INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2010r. (data wpływu 6 października 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej na Gminę z NIP Urzędu Gminy oraz czy komornik powinien wystawić fakturę z tytułu nabycia prawa wieczystego użytkowania w drodze licytacji na Gminę jako stronę zakupu czy na Urząd Gminy jako czynnego w tym momencie podatnika podatku VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej na Gminę z NIP Urzędu Gminy oraz czy komornik powinien wystawić fakturę z tytułu nabycia prawa wieczystego użytkowania w drodze licytacji na Gminę jako stronę zakupu czy na Urząd Gminy jako czynnego w tym momencie podatnika podatku VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zakupił na licytacji prowadzonej w dniu 7 grudnia 2009r. przez Komornika Sądowego prawo użytkowania wieczystego nieruchomości, w skład której wchodzą działki o łącznej powierzchni 5,4812 ha zabudowanej: budynkiem administracyjno - socjalno - magazynowym, budynkiem produkcyjnym, budynkiem kotłowni i węzła cieplnego, budynkiem warsztatowo - garażowym i remizą, budynkiem magazynu surowców i chemikaliów, budynkiem magazynu materiałów łatwopalnych, budynkiem stacji transformatorowej, budynkiem sprężarkowni, budynkiem magazynowym, obiektami oczyszczalni ścieków. W skład nieruchomości opisanej w księdze wieczystej wchodzą działki o numerach: 525/37, 527/20, 273/20, 274/20, 275/23, 276/23, 277/25, 278/23, 279/23, 280/23, 296/34, 29/1. Jedenaście działek wchodzących w skład przedmiotowej nieruchomości, jest oznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego Gminy jako teren pod zabudowę przemysłową. Postanowieniem z dnia 6 stycznia 2010r. Sąd Rejonowy w L. przysądził prawo użytkowania wieczystego nieruchomości na rzecz Gminy H.

Postanowienie to uprawomocniło się z dniem 16 marca 2010r. W dniu 8 września 2010r. do Urzędu Gminy wpłynęła Faktura VAT wystawiona z datą 3 września 2010r. za zakup „prawa użytkowania wieczystego nieruchomości” działek nabytych w drodze przetargu przeprowadzonego przez Komornika Sądowego. W Fakturze tej naliczono 22% podatku VAT. Faktura wystawiona jest na Gminę H. ale z NIP-em Urzędu Gminy.

W Fakturze wskazano jako moment sprzedaży 7 grudnia 2009r.

Urząd Gminy H. był aktywnym podatnikiem podatku VAT, z dniem 31 marca 2010r. został wyrejestrowany. Natomiast od dnia 1 kwietnia 2010r. Gmina H. po otrzymaniu nr NIP została zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT. W dniu przeprowadzenia licytacji przez komornika Gmina nie posiadała NIP-u a jedynie Urząd Gminy. Jednak do licytacji prawa wieczystego użytkowania nieruchomości przystąpiła Gmina, ponieważ Urząd nie posiada takich kompetencji. Komornik wystawiając fakturę z dniem 3 września 2010r. jako nabywcę wykazał Gminę ale z NIP-em Urzędu. Gmina przesłała do Komornika notę korygującą, w której koryguje pozycję NIP, tzn. w miejsce NIP Urzędu Gminy wpisuje się NIP Gminy. Jednak Komornik odmówił podpisania noty korygującej z tego powodu, że w grudniu 2009r. Gmina nie posiadała jeszcze nr NIP.

Gmina H. wystawiła do sprzedaży prawo wieczystego użytkowania części nabytych działek, pozostałe prawo wieczystego użytkowania zostanie wystawione do sprzedaży po przeprowadzeniu podziału geodezyjnego. Przy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego zostanie naliczony 22% podatek VAT. Gmina H. nabyła prawo użytkowania wieczystego nieruchomości w celu dalszej odsprzedaży. Gospodarka nieruchomościami mieści się w katalogu zadań własnych gminy. Gmina H. kupuje nieużytkowane nieruchomości, wydzierżawia oraz odsprzedaje osobom fizycznym i prawnym w celu pozyskania inwestorów i podatników na swoim terenie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy z Faktury wystawionej na Gminę H. z dnia 3 września 2010r. z NIP Urzędu Gminy (Gmina w grudniu 2009r. nie miała nadanego odrębnego nr NIP) przysługuje prawo pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony w związku ze sprzedażą...
2. Czy komornik powinien wystawić Fakturę z dnia 3 września 2010r. z tytułu nabycia prawa wieczystego użytkowania w drodze licytacji, która odbyła się w dniu 7 grudnia 2009r. na Gminę H. jako stronę zakupu czy na Urząd Gminy jako czynnego w tym momencie podatnika podatku VAT... Czy gdyby Faktura została wystawiona na Gminę z jej NIP-em to Wnioskodawcy przysługuje możliwość pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony z ww. faktury, przy założeniu, że Gmina odsprzeda prawo do wieczystego użytkowania tej nieruchomości i naliczy podatek należny...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, faktura wystawiona 3 września 2010r. powinna być wystawiona na Gminę H. z jej NIP-em, ponieważ jest ona na chwilę obecną czynnym podatnikiem podatku VAT. Natomiast Urząd Gminy przestał być VAT-owcem z dniem 31 marca 2010r. Licytacja wprawdzie odbyła się w grudniu 2009r. kiedy to Urząd Gminy był zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a Gmina nie ale to Gmina jako podmiot posiada kompetencje do zakupu nieruchomości, czy jak w tym przypadku prawa wieczystego użytkowania gruntu. Wnioskodawca uważa, że ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z Faktury z tytułu zakupu prawa użytkowania wieczystego do ww. nieruchomości z uwagi na to, iż prawo to zostanie odsprzedane w drodze przetargu i opodatkowane 22% stawką podatku VAT (art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 roku).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług.

Jednakże zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy o podatku VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Należy zaznaczyć, że jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej, uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, lecz są objęte zwolnieniem o którym mowa w § 12 ust. 1 pkt 12 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1719 ze zm.).

Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zwolnienie od podatku VAT jednostek samorządu terytorialnego jest zatem możliwe tylko wtedy gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych) i tylko w odniesieniu do tych czynności, które nie są wykonywane na podstawie zawartych przez gminę umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powołanego powyżej art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Gmina stosownie do art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001r. Nr 142 poz. 1591 ze zm.) jest jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną, wykonującą zadania publiczne we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność.

W świetle powyższych przepisów gmina jako osoba prawna wykonująca zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, w zakresie, w jakim realizuje we własnym imieniu i na własny rachunek czynności określone w art. 5 ustawy o VAT w szczególności w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 1 i 2 ww. ustawy o samorządzie gminnym, organami gminy są rada gminy i wójt (burmistrz, prezydent). W myśl art. 33 ust. 1, wójt wykonuje zadania przy pomocy urzędu gminy.

Z powyższej konstrukcji prawnej, jednoznacznie więc wynika, iż zdolność prawną i zdolność do dokonywania czynności prawnych ma Gmina, nie zaś Urząd Gminy. Urząd Gminy uczestnicząc w realizacji określonych zadań spoczywających na Gminie, a skutkujących obowiązkiem podatkowym, na przykład w zakresie podatku od towarów i usług, występuje wyłącznie jako aparat pomocniczy wspomagający wykonywanie zadań przez gminę i nie jest zdolny do podejmowania samodzielnych działań we własnym imieniu i na własny rachunek w tym zakresie.

Jednocześnie należy zauważyć, iż Urząd Gminy nie jest uprawniony do wystawiania, otrzymywania faktur VAT oraz składania deklaracji w imieniu własnym (tj. używając własnej nazwy oraz własnego NIP) w ramach realizacji zadań Gminy. Wszelkie bowiem dokumenty wymagające oznaczenia (numeru) NIP sporządzane przez urząd dotyczące czynności przypisanych prawnie gminom, powinny być sygnowane numerem NIP osoby prawnej, w której imieniu wykonywane są te czynności czyli numerem NIP gminy.

Należy zatem stwierdzić, iż zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług powinna być Gmina, a nie Urząd Gminy, bowiem to Gmina jest podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT.

Brak rejestracji Gminy w zakresie podatku VAT uniemożliwia identyfikację Gminy jako podatnika VAT, a zatem uniemożliwia skorzystanie przez Gminę z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT związanego z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Natomiast rejestracja Gminy umożliwia identyfikację Gminy jako podatnika VAT, co w konsekwencji umożliwia skorzystanie przez Gminę z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących dokonane zakupy (które jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego są wystawiane na Gminę), pod warunkiem, że spełnione zostaną wszystkie przesłanki pozytywne i negatywne warunkujące przedmiotowe odliczenie.

Odnosząc się do kwestii czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu zakupu prawa użytkowania wieczystego nieruchomości dokonanego przed jej rejestracją jako podatnika VAT, jeśli rozliczenie deklaracyjne zostanie złożone już po dokonaniu tej rejestracji stwierdzić należy, że stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 cytowanej ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008r.) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Ponadto jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 cytowanej ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008r.).

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego (art. 86 ust. 13 ustawy o VAT).

Tak więc niezadeklarowany w okresie otrzymania faktury lub w jednym z dwóch następnych okresów rozliczeniowych podatek naliczony nie przepada jeszcze przez okres 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, z uwagi na powołany przepis art. 86 ust. 13, przewidujący możliwość jego zadeklarowania w formie korekty deklaracji za okres, w którym wystąpiło prawo do odliczenia podatku.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest zatem bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Tak więc ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m. in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jak już wskazano stosownie do postanowień art. 88 ust. 4 ww. ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z treści art. 88 ust. 4 nie wynika jednakże, w którym momencie podatnik musi uzyskać status podatnika czynnego VAT, by móc skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Jednocześnie należy wskazać, że do podstawowych zasad wspólnego systemu VAT należy między innymi zasada neutralności podatku dla podatnika, rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Z zasady neutralności podatku VAT wynikającej z art. 2 Pierwszej Dyrektywy Rady z dnia 11 kwietnia 1967r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych (67/227/EEC) oraz z konstrukcji Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EEC) należy wynosić, iż brak rejestracji jako podatnika VAT czynnego w okresie rozliczeniowym, w którym powstało prawo do obniżenia podatku należnego nie uniemożliwia podatnikowi skorzystania z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakupy bezspornie związane z prowadzeniem działalności.

Należy także zauważyć, że powołane wyżej Dyrektywy Pierwsza i Szósta zostały uchylone Dyrektywą Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1 ze zm.), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2007r. W nowej Dyrektywie 2006/112/WE powtórzono zasadę neutralności podatku VAT, o której mowa powyżej.

Treść cytowanego wcześniej art. 88 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług nie wskazuje, aby do nabycia prawa do odliczenia podatku naliczonego konieczne było posiadanie statusu podatnika zarejestrowanego w momencie otrzymania faktur zakupu. Zatem status podatnika czynnego (zarejestrowanego) konieczny jest w momencie wykazywania odliczenia.

Prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego przy zakupach towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych (art. 86 ust. 1) kształtuje się w danym okresie rozliczeniowym. Zdarzeniem uprawniającym do obniżenia podatku należnego – co wprost wynika z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy – jest otrzymanie faktury lub dokumentu celnego, a ewentualne późniejsze rozliczenie podatku jest konsekwencją już nabytego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego. Prawo do obniżenia podatku należnego powstaje u wszystkich podatników, o ile wykażą, że zakupy były związane z bieżącą lub przyszłą działalnością opodatkowaną, a warunek rejestracji jest niezbędny wyłącznie do skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia podatku należnego.

Trzeba rozróżnić moment powstania prawa do odliczenia od momentu skorzystania z tego prawa. Jak już wspomniano, jego realizacja następuje poprzez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia i aby skutecznie zrealizować już powstałe uprawnienie, podatnik musi usunąć – najpóźniej przed skorzystaniem z tego prawa – wszelkie przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, który uniemożliwia identyfikowanie go jako podatnika.

Zatem należy stwierdzić, iż ustawa o VAT nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych przed rejestracją, o ile występują przesłanki wskazujące, iż zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżącej (lub przyszłej) działalności opodatkowanej (oraz ewentualnie spełniać inne warunki określone w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług). Niemniej ustawodawca narzucił podatnikom, chcącym dokonać odliczenia podatku VAT od poczynionych nabyć, obowiązek rejestracji jako podatnik VAT czynny.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że skoro w przedmiotowej sprawie, jak wynika z opisu stanu faktycznego, Gmina H. została zarejestrowana jako podatnik VAT czynny od dnia 1 kwietnia 2010r., natomiast Urząd Gminy H. został wyrejestrowany z dniem 31 marca 2010r. a fakturę dokumentującą sprzedaż na rzecz Gminy Wnioskodawca otrzymał w dniu 8 września 2010r. (czyli już po zarejestrowaniu Gminy jako podatnika VAT czynnego), Gmina ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktury z dnia 3 września 2010r. wystawionej z tytułu nabycia przez Gminę prawa wieczystego użytkowania w drodze licytacji (jak wskazano we wniosku to Gmina przystąpiła do licytacji). Należy również zauważyć, iż jak wynika z wniosku, nabycie to dokonane zostało w związku z obecnie prowadzoną oraz planowaną sprzedażą opodatkowaną (zaistnieje bezpośredni związek zakupu z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi) a w terminie złożenia deklaracji podatkowej, tj. w momencie skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego Wnioskodawca (Gmina) była/będzie zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

Należy wskazać, że dokonując odliczenia Wnioskodawca winien mieć na uwadze inne ograniczenia wynikające z art. 88 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej stwierdzenia czy Wnioskodawcy (Gminie) przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT z faktury z dnia 3 września 2010r. wystawionej przez komornika z tytułu nabycia przez Gminę prawa wieczystego użytkowania w drodze licytacji, która odbyła się 7 grudnia 2009r., należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15 ust. 1 tej ustawy, czyli osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, są obowiązane wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Na podstawie delegacji zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, szczegółowe zasady dotyczące wystawiania faktur, danych które powinny zawierać oraz sposób i okres ich przechowywania, zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.).

Stosownie do § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.
    
    

Stosownie do § 9 ust. 1 cyt. wyżej rozporządzenia, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.

W świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, faktury VAT są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, Wnioskodawca zakupił na licytacji prowadzonej w dniu 7 grudnia 2009r. przez Komornika Sądowego prawo użytkowania wieczystego nieruchomości. Postanowieniem z dnia 6 stycznia 2010r. Sąd Rejonowy w L. przysądził prawo użytkowania wieczystego nieruchomości na rzecz Gminy H. Postanowienie to uprawomocniło się z dniem 16 marca 2010r. W dniu 8 września 2010r. do Urzędu Gminy wpłynęła Faktura VAT wystawiona z datą 3 września 2010r. za zakup „prawa użytkowania wieczystego nieruchomości” działek nabytych w drodze przetargu przeprowadzonego przez Komornika Sądowego. W Fakturze tej naliczono 22% podatku VAT. Faktura wystawiona jest na Gminę H. ale z NIP-em Urzędu Gminy. W Fakturze wskazano jako moment sprzedaży 7 grudnia 2009r.

Urząd Gminy H. był aktywnym podatnikiem podatku VAT, z dniem 31 marca 2010r. został wyrejestrowany. Natomiast od dnia 1 kwietnia 2010r. Gmina H. po otrzymaniu nr NIP została zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT. Do licytacji prawa wieczystego użytkowania nieruchomości przystąpiła Gmina, ponieważ Urząd nie posiada takich kompetencji.

Biorąc pod uwagę przytoczone wyżej przepisy prawa oraz stan faktyczny sprawy należy stwierdzić, iż faktura z dnia 3 września 2010r. dokumentująca nabycie przez Gminę prawa wieczystego użytkowania w drodze licytacji (jak wskazano we wniosku to Gmina przystąpiła do licytacji) w dniu 7 grudnia 2009r. winna zostać wystawiona na stronę transakcji tj. Gminę z NIP-em Gminy, bowiem nabywcą była Gmina a w momencie wystawiania faktury Gmina była już zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i posiadała odrębny od Urzędu Gminy Numer Identyfikacji Podatkowej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że faktura VAT z dnia 3 września 2010r. powinna zostać wystawiona na Gminę H. z jej NIP-em należało uznać za prawidłowe.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy oceniane całościowo należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.