INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 listopada 2010r. (data wpływu 9 grudnia 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 lutego 2011r. (data wpływu 23 lutego 2011r.) oraz pismem z dnia 22 lutego 2011r. (data wpływu 23 lutego 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z posadowionym na tym gruncie budynkiem oraz chodnikiem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 grudnia 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z posadowionym na tym gruncie budynkiem oraz chodnikiem.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 lutego 2011r. (data wpływu 23 lutego 2011r.) oraz pismem z dnia 22 lutego 2011r. (data wpływu 23 lutego 2011r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 11 lutego 2008r. Wnioskodawca zakupił na podstawie aktu notarialnego prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz ze znajdującym się na nim budynkiem o kubaturze 1.214 m³. Z dniem zakupu budynek oraz grunt Wnioskodawca wprowadził przez oświadczenie do ewidencji środków trwałych prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Z tytułu zakupu wyżej wymienionych środków trwałych Wnioskodawca nie dokonał odliczenia podatku VAT. W budynku tym znajdują się tylko i wyłącznie lokale użytkowe (1. Działalność gastronomiczna, 2. Działalność handlowa). Wartość ulepszenia (adaptacji) budynku wynosi ok. 23% wartości początkowej budynku.

Dodatkowo w uzupełnieniu wniosku z dnia 4 lutego 2011r. Wnioskodawca wskazał, iż obecnie nieruchomość położona jest na jednej działce ewidencyjnej, tak wynika z aktu notarialnego. Jednak podczas procesu zmiany sposobu użytkowania, co było związane z wyciągnięciem szczegółowych mapek geodezyjnych wyszło na jaw, iż niniejsza zabudowa została wybudowana częściowo (dosłownie kilkadziesiąt centymetrów) na działkach sąsiednich należących do gminy i Skarbu Państwa. Nieznany jest również rok budowy tego budynku, nie jest on zawarty nawet w żadnych dokumentach w Urzędzie Miasta. W związku z wyżej opisaną sytuacją została wszczęta procedura uregulowania granic i własności poszczególnych gruntów. Na dzień dzisiejszy wg posiadanej dokumentacji budynek usytuowany jest na 1 działce ewidencyjnej.

Od nabycia ww. budynku wraz z gruntem Wnioskodawcy nie przysługiwało odliczenie VAT, a czynność ta nie została udokumentowana fakturą VAT. Wnioskodawca dokonał zakupu na podstawie aktu notarialnego.

Budynek ma powierzchnię 319,60 m² i podzielony jest na dwa lokale użytkowe:

• 87,00 m² stanowi lokal, który Wnioskodawca podnajmuje dla sklepu, gdzie prowadzona jest działalność handlowa, wynajem powierzchni handlowej obowiązuje od pierwszego miesiąca zakupu nieruchomości,
• 232,60 m² stanowi lokal, w którym prowadzona jest działalność gastronomiczna, która jest przedmiotem działalności Wnioskodawcy.
  
  

Wartość ulepszeń wykazana we wniosku dotyczy lokalu o powierzchni 232,60 m², w którym prowadzona jest działalność gastronomiczna.

Ponadto w piśmie z dnia 22 lutego 2011r., w nawiązaniu do pisma z dnia 4 lutego 2011r., Wnioskodawca poinformował, że wynajem powierzchni 87.00 m² dla sklepu jest czynnością opodatkowaną 23% VAT (22% w poprzednich latach).

Ilekroć w złożonym wniosku oraz w uzupełnieniu do wniosku z dnia 4 lutego 2011r. była mowa o ulepszeniu, Wnioskodawca miał na myśli ulepszenie w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnośnie zapytania dotyczącego działek ewidencyjnych Wnioskodawca informuje, iż działka, na której stoi budynek (dotychczas 256/13) została podzielona na dwie części (dwa inne numery działek), lecz formalnie na dzień dzisiejszy jeszcze nie został dokonany podział prawa własności (sprawa nadal jest w toku w Urzędzie Miejskim). Przyczyną podziału działki jest fakt, iż działka własności Wnioskodawcy obejmowała również powierzchnię przeznaczoną pod chodnik, który nigdy nie będzie w prywatnej dyspozycji. Działka, na której stoi budynek ma nr 812/23 i powierzchnię 231 m², działka pod chodnik o powierzchni 29 m² została oznaczona nr 811/23 z adnotacją w Urzędzie Miasta, co oznacza, że nie może być sprzedana ponieważ stanowi użyteczność publiczną. Jak wspomniano we wcześniejszym wyjaśnieniu, kilkadziesiąt lat do tyłu ówcześni właściciele niespodziewanie przekroczyli granice działek, obecnie Wnioskodawca chce formalnie wyprostować tę sprawę, dlatego wystąpił do Urzędu Miejskiego o dokonanie dokładnych pomiarów geodezyjnych, podziału działek (na wyodrębniony chodnik i metry „przekroczone”) oraz tzw. kompensaty metrów (z jednej strony przekroczonych, a z drugiej – chodnika). Na obecną chwilę Wnioskodawca czeka na decyzję Urzędu Miasta i termin formalnego przeniesienia prawa własności wraz z dopłatą do UM.

Powierzchnia chodnika ma 29 m² z całości działki 260 m², zaś przekroczenie będzie stanowiło ok. 40 m². W związku z powyższym Wnioskodawca będzie zmuszony dokupić różnicę 40-29=11 m².

Na obecną chwilę Wnioskodawca jest właścicielem budynku, gruntu pod budynkiem oraz chodnika wykonanego z kostki brukowej.

Od zakupu chodnika (wraz z całą nieruchomością w dniu 11 lutego 2008r.) stanowiącego budowlę, Wnioskodawcy nie przysługiwało odliczenie podatku VAT. Wnioskodawca nie poniósł również żadnych nakładów na budowę, remont lub ulepszenie, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wyżej wymienionego chodnika.

Chodnik ten nie był udostępniany osobom trzecim w ramach czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W chwili obecnej Wnioskodawca zamierza sprzedać prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz z znajdującym się na nim budynkiem, czy czynność tę powinien opodatkować stawką 22%, czy może zastosować stawkę zwolnioną na podstawie art. 43 ust. 10a ustawy o VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 43 pkt 1 ust. 10a ustawy o podatku od towarów i usług, powinien zastosować stawkę VAT zwolnioną gdyż od dokonanego zakupu prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz ze znajdującym się na nim budynkiem Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego, a wydatki poniesione na ulepszenie budynku wynosiły niespełna 23% wartości początkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, towarami w rozumieniu ww. ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…), w tym zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu.

Z treści art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż w przepisie tym jest mowa o tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar, prawo do postępowania z nim jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności” lecz jako własność ekonomiczną.

W tym znaczeniu własność ekonomiczna to sytuacja, w której z punktu widzenia aspektów ekonomicznych oraz w rozumieniu potocznym należałoby uznać kogoś za właściciela rzeczy, np. posiadacza nieruchomości, której wydaniu nie towarzyszyło przeniesienie własności w formie aktu notarialnego. W każdym razie w przypadku przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym. „Dostawa towarów” nie ogranicza się więc wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy. Należy więc uznać, że dostawa towarów powinna podlegać ocenie przede wszystkim z punktu widzenia swoich aspektów ekonomicznych, mniejsze zaś znaczenie mają jej skutki o charakterze cywilnoprawnym, występujące na gruncie prawa prywatnego.

Odnosząc się do kwalifikacji czynności, których przedmiotem jest wieczyste użytkowanie gruntów zauważyć należy, iż grunty są w rozumieniu ww. ustawy towarem.

Z przepisów regulujących to prawo rzeczowe wynika, że w granicach, określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie gruntu Skarbu Państwa należącego do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków w użytkowanie wieczyste, użytkownik może korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. W tych samych granicach użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać Ma on zatem prawo rozporządzania gruntem jak właściciel.

Biorąc pod uwagę, iż użytkowanie wieczyste daje użytkownikowi prawo do dysponowania rzeczą jak właściciel oraz uwzględniając fakt, że definicja towaru zawarta w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT obejmuje grunty, należy uznać, że zbycie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej zabudowanej stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Kwestię opodatkowania zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym położone są budynki lub budowle rozstrzygają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649).

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 11 tego rozporządzenia, zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

A zatem do czynności zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z tym gruntem związanych. Jeżeli zatem dostawa dotyczy budynków i budowli albo ich części, która objęta jest zwolnieniem od podatku, zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu związanego z tym obiektem również podlega zwolnieniu od podatku.

Podstawowa stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT lub obniżenie stawki podatkowej, możliwe jest tylko wówczas, gdy przewiduje to ustawa o VAT lub przepisy wykonawcze do tej ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Opierając się na powyższej definicji należy przyjąć, iż z punktu widzenia pierwszego zasiedlenia, pierwszym nabywcą lub użytkownikiem budynku, budowli lub ich części będzie podmiot, który stanie się takim nabywcą lub użytkownikiem w następstwie czynności podlegającej opodatkowaniu.

Przy czym przez czynności opodatkowane należy rozumieć nie tylko dostawę ale również najem, dzierżawę, leasing lub podobne, które w rozumieniu przepisów ustawy stanowią odpłatne świadczenie usług.

Ponadto należy podkreślić, iż ustawodawca w przepisie art. 2 pkt 14 ustawy o VAT wyraźnie rozróżnił jego zastosowanie do budynków, budowli lub ich części. Zatem intencją ustawodawcy było celowe rozróżnienie zastosowania zwolnienia do całych budynków, budowli lub ich części, dopuszczając możliwość objęcia zwolnieniem jedynie część budynku czy też budowli. Oddanie zatem do użytkowania części budynków, budowli w wykonaniu czynności opodatkowanych nie stanowi o tym, że cały budynek, czy też budowla zostały zasiedlone.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Natomiast w myśl art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z powyższego wynika, iż dostawa budynków, budowli lub ich części w większości przypadków jest zwolniona od podatku VAT. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata. Natomiast jeżeli dostawa odbywa się w ramach pierwszego zasiedlenia, tuż przed nim lub w okresie krótszym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia, podlega zwolnieniu, jeżeli spełnione zostaną łącznie dwa warunki wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż obecnie nieruchomość położona jest na jednej działce ewidencyjnej, tak wynika z aktu notarialnego. Jednak podczas procesu zmiany sposobu użytkowania, co było związane z wyciągnięciem szczegółowych mapek geodezyjnych wyszło na jaw, iż niniejsza zabudowa została wybudowana częściowo (dosłownie kilkadziesiąt centymetrów) na działkach sąsiednich należących do gminy i Skarbu Państwa. Nieznany jest również rok budowy tego budynku, nie jest on zawarty nawet w żadnych dokumentach w Urzędzie Miasta. W związku z wyżej opisaną sytuacją została wszczęta procedura uregulowania granic i własności poszczególnych gruntów. Na dzień dzisiejszy wg posiadanej dokumentacji budynek usytuowany jest na 1 działce ewidencyjnej.

Od nabycia ww. budynku wraz z gruntem Wnioskodawcy nie przysługiwało odliczenia VAT, a czynność ta nie została udokumentowana fakturą VAT. Wnioskodawca dokonał zakupu na podstawie aktu notarialnego.

Budynek ma powierzchnię 319,60 m² i podzielony jest na dwa lokale użytkowe:

• 87,00 m² stanowi lokal, który Wnioskodawca podnajmuje dla sklepu, gdzie prowadzona jest działalność handlowa, wynajem powierzchni handlowej obowiązuje od pierwszego miesiąca zakupu nieruchomości,
• 232,60 m² stanowi lokal, w którym prowadzona jest działalność gastronomiczna, która jest przedmiotem działalności Wnioskodawcy.
  
  

Wartość ulepszeń wykazana we wniosku dotyczy lokalu o powierzchni 232,60 m², w którym prowadzona jest działalność gastronomiczna.

Wynajem powierzchni 87.00 m² dla sklepu jest czynnością opodatkowaną 23% VAT (22% w poprzednich latach).

Ilekroć w złożonym wniosku oraz w uzupełnieniu do wniosku z dnia 4 lutego 2011r. była mowa o ulepszeniu, Wnioskodawca miał na myśli ulepszenie w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Działka, na której stoi budynek (dotychczas 256/13) została podzielona na dwie części (dwa inne numery działek), lecz formalnie na dzień dzisiejszy jeszcze nie został dokonany podział prawa własności (sprawa nadal jest w toku w Urzędzie Miejskim). Przyczyną podziału działki jest fakt, iż działka własności Wnioskodawcy obejmowała również powierzchnię przeznaczoną pod chodnik, który nigdy nie będzie w prywatnej dyspozycji. Działka, na której stoi budynek ma nr 812/23 i powierzchnię 231 m², działka pod chodnik o powierzchni 29 m² została oznaczona nr 811/23 z adnotacją w Urzędzie Miasta, co oznacza, że nie może być sprzedana ponieważ stanowi użyteczność publiczną. Kilkadziesiąt lat temu ówcześni właściciele niespodziewanie przekroczyli granice działek, obecnie Wnioskodawca chce formalnie wyprostować tę sprawę. Dlatego wystąpił do Urzędu Miejskiego o dokonanie dokładnych pomiarów geodezyjnych, podziału działek (na wyodrębniony chodnik i metry „przekroczone”) oraz tzw. kompensaty metrów (z jednej strony przekroczonych, a z drugiej – chodnika). Na obecną chwilę Wnioskodawca czeka na decyzję Urzędu Miasta i termin formalnego przeniesienia prawa własności wraz z dopłatą do UM.

Powierzchnia chodnika ma 29 m² z całości działki 260 m², zaś przekroczenie będzie stanowiło ok. 40 m². W związku z powyższym Wnioskodawca będzie zmuszony dokupić różnicę 40-29=11 m².

Na obecną chwilę Wnioskodawca jest właścicielem budynku, gruntu pod budynkiem oraz chodnika wykonanego z kostki brukowej.

Od zakupu chodnika (wraz z całą nieruchomością w dniu 11 lutego 2008r.) stanowiącego budowlę, Wnioskodawcy nie przysługiwało odliczenie podatku VAT. Wnioskodawca nie poniósł również żadnych nakładów na budowę, remont lub ulepszenie, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wyżej wymienionego chodnika. Chodnik ten nie był udostępniany osobom trzecim w ramach czynności opodatkowanych.

Dokonując analizy przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego na tle obowiązujących przepisów, zauważyć należy, iż aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. W niniejszej sprawie, planowane przez Wnioskodawcę zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu (działki nr 256/13 z której dokonywane jest wydzielenie na dwie odrębne działki ewidencyjne o nr 811/23 i nr 812/23) wraz ze znajdującym się na nim budynkiem o kubaturze 1.214 m³ nie może zostać uznane za dokonane w ramach pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, w odniesieniu do całej nieruchomości.

W odniesieniu bowiem do lokalu o powierzchni 87,00 m², który Wnioskodawca od pierwszego miesiąca zakupu nieruchomości podnajmuje dla sklepu, stwierdzić należy, iż jego pierwsze zasiedlenie – w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT – nastąpiło już w momencie oddania tego lokalu do użytkowania przez Wnioskodawcę na podstawie umowy najmu – czynności opodatkowanej. Wynajem powierzchni handlowej obowiązuje od pierwszego miesiąca zakupu nieruchomości, czyli od miesiąca lutego 2008r. Zatem pierwsze zasiedlenie tego lokalu nastąpiło w lutym 2008r. Tym samym od pierwszego zasiedlenia upłynął okres 2 lat (luty 2010r.)

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż planowana transakcja będzie korzystać – proporcjonalnie w tej części dotyczącej lokalu o powierzchni 87,00 m² - ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, bowiem dostawa ta będzie dokonana po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia.

Natomiast w odniesieniu do lokalu o powierzchni 232,60 m², w którym Wnioskodawca prowadzi działalność gastronomiczną, stwierdzić należy, iż z opisu sprawy wynika, iż jego zbycie nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, a zatem zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT nie znajdzie zastosowania

Jednakże, jak wskazano powyżej, z konstrukcji katalogu zwolnień wymienionego w art. 43 ustawy o VAT wynika, że jeżeli nie znajduje zastosowania zwolnienie z podatku od towarów i usług wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, konieczna jest weryfikacja, czy dana czynność nie podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Z opisu sprawy wynika, iż od nabycia przedmiotowego budynku wraz z gruntem Wnioskodawcy nie przysługiwało odliczenie VAT. Tym samym Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do lokalu o powierzchni 232,60 m², ponadto wartość ulepszenia (adaptacji) budynku wynosiła ok. 23% wartości początkowej budynku, przy czym Wnioskodawca sprecyzował, iż wartość ta dotyczy tego lokalu (nie całego budynku).

Spełnione zostały łącznie przesłanki wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a i lit. b ustawy o VAT, zatem planowana transakcja będzie korzystać – w odniesieniu do lokalu o powierzchni 232,60 m² - ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie ww. przepisu.

Natomiast w odniesieniu do znajdującego się na działce ewidencyjnej nr 811/12 o powierzchni 29 m² chodnika, który Wnioskodawca określił jako budowlę, stwierdzić należy, iż jego zbycie nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia. Chodnik nie był udostępniany osobom trzecim w ramach czynności opodatkowanych.

Tym samym nie znajdzie zastosowania zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Jednakże wobec okoliczności, iż od zakupu chodnika (wraz z całą nieruchomością w dniu 11 lutego 2008r.) stanowiącego budowlę, Wnioskodawcy nie przysługiwało odliczenie podatku VAT, jak również Wnioskodawca nie poniósł w odniesieniu do chodnika żadnych nakładów na budowę, remont lub ulepszenie, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym, spełnione zostały łącznie przesłanki wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a i lit. b ustawy o VAT. Zatem zbycie chodnika korzystać będzie ze zwolnienia na podstawie powołanego przepisu.

Z uwagi na fakt, iż jak wskazano powyżej, sprzedaż budynku o kubaturze 1.214 m³ wraz z chodnikiem będzie zwolniona od podatku od towarów i usług, również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w myśl § 13 ust. 1 pkt 11 cyt. wyżej rozporządzenia Ministra Finansów, będzie korzystać ze zwolnienia, odpowiednio w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT w odniesieniu do całości gruntu, lub częściowo również na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Reasumując powyższe stwierdzić należy, iż stanowisko Wnioskodawcy, że planowana transakcja podlegać będzie zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT w odniesieniu do całej nieruchomości należy uznać za prawidłowe, z zastrzeżeniem, iż zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a będzie obejmować dostawę lokalu, w którym prowadzona jest działalność gastronomiczna (powierzchnia 232,60 m²) oraz dostawę chodnika, natomiast dostawa lokalu pod działalność handlową o powierzchni 87,00 m² będzie korzystać ze zwolnienia w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.