INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2010 r. (data wpływu 28 września 2010 r.), uzupełnionym w dniu 15 grudnia 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktury dokumentującej nabycie składników majątkowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 15 grudnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktury dokumentującej nabycie składników majątkowych.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka to podmiot w Grupie, który prowadzi kompleksową obsługę klientów - odbiorców energii elektrycznej - w imieniu i na rzecz Spółki A oraz Spółki B. Sprzedający jest również podmiotem w Grupie - realizuje zadania związane z prowadzeniem ruchu sieci rozdzielczej Spółki A Oddział w P. oraz telefoniczną obsługę klienta w zakresie przyjmowania reklamacji o przerwach w dostawie energii elektrycznej.

W ramach sprzedającego funkcjonuje Telefoniczne Centrum Zgłoszeniowe (dalej „Wydział TCZ”), które jako wyodrębniony w strukturze organizacyjnej (regulaminie) wydział sprzedającego zajmuje się całodobową obsługą numerów awaryjnych, przyjmuje zgłoszenia od klientów, w trybie on-line przekazuje je do Centralnej Dyspozycji Ruchu oraz współpracuje z Biurami Obsługi Klienta Spółek Dystrybucyjnych w zakresie sprawnego załatwiania spraw związanych z problemami zgłaszanymi przez klientów - odbiorców energii elektrycznej. Zasadniczo sprzedający wykonuje wszelkie usługi na podstawie jednej umowy zawartej ze Spółką A Oddział w P. („umowa główna”).

Wydział TCZ zajmuje wyodrębnione pomieszczenia w lokalu najmowanym przez sprzedającego. Pracownikom sprzedającego świadczącym pracę w ramach Wydziału TCZ przypisane są określone meble, komputery, aparaty telefoniczne i inne akcesoria przynależne stanowiskom operatorów, a także mają oni do wyłącznej dyspozycji kuchnię wraz z wyposażeniem oraz salę szkoleniową. Na komputerach wykorzystywanych w Wydziale TCZ zainstalowane jest standardowe oprogramowanie, jak również wykorzystywane jest oprogramowanie „specjalistyczne”, związane z zarządzaniem ruchem sieci. Właścicielem oprogramowania „specjalistycznego", kluczowego dla zapewnienia informatycznego zaplecza sprzedającego, w tym również Wydziału TCZ, jest Spółka A Oddział w P. Sprzedający użytkuje to oprogramowanie na podstawie stosownych postanowień „umowy głównej”, dodatkowo zapewniając sobie konserwację tego oprogramowania na podstawie umowy również z podmiotem z Grupy. Ocenianą umową sprzedaży składników majątkowych Spółka nie wstąpi w prawa i obowiązki sprzedającego wynikające z „umowy głównej”. Współpraca pomiędzy Spółką i Spółką A Oddział w P., z uwzględnieniem faktu nabycia składników składających się na Wydział TCZ, ma zostać ukształtowana na podstawie odrębnego trójstronnego porozumienia zawartego pomiędzy Spółką, sprzedającym i Spółką A Oddział w P., a także w ramach nowej „umowy głównej” zawartej pomiędzy Spółką i Spółką A Oddział w P.

Wydział TCZ ma wydzielone oddzielne konto księgowe (konto wydziałowe), na które odnoszone są koszty operacyjne (koszty administracyjne, pracownicze, itp.) Na koncie nie są natomiast ujmowane wyodrębnione przychody związane z Wydziałem TCZ. Nie ma również oddzielnie przyjętego budżetu dla Wydziału TCZ.

Spółka zajmuje się obsługą klientów w Grupie i prowadzi telefoniczną obsługę odbiorców na terenie Polski północnej. Przejście zespołu składników majątkowych sprzedającego składających się na Wydział TCZ skutkować więc będzie uzupełnieniem zakresu szeroko rozumianej obsługi odbiorców przez Spółkę i konsolidacją tego rodzaju działalności w ramach Grupy.

Sprzedający planuje dokonać sprzedaży zespołu składników materialnych i niematerialnych związanych z Wydziałem TCZ, nie spełniającego w ocenie Spółki definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. Projekt aktu notarialnego zakłada sprzedaż zespołu składników, w skład którego wchodzić będą aktywa trwałe (ruchomości, wartości niematerialne i prawne).

W trybie art. 23¹ Kodeksu pracy nastąpi również przejście kilkudziesięciu (około 20) pracowników sprzedającego zatrudnionych obecnie w strukturach Wydziału TCZ na nabywcę zespołu składników. Opisany zespół składników jest wyodrębniony organizacyjnie w strukturach sprzedającego, nie jest on jednak wyodrębniony finansowo w znaczeniu wymaganym przy transferze zorganizowanej części przedsiębiorstwa, nie stanowi również jednostki samodzielnie sporządzającej bilans. Zgodnie z projektem aktu notarialnego, w umowie sprzedaży zostanie określona cena netto odpowiadająca cenie wynikającej z przeprowadzonej wyceny zespołu składników, do której doliczony zostanie podatek od towarów i usług zgodnie z obowiązującymi przepisami.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym dojdzie do sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług...
2. W przypadku odpowiedzi negatywnej, czy Spółka będzie mogła odliczyć podatek od towarów i usług od faktury zakupu składników majątkowych zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcja sprzedaży mająca za przedmiot opisany powyżej zespół składników majątkowych, stanowiących część zakładu pracy w rozumieniu art. 231 Kodeksu pracy, nie jest zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z czym podlega opodatkowaniu tym podatkiem. W ocenie Spółki, w okolicznościach faktycznych niniejszej sprawy dochodzi do nabycia wybranych składników majątkowych (aktywów) za wynagrodzeniem.

Spółka, po powołaniu treści art. 2 pkt 27a ustawy o podatku od towarów i usług wskazała, iż pomimo ujednolicenia brzmienia przedmiotowego zapisu dla potrzeb podatków dochodowych i podatku od towarów i usług, ocena, czy dochodzi do transferu zorganizowanej części przedsiębiorstwa dla transakcji cechującej się różnorodnością przenoszonych praw i obowiązków, pozostaje problematyczna. W ocenie Spółki, dokonując przedmiotowej analizy, należy poddać badaniu:

1. istnienie wyodrębnienia organizacyjnego przenoszonych składników,
2. istnienie wyodrębnienia finansowego przenoszonych składników,
3. czy dochodzi do przeniesienia zobowiązań, czy przenoszone składniki przeznaczone są do realizacji dających się jednoznacznie zdefiniować działań gospodarczych,
4. możliwość funkcjonowania przenoszonej grupy składników jako niezależne i samodzielne przedsiębiorstwo.

Aby można było uznać, iż przedmiotem transferu jest zorganizowana część przedsiębiorstwa, konieczne jest spełnienie wszystkich ww. warunków łącznie.

Zdaniem Spółki, w będącym przedmiotem zapytania zdarzeniu przyszłym mamy do czynienia z sytuacją, gdy dochodzi do przejęcia praw i obowiązków związanych w strukturze sprzedającego z jedną istniejącą jednostką organizacyjną (Wydział TCZ). Dochodzi w zasadzie do transferu jednostki organizacyjnej rozumianego jako likwidacja tej jednostki w ramach struktury organizacyjnej sprzedającego (określonej w tamtejszym regulaminie organizacyjnym) i wchłonięcie jej do analogicznej struktury związanej z obsługą klientów działającej w Spółce.

Przenoszone składniki są wyodrębnione w strukturze sprzedającego pod względem formalnym, tj. jako jednostka odzwierciedlona w strukturze organizacyjnej. W oparciu o powyższe Spółka stoi na stanowisku, że jest spełniony warunek „istnienia wyodrębnienia organizacyjnego przenoszonych składników” w rozumieniu nadawanym mu przez prawo podatkowe.

Zdaniem Spółki, przez wyodrębnienie finansowe należy rozumieć sytuację, w której ewidencja kosztów i przychodów prowadzona w obrębie jednostki pozwala na ustalenie wyniku finansowego transferowanej części przedsiębiorstwa. W okolicznościach niniejszej sprawy nie jest możliwe ustalenie przychodów związanych z funkcjonowaniem Wydziału TCZ. Wobec faktu, iż sprzedający zasadniczo realizuje zadania związane z prowadzeniem ruchu sieci rozdzielczej oraz telefoniczną obsługą klienta w zakresie przyjmowania reklamacji o przerwach w dostawie energii elektrycznej na podstawie jednej umowy zawartej ze Spółką A Oddział w P. (umowy głównej), a umowa ta w zakresie wynagrodzenia nie zawiera oddzielnej pozycji, ani nie przewiduje metodologii pozwalającej na rozdzielenie wynagrodzenia w zakresie działań realizowanych przez Wydział TCZ, brak jest możliwości wyodrębnienia przychodów związanych z tą jednostką organizacyjną.

Co prawda Wydział TCZ ma swoje konto księgowe (konto wydziałowe), są na nim odnoszone jednak jedynie koszty operacyjne (koszty administracyjne, pracownicze, itp.). Wydział TCZ samodzielnie nie realizuje realnych płatności, nie posiada odrębnego rachunku bankowego, ani budżetu. Nie jest też jednostką samodzielnie sporządzającą bilans.

W ocenie Spółki w przedstawionym stanie faktycznym nie można zatem mówić o wyodrębnieniu finansowym przenoszonych składników właściwym dla transferu zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W opisanym zdarzeniu przyszłym dochodzi do przejęcia przez Spółkę określonych składników majątkowych (takich jak komputery, meble, inne wyposażenie biurowe itp.), a przenoszone składniki służą do realizacji dających się jednoznacznie zdefiniować działań gospodarczych (działalności Wydziału TCZ). Nie dochodzi natomiast do właściwego dla transferu zorganizowanej części przedsiębiorstwa przeniesienia zobowiązań, w tym zwłaszcza nie nastąpi przeniesienie praw i zobowiązań wynikających z „umowy głównej”. W okolicznościach sprawy brak jest zatem wyodrębnienia zobowiązań powiązanych z Wydziałem TCZ.

O zorganizowanej części przedsiębiorstwa można mówić, gdy przenoszone składniki zapewniają możliwość funkcjonowania jako niezależne i samodzielne przedsiębiorstwo.

Spółka po powołaniu treści art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny podkreśliła, że tworząc definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa ustawodawca nie użył sformułowania, iż przenoszone składniki mają umożliwiać działanie jak przedsiębiorstwo, tj. na podobnych zasadach, w podobny sposób funkcjonalnie, o podobnym przymiocie niezależności, itd. Ustawodawca posługuje się wprost zapisem, że omawiane składniki mają umożliwiać działania „jako” przedsiębiorstwo. Zatem aby można było mówić o zorganizowanej części przedsiębiorstwa, na co wskazuje również doktryna, konieczne jest wystąpienie co najmniej po jednym składniku z grup składników majątkowych wymienionych w art. 55¹ Kc.

Spółka podkreśliła, że w analizowanym zdarzeniu przyszłym nie dochodzi do transferu m.in. pozycji z punktów 1, 3, 5, 6 i 8 art. 55¹ Kc przedsiębiorstwa),="" praw="" wynikających="" z="" umów="" najmu="" i="" dzierżawy="" nieruchomości="" ruchomości="" oraz="" do="" korzystania="" innych="" stosunków="" prawnych,="" koncesji,="" licencji="" zezwoleń,="" patentów="" własności="" przemysłowej,="" tajemnicy="" przedsiębiorstwa=""> co oznacza, iż przenoszone do Spółki elementy nie spełniają warunku funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo. W szczególności nie dochodzi do przeniesienia funkcji wspomagających niezbędnych do samodzielnej realizacji „umowy głównej”, i to nawet w części dotyczącej czynności świadczonych przez Wydział TCZ. Funkcje takie jak obsługa kadrowo - płacowa, obsługa funkcji administracyjnych, zapewnienie systemów IT (w tym specjalistycznego oprogramowania kluczowego dla funkcjonowania Wydziału TCZ) realizowane będą z wykorzystaniem istniejących w Spółce (lub zapewnianych przez Spółkę na podstawie umów z podmiotami trzecimi) aktywów, jednostek organizacyjnych i know-how. Nawet gdyby Wydział TCZ mógł funkcjonować samodzielnie (o czym w okolicznościach faktycznych nie może być mowy) to i tak nie miałby on możliwości samodzielnego pozyskania klientów.

W opisywanej sytuacji nie dojdzie także do przeniesienie tytułu prawnego do użytkowanej nieruchomości.

Powyższe oznacza, zwłaszcza wobec braku przeniesienia platformy IT w zasadniczej dla funkcjonowania Wydziału TCZ części, umów o charakterze operacyjnym, a także wobec braku innych przedstawionych powyżej elementów, iż mówić można tylko o przeniesieniu zespołu aktywów (środków trwałych) - nie zaś zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W ocenie Spółki, przenoszone składniki nie mogłyby stanowić samodzielnie działającej jednostki gospodarczej, co świadczy o tym, iż nie dochodzi do transferu zorganizowanej części przedsiębiorstwa, lecz do sprzedaży składników majątkowych.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka powołała wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 stycznia 1997 r. sygn. akt SA/Sz 2724/95, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 6 czerwca 2008 r. sygn. I SA/Wr 355/08 i wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 października 2000 r. sygn. akt I CKN 850/98.

W ocenie Spółki, transakcja sprzedaży mająca za przedmiot opisany zespół składników majątkowych, stanowiących część zakładu pracy, nie jest nabyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług a wybranych składników majątkowych za wynagrodzeniem. W związku z powyższym, po otrzymaniu faktury VAT dotyczącej zakupu zespołu składników majątkowych Spółka obniży kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w fakturze VAT na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Podstawowe uprawnienie podatnika dotyczące obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zostało zawarte w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), który stanowi, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy).

Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje zatem wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług i dotyczy podatku naliczonego wynikającego z zakupów towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które w ogóle nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych tj. wykorzystywane są do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

W oparciu o art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 6 cyt. ustawy, z zakresu opodatkowania wyłączono pewne określone czynności. Do czynności tych – z uwagi na treść pkt 1 powołanego przepisu - należą transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów”, w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

Stosownie do art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania części przedsiębiorstwa za zorganizowaną jego część jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością, niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli łącznie spełnione są następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Spółka prowadzi kompleksową obsługę klientów - odbiorców energii elektrycznej, jest podmiotem realizującym zadania związane z prowadzeniem ruchu sieci rozdzielczej oraz telefoniczną obsługę klienta w zakresie przyjmowania reklamacji o przerwach w dostawie energii elektrycznej. Zamierza nabyć Telefoniczne Centrum Zgłoszeniowe (dalej „Wydział TCZ”), które zajmuje się całodobową obsługą numerów awaryjnych, przyjmuje zgłoszenia od klientów, w trybie on-line przekazuje je do Centralnej Dyspozycji Ruchu oraz współpracuje z Biurami Obsługi Klienta Spółek Dystrybucyjnych w zakresie sprawnego załatwiania spraw związanych z problemami zgłaszanymi przez klientów - odbiorców energii elektrycznej. Wydział TCZ zajmuje wyodrębnione pomieszczenia w lokalu najmowanym przez sprzedającego. Pracownikom sprzedającego świadczącym pracę w ramach Wydziału TCZ przypisane są określone meble, komputery, aparaty telefoniczne i inne akcesoria przynależne stanowiskom operatorów, a także mają oni do wyłącznej dyspozycji kuchnię wraz z wyposażeniem oraz salę szkoleniową. Na komputerach wykorzystywanych w Wydziale TCZ zainstalowane jest standardowe oprogramowanie, jak również wykorzystywane jest oprogramowanie „specjalistyczne”, związane z zarządzaniem ruchem sieci. Właścicielem oprogramowania „specjalistycznego", kluczowego dla zapewnienia informatycznego zaplecza sprzedającego, w tym również Wydziału TCZ, jest Spółka A Oddział w P. Sprzedający użytkuje to oprogramowanie na podstawie stosownych postanowień „umowy głównej”, dodatkowo zapewniając sobie konserwację tego oprogramowania na podstawie umowy również z podmiotem z Grupy. Ocenianą umową sprzedaży składników majątkowych Spółka nie wstąpi w prawa i obowiązki sprzedającego wynikające z „umowy głównej”. Współpraca pomiędzy Spółką i Spółką A Oddział w P., z uwzględnieniem faktu nabycia składników składających się na Wydział TCZ, ma zostać ukształtowana na podstawie odrębnego trójstronnego porozumienia zawartego pomiędzy Spółką, sprzedającym i Spółką A Oddział w P., a także w ramach nowej „umowy głównej” zawartej pomiędzy Spółką i Spółką A Oddział w P. Wydział TCZ ma wydzielone oddzielne konto księgowe (konto wydziałowe), na które odnoszone są koszty operacyjne (koszty administracyjne, pracownicze, itp.) Na koncie nie są natomiast ujmowane wyodrębnione przychody związane z Wydziałem TCZ. Nie ma również oddzielnie przyjętego budżetu dla Wydziału TCZ. Spółka zajmuje się obsługą klientów w Grupie i prowadzi telefoniczną obsługę odbiorców na terenie Polski północnej. Przejście zespołu składników majątkowych sprzedającego składających się na Wydział TCZ skutkować więc będzie uzupełnieniem zakresu szeroko rozumianej obsługi odbiorców przez Spółkę i konsolidacją tego rodzaju działalności w ramach Grupy. W trybie art. 23¹ Kodeksu pracy nastąpi również przejście kilkudziesięciu (około 20) pracowników sprzedającego zatrudnionych obecnie w strukturach Wydziału TCZ na nabywcę zespołu składników. Opisany zespół składników jest wyodrębniony organizacyjnie w strukturach sprzedającego, nie jest on jednak wyodrębniony finansowo w znaczeniu wymaganym przy transferze zorganizowanej części przedsiębiorstwa, nie stanowi również jednostki samodzielnie sporządzającej bilans.

Jak wskazano we wniosku, w ramach nabycia zespołu składników majątkowych, jakkolwiek wyodrębnionych organizacyjne w ramach struktury przedsiębiorstwa (ale już nie finansowo), nie znajdą się zobowiązania, nieruchomości bądź tytuł prawny do nieruchomości/lokalu, jak również inne elementy niezbędne dla jego właściwego funkcjonowania np. platforma IT. W konsekwencji brak elementów, które w ocenie samej Spółki są niezbędne dla funkcjonowania wskazanego zespołu składników majątkowych jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa powoduje, iż atrybut ten nie może w sposób obiektywny być mu przypisany.

Mając zatem na uwadze powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, iż w sytuacji, gdy – jak wynika z treści wniosku - charakter zespołu nabywanych przez Spółkę składników majątkowych nie pozwala przyjąć, że przedmiotem transakcji jest zespół składników, o którym mowa w art. 2 pkt 27e ustawy, mogący zarazem stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, ale jest nim suma poszczególnych składników majątkowych, które mogą posłużyć do prowadzenia określonego zadania gospodarczego w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa, nie znajdzie zastosowania wyłączenie z opodatkowania wynikające z art. 6 pkt 1 ww. ustawy.

Nabyciem, którego przedmiotem jest zorganizowana część przedsiębiorstwa, muszą być objęte bezwzględnie wszystkie elementy, które umożliwią kontynuowanie działalności gospodarczej w takim zakresie, w jakim część ta funkcjonowała dotychczas. W kształcie opisanym przez Spółkę transakcja stanowić będzie nabycie poszczególnych składników majątku i podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach przewidzianych dla dostawy poszczególnych składników majątkowych, wartości niematerialnych i prawnych.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że w zakresie w jakim nabyte składniki majątkowe będą służyły wykonywaniu działalności opodatkowanej i nie wystąpią wyłączenia, o których mowa w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług, w tym zwłaszcza w odniesieniu do poszczególnych składników majątkowych wyłączenia z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, Spółce będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturach VAT dokumentujących ich nabycie.

Należy jednocześnie dodać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby pełną ocenę spełnienia przez składniki majątkowe przesłanek zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Jednocześnie informuje się, iż niniejsza interpretacja wydana została dla Wnioskodawcy i nie wywołuje dla kontrahenta dokonującego dostawy składników majątkowych skutków prawnych, o których mowa w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.