INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art.. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 13 grudnia 2010r. (data wpływu 20 grudnia 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia skutków podatkowych w związku z cesją praw i obowiązków wynikających umowy koprodukcyjnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 grudnia 2010r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia skutków podatkowych w związku z cesją praw i obowiązków wynikających umowy koprodukcyjnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

W W. dnia 16 sierpnia 2010r. została zawarta umowa pomiędzy: Y. Spółka z o.o., a B. z siedzibą na Cyprze, przedmiotem której jest określenie zasad i warunków prowadzenia wspólnego przedsięwzięcia gospodarczego polegającego na wyprodukowaniu i dystrybucji fabularnego utworu audiowizualnego pod roboczym tytułem „Y.”.

Obecnie B. zamierza dokonać cesji wszelkich praw i obowiązków wynikających z umowy koprodukcyjnej z dnia 16 sierpnia 2010r. na rzecz Wnioskodawcy, na podstawie przedstawionego projektu umowy cesji. W dniu 10 października 2010r. Y. Sp z o. o., wyraziła zgodę na cesję praw wynikających z umowy z dnia 16 sierpnia 2010r. posiadanych przez B. na rzecz Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jakie skutki podatkowe wywoła transakcja cesji wszelkich praw i obowiązków wynikających z umowy koprodukcyjnej określającej zasady i warunki prowadzenia wspólnego przedsięwzięcia gospodarczego polegającego na wyprodukowaniu i dystrybucji fabularnego utworu audiowizualnego pod tytułem roboczym „Y.” na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawiona w pytaniu transakcja będzie podlegać opodatkowana podatkiem od towarów i usług w wysokości 22% obrotu, jako import usług.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. 1). Przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (art. 8 ust. 1), w tym również, przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej (art. 8 ust. 1 pkt 1). Podatnikiem jest osoba prawna, będąca usługobiorcą usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju (art. 17 ust. 1 pkt 4). Przez import usług, rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca (art. 2 pkt 9). W przypadku świadczenia usług kluczowe znaczenie dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług ma miejsce świadczenia danej usługi. Podstawową zasadą jest, iż miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę (art. 28b ust. 1). Odstępstwa od tej zasady w tym przypadku nie będą miały zastosowania. Podstawą opodatkowania w imporcie usług jest kwota, którą usługobiorca jest zobowiązany zapłacić z wyjątkiem przypadku gdy podatek został rozliczony przez usługodawcę (art. 29 ust. 17). Obowiązek podatkowy w imporcie usług powstaje z chwilą wykonania usługi (art. 19a). Stawka podatku wynosi 22% (art. 41 ust. 1). Towary i usługi nie wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę (art. 41 ust. 13). W przypadku importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne (art. 106 ust. 7). Fakturę wewnętrzną można wystawić w jednym egzemplarzu i należy przechowywać wraz z całą dokumentacją dotyczącą podatku (§ 23 ust. 2. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337)). W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (art. 86 ust. 1). Kwotę podatku naliczonego stanowi, kwota podatku należnego do importu usług (art. 86 ust. 2 pkt 4). Nabycie praw autorskich (wartości niematerialnych i prawnych) stanowi usługę w rozumieniu ustawy. Miejscem świadczenia (opodatkowania) usługi jest terytorium Polski. Usługodawcą jest podmiot mający siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności poza terytorium Polski. Usługobiorcą jest podatnik będący osobą prawną mającą siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Są zatem spełnione wszystkie warunki, aby transakcję uznać za import usług. Podstawą opodatkowania będzie kwota wynikająca z umowy. Obowiązek podatkowy powstanie z chwilą przeniesienia praw i obowiązków, czyli z chwilą podpisania umowy przenoszącej te prawa. Stawka opodatkowania do dnia 31 grudnia 2010r. wyniesie 22% podstawy opodatkowania. Od 1 stycznia 2011r. stawka ta wyniesie 23%. Nabywca zobowiązany jest do wystawienia faktury wewnętrznej dokumentującej transakcję. Faktura ta winna być ujęta w deklaracji VAT-7 jako import usług po stronie podatku naliczonego i jako nabycie wartości niematerialnych i prawnych po stronie podatku należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z przepisu powyższego wynika zasada, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem świadczenia (określonym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które, w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 powołanej ustawy, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej mniemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca drogą cesji ma zamiar nabyć wszelkie prawa i obowiązki wynikające z umowy koprodukcyjnej. Czynność taka - przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych - została w sposób enumeratywny wymieniona jako świadczenie usługi we ww. przepisie.

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Zgodnie z art. 28a ustawy o VAT na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału <miejsce świadczenia="" przy="" świadczeniu="" usług="">:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej

ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Za podatników będą uznawane również podmioty wykonujące działalność uznawaną za działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich. W Polsce oraz w innych krajach UE wykonywanie takiej działalności wiąże się ze statusem podatnika VAT. Jednak status podatnika według tej definicji nie jest, co do zasady, uzależniony od rejestracji do VAT jako podatnika VAT czynnego. Dlatego podatnikiem według tych regulacji jest podatnik VAT czynny oraz korzystający ze zwolnienia.

Stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Zgodnie z brzmieniem przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2010r. co do zasady gdy usługa świadczona jest na rzecz podatnika (według definicji ustawowej z art. 28a ustawy), miejsce jej świadczenia będzie znajdować się w kraju, w którym posiada on siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania (dotyczy osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą). Tę zasadę ogólną będziemy stosować, gdy usługa będzie świadczona na rzecz podatnika i przepisy < art. 28e, 28f, 28g, 28i, 28j, 28n ustawy> nie będą przewidywać specjalnych zasad ustalania miejsca świadczenia.

Z powyższego przepisu wynika zatem, iż w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika miejscem świadczenia tej usługi jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, bądź stałe miejsce prowadzenia działalności, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, czyli opodatkowanie usługi zostaje przeniesione do państwa, gdzie następuje faktyczna konsumpcja usługi. Od tej zasady ustalono szereg wyjątków jednakże nie znajdą one zastosowania w niniejszym przypadku. Tym samym należy stwierdzić, że miejscem świadczenia, a tym samym opodatkowania nabycia przedmiotowych praw będzie Polska.

Stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4. Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju (art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy).

Przepisy ust. 1 pkt 4 i 5 stosuje się również w przypadku, gdy usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności lub inne miejsce prowadzenia działalności usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów, jeżeli usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju, nie uczestniczy w tych transakcjach (art. 17 ust. 1a ustawy).

Stosownie do art. 17 ust. 2 ustawy o VAT przepisów ust. 1 pkt 4 i 5 nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyjątkiem świadczenia usług, do których stosuje się art. 28b, oraz dostawy gazu w systemie gazowym, energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, energii cieplnej lub chłodniczej przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów.

Natomiast zgodnie z art. 17 ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, również osoba prawna niebędąca takim podatnikiem, zarejestrowana jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika zatem, iż w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, bądź stałe miejsce prowadzenia działalności, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, czyli opodatkowanie usługi zostaje przeniesione do państwa, gdzie następuje faktyczna konsumpcja usługi.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż Wnioskodawca jest podatnikiem z tytułu opisanego we wniosku importu usług, nabycia praw i obowiązków wynikających z umowy koprodukcyjnej, a tym samym zobowiązany jest do opodatkowania tego importu w oparciu o obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego.

Art. 106 ust. 1 ustawy wskazuje, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Stosownie do art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie (…).

Zatem stwierdzić należy, że Wnioskodawca z tytułu importu przedmiotowej usługi zobowiązany jest do wystawiania faktury wewnętrznej, stanowiącej podstawę do rozliczenia podatku VAT. faktura ta winna być wystawiona zgodnie regulacjami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.). Stosownie do § 23 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 ww. rozporządzenia przepisy § 5, 9-14, 16, 17, 21 i 21a stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, z tym że w przypadku dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz importu usług, faktury mogą nie zawierać numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta. Faktury, o których mowa powyżej, można wystawić w 1 egzemplarzu i należy przechowywać wraz z całą dokumentacją dotyczącą podatku.

Wzór deklaracji podatkowej VAT-7 został określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333 ze zm.). Zgodnie z tym wzorem import usług należy wykazać w poz. 37 i 38 oraz 39 i 40 deklaracji, natomiast ewentualny podatek naliczony podlegający odliczeniu od nabyć innych niż środki trwałe należy wykazać w poz. 51 i 52. Jednakże w sytuacji gdy nabyte prawa zostaną zaliczone do środków trwałych należy je ewentualnie wykazać w poz. 49 i 50.

Należy mieć jednak na uwadze, iż w deklaracji VAT-7 w poz. 49, 50, 51 i 52 wykazuje się wyłącznie wartość importu usług oraz kwoty podatku naliczonego od importu usług (z uwzględnieniem korekt) w takiej wysokości, w jakiej podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od należnego, na zasadach określonych w przepisach art. 86-92 ustawy, z uwzględnieniem przepisów wykonawczych, w okresie rozliczeniowym za który składana jest deklaracja.

Co do zasady stosownie do art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ww. ustawy stawka podatku w okresie od 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r. wynosi 23% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 oraz art. 146f. natomiast do 31 grudnia 2010r. powyższa stawka wynosiła 22%

W myśl art. 19 ust. 19a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usług, z tym że:

1. usługi, dla których, w związku z ich świadczeniem, ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonane z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te rozliczenia lub płatności, do momentu zakończenia świadczenia tych usług;
2. usługi świadczone w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla których, w związku z ich świadczeniem, w danym roku nie upływają terminy rozliczeń lub płatności, uznaje się za wykonane z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tych usług.
   
   

Należy tutaj zauważyć, że w przypadku importu usług nabycia praw i obowiązków z umowy koprodukcyjnej zastosowanie znajdzie art. 28b ustawy o VAT, a tym samym obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usług czyli w momencie przeniesienia praw i obowiązków, co jak wynika z wniosku nastąpi z chwila podpisania stosownej umowy, jeżeli nie wystąpią przypadki określone w art. 19 ust. 19a pkt 1 i 2 ustawy.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 17 ustawy o VAT podstawą opodatkowania w imporcie usług jest kwota, którą usługobiorca jest obowiązany zapłacić, z wyjątkiem gdy wartość usługi została wliczona do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zgodnie z art. 31 ust. 2 pkt 2 lub wartość usługi - na podstawie odrębnych przepisów - zwiększa wartość celną importowanego towaru albo w przypadku gdy podatek został rozliczony przez usługodawcę.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, obrót przyjęty jest za podstawę opodatkowania VAT. Obrotem jest kwota należna z tytułu dokonania dostawy lub świadczenia usług, pomniejszona o kwotę podatku należnego od tych czynności. Pojęcie "kwota należna" nie zostało w ustawie bliżej określone. Ustawodawca stanął na stanowisku, iż obejmuje ono całość świadczenia należnego od nabywcy.

Tak więc pomniejszając kwotę brutto (obejmującą podatek) o kwotę należnego od danej czynności podatku otrzymamy wartość sprzedaży netto (bez podatku), będącą podstawą opodatkowania, wyznaczoną przez ustalone koszty i planowany zysk.

Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Przedstawione powyżej zasady mają również zastosowanie przy określaniu podstawy opodatkowania w przypadku importu usług (W. Maruchin, VAT. Komentarz, Dom Wydawniczy ABC, 2005, wyd. II).

W ten sposób zastosowany jest mechanizm tzn. odwróconego poboru podatku, gdzie podatek nalicza nie usługodawca, lecz usługobiorca. Wprowadzenie tego mechanizmu uchronić ma usługodawcę od uciążliwości związanych z obowiązkiem rejestrowania się w kraju, gdzie – często incydentalnie – świadczy usługi. Import usług jest zaś nazwaniem tej sytuacji, w której podatek od świadczonych usług nalicza nie usługodawca lecz usługobiorca.

Stosownie do art. 86 ust. 1 i ust 2 pkt 4 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług i dotyczy podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Przepisy przewidują jednak sytuacje, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnia on generalne przesłanki upoważniające go do obniżenia kwoty podatku należnego.

Należy się zatem zgodzić z Wnioskodawcą , iż w zakresie w jakim nabywane usługi będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich importem.

Podsumowując, nabycie w opisanej sytuacji praw i obowiązków wynikających z umowy koprodukcyjnej będzie stanowiło import usług podlegający opodatkowaniu na terenie kraju stawką VAT 23% (do 31 grudnia 2010r. stawką 22%) który winien być udokumentowany fakturą wewnętrzną oraz wykazany w deklaracji podatkowej. Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia ww. praw powstanie w momencie przeniesienia tych praw na Wnioskodawcę jeżeli nie wystąpią przypadki określone w art. 19 ust. 19a pkt 1 i 2 ustawy, a podstawę opodatkowania będzie stanowić kwota jaką Wnioskodawca jest zobowiązany zapłacić za przedmiotowe prawa. W zakresie w jakim nabyta usługa będzie wykorzystywana do działalności opodatkowanej Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych oraz w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych jest przedmiotem odrębnych rozstrzygnięć.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.