INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z 13 października 2010 r. (data wpływu – 15 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych darowizny lokalu mieszkalnego na rzecz żony – jest prawidłowe, jednakże z innych względów niż wskazane we wniosku.

UZASADNIENIE

W dniu 15 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych darowizny lokalu mieszkalnego na rzecz żony.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 2007 r. nabył Pan lokal mieszkalny wraz z udziałem w gruncie. Zgodnie z art. 33 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego zakupiony lokal mieszkalny stał się częścią Pańskiego majątku osobistego. Natomiast w 2010 r. zamierza Pan dokonać darowizny ww. lokalu mieszkalnego na rzecz żony.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dokonanie na rzecz żony darowizny lokalu mieszkalnego, stanowiącego Pana majątek osobisty, będzie nieodpłatnym zbyciem, które nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych...

Pana zdaniem, dokonanie na rzecz żony darowizny lokalu mieszkalnego, stanowiącego Jego majątek osobisty, będzie nieodpłatnym zbyciem, które nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 i art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Pana stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe, jednakże z innych względów niż wskazane we wniosku.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Natomiast w myśl art. 2 ust. 1 pkt 3 przytoczonej ustawy przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

W świetle powyższego, pomimo wystąpienia na skutek pewnych typów zdarzeń przyrostu majątkowego, możliwego do rozpatrywania w kategoriach dochodowych, nie będzie on uznany za dochód, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zdarzeniem takim, stosownie do wskazanego art. 2 ust. 1 pkt 3 jest nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych w drodze darowizny.

Zgodnie bowiem z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (j. t. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny oraz polecenia darczyńcy.

Jednocześnie, ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera pojęcia „darowizna”, dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

Zgodnie z art. 888 § 1 ww. ustawy przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Natomiast z treści art. 890 § 1 wynika, iż oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego, przy czym umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Z kolei w myśl art. 889 Kodeksu cywilnego nie stanowią darowizny następujące bezpłatne przysporzenia:

• gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami kodeksu;
• gdy kto zrzeka się prawa, którego jeszcze nie nabył albo które nabył w taki sposób, że w razie zrzeczenia się prawo jest uważane za nie nabyte.

Zatem daną czynność można uznać za darowiznę, jeżeli posiada cechy tegoż zobowiązania, tzn. gdy zostanie złożone oświadczenie darczyńcy o przekazaniu darowizny oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu, a ponadto czynność ta musi polegać na nieodpłatnym świadczeniu darczyńcy (kosztem jego majątku) na rzecz obdarowanego, pod warunkiem, że czynność ta nie została wymieniona w treści cytowanego art. 889 ustawy.

Z punktu widzenia omawianej sprawy kluczowe jest jednak, iż w każdym przypadku ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych odnosi się wyraźnie do pojęcia „przychodów" jako kategorii kluczowej dla ewentualnego powstania zobowiązania podatkowego. Nie bez znaczenia pozostaje również fakt, że – jak wynika z treści wniosku – Pan będzie darczyńcą.

W świetle art. 11 przytoczonej ustawy stwierdzić można, iż co do zasady przychodami na gruncie ustawy są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Dla zaistnienia przychodu (a co za tym idzie także dla ewentualnego powstania zobowiązania podatkowego) elementem kluczowym i niezbędnym jest zaistnienie po stronie podatnika pewnego przysporzenia majątkowego, czy to w formie pieniężnej, czy też niepieniężnej. Ponieważ do takiego przysporzenia w ramach umowy darowizny nie dochodzi po stronie darczyńcy, uznać zatem należy, iż brak jest podstaw do twierdzenia, że omawiana umowa może skutkować powstaniem u niego przychodu.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, zamierza Pan dokonać na rzecz żony darowizny należącego do Jego majątku osobistego lokalu mieszkalnego. Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku od spadków i darowizn stwierdzić należy, że planowana darowizna lokalu mieszkalnego nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym, jednakże nie w oparciu o wskazane w stanowisku wyłączenie zawarte w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a jedynie z tego względu, że w Pana przypadku jako darczyńcy trudno jest mówić o wystąpieniu przyrostu majątkowego, co rodzi skutek w postaci niemożliwości rozpoznania u Niego przychodu podlegającego opodatkowaniu bądź zwolnieniu z omawianego podatku.

W związku z powyższym rozstrzyganie w zakresie ustalenia prawa do zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.