem świadczenia odpłatnej usługi wyszukiwania miejsc pracy, pozyskiwania pracowników oraz wynajmu i dzierżawy samochodów osobowych i furgonetek świadczonych na rzecz podatnika holenderskiego, na podstawie art. 28b ustawy o VAT, jest terytorium państwa, w którym usługobiorca tej usługi posiada swoją siedzibę. W analizowanym przypadku Holandia.

W konsekwencji, wystawiona przez Wnioskodawcę faktura, w przedstawionych okolicznościach, powinna zawierać dane określone w § 5 rozporządzenia, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem, stosownie do powołanych przepisów. Winna również zawierać jedną z adnotacji wymienionych w § 26 ust. 4 pkt 1 – 3 rozporządzenia.

Wobec tego stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do określenia miejsca świadczenia usługi oraz informacji zawartych na fakturze wystawionej na rzecz podatnika holenderskiego należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.