INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 15 września 2010 r. (data wpływu 13 października 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 31 grudnia 2010 r. (data wpływu 3 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 31 grudnia 2010 r. (data wpływu 3 stycznia 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jest Pan właścicielem samochodu ciężarowego o ładowności powyżej 2 ton, lecz nie posiada licencji na przewóz rzeczy. Podatek dochodowy rozlicza Pan w formie ryczałtu ewidencjonowanego. Na podstawie umowy współpracy z innym podmiotem gospodarczym (podmiotem X), samochód zostanie wydzierżawiony wraz z Pana usługą kierowcy. Podmiot X - na podstawie zawartej umowy - uzyska stosowną licencję na przewóz rzeczy. Na rzecz podmiotu X będzie Pan wystawiał fakturę za świadczone usługi transportowe (jako kierowca - własnym pojazdem).

Podmiot gospodarczy z Austrii (firma A) zleca usługi transportowe polskiej firmie (firma X), a ta z kolei - oferuje Panu (firmie Y) podjęcie danego zlecenia. Sam decyduje Pan, które zlecenie podejmie, a które odrzuci. Po przyjęciu zlecenia ustala Pan dokładną datę jego wykonania i informację o tym przekazuje firmie A i X.

Dodaje Pan, że usługę kierowania pojazdem wykonuje własnym środkiem transportu (ciągnikiem siodłowym o ładowności powyżej 2 ton), który został wydzierżawiony - wraz z usługą kierowania - firmie X (gdyż licencję na wykonywanie usług transportowych posiada firma X). Naczepę do tego ciągnika - potrzebną do konkretnego zlecenia – otrzymuje Pan od firmy A.

Ponadto wskazuje Pan, iż:

1. Odpowiedzialność za rezultat czynności (dostarczenie towaru na czas, szkody transportowe i za stan techniczny powierzonej naczepy) ponosi wobec firmy A firma X, która z kolei może obciążyć Pana firmę (firmę Y) tymi kosztami.
2. Miejsce usługi transportowej - z uwagi na jej charakter - jest określone w zleceniu transportowym, które - jak wskazano powyżej - wybrał Pan sam. Czas wykonania usługi zależy od Pana, sam decyduje Pan również, jaką trasą dojedzie do celu i kiedy będzie wykonywał przerwy w czasie realizacji zlecenia (np. przerwy weekendowe). Określa Pan też, w jakich okresach nie będzie podejmował żadnych zleceń. Firma zlecająca (firma X) nie daje żadnych szczegółowych instrukcji dotyczących podjętego zlecenia.
3. Ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością ponosi Pan osobiście, bowiem za źle wykonane zlecenie (np. opóźnienia w transporcie, szkody transportowe, brak dokumentów potwierdzających wykonanie usługi, itp.) zostanie obciążony przez firmę X.
4. Najczęściej usługi kierowania pojazdem wykonywane są dla firmy X, ale nie jest ona jedynym odbiorcą tego typu usług. Ponadto świadczy Pan również inne usługi (np. naprawy pojazdów) dla innych podmiotów gospodarczych.

Zgodnie z klasyfikacją statystyczną dokonaną przez Urząd Statystyczny w Łodzi świadczone przez Pana usługi zostały sklasyfikowane następująco:

• w PKWiU z 2008 r. - 49.41.20.0 „Wynajem samochodów z kierowcą”,
• w PKWiU z 2004 r. - 60.24.30-00.00 „Usługi wynajmowania komercyjnych pojazdów transportu towarów z kierowcą”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Według jakiej stawki ryczałtu powinny być opodatkowane przychody uzyskiwane ze świadczenia ww. usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody z tytułu udostępniania pojazdu o ładowności powyżej 2 ton wraz z usługą kierowania (PKWiU 60.24.30-00.00 „Usługi wynajmowania komercyjnych pojazdów transportu towarów z kierowcą") opodatkowane są - na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 20 listopada 1998 r., o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (DZ. U. nr 144, poz. 930, ze zm.) -według stawki ryczałtu obowiązującej dla przychodów w zakresie przewozów ładunków taborem samochodowym o ładowności powyżej 2 ton, czyli 5,5%.

Słuszność powyższego stanowiska wynika z faktu, że usługa powyższa została sklasyfikowana przez Urząd Statystyczny w dziale 60 „Usługi transportu lądowego i rurociągowego". Skoro zatem świadczona usługa jest usługą transportu, przychody uzyskiwane z tego tytułu powinny być podatkowe tak jak dla innych usług transportowych. Pana zdaniem nie jest prawidłowa stawka ryczałtu w wysokości 17% obowiązująca dla usług wynajmu m.in. pozostałych środków transportu (PKWiU 71.2), gdyż dział 71 obejmuje usługi wynajmu samochodu bez obsługi (kierowcy), a to w Pana przypadku nie ma zastosowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zasady opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych uregulowane są w przepisach ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144 poz. 930 ze zm.)

W myśl art. 6 ust. 1 powołanej powyżej ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką".

Przepis art. 4 ust. 1 pkt 12 tej ustawy stanowi, iż ilekroć w ustawie mowa jest o pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

Stosownie do treści art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Natomiast zgodnie z art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Dla stwierdzenia, że podatnik nie wykonuje pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu ww. ustawy konieczne jest wystąpienie łącznie wszystkich przesłanek określonych w art. 5b ust. 1 pkt 1 do 3.

Zatem niespełnienie chociażby jednej z nich powoduje, że wykonywanie czynności należy uznać za działalność gospodarczą.

Mając powyższe na uwadze należy przyjąć, iż pierwszą z trzech okoliczności, która przemawia za przyjęciem, że podatnik osiąga przychody z działalności gospodarczej, a nie z działalności wykonywanej osobiście lub z pracy, jest wykazanie, że ponosi on całość lub część odpowiedzialności wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonanie czynności stanowiących treść umowy (z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych). Aby wykonywane czynności mogły być uznane za działalność gospodarczą, w umowie określającej zasady współpracy między podmiotem zlecającym wykonanie określonych prac, a osobą przyjmującą zlecenie, powinien widnieć nie tylko zapis, że odpowiedzialność za rezultat tej działalności oraz w ogóle za wykonanie umowy ponoszą obie jej strony, ale również kiedy i w jakich okolicznościach zleceniobiorca ponosi odpowiedzialność za swoje działania oraz za rezultat tych działań wobec osób trzecich.

Wskazuje Pan, iż odpowiedzialność za rezultat czynności (dostarczenie towaru na czas, szkody transportowe i za stan techniczny powierzonej naczepy) ponosi wobec firmy A firma X, która z kolei może obciążyć Pana firmę (firmę Y) tymi kosztami.

Zatem uzasadnionym jest przyjęcie, iż w określonych sytuacjach ponosi Pan odpowiedzialność za wykonanie usługi.

Z treści wniosku wynika, że czas wykonania usługi zależy od Pana, sam decyduje Pan również, jaką trasą dojedzie do celu i kiedy będzie wykonywał przerwy w czasie realizacji zlecenia. Określa Pan też, w jakich okresach nie będzie podejmował żadnych zleceń. Firma zlecająca (firma X) nie daje żadnych szczegółowych instrukcji dotyczących podjętego zlecenia. Z powyższego wynika, że przesłanka wynikająca z treści art. 5b ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie została spełniona, albowiem nie wykonuje Pan czynności w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego usługi.

Wskazuje Pan również, że za źle wykonane zlecenie (np. opóźnienia w transporcie, szkody transportowe, brak dokumentów potwierdzających wykonanie usługi, itp.) zostanie obciążony przez firmę X. Zatem można przyjąć, że wysokość uzyskiwanych dochodów uzależniona jest od jakości wykonanego przez Pana zlecenia i ponosi Pan ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

Z uwagi na to, że przesłanki z art. 5b ust. 1 ww. ustawy nie zostały spełnione, a jednocześnie wykonuje Pan działalność gospodarczą w warunkach wynikających art. 5a ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i posiada zarejestrowaną działalność gospodarczą stwierdzić należy, że przychody uzyskiwane z tytułu wykonywania usług, o których mowa we wniosku należy zakwalifikować do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Przychód uzyskany z tego tytułu może zatem podlegać opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, o ile czynności te nie podlegają wyłączeniu z tej formy opodatkowania.

Okoliczności, których wystąpienie powoduje, że podatnik nie może dokonać wyboru opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych lub traci prawo do dalszego stosowania tej formy opodatkowania wymienione są w art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Należy również zaznaczyć, że załącznik Nr 2 do ustawy zawiera wykaz usług, oznaczonych według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, których świadczenie wyłącza podatnika z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z treścią art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., przez działalność usługową należy rozumieć pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 i Nr 220, poz. 1435 oraz z 2009 r. Nr 33, poz. 256 i Nr 222, poz. 1753) wydanym na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz.U. Nr 88, poz. 439, z późn. zm. ), z zastrzeżeniem pkt 2 i 3.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi:

• 17% przychodów ze świadczenia usług wynajmu i dzierżawy:



1. samochodów osobowych i furgonetek, bez kierowcy (PKWiU 77.11.10.0),
2. pozostałych pojazdów samochodowych (z wyłączeniem motocykli), bez kierowcy (PKWiU 77.12.1),
3. środków transportu wodnego bez załogi (PKWiU 77.34.10.0),
4. środków transportu lotniczego bez załogi (PKWiU 77.35.10.0),
5. pojazdów szynowych (bez obsługi) (PKWiU 77.39.11.0),
6. kontenerów (PKWiU 77.39.12.0),
7. motocykli, przyczep kempingowych i samochodów z częścią mieszkalną, bez kierowcy (PKWiU 77.39.13.0),


• 8,5% przychodów z działalności usługowej, w tym przychodów z działalności gastronomicznej w zakresie sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, z zastrzeżeniem pkt 1, 2, 4 i 5 oraz załącznika nr 2 do ustawy (art. 12 ust.1 pkt 3 lit. b ustawy),
• 5,5% przychodów z działalności wytwórczej, robót budowlanych lub w zakresie przewozów ładunków taborem samochodowym o ładowności powyżej 2 ton (art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy).

Z powyższego wynika, że opodatkowaniu ryczałtem wg stawki 17% podlegają usługi polegające m.in. na wynajmie samochodów osobowych i furgonetek oraz pozostałych pojazdów samochodowych (z wyłączeniem motocykli), bez kierowcy.

W złożonym wniosku wskazał Pan, iż na podstawie umowy współpracy z innym podmiotem gospodarczym, wydzierżawi Pan kontrahentowi własny samochód ciężarowy o ładowności powyżej 2 ton wraz usługą kierowcy, którą Pan będzie wykonywał. Podmiot ten nie jest jedynym odbiorcą usług transportowych.

Ponadto wskazał Pan, iż zgodnie z klasyfikacją statystyczną dokonaną przez Urząd Statystyczny w Łodzi świadczone usługi zostały sklasyfikowane wg PKWiU z 2008 r. jako 49.41.20.0 „Wynajem samochodów z kierowcą”.

Grupowanie to mieści się w Dziale 49 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług „Transport lądowy i rurociągowy”. Działalność przez Pana wykonywana może być zatem uznana za wykonywanie usług transportowych. Usługi te nie zostały wymienione jako wyłączone z opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym w załączniku nr 2 do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów ewidencjonowanych.

Podane grupowanie PKWiU wskazuje przy tym, że opisane we wniosku usługi nie stanowią usług wymienionych w art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, dla których przewidziana jest stawka 17%.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że wykonuje Pan usługi transportowe samochodem ciężarowym o ładowności powyżej dwóch ton. Dla takich usług przewidziana jest stawka ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 5,5% przychodów.

Biorąc powyższe pod uwagę stanowisko przedstawione we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Należy jednak zwrócić uwagę, iż o możliwości opodatkowania przychodów w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych oraz o wysokości stawki tego podatku decyduje charakter wykonywanych czynności, a nie treść wpisu do ewidencji działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70 - 561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.