INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2010r. (data wpływu do tut. organu 20 października 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla dostawy protez dentystycznych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2010r. wpłynął do tutejszego organu wniosek z dnia 14 października 2010r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla dostawy protez dentystycznych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest technikiem dentystycznym, prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą. Wnioskodawca dokonuje transakcji w zakresie dostaw towarów tj. wykonywanych przez niego protez dentystycznych stałych (koron i mostów porcelanowych) oraz protez dentystycznych ruchomych (protez akrylowych i metalowych).

Wyroby będące przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy mieszczą się pod symbolem 33.10.17 PKWiU, określonym na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 42, poz. 284 z późn. zm.).

Zgodnie z uregulowaniami zawartymi w ustawie z dnia 20 maja 2010r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 107, poz. 679) protezy dentystyczne będące przedmiotem dostaw Wnioskodawcy to wyroby medyczne wykonywane na zamówienie.

Wykonywaniem protez dentystycznych Wnioskodawca zajmuje się wraz ze swoją małżonką (jako osobą współpracującą), która także jest technikiem dentystycznym. Od dnia 1 stycznia 2011r. będzie z Wnioskodawcą i jego żoną pracować (na podstawie umowy o pracę) osoba nieposiadająca uprawnień technika dentystycznego. Tym samym przedmiotem jednostkowej transakcji dostawy towarów będzie proteza dentystyczna wykonana według instrukcji i wycisku przygotowanego przez lekarza stomatologa, przy wspólnym działaniu osób będących technikami dentystycznymi oraz osoby nieposiadającej tego tytułu.

Unikatowa proteza dentystyczna będzie efektem współdziałania techników dentystycznych oraz osoby niebędącej technikiem dentystycznym, realizujących poszczególne czynności w ramach jednego procesu produkcji. Osoba bez uprawnień technika dentystycznego będzie skanowała w systemie cad-cam modele protez dentystycznych, celem ich późniejszego frezowania. Jednocześnie osoba ta może wykonać niektóre inne czynności zarówno poprzedzające i następujące po obróbce systemem cad-cam (np. wykonanie modelu gipsowego czy podbudowy pod mosty i korony porcelanowe).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawkę podatku Wnioskodawca powinien stosować do dostaw protez dentystycznych, takich jak m.in. mosty, protezy i korony, (które są wyrobami medycznymi) wykonanych wspólnie przez techników dentystycznych i osobę nie będącą technikiem dentystycznym...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku gdy protezy dentystyczne będą wykonywane całkowicie przez Wnioskodawcę oraz jego małżonkę (tj. osoby posiadające dyplomy techników dentystycznych) można zastosować zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług określone art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., dalej: Ustawa), zgodnie ze stanowiskiem Ministra Finansów z dnia 9 lutego 2009r. (PT3/812/275/WCX/08/186). Zwolnienie może być stosowane także w przypadku zatrudniania techników dentystycznych, jednak pod warunkiem, że umowa zatrudnienia przewiduje, iż protezy dentystyczne są wykonywane wyłącznie przez te osoby, a z prowadzonej przez Wnioskodawcę dokumentacji winno wynikać, że wykonanie protezy dentystycznej, będącej przedmiotem dostawy, przypada wyłącznie technikowi dentystycznemu.

Istota podmiotowości zawarta w omawianym zwolnieniu sprowadza się do zapewnienia odpowiednich kompetencji (uprawnień) osoby tj. technika dentystycznego przy świadczeniu usług lub dostawie towarów w ramach danego podmiotu. Interpretacja Ministra Finansów wskazuje, że zwolnienie jest możliwe tylko i wyłącznie w przypadku, gdy jedynie technik dentystyczny dokona dostawy protezy dentystycznej. Zwolnienie nie jest tylko przedmiotowe (nie każda dostawa protez dentystycznych jest zwolniona), ani taż wyłącznie podmiotowe (nie każda dostawa dokonana przez technika dentystycznego jest zwolniona). Tylko kombinacja tych dwóch elementów (dostawa protezy dentystycznej dokonana przez technika dentystycznego) uprawnia do zastosowania zwolnienia.

Zwolnieniem z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy może być objęta dostawa protez dentystycznych tylko w przypadku, gdy wykonaniem protezy dentystycznej zajmuje się wyłącznie osoba posiadająca uprawnienia technika dentystycznego, co jest odzwierciedlone w dokumentacji prowadzonej przez podatnika.

Z treści art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy, będącego implementacją do prawa polskiego art. 132 Dyrektywy 2006/112/WE (dawniej art. 13 część a ust. 1 lit. e Szóstej Dyrektywy), wynika, że przedmiotowa norma nie zwalnia z podatku VAT wszystkich dostaw protez dentystycznych, lecz jedynie te, które są wykonane przez członków dwóch określonych grup zawodowych, a mianowicie przez „dentystów” i „techników dentystycznych.” W związku z tym dostawy protez dentystycznych, wytworzonych częściowo przez osoby, które nie są dentystami lub technikami dentystycznymi, nie mogą mieścić się w zakresie stosowania zwolnienia przewidzianego w tym przepisie.

W wyroku C-141/00 Europejski Trybunał Sprawiedliwości stwierdził, że w przypadku zwolnień podmiotowo-przedmiotowych muszą zostać spełnione dwa warunki: świadczenie musi być odpowiedniego rodzaju oraz musi ono być wykonywane przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje zawodowe. Tym samym podkreślono wagę kompetencji osoby wykonującej protezy dentystyczne. W przypadku, gdy nie można jednoznacznie określić wypełnienia tych warunków przy danym świadczeniu, stosowanie stawki zwolnionej (będącej odstępstwem od powszechności opodatkowania) jest nadużyciem. Jeżeli wykonanie protezy dentystycznej, będącej przedmiotem dostawy, przypada w danym podmiocie nie tylko technikowi dentystycznemu (bez względu na zakres pracy osoby nieposiadającej odpowiednich kompetencji), nie można stosować zwolnienia podmiotowo-przedmiotowego. Zwolnienie nie dotyczy bowiem dostaw protez dentystycznych przez dowolny podmiot, ale dostaw protez dentystycznych przez dentystów lub techników dentystycznych.

W wyroku C-401/05 Europejski Trybunał Sprawiedliwości potwierdził swoje stanowisko, wskazując, iż zwolnienie podmiotowo-przedmiotowe jest definiowane nie tylko w zależności od rodzaju dostarczanych towarów, lecz również w zależności od kwalifikacji dostawcy. W orzeczeniu podkreśla się, że dostawa protezy dentystycznej wykonanej przez techników dentystycznych, dokonywana przez podmiot niebędący technikiem dentystycznym lud dentystą, nie może mieścić się w zakresie stosowania zwolnienia przewidzianego interpretowanym przepisem. Pojęcie „technika dentystycznego” jest zupełnie jednoznaczne i nie może być ono rozumiane w ten sposób, że obejmuje podmioty, które nie są technikami dentystycznymi. Takie postępowanie prowadziłoby do radykalnej modyfikacji przepisu i uczyniłoby bezskutecznym warunek odnoszący się do kwalifikacji dostawcy, co jest przecież istotą zwolnienia podmiotowo-przedmiotowego.

Podsumowując, w związku z niemożnością stosowania zwolnienia (technik dentystyczny tylko częściowo bierze udział w wykonaniu danej protezy dentystycznej), stawką właściwą dla realizowanych przez Wnioskodawcę dostaw wyrobów medycznych (protez dentystycznych wykonanych w wyniku współdziałania techników dentystycznych oraz osoby nieposiadającej tego tytułu) jest stawka 7% zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, w połączeniu z poz. 106 załącznika nr 3 do ustawy. Jednocześnie Wnioskodawca nie musi prowadzić dokumentacji, o której mowa w interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 9 lutego 2009r.

Opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 7% podlega bowiem dostawa wyrobów medycznych i wyposażenia wyrobów medycznych, w rozumieniu ustawy z dnia 20 maja 2010r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 107, poz. 679), innych niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika nr 3 do Ustawy, bez względu na ich symbol PKWiU. Z poz. 101 załącznika nr 3 do Ustawy wyłączono protezy dentystyczne, jednocześnie wprowadzając symbol ex oznaczający, zgodnie z objaśnieniem do przedmiotowego załącznika, iż dana pozycja dotyczy tylko danego wyrobu/usługi z danego grupowania. Wszelkie inne wyroby nie wchodzą w zakres takiej pozycji. Tym samym nie ma przeciwwskazań do stosowania stawki 7% na podstawie poz. 106 załącznika nr 3 do Ustawy, bowiem protezy dentystyczne, będące przedmiotem dostaw dokonywanych przez Wnioskodawcę, są wyrobami medycznymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Ponieważ Wnioskodawca wskazał we wniosku ORD-IN, iż jego wątpliwości dotyczą sytuacji, jaka wystąpi od dnia 1 stycznia 2011r. dlatego niniejszą interpretacją oparto na stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W świetle z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT – obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010r. – podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r. – w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r. podstawowa stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oznacza to, że wymienioną wyżej stawkę należy stosować, jeżeli brak jest przepisu szczególnego określającego obniżoną stawkę podatku lub zwolnienie od podatku, przy czym przepisy takie zawiera zarówno ustawa, jak też rozporządzenia wykonawcze do ustawy.

Jednakże ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami preferencyjnymi bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do postanowień art. 146a pkt 2 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy – stanowiącym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r., wymieniono:

• pod pozycją 101 - oznaczone symbolem PKWiU ex 32.50.22.0 (symbol PKWiU 2008) „Sztuczne stawy; sprzęt i aparaty ortopedyczne; sztuczne zęby; wyroby protetyki dentystycznej; protezy pozostałych części ciała, gdzie indziej niesklasyfikowane, z wyłączeniem sztucznych zębów i protez dentystycznych”;
• pod pozycją 187 - bez względu na symbol PKWiU – „Usługi napraw i konserwacji wyrobów z poz. 80, 93-96, 99 i 101-103”;
• pod pozycją 105 – bez względu na symbol PKWiU – „Wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika”.
  
  

Z analizy poz. 101 załącznika nr 3 do ustawy wynika, że z dniem 1 stycznia 2011r. dostawa protez dentystycznych została wyłączona z opodatkowania stawką podatku VAT w wysokości 8%. Usługa naprawy protez dentystycznych również nie podlega opodatkowaniu stawką preferencyjną, na podstawie brzmienia poz. 187 załącznika nr 3 do ustawy.

Natomiast na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 146a ustawy o VAT w związku z poz. 105 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, z 8% stawki podatku VAT korzystają – bez względu na symbol PKWiU – wyroby medyczne w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika.

Oznacza to, że opodatkowaniu 8% stawką podatku VAT podlega dostawa protez dentystycznych, jeżeli wyroby te są wyrobami medycznymi w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych.

Z objaśnień do cyt. załącznika nr 3 wynika, iż wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

Jednakże należy mieć na uwadze fakt, iż ustawodawca, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy o VAT, zwolnił od podatku świadczenie usług przez techników dentystycznych w ramach wykonywania ich zawodu, jak również dostawę protez dentystycznych lub sztucznych zębów przez dentystów oraz techników dentystycznych.

Powyższe zwolnienie należy traktować jako zwolnienie o charakterze przedmiotowo-podmiotowym, przy czym istota podmiotowości sprowadza się do zapewnienia odpowiednich kompetencji osoby (technika dentystycznego) przy świadczeniu usług lub dostawie towarów, w ramach danego podmiotu bez wiązania tych kompetencji z formą prawną podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi.

Aby zastosować zwolnienie od podatku, w oparciu o ww. art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy o VAT, nie ma znaczenia forma organizacyjna prowadzonej przez podatnika działalności (osoba prawna, jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej czy osoba fizyczna), ani okoliczność czy podatnik prowadzący działalność jako osoba fizyczna sam posiada kwalifikacje technika dentystycznego, czy jedynie zatrudnia pracowników posiadających takie uprawnienia. Istotne jest, aby z dokumentacji podatnika wynikało, że wykonanie protezy dentystycznej, będącej przedmiotem dostawy przypada w danym podmiocie technikowi dentystycznemu.

W tym miejscu wskazać należy, iż co do zasady kwalifikacje do wykonywania zawodu technika dentystycznego można uzyskać poprzez ukończenie studiów wyższych na kierunku techniki dentystyczne zgodnie ze standardami kształcenia określonymi w załączniku nr 101 do rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 12 lipca 2007r. w sprawie standardów kształcenia dla poszczególnych kierunków oraz poziomów kształcenia, a także trybu tworzenia i warunków, jakie musi spełniać uczelnia, by prowadzić studia międzykierunkowe oraz makrokierunki (Dz. U. Nr 164, poz. 1166 ze zm.) i zdobycie tytułu licencjata na tym kierunku bądź poprzez ukończenie 2,5-letniej szkoły policealnej prowadzącej kształcenia zgodnie z podstawą programową kształcenia w przedmiotowym zawodzie i zdobycie tytułu technika dentystycznego.

Zatem nie można uznać za technika dentystycznego dla potrzeb przepisów o podatku od towarów i usług osoby, która wykonując protezy dentystyczne nie legitymuje się dyplomem uzyskania tytułu zawodowego technika dentystycznego lub dyplomem potwierdzającym uzyskanie tytułu licencjata na kierunku techniki dentystyczne.

Ustawodawca ograniczył bowiem zakres stosowania przedmiotowego zwolnienia od podatku od towarów i usług do przypadków, w których zapewnia się przy wykonywaniu protez dentystycznych stosowne kwalifikacje (technika dentystycznego, a przy dostawie protez dentystycznych również dentysty).

Podkreślić należy, że przepis art. 146a pkt 2 w związku z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT oraz w związku z poz. 105 załącznika nr 3 do ustawy, dotyczy wszystkich protez dentystycznych uznanych za wyrób medyczny w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, dostarczanych przez wszystkich podatników i ma zastosowanie o ile dostawa nie korzysta ze zwolnienia np. na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy o VAT.

Definicję pojęcia „wyrób medyczny” zawiera art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 20 maja 2010r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 107, poz. 679), który stanowi, że przez wyrób medyczny należy rozumieć narzędzie, przyrząd, urządzenie, oprogramowanie, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, w tym z oprogramowaniem przeznaczonym przez jego wytwórcę do używania specjalnie w celach diagnostycznych lub terapeutycznych i niezbędnym do jego właściwego stosowania, przeznaczony przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

1. diagnozowania, zapobiegania, monitorowania, leczenia lub łagodzenia przebiegu choroby,
2. diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzenia lub kompensowania skutków urazu lub upośledzenia,
3. badania, zastępowania lub modyfikowania budowy anatomicznej lub procesu fizjologicznego,
4. regulacji poczęć

- których zasadnicze zamierzone działanie w ciele lub na ciele ludzkim nie jest osiągane w wyniku zastosowania środków farmakologicznych, immunologicznych lub metabolicznych, lecz których działanie może być wspomagane takimi środkami.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza od 1 stycznia 2011r., dokonywać dostawy protez dentystycznych wykonanych przy wspólnym wysiłku osób będących technikami dentystycznymi oraz osoby nieposiadającej tego tytułu. Unikatowa proteza dentystyczna będzie efektem współdziałania techników dentystycznych oraz osoby niebędącej technikiem dentystycznym, realizujących poszczególne czynności w ramach jednego procesu produkcji.

Protezy dentystyczne, będące przedmiotem dostaw Wnioskodawcy to wyroby medyczne wykonywane na zamówienie.

Zatem, przy sprzedaży wyrobów medycznych Wnioskodawca będzie miał prawo do zastosowania preferencyjnej stawki 8% na podstawie przepisu art. 146a pkt 2 w związku z art. 41 ust. 2 oraz w związku z poz. 105 załącznika nr 3 do ustawy, jeśli będą to oczywiście wyroby medyczne w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika.

Zwolnieniem z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy o VAT może być bowiem objęta dostawa protez dentystycznych tylko w przypadku, gdy wykonaniem protezy zajmuje się wyłącznie osoba posiadająca uprawnienia technika dentystycznego a z dokumentacji prowadzonej przez podatnika wynika, że powyższe czynności przypadają właśnie technikowi dentystycznemu.

W świetle powyższego tylko i wyłącznie w sytuacji gdy protezę dentystyczną wykonuje Wnioskodawca sam lub też z osobą współpracującą a obydwoje posiadają uprawnienia technika dentystycznego i Wnioskodawca prowadzi dokumentację, z której wynika, że powyższe czynności (tj. wykonanie tejże protezy) przypadają tym właśnie osobom, wówczas Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania dostawy protez dentystycznych.

W sytuacji gdy od dnia 1 stycznia 2011r. na wykonywanie protezy dentystycznej składać się będą również, wykonywane choćby w niewielkim zakresie, czynności (np. skanowania w systemie cad-cam modeli protez dentystycznych, celem ich późniejszego frezowania, wykonanie modelu gipsowego czy podbudowy pod mosty i korony porcelanowe) dokonywane przez osobę nieposiadającą uprawnień technika dentystycznego wówczas Wnioskodawca dla dostawy takiej protezy dentystycznej nie może zastosować zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT.

Tym samym wymóg prowadzenia dokumentacji, z której wynikałoby, iż ww. protezę wykonały osoby posiadające uprawnienia technika i nieposiadające takich uprawnień nie jest wymagany.

Dlatego też, w takiej sytuacji Wnioskodawca dla dostawy wymienionych we wniosku protez dentystycznych, o ile oczywiście spełniać będą definicję wyrobów medycznych, zgodnie z cyt. ustawą o wyrobach medycznych, będzie mógł korzystać, zgodnie z cyt. wyżej przepisami, z preferencyjnej 8% stawki podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, iż nie ma przeciwwskazań do stosowania stawki 7%, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy w związku z poz. 106 załącznika nr 3 do ustawy, dla dostawy protez dentystycznych stanowiących wyrób medyczny, a wykonywanych przez osobę posiadającą uprawnienia technika dentystycznego i osobę nieposiadającą takich uprawnień, uznać należy za nieprawidłowe.

Z dniem 1 stycznia 2011r. uległy bowiem zmianie przepisy uprawniające do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT i dla dokonywanej dostawy protez dentystycznych Wnioskodawca będzie mógł zastosować nie 7% a 8% stawkę podatku od towarów i usług i nie na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy w związku z poz. 106 załącznika nr 3 do ustawy tylko na podstawie art. 146a pkt 2 ustawy o VAT w związku z art. 41 ust. 2 tej ustawy oraz w związku z poz. 105 załącznika nr 3 do ustawy o VAT.

Końcowo należy nadmienić, że analiza przepisów ustawy z dnia 20 maja 2010r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 107, poz. 679) nie mieści się w zakresie określonym przez art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, w kompetencji Ministra Finansów nie leży dokonywanie oceny, czy protezy dentystyczne spełniają definicję zawartą w ww. ustawie o wyrobach medycznych.

Ponadto należy zauważyć, iż wskazanej przez Wnioskodawcę we wniosku Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264, ze zm.) od dnia 31 stycznia 2011r. nie stosuje się dla celów podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.