Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-774/10-4/NS
z 15 października 2010 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPP1/443-774/10-4/NS
Data
2010.10.15
Referencje
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Temat
Podatek od towarów i usług --> Wysokość opodatkowania --> Zwolnienia --> Zwolnienie od podatku
Podatek od towarów i usług --> Wysokość opodatkowania --> Stawki --> Stawki podatku
Słowa kluczowe
budowle
budowle
budynek
budynek
grunty
grunty
nieruchomości
nieruchomości
nieruchomość zabudowana
nieruchomość zabudowana
pierwsze zasiedlenie
pierwsze zasiedlenie
sprzedaż nieruchomości
sprzedaż nieruchomości
użytkowanie wieczyste
użytkowanie wieczyste
Istota interpretacji
Opodatkowanie dostawy nieruchomości zabudowanej.
Wniosek ORD-IN 990 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2010 r. (data wpływu 15 lipca 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 września 2010 r. (data wpływu 23 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości zabudowanej – jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 15 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości zabudowanej. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 17 września 2010 r. (data wpływu 23 września 2010 r.) o informacje doprecyzowujące opisane zdarzenie przyszłe. W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe. Wnioskodawca planuje sprzedaż nieruchomości zabudowanej w X. W skład zbywanej nieruchomości gruntowej zabudowanej, zwanej ośrodkiem wczasowym wchodzą:
Ośrodek służył i służy nadal działalności socjalnej, ponieważ sprzedawane są wczasy dla pracowników oraz odbiorców zewnętrznych, a także świadczone są usługi krótkotrwałego zakwaterowania podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. W roku 2009 niektóre domki campingowe były wynajmowane na podstawie umowy najmu osobom trzecim (odbiorcom zewnętrznym). Domki wynajmowane były na okres od jednego do kilkunastu dni. Czynność była opodatkowana stawką 22% VAT. Istnieje możliwość określenia, które domki i w jakim okresie były wynajmowane. Ponadto w kilku domkach wykonano inwestycje ulepszające przekraczające 30% wartości początkowej. Ostatnie inwestycje ulepszające na domkach wykonano w roku 2004, VAT przy wykonywaniu inwestycji ulepszających po wejściu w życie ustawy podlegał odliczeniu. Każdy z domków w ewidencji księgowej funkcjonuje jako odrębny środek trwały. Stołówka w latach 2005-2009 była w całości wynajmowana na cele prowadzenia w niej działalności gastronomicznej dla wczasowiczów, kolonistów i osób trzecich wynajmujących domki campingowe, czyli w sezonie letnim. Ze złożonego w dniu 23 września 2010 r. uzupełnienia do wniosku wynika, iż:
W związku z powyższym zadano następujące pytanie. Czy w związku z tym, że przedmiotem zbycia będzie dostawa nieruchomości zabudowanej, obejmująca dostawę budynków i budowli wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntów, transakcja będzie zwolniona od podatku VAT, czy będzie podlegała opodatkowaniu stawką 22%... Zdaniem Wnioskodawcy, z dniem 1 stycznia 2009 r. przyjęto w ustawie jako zasadę z określonymi wyjątkami zwolnienie od podatku dostawy wszystkich obiektów budownictwa. Przewidziano jednak wyłączenia ze zwolnienia - obligatoryjne (art. 43 ust. 1 pkt 10) lub fakultatywne, poprzez rezygnację ze zwolnienia (art. 43 ust. 10 i 11) ustawy o VAT. Zatem należałoby ustalić, czy zachodzą przesłanki zastosowania zwolnienia (z prawem rezygnacji) przewidzianego przy dostawie budynku lub budowli dokonywanej w okresie nie krótszym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Jako pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynku, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. Jeśli przesłanki tego zwolnienia nie zachodzą, należałoby ustalić, czy zachodzą przesłanki zwolnienia dla używanych nieruchomości. Zwolnienie to natomiast znajduje zastosowanie jeśli:
Drugiego z wymienionych warunków nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.
W związku z przytoczoną interpretacją należy stwierdzić, iż dostawa domków campingowych nie będzie korzystała ze zwolnienia od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10. Jednak wszystkie domki campingowe wzniesione zostały przed obowiązywaniem ustawy o VAT, należy więc stwierdzić, że Spółka będzie korzystać ze zwolnienia od VAT z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:
Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Podstawowa stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku. W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
Z treści ww. przepisu wynika, iż dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku lub budowli kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu. W oparciu o art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:
Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m. in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie należy uznać sprzedaż, aport, a także najem oraz dzierżawę. W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu. Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:
Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b – zgodnie z zapisem art. 43 ust. 7a – nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat. Podkreślenia wymaga, że dla rozstrzygnięcia, czy możliwe jest skorzystanie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy ważne jest, czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Literalne brzmienie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy wskazuje bowiem, że jednym z warunków skorzystania ze zwolnienia jest to, by w stosunku do dostawy danego obiektu nie przysługiwało dokonującemu dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Należy również zauważyć, iż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:
Tak więc, ustawodawca daje podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – możliwość zrezygnowania ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Natomiast, z treści art. 29 ust. 5 ustawy wynika, iż w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Analogiczna sytuacja ma miejsce, gdy wraz z dostawą budynków lub budowli następuje również zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym budynki te są posadowione. Jak wskazuje przepis § 12 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku. Na mocy przepisu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Natomiast, stosownie do art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane, pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową. Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca planuje sprzedaż nieruchomości zabudowanej. W skład zbywanej nieruchomości gruntowej zabudowanej wchodzą:
Jak wskazał Wnioskodawca, dostawa poszczególnych nieruchomości (budynków i budowli) posadowionych na zbywanej nieruchomości zabudowanej nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia, z wyjątkiem budynku obejmującego kuchnię, stołówkę i kawiarnię, który to budynek był i jest nadal wynajmowany podmiotowi zewnętrznemu na rzecz prowadzonej działalności gospodarczej gastronomicznej. Wynajmowanie następuje na okres sezonu letniego. Umowy zawierane są każdego roku począwszy od roku 2005. Spółka poniosła wydatki na ulepszenie budynku magazynowego w latach 1989 i 1999 przekraczające 30% wartości początkowej budynku magazynowego. Spółce przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. W roku 1994 dokonano jego przeklasyfikowania z boksu na budynek magazynowy. Na pozostałych budynkach i budowlach (tj. na budynkach: administracyjnym, stołówce i sanitarnym oraz na budowlach: drogach, placach, chodnikach, oświetleniu terenu, ogrodzeniach, drogach wewnętrznych i kanalizacji sanitarnej) od roku 2003 nie odnotowano żadnych inwestycji ulepszających, ani powyżej 30%, ani poniżej 30% wartości początkowej. Budynek magazynowy od momentu ulepszenia (od roku 1999) służył i nadal służy wykonywaniu czynności opodatkowanych, a zatem przez okres powyżej 5 lat. Sprzedawane są wczasy i kolonie, świadczone są usługi krótkotrwałego zakwaterowania. Transakcje te podlegają opodatkowaniu. Domki letniskowe posadowione na działkach stanowią nieruchomości, każdy z domków posadowiony jest na fundamencie trwale z gruntem związanym. Domki letniskowe sklasyfikowane są wg PKOB jako budynki niemieszkalne - budynki zakwaterowania turystycznego, pozostałe, klasa 1212, która obejmuje: schroniska młodzieżowe, schroniska górskie, domki kempingowe, domki wypoczynkowe oraz pozostałe budynki zakwaterowania turystycznego. Żaden z domków nie jest klasyfikowany jako ruchomość. Spółka (ówczesny Zakład) weszła w posiadanie działki w drodze odpłatnego nabycia prawa wieczystego użytkowania gruntu od Skarbu Państwa - Akt Notarialny. Wcześniej grunty te były w zarządzie Spółki. Posadowione na ww. gruncie domki letniskowe zostały sprzedane ówczesnemu Zakładowi wraz z gruntem. Przy czym cena określona w Akcie Notarialnym za domki w całości została zapłacona poprzez potrącenie wierzytelności nabywcy z tytułu poniesionych nakładów na budowę tych budynków przez Spółkę. Domki były wybudowane przez Spółkę. Spółka poniosła wydatki na ulepszenie 12 sztuk domków w roku 2003 i 18 sztuk domków letniskowych w roku 2004, nakłady przewyższyły 30% wartości początkowej na każdym domku. Spółce przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od ww. nakładów na ulepszenie. Wymienione powyżej domki były i są używane do wykonywania czynności opodatkowanych przez okres co najmniej 5 lat (inwestycje ulepszające miały miejsce w latach 2003 i 2004). Prowadzona jest działalność polegająca na sprzedaży wczasów, kolonii, usług krótkotrwałego zakwaterowania. Przedmiotem sprzedaży są tylko grunty zabudowane. W tym miejscu należy zauważyć, iż zgodnie ze stosowaną dla celów podatku od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.) w klasie 55.23 wymieniono „usługi krótkotrwałego zakwaterowania pozostałe”, natomiast w podkategorii 55.23.12 tego grupowania, „usługi świadczone przez ośrodki wczasowe oraz domy wypoczynkowe”. Z powyższego wynika, że klasyczne usługi świadczone przez ośrodki wczasowe stanowią usługi krótkotrwałego zakwaterowania, a nie usługi w zakresie najmu, czy dzierżawy. W przedmiotowej sprawie należy ponadto zdefiniować pojęcia „użytkownika” i „użytkować”. Zgodnie z definicją słownikową (Język polski, Współczesny słownik języka polskiego, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o., Warszawa 2007), „użytkownik” to osoba lub instytucja, która użytkuje coś, także osoba prawna lub osoba fizyczna użytkująca rzeczy, prawa innych na mocy umowy lub aktu administracyjnego. Natomiast słowo „użytkować” oznacza używać czegoś w sposób przynoszący jak największe korzyści, eksploatować, korzystać, wykorzystywać. Przez słowo „korzyść” należy rozumieć zysk, pożytek. Zgodnie z definicją słownikową „zysk” to nadwyżka wpływów nad wydatkami w działalności gospodarczej; dochód; zarobek. „Pożytkiem” natomiast jest korzystny rezultat jakieś działalności; korzyść, dobro, dobrodziejstwo, użytek: przynosić, dawać pożytek; mieć odnieść pożytek z czegoś. Zdaniem tut. Organu przez „użytkownika” należy zatem rozumieć taki podmiot, który będąc w posiadaniu danego dobra wykorzystuje je do osiągnięcia zysku, czy też innych korzyści. Tym samym odnosząc powyższe do analizowanej sytuacji, należy stwierdzić, że użytkownikiem domków letniskowych jest Spółka, gdyż to ona wykorzystuje je do osiągnięcia korzyści (zysku). Z powyższego wynika, iż słowo „użytkować” w znacznym stopniu zostało powiązane z ekonomicznym wykorzystaniem rzeczy przez „użytkownika”, czyli przez podmiot dążący do uzyskania korzyści poprzez wykorzystanie danej rzeczy. W kontekście powyższego w przedmiotowej sprawie to Wnioskodawca, jako podmiot władający nieruchomościami, jest ich użytkownikiem i to on używa przedmiotowe nieruchomości. Zatem domki letniskowe wykorzystywane są przez Spółkę do świadczenia usług krótkotrwałego zakwaterowania, co oznacza, iż nie można mówić w tym konkretnym przypadku o pierwszym zasiedleniu. W związku z powyższym domki te nie zostały jeszcze zasiedlone, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, gdyż nie zostały wydane użytkownikowi do używania w ramach czynności opodatkowanych. Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz odnosząc się do opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że transakcja sprzedaży:
Zauważyć należy, iż stosownie do treści art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku udzielono w oparciu o opisane zdarzenie przyszłe. W szczególności nie rozstrzygano, czy w odniesieniu do domków letniskowych (campingowych) posadowionych na działkach, które Zainteresowany nabył odpłatnie oraz kanalizacji sanitarnej, wcześniej (przed planowaną dostawą) miało miejsce pierwsze zasiedlenie, lecz przyjęto w tym zakresie oświadczenie Wnioskodawcy. Dodatkowo należy stwierdzić, iż stanowisko Zainteresowanego uznano za prawidłowe również w odniesieniu do budynku magazynowego, uwzględniono bowiem zmianę stanowiska Wnioskodawcy zawartą w uzupełnieniu z dnia 17 września 2010 r. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno. Referencje
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.