INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2010r. (data wpływu 2 września 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 listopada 2010r. (data wpływu 18 listopada 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki nr 32– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 września 2010r. wpłynął do tutejszego organu wniosek z dnia 27 sierpnia 2010r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki nr 32.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 listopada 2010r. (data wpływu 18 listopada 2010r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 4 listopada 2010r. znak: IBPP1/443-844/10/AL.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 22 marca 2006r. Wnioskodawca nabył do majątku osobistego nieruchomość - działkę o łącznej powierzchni 3.132 m², która zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego miasta położona była częściowo w terenach ekstensywnej zabudowy mieszkaniowej, częściowo w terenach publicznych ciągów pieszojezdnych, częściowo w strefie izolacyjnej i ochronnej od głównych sieci infrastruktury technicznej, obszarze parku krajobrazowego oraz poza terenem górniczym.

Powyższy zakup został sfinansowany z własnych środków pieniężnych. Nieruchomość została nabyta z zamiarem wykorzystania na własne potrzeby tj. budowy domu, który miał służyć poprawie warunków mieszkaniowych.

Z powodu trudnej sytuacji życiowej Wnioskodawca został zmuszony do podziału zakupionej działki i odsprzedaży jednej z działek. W wyniku podziału zakupionej działki powstały trzy nowe działki (działka: nr 31 - 1.177 m², nr 32 - 1.296 m², nr 33 - 659 m²). Umowa dotycząca sprzedaży jednej z wydzielonych działek tj. działki nr 31 została zawarta w dniu 29 października 2009r.

Przedmiotowe transakcje nie pozostają w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej, której przedmiotem były usługi kosmetyczne i fryzjerskie. Zarówno zakup jak i sprzedaż gruntu, zostały dokonane całkowicie poza zakresem prowadzonej działalności i nie miały z nią żadnego związku.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 12 listopada 2010r. Wnioskodawca wskazał, iż nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Przedmiotem sprzedaży ma być działka nr 32.

Działka, która miałaby być przedmiotem sprzedaży nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności rolniczej.

Wnioskodawca nie dokonywał i nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego miasta działka znajduje się w terenach ekstensywnej zabudowy mieszkaniowej, obszarze parku oraz w terenie górniczym. Powyższa działka nie stanowiła gruntu rolnego, gruntu budowlanego lub przeznaczonego pod zabudowę.

Od chwili nabycia w 2006r. działka mająca być przedmiotem sprzedaży nie była przedmiotem najmu, dzierżawy.

Działka planowana do sprzedaży w momencie sprzedaży nie będzie zabudowana budynkiem lub budowlą.

Trzecia działka o numerze 33 jest własnością Urzędu Miasta, ponieważ za powyższą działkę Wnioskodawca otrzymał odszkodowanie z tytułu podziału zakupionej w 2006r. działki.

Od momentu zakupu do momentu podziału Wnioskodawca nie dokonywał żadnych czynności zmierzających do rozpoczęcia budowy domu ze względu na brak środków.

Przyczyną podziału działek jest wydzielenie przez Urząd Miasta drogi dzielącej zakupioną w 2006r. działkę, natomiast przyczyną sprzedaży działki jest trudna sytuacja życiowa.

Środki uzyskane ze sprzedaży działki zostaną przeznaczone na cele mieszkaniowe.

Poza dokonaną w 2009r. sprzedażą działki nr 31, która stanowiła jedną z trzech powstałych w wyniku podziału działek, którego celem było wydzielenie przez Urząd Miasta drogi, Wnioskodawca nie dokonał sprzedaży żadnego innego gruntu. Od powyższej sprzedaży nie został odprowadzony podatek VAT, natomiast deklaracje VAT-7 oraz zgłoszenie rejestracyjne VAT-R były składane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości gruntowych przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W związku z planowaną sprzedażą działki nr 32, która od dnia zakupu do dnia złożenia wniosku nie była wykorzystywana w jakikolwiek sposób, a także nie zostały rozpoczęte żadne czynności zmierzające do przygotowania gruntu do sprzedaży (nie są doprowadzone media oraz nie występowano o warunki zabudowy) Wnioskodawca zwraca się z prośbą o interpretację w świetle obowiązujących przepisów ustawy o podatku od towarów i usług czy w związku z planowanym zbyciem działki powstaje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że przedmiotem sprzedaży ma być kolejna działka, która nie została uprzednio nabyta w celach handlowych i stanowi majątek osobisty, jej zbycie nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług nie każda czynność, o której mowa w art. 7 ustawy o podatku od towarowi usług jest opodatkowana. W świetle powyższego artykułu, aby czynność była opodatkowana musi być wykonywana przez podatnika, za którego ustawodawca uznaje podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel i rezultat działalności. Działalnością gospodarczą jest nawet pojedyncza czynność, jeśli wiąże się z nią zamiar wykonywania w sposób częstotliwy (czyli stały i powtarzalny). Przy czym czynność ta winna być wykonana przez producenta, handlowca, usługodawcę, podatnika pozyskującego zasoby naturalne, rolnika lub podatnika wykonującego wolny zawód. Wykonanie czynności podlegających opodatkowaniu skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego tylko wtedy, gdy czynność ta została wykonana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W opinii Wnioskodawcy, o ile nabyciu gruntu nie towarzyszy zamiar jego odsprzedaży, ani tym bardziej częstotliwej realizacji transakcji w zakresie handlu nieruchomościami, to nie sposób uznać samego faktu sprzedaży nabytego gruntu, jako przejawu wykonywania działalności gospodarczej. Dotyczy to w szczególności sprzedaży przez osobę fizyczną gruntu stanowiącego majątek prywatny. Majątek taki nabywany jest bowiem na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Czynności te podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa, o czym stanowi art. 5 ust. 2 ww. ustawy.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 2 ust. 6 ww. ustawy towarami są rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług.

Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały taksatywnie wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Powyższe regulacje wynikające z ustawodawstwa wspólnotowego dotyczącego harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych, wprowadzono w tym celu, aby nie dopuścić do:

1. podwójnego opodatkowania,
2. braku opodatkowania,
3. zakłócenia konkurencji.
   
   

Podstawowe bowiem znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:

1. powszechność opodatkowania,
2. faktyczne opodatkowanie konsumpcji,
3. stosowanie podatku od wartości dodanej na wszystkich etapach obrotu towarami i usługami.
   
   

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ustawy o VAT, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Oznacza to, że zgodnie z powołaną definicją działalności gospodarczej podatnikami będą również osoby, które wykonały czynności jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Przepis ten dotyczy wszystkich czynności wykonywanych okazjonalnie (w tym również dostaw działek budowlanych). Polskie przepisy przewidują zatem uznanie za podatnika podatku od towarów i usług osoby, która okazjonalnie dokonuje dostawy działek budowlanych w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania tych czynności w sposób częstotliwy. Przepis ten został wprowadzony w celu zrównania pod względem opodatkowania podatkiem VAT podmiotów dokonujących takich samych czynności.

Podkreślić należy, że zgodnie z przepisem art. 15 ust. 2 ustawy VAT okoliczności wskazujące na zamiar dokonywania tych czynności w sposób częstotliwy należy ocenić nie tylko w momencie nabycia gruntu. W określonych sytuacjach o zamiarze prowadzenia działalności gospodarczej mogą świadczyć działania podejmowane po nabyciu danego towaru. Działalnością gospodarczą jest bowiem nie tylko rozpoczęcie sprzedaży działek pod zabudowę, lecz również wykonywanie wszystkich innych czynności zmierzających do dokonania sprzedaży, w tym również czynności przygotowawcze i inwestycyjne. Definicja ta ma charakter obiektywny i bez względu na deklaracje osoby dokonującej czynności dostawy działek budowlanych, należy rozważyć okoliczności towarzyszące danej transakcji. Podmiot dokonujący czynności związanych z dostawą działek nabywa status podatnika z chwilą rozpoczęcia tych czynności, jeżeli z okoliczności sprawy wynika, że dostawa działek ma charakter powtarzalny.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika ponadto, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać również osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Przykładowo zlecenie wykonania analizy opłacalności inwestycji, która w rezultacie nigdy faktycznie nie została zrealizowana, powinno być traktowane jako działalność gospodarcza.

Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym również wykorzystywanie majątku prywatnego przez osobę fizyczną stanowi działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Sam zamiar prowadzenia działalności gospodarczej potwierdzony obiektywnymi dowodami przesądza o potrzebie traktowania danego podmiotu jako podatnika VAT nawet wtedy, gdy przewidywana transakcja gospodarcza, która miała prowadzić do transakcji opodatkowanych, nie zostanie zrealizowana.

Kryterium prowadzenia działalności gospodarczej nie wyłącza zatem z grona podatników podatku VAT podmiotów, jeżeli dokonują one dostawy towarów jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Przyjęcie założenia, że osoba fizyczna dokonująca dostawy działek budowlanych opierając się jedynie na deklaracji tej osoby, że dokonuje tej dostawy „ze swego majątku prywatnego”, bez rozważenia okoliczności, które towarzyszą tej dostawie, prowadziłoby do nieuzasadnionego uprzywilejowania osób fizycznych, które w każdym przypadku mogą twierdzić, że dokonują dostawy z majątku prywatnego, nawet jeśli dokonują sprzedaży kilkudziesięciu, czy nawet kilkuset działek. Osoba fizyczna dokonująca zakupu gruntów może twierdzić, że dokonała tych zakupów do majątku prywatnego, a faktyczne intencje tej osoby mogą być zupełnie inne (należy mieć na uwadze, że zwykle plany gminy dotyczące przekształcenia danego terenu na grunt budowlany są znane wcześniej, zanim taka zmiana zostanie uchwalona).

Zatem podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży działek powstałych po podziale gruntu nabytego przez Wnioskodawcę jest ustalenie, czy działanie dotyczące dostaw ww. działek można uznać za wykorzystywanie w sposób ciągły do celów zarobkowych i czy występują okoliczności wskazujące na zamiar wykonywania czynności dostawy działek w sposób częstotliwy.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca nabył w 2006r. działkę w celu wybudowania na niej domu, jednakże z przyczyn, jak twierdzi, od niego niezależnych tj. wydzielenia przez Urząd Miasta na tej działce drogi, działka powyższa została podzielona na trzy odrębne działki: nr 31, nr 32, nr 33.

Zatem fakt podziału działki nabytej w 2006r., nie wynikał bezpośrednio z działań podjętych przez Wnioskodawcę, lecz z przyczyn od niego niezależnych, a związanych z koniecznością wydzielenia przez Urząd Miasta pasa drogi biegnącej przez nabytą przez Wnioskodawcę w 2006r. działkę.

Wnioskodawca wprawdzie dokonał już w 2009r. dostawy jednej, powstałej w wyniku podziału, działki nr 31, jednakże jak wynika z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca nie czynił żadnych kroków w celu podziału nabytej w 2006r. działki i wydzielenia z niej działki nr 31. Ponadto sprzedaż działki nr 31 była jedyną dokonaną przez Wnioskodawcę sprzedażą gruntu.

Oprócz planowanej do sprzedaży działki nr 32 Wnioskodawca nie posiada innych gruntów przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.

Jak wskazano powyżej podstawowym kryterium decydującym o opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działki jest m. in. zamiar z jakim dokonano jej zakupu, bowiem zamiar ten zostaje określony już w momencie zakupu. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca podał, iż zakupu w 2006r. dokonał w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Również środki uzyskane ze sprzedaży działki zostaną przeznaczone na cele mieszkaniowe. Wnioskodawca wskazał, że przyczyną sprzedaży jest trudna sytuacja życiowa, a budowy domu nie rozpoczął ze względu na brak środków.

Działka mająca być przedmiotem dostawy nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy. Wprawdzie Wnioskodawca dokonał już jednorazowej dostawy gruntu (działka 31) jednakże okoliczności jakie towarzyszyły zakupowi tegoż gruntu nie wskazywały by w momencie jego nabycia Wnioskodawca miał zamiar powyższy grunt przeznaczyć do sprzedaży lub wykorzystywać w ramach jakiejkolwiek działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie zamierza w przyszłości dokonywać sprzedaży innych gruntów.

Podsumowując, w oparciu o przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, że sprzedaż działki 32, powstałej w wyniku podziału działki uprzednio zakupionej na cele osobiste w 2006r., nie nosi znamion wykorzystywania gruntu dla celów zarobkowych w sposób ciągły, tak więc warunek częstotliwości nie zostaje tu wypełniony.

W świetle powyższego sprzedaży przedmiotowej działki z majątku osobistego nie można uznać za działalność gospodarczą, bowiem czynność ta nie mieści się w definicji, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży działki 32. Tym samym sprzedaż ww. działki nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest kwestia opodatkowania dostawy działek nr 31 i nr 33 gdyż w tym zakresie Wnioskodawca nie przedstawił wyczerpująco opisu stanu faktycznego, nie sformułował pytania, nie przedstawił własnego stanowiska w sprawie oceny zaistniałego stanu faktycznego oraz nie dokonał stosownej opłaty.

Zaznaczyć zatem należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (w szczególności gdyby zakup gruntu został dokonany w celu jego podzielenia i sprzedaży) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.