INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2010 r. (data wpływu 16 lipca 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 października 2010 r. (data wpływu 7 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania jednorazowego odszkodowania otrzymanego w zamian za bieżącą niemiecką rentę odszkodowawczą przyznaną w związku z wypadkiem przy pracy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania jednorazowego odszkodowania otrzymanego w zamian za bieżącą niemiecką rentę odszkodowawczą przyznaną w związku z wypadkiem przy pracy oraz Ordynacji podatkowej w zakresie możliwości dokonania korekty zeznania podatkowego za 2009 r.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 27 września 2010 r. nr ILPB2/415-863/10-2/AJ Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Zainteresowanego do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, iż nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie spowoduje pozostawienie podania bez rozpatrzenia.

Poinformowano także, że w przypadku gdy Zainteresowany nie wskaże, czy oczekuje rozstrzygnięcia w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, czy też w zakresie Ordynacji podatkowej oraz nie uiści dodatkowej opłaty w wyznaczonym terminie, a jednocześnie uzupełni stan faktyczny, wniosek będzie podlegać rozpatrzeniu tylko w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w pozostałej części wniosek zostanie pozostawiony bez rozpatrzenia.

Pouczono również Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 27 września 2010 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 30 września 2010 r.), zaś w dniu 7 października 2010 r. (data nadania: 4 października 2010 r.) do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

W piśmie stanowiącym odpowiedź na wezwanie Zainteresowany wskazał również, iż rezygnuje z rozstrzygnięcia i odpowiedzi na pytanie w zakresie Ordynacji podatkowej.

W związku z tym nie wniósł dodatkowej opłaty.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W lipcu 2001 roku Wnioskodawca uległ wypadkowi w pracy w Niemczech.

Po trzech operacjach i leczeniu w niemieckich klinikach komisja lekarska w Niemczech wydała orzeczenie o częściowej niezdolności do pracy i z powodu skutków wypadku przyznała Zainteresowanemu rentę inwalidzką w wysokości 20% na czas nieokreślony.

W ubiegłym roku złożono Zainteresowanemu propozycję jednorazowego odszkodowania w zamian za comiesięczną rentę. Wnioskodawca przyjął propozycję.

Od lipca ubiegłego roku przestała wpływać na konto Wnioskodawcy w banku renta, a dnia 29 lipca 2009 r. na to konto wpłynęło odszkodowanie szczególne.

Podatek od renty miesięcznej rozliczał bank, a od „przekazu z zagranicy” (odszkodowania szczególnego) polecono Zainteresowanemu rozliczyć się samodzielnie wg skali 18% lub 32% i wpłacić do 20 sierpnia 2009 r. zaliczkę w urzędzie skarbowym.

Zainteresowany prosił bank, aby rozliczyli Go jak dotychczas, ale odmówił, z uwagi na fakt, iż świadczenie to nie wpłynęło jako renta ale jako zwykły przekaz z zagranicy.

Wnioskodawca rozliczył się sam. Tak samo w marcu 2010 r. rozliczył PIT-36 sumując dochód krajowy, dochód z renty (do lipca 2009 r.) oraz odszkodowanie szczególne i wspólnie z żoną rozliczył podatek wg skali 18%.

W czerwcu 2010 r. (datowane 14 czerwca 2010 r.) Zainteresowany otrzymał z urzędu skarbowego pismo, w którym wezwano Go do „zgłoszenia osobiście lub przez pełnomocnika do pokoju x, bądź złożenia prawidłowo sporządzonej korekty zeznania podatkowego PIT-36 z 2009 r. w terminie 7 dni od doręczenia”.

Ponadto w wezwaniu wskazano, iż „w zeznaniu podatkowym PIT-36/09 zastosowano metodę odliczenia proporcjonalnego, jednak w przypadku Niemiec należy zastosować metodę wyłączenia z progresją (z zastosowaniem stopy procentowej).”

Wnioskodawca nie wiedział co to jest „metoda odliczenia proporcjonalnego” (według której rozliczył PIT) ani „metoda wyłączenia z progresją” i jak zrobić korektę PIT.

Zgłosił się do urzędu skarbowego. Tam po analizie przedstawionych dokumentów stwierdzono, że jednak Zainteresowany dobrze rozliczył PIT i sprawę zakończono.

Później Zainteresowany dowiedział się, że wg „metody wyłączenia z progresją” z zastosowaniem stopy procentowej zapłaciłby mniejszy podatek.

Dowiedział się również, że według „metody proporcjonalnej” płaci się podatek od rent i emerytur z Niemiec, natomiast pozostałe dochody, w tym odszkodowania szczególnie „metodą wyłączenia z progresją” z zastosowaniem stopy procentowej.

Z uzupełnienia wniosku z dnia 4 października 2010 r. wynika, że przedmiotowe świadczenie zostało wypłacone przez X.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy odszkodowanie szczególne z Niemiec należy rozliczyć metodą „wyłączenia z progresją” z zastosowaniem stopy procentowej...

Zdaniem Wnioskodawcy, odszkodowanie szczególne nie jest rentą i należy rozliczyć zgodnie z art. 27 ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.). Przemawia za tym także art. 35 ust. 1 pkt 1 oraz art. 35 ust. 3 cyt. wyżej ustawy, gdzie bank dokonujący wypłaty z zagranicy ma obowiązek poboru miesięcznych zaliczek od tych rent, a tego nie zrobił, ponieważ z Niemiec pieniądze wpłynęły do banku nie jako renta, ale jako przekaz z zagranicy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Powołany przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy).

W myśl art. 18 ust. 1 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Natomiast zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.

Niemieckie ustawowe ubezpieczenie społeczne składa się z pięciu działów:

• ustawowe ubezpieczenie na wypadek bezrobocia,
• ustawowe ubezpieczenie emerytalne,
• ustawowe ubezpieczenie zdrowotne,
• ustawowe ubezpieczenie od następstwa wypadków,
• ustawowe ubezpieczenie pielęgnacyjne.

Świadczenia pochodzące z tych pięciu działów mogą mieć formę zasiłków jednorazowych lub bieżących świadczeń stałych. Niemniej jednak wyłączne prawo do opodatkowania w Niemczech dotyczy zarówno bieżących stałych świadczeń, jak i jednorazowych zasiłków pochodzących z wszystkich działów niemieckiego ustawowego ubezpieczenia społecznego.

Podstawę ustawową ubezpieczenia wypadkowego - w prawie niemieckim - stanowi Kodeks Socjalny, m.in. jego Księga Siódma (SGB VII). Świadczenia pieniężne związane z niezdolnością do pracy na skutek wypadku przy pracy przyznawane i ustalane na podstawie tych przepisów są poborami pochodzącymi z działu ubezpieczeń od następstw wypadków niemieckiego ustawowego ubezpieczenia społecznego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w 2001 roku Wnioskodawca uległ wypadkowi w pracy w Niemczech. Z powodu skutków wypadku przyznano Zainteresowanemu rentę inwalidzką w wysokości 20% na czas nieokreślony.

W ubiegłym roku złożono Zainteresowanemu propozycję jednorazowego odszkodowania w zamian za comiesięczną rentę. Wnioskodawca przyjął propozycję. Odszkodowanie to zostało Zainteresowanemu przyznane przez X.

Wskazać należy , iż świadczenie związane z wypadkiem przy pracy, które wypłacane jest przez X, jest świadczeniem z działu ubezpieczeń od następstw wypadków niemieckiego ustawowego ubezpieczenia społecznego.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny i przytoczone przepisy prawne stwierdzić należy, iż świadczenie, o którym mowa we wniosku stanowi – zgodnie z art. 18 ust. 2 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec – świadczenie z niemieckiego ustawowego ubezpieczenia socjalnego, a zatem podlega opodatkowaniu tylko w Niemczech.

W związku z tym Zatem na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek odprowadzania podatku dochodowego od osób fizycznych od kwoty uzyskanej z tytułu odszkodowania szczególnego i nie podlega rozliczeniu zgodnie z art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym stanowisko Zainteresowanego należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że w zakresie Ordynacji podatkowej w dniu 21 października 2010 r. zostało wydane postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia nr ILPB2/415-863/10-5/AJ.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.