INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2010 r. (data wpływu 30 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego jest:

1. nieprawidłowe – w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów energetycznych zużywanych w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w kogeneracji,
2. prawidłowe – w zakresie obowiązku podatkowego i zwolnienia od akcyzy energii elektrycznej wytwarzanej z odnawialnych źródeł energii.

UZASADNIENIE

W dniu 30 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie oleju rzepakowego zużywanego w procesie produkcji energii elektrycznej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka wykorzystując własne tereny i produkt w postaci dwusuwowych silników wysokoprężnych zamierza wybudować i uruchomić elektrownie. Do produkcji energii elektrycznej będzie stosować biopaliwo w postaci surowego oleju rzepakowego. Elektrownia składać się będzie z bloku kogeneracyjnego (produkcja energii elektrycznej i energii cieplnej) złożonego z dwóch silników dwusuwowych napędzających prądnice. Elektrownia wytwarzać będzie energię elektryczną o mocy 8,4 MW i energię cieplną o mocy 7,2 MW. Dzienne zapotrzebowanie na paliwo (surowy olej rzepakowy) wynosić będzie około 40 ton. W wyniku kogeneracji zostanie wytworzona energia elektryczna oraz jako produkt uboczny energia cieplna.

Wytworzone media zostaną sprzedane wraz z tzw. „zielonymi certyfikatami” do sieci energetycznej poprzez firmę Y, a ciepło do sieci ciepłowniczej miasta poprzez firmę X. Część wytworzonej energii elektrycznej i cieplnej będzie zużywana na własne potrzeby.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka kupując surowy olej rzepakowy używany, jako wyrób energetyczny w procesie produkcji energii elektrycznej we własnej elektrowni może skorzystać ze zwolnienia od akcyzy ze względu na przeznaczenie określone w art. 32 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym...
2. Czy Spółka sprzedając energię elektryczną podmiotom posiadającym koncesję na dystrybucję lub obrót nie podlega obowiązkowi podatkowemu w zakresie akcyzy...
3. Czy Spółka sprzedając bądź zużywając na własne potrzeby energię elektryczną wytwarzaną z surowego oleju rzepakowego może być zwolniona od podatku akcyzowego zgodnie z art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym...

Wnioskodawca przedstawił następujące stanowiska.

Ad.1

Dla zakupów surowego oleju rzepakowego w składzie podatkowym lub nabycia wewnątrzwspólnotowego poprzez zarejestrowanego handlowca, zasadne jest zastosowanie zwolnienia od akcyzy ze względu na przeznaczenie wyrobu energetycznego, jakim w tym przypadku jest surowy olej rzepakowy, zgodnie z art. 32 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Jest oczywiste – jak wskazał Wnioskodawca – że ponadto musi spełnić dodatkowe warunki, o których mowa w art. 32 ust. 5-13.

Ad. 2

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, przedmiotem opodatkowania jest sprzedaż energii elektrycznej, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię, nabywcy końcowemu na terytorium kraju.

Wyprodukowana energia elektryczna nie będzie sprzedawana przez Zainteresowanego nabywcom końcowym w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy, lecz zbywana do odbiorcy posiadającego wymagane koncesje, tj. firmy Y.

Zatem w ocenie Wnioskodawcy, sprzedaż wytworzonej energii elektrycznej do wyspecjalizowanej firmy w zakresie dystrybucji i obrotu, jakim jest ww. firma, nie będzie stanowiła przedmiotu opodatkowania podatkiem akcyzowym jak i również nie będzie objęta obowiązkiem podatkowym w zakresie tego podatku. Z kolei ta część energii, która zostanie wykorzystana w trakcie procesu produkcyjnego wytwarzania energii elektrycznej i ciepła, zdaniem Spółki pomimo, iż zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 4 stanowi przedmiot opodatkowania, to skorzysta ze zwolnienia zawartego w art. 30 ust. 6 i ust. 7 ustawy o podatku akcyzowym.

Ad. 3

Zgodnie z definicją zawartą w ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, odnawialne źródło energii to źródło wykorzystujące w procesie wytwarzania energię wiatru, promieniowania słonecznego, geotermalną fal, prądów i pływów morskich, spadku rzek oraz energię pozyskiwaną z biomasy, biogazy wysypiskowego, a także biogazu powstałego w procesach odprowadzania lub oczyszczania ścieków albo rozkładu składowanych szczątek roślinnych i zwierzęcych.

Z kolei zgodnie z definicją zawartą w ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych, biomasa to stałe lub ciekłe substancje pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego, które ulegają biodegradacji, pochodzące z produktów, odpadów i pozostałości z produkcji rolnej oraz leśnej, przemysłu przetwarzającego ich produkty, a także części pozostałych odpadów, które ulegają biodegradacji, a w szczególności surowce rolnicze.

Analogiczna definicja pojęcia biomasy zawarta jest w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 14 sierpnia 2008 r. w sprawie szczegółowego zakresu obowiązków uzyskiwania i przedstawiania do umorzenia świadectw pochodzenia, uiszczenia opłaty zastępczej, zakupu energii elektrycznej i ciepła wytworzonych w odnawialnych źródłach energii oraz obowiązku potwierdzania danych dotyczących ilości energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnym źródle energii.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w świetle powyższych definicji energia elektryczna wytwarzana przez Spółkę z wykorzystaniem surowego oleju rzepakowego spełnia wymogi zawarte w art. 30 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym i jako taka w momencie sprzedaży może korzystać ze zwolnienia od akcyzy przewidzianego w tym artykule ustawy.

Warunkiem uzupełniającym jest otrzymanie dokumentu potwierdzającego umorzenie świadectwa pochodzenia energii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

1. nieprawidłowe – w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów energetycznych zużywanych w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w kogeneracji,
2. prawidłowe – w zakresie obowiązku podatkowego i zwolnienia od akcyzy energii elektrycznej wytwarzanej z odnawialnych źródeł energii.

Polskie uregulowania dotyczące opodatkowania energii elektrycznej, zawarte zostały m.in. w ustawie z dnia z 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 ze zm.), zwanej dalej ustawą.

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Spółka wskazała we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, iż zamierza wybudować i uruchomić elektrownię. Będzie ona wytwarzać energię elektryczną o mocy 8,4 MW i energię cieplną o mocy 7,2 MW. Dzienne zapotrzebowanie na paliwo (surowy olej rzepakowy) wynosić będzie około 40 ton. W wyniku kogeneracji zostanie wytworzona energia elektryczna oraz jako produkt uboczny energia cieplna.

Wątpliwości Spółki związane są w szczególności z postanowieniami art. 32 ust. 4 pkt 1 ustawy.

Wyjaśnić zatem należy, iż zgodnie z ww. przepisem zwalnia się od akcyzy ze względu na przeznaczenie również wyroby energetyczne zużywane w procesie produkcji energii elektrycznej - wyłącznie w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1-5, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w ust. 5-13.

Przedmiotowe zwolnienie – co należy podkreślić – dotyczy wyłącznie produkcji energii elektrycznej. Interpretacja gramatyczna ww. przepisu wskazuje, iż zwolnienie od akcyzy nie dotyczy innych rodzajów produkcji niż produkcja energii elektrycznej, co oznacza w szczególności, iż nie może ono zostać zastosowane w odniesieniu do energii cieplnej.

Wnioskodawca wskazał natomiast, iż jego zamiarem będzie produkcja energii elektrycznej i cieplnej w kogeneracji.

Przypadek ten uregulowany został w przepisie § 10 pkt 1 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 sierpnia 2010 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 159, poz. 1070), zgodnie z którym zwalnia się od akcyzy olej opałowy, inny niż określony w art. 90 ust. 1 pkt 1 ustawy, wykorzystywany do produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu, w przypadkach, o których mowa w art. 32 ust. 3 ustawy, jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w art. 32 ust. 5-13 ustawy.

W przypadku zatem produkcji energii elektrycznej w skojarzeniu z ciepłem prawodawca przewidział wyłącznie zwolnienie wyrobów energetycznych w postaci olejów opałowych.

Paliwo opałowe, jako wyrób energetyczny zostało zdefiniowane w art. 86 ust. 3 ustawy, zgodnie z którym paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.

Do produkcji energii elektrycznej – jak wskazał Wnioskodawca – będzie stosowane biopaliwo w postaci surowego oleju rzepakowego. Elektrownia składać się będzie z bloku kogeneracyjnego (produkcja energii elektrycznej i energii cieplnej) złożonego z dwóch silników dwusuwowych napędzających prądnice.

Taki sposób wykorzystania wyrobu energetycznego oznacza, iż surowy olej rzepakowy wykorzystywany będzie jako paliwo silnikowe, gdyż w myśl art. 86 ust. 2 ustawy, paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

Wnioskodawca nie będzie mógł zatem skorzystać ze zwolnienia od akcyzy uregulowanego w przepisie § 10 pkt 1 lit. a ww. rozporządzenia.

Reasumując, przepis art. 32 ust. 4 pkt 1 ustawy, dotyczy zwolnienia wyrobów energetycznych wykorzystywanych wyłącznie do produkcji energii elektrycznej. Pozostałe przepisy prawa akcyzowego przewidują co prawda wykorzystanie takich wyrobów jak opisane we wniosku do produkcji energii elektrycznej i ciepła w kogeneracji ale jedynie jako paliwa opałowego.

Jeśli więc Wnioskodawca zamierza produkować energie elektryczną i ciepło w skojarzeniu nie będzie mógł skorzystać ze zwolnienia uregulowanego w art. 32 ust. 4 pkt 1 ustawy.

Odnośnie natomiast sprzedaży energii elektrycznej podmiotom posiadającym koncesję na dystrybucję lub obrót wyjaśnić należy, iż zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
3. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
4. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
5. import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
6. zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Nabywcą końcowym – zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy – jest podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625, z późn. zm.), z wyłączeniem:

1. spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 121, poz. 1019, z późn. zm.) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,
2. towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. Nr 183, poz. 1538, z późn. zm.),
3. giełdowej izby rozrachunkowej lub Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,
4. spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym.

Skoro wyprodukowana energia elektryczna nie będzie sprzedawana przez Spółkę nabywcom końcowym w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy, lecz zbywana do odbiorcy posiadającego wymagane koncesje, to nie jest ona przedmiotem opodatkowania akcyzą – nie powstanie zatem w tym przypadku obowiązek podatkowy w trybie art. 11 ustawy.

Zgodnie bowiem z art. 11 ust. 1 ustawy, w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

1. z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;
3. z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;
4. z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

Przepis art. 11 ust. 2 ustawy wskazuje natomiast, iż wydanie energii elektrycznej, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nabywcy końcowemu jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną.

Z kolei odnośnie trzeciego zagadnienia, tj. odpowiedzi na pytanie czy Spółka sprzedając bądź zużywając na własne potrzeby energię elektryczną wytwarzaną z surowego oleju rzepakowego może być zwolniona od podatku akcyzowego zgodnie z art. 30 ust. 1 ustawy wyjaśnić należy, iż zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wytwarzaną z odnawialnych źródeł energii, na podstawie dokumentu potwierdzającego umorzenie świadectwa pochodzenia energii, w rozumieniu przepisów prawa energetycznego.

W świetle art. 30 ust. 2 ustawy zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się nie wcześniej niż z chwilą otrzymania dokumentu potwierdzającego umorzenie świadectwa pochodzenia energii, poprzez obniżenie akcyzy należnej od energii elektrycznej za najbliższe okresy rozliczeniowe.

Wnioskodawca wskazał, iż wytworzone media zostaną sprzedane wraz z tzw. „zielonymi certyfikatami” do sieci energetycznej poprzez określoną firmę, a ciepło do sieci ciepłowniczej poprzez inną firmę. Część wytworzonej energii elektrycznej i cieplnej będzie zużywana na własne potrzeby.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 lit. b Dyrektywie Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. Urz. UE L Nr 283 str. 51 ze zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, str. 405 ze zm.), bez uszczerbku dla innych przepisów wspólnotowych, Państwa Członkowskie mogą przyznawać, pod kontrolą fiskalną, całkowite lub częściowe zwolnienia lub obniżki w zakresie poziomu opodatkowania wobec energii elektrycznej:

• pochodzącej z wykorzystania energii słonecznej, wiatrowej, fal, pływów lub geotermicznej;
• pozyskiwanej w elektrowniach wodnych;
• pozyskiwanej z biomasy lub produktów wyprodukowanych z biomasy;
• wytwarzanej z emisji metanu z opuszczonych kopalni węgla;
• wytwarzanej z ogniw paliwowych.

W świetle uregulowań art. 15 ust. 2 tej dyrektywy, Państwa Członkowskie mogą również zwrócić producentowi w części lub w całości kwotę podatku zapłaconego przez konsumenta za energię elektryczną pozyskaną z produktów określonych w ust. 1 lit. b.

Państwa Członkowskie mogą zatem przyznawać ww. zwolnienia pod kontrolą fiskalną. Cechami tego uregulowania są fakultatywność oraz możliwość ustanowienia tzw. kontroli fiskalnej.

Dodatkowo, zgodnie z art. 162 ust. 3 ww. ustawy, zwolnienie o którym mowa w art. 30 ust. 1, stosuje się na podstawie dokumentu potwierdzającego umorzenie świadectwa pochodzenia energii elektrycznej wyprodukowanej nie wcześniej niż w dniu wejścia w życie ustawy.

Odpowiedz na zadane we wniosku pytanie jest więc pozytywna. Energia elektryczna wyprodukowana z surowego oleju rzepakowego może korzystać ze zwolnienia wskazanego w art. 30 ust. 1 ustawy.

Wyjaśnić jednak należy, iż zgodnie z brzmieniem art. 30 ust. 1 i 2 ustawy, energia elektryczna uzyskana z odnawialnych źródeł energii korzysta ze zwolnienia nie wcześniej niż w momencie otrzymania dokumentu potwierdzającego umorzenie świadectwa pochodzenia energii. Polski prawodawca wprowadził tym samym poprzez instytucje ww. świadectw pochodzenia przewidzianą na gruncie przepisów wspólnotowych kontrolę fiskalną.

Do momentu uzyskania powyższego dokumentu energia ta podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. Jednocześnie podmiot wytwarzający i zużywający energię z odnawialnych źródeł jeżeli nie umorzy świadectw pochodzenia energii (np. sprzeda je innym podmiotom) będzie zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego.

Dodatkowo w myśl art. 9e ust. 1 ustawy Prawo energetyczne potwierdzeniem wytworzenia energii elektrycznej w odnawialnym źródle energii jest świadectwo pochodzenia tej energii. Świadectwa potwierdzające pochodzenie energii są wydawane przez Urząd Regulacji Energetyki przedsiębiorstwu energetycznemu produkującemu energię elektryczną ze źródeł odnawialnych w odniesieniu do całości wygenerowanej w ten sposób energii elektrycznej.

Świadectwa te mogą następnie stać się przedmiotem sprzedaży na rzecz przedsiębiorstw obrotu objętych ustawowym obowiązkiem uwzględnienia określonej ilości energii odnawialnej w sprzedaży na rzecz odbiorców energii. Jednocześnie, z uwagi na homogeniczny charakter energii elektrycznej, przedsiębiorstwa energetyczne produkujące energię elektryczną ze źródeł odnawialnych, dokonując sprzedaży świadectw pochodzenia, nie są zobowiązane do fizycznego dostarczenia wyprodukowanej w ten sposób energii podmiotom dokonującym nabycia świadectw.

Obrót świadectwami pochodzenia energii odnawialnej następuje zatem w oderwaniu od fizycznego przepływu energii elektrycznej.

Zauważyć również należy, iż wydanie przez URE świadectwa pochodzenia oznacza, iż w danym okresie została wytworzona określona ilość energii ze źródeł odnawialnych. Świadectwa wystawiane są tylko na taką ilość energii jaka faktycznie została wytworzona ze źródeł odnawialnych.

W związku z powyższym, posiadanie dokumentu umorzenia świadectwa pochodzenia jest warunkiem determinującym możliwość skorzystania ze zwolnienia od akcyzy przewidzianego dla podmiotów nabywających świadectwa pochodzenia energii.

Energia wytworzona ze źródeł odnawialnych (której wytworzenie w tym źródle zostało potwierdzone świadectwem pochodzenia) może być bowiem zwolniona od akcyzy wyłącznie u podmiotu, który posiada dokument potwierdzający umorzenie świadectwa pochodzenia.

Zauważyć również należy, iż jeśli przedsiębiorstwo energetyczne, które wyprodukowało energię elektryczną ze źródeł odnawialnych i otrzymało z Urzędu Regulacji Energetyki świadectwa potwierdzające pochodzenie energii na wygenerowaną w ten sposób energię elektryczną, dokona sprzedaży przedmiotowych świadectw pochodzenia na rzecz podmiotów trzecich, traci prawo do skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 30 ust. 1 ustawy akcyzowej, ponieważ nie jest w stanie przedłożyć dokumentu potwierdzającego umorzenie świadectwa pochodzenia energii ze źródeł odnawialnych.

W rezultacie zbycia świadectw pochodzenia, producent energii ze źródeł odnawialnych (bądź też inny podmiot) będzie zobowiązany do zapłaty akcyzy, jeśli ją sprzeda, zużyje na własne potrzeby lub też dokona innej czynności opodatkowanej.

Zaznaczyć również należy, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.