Powrót

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2012 r. (data wpływu 3 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia odsetek od kredytu do kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia odsetek od kredytu do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, opodatkowaną na zasadach określonych w art. 30c przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.). Przedmiotem działalności gospodarczej są usługi szeroko rozumiane jako usługi gastronomiczne. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą od 1 października 1998 r.

Dnia 3 listopada 2010 r., Zainteresowana zawarła z Bankiem umowę o kredyt obrotowy nieodnawialny, w rachunku kredytowym z przeznaczeniem na zapłatę wymagalnego zobowiązania wobec Urzędu Skarbowego w kwocie 480.000,00 zł, w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Spłata należności na rzecz Urzędu Skarbowego nastąpiła.

Dnia 30 marca 2011 r. Wnioskodawczyni zawarła z Bank S.A. umowę kredytu, której przedmiotem miało być refinansowanie kredytu na rachunek Banku tytułem spłaty kredytu, wykończenie nieruchomości, inwestycję w polisę, opłaty okołokredytowe oraz ubezpieczenie od Utraty Wartości Nieruchomości.

Przedmiotowy kredyt również został udzielony w związku z prowadzeniem przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej w nieruchomości.

Umową z dnia 19 lipca 2012 r. Zainteresowana zawarła z Bankiem umowę o kredyt na spłatę - refinansowanie kredytu udzielonego przez Bank S.A. z 30 marca 2011 r. Również w tej umowie Wnioskodawczyni występuje jako przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Wnioskodawczyni powzięła wątpliwość w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej odsetek od kredytów zaciągniętych w kolejnych umowach kredytowych z uwagi na cel kredytowania, gdyż pierwszy kredyt w Banku (umowa z dnia 3 listopada 2010 r.) miał charakter kredytu obrotowego, nieodnawialnego z przeznaczeniem na zapłatę wymagalnego zobowiązania wobec Urzędu Skarbowego, która to spłata nastąpiła. Kolejne umowy o kredyt miały na celu refinansowanie kredytu wcześniej zaciągniętego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zapłacone odsetki od umowy kredytowej, zawartej w Banku z dnia 3 listopada 2010 r., stanowią koszty uzyskania przychodów, a ponadto czy można wliczać w koszty uzyskania przychodu odsetki od udzielonych kredytów w Bank S.A. i w Banku, jeżeli kredyty te zostały przeznaczone na refinansowanie pierwszego kredytu...

Zdaniem Wnioskodawczyni, zapłacone odsetki od kredytu w związku z umową kredytową z Bankiem z 3 listopada 2010 r. i kolejnymi umowami kredytu, należy zaliczać do kosztów działalności gospodarczej, bez względu na rodzaj i przeznaczenie kredytu, gdyż poniesione wydatki pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, służą zachowaniu źródła przychodów, nie są wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i zostały należycie udokumentowane.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W świetle treści cytowanego powyżej przepisu, aby określony wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien spełniać łącznie następujące warunki:

1. pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
2. nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
3. być właściwie udokumentowany.
   
   

Zdaniem Zainteresowanej, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie poniesione, racjonalnie uzasadnione wydatki, poza enumeratywnie wskazanymi w ustawie, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Mogą to być więc koszty bezpośrednio lub pośrednio związane z uzyskanymi przychodami.

Kwestie możliwości zaliczenia odsetek do kosztów uzyskania przychodu reguluje art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, zgodnie z którym, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). Jednocześnie zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy, nie stanowią również kosztów uzyskania przychodów naliczone, lecz niezapłacone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawczyni, należy uznać, że dopiero zapłacenie odsetek daje możliwość zaliczenia odsetek do kosztów uzyskania przychodów w działalności podatnika.

Ponadto, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 33 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawczyni, z analizy powołanych powyżej przepisów wynika, że odsetki od kredytu, bez względu na sposób przeznaczenia, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem łącznego spełnienia następujących warunków:

1. zaciągnięty kredyt pozostaje w związku z przychodami uzyskiwanymi przez podatnika z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej,
2. odsetki zostały zapłacone,
3. odsetki zostały zapłacone w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej,
4. odsetki nie zwiększają kosztów inwestycji.
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, niewątpliwie zaciągnięty kredyt pozostaje w związku z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą. Kolejne kredyty zaciągnięto w celu zachowania źródła przychodów, tj. spłaty, kredyt przeznaczony był na spłatę zobowiązania wobec Urzędu Skarbowego, w związku z prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalnością gospodarczą w nieruchomości.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Aby określony wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodu:

• musi pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, bądź też służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów,
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• musi być należycie udokumentowany.
  
  

Zatem, gdy zaciągnięty kredyt pozostaje w związku z przychodami uzyskiwanymi przez Zainteresowaną z prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, to odsetki od tego kredytu - o ile nie zwiększają kosztów inwestycji - powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie zapłaty. Jednocześnie przepisy ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uzależniają możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów, wydatków poniesionych na spłatę odsetek od pożyczek (kredytów) przeznaczonych na sfinansowanie kosztów prowadzonej działalności gospodarczej, od klasyfikacji czy nazwy kredytów stosowanych przez instytucje finansowe, jak również od rodzaju zaciągniętego kredytu.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawczyni, zapłacone odsetki z tytułu umowy kredytu zawartej z Bankiem dnia 3 listopada 2010 r. stanowią koszty uzyskania przychodów, nawet jeżeli środki uzyskane z kredytu przeznaczone były na spłatę zobowiązania wobec Urzędu Skarbowego. Ponadto można wliczać w koszty uzyskania przychodu odsetki od kolejnych kredytów w Bank S.A. i w Banku, jeżeli kredyty te zostały przeznaczone na refinansowanie pierwszego kredytu, w ramach działalności gospodarczej w nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.
  
  

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Podkreślić przy tym należy, iż ciężar wykazania związku kosztu z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Zgodnie z treścią art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów) (…).

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 32 powołanej ustawy, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów naliczone, lecz niezapłacone albo umorzone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Natomiast art. 23 ust. 1 pkt 33 ww. ustawy stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Z powyższych przepisów wynika, iż odsetki od kredytu mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem łącznego spełnienia następujących warunków:

• zaciągnięty kredyt pozostaje w związku ze źródłem przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza,
• odsetki zostały zapłacone.
  
  

Jednocześnie zauważyć należy, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów, wydatków poniesionych na spłatę odsetek od kredytów (pożyczek) przeznaczonych na sfinansowanie kosztów prowadzonej działalności gospodarczej, od klasyfikacji, czy nazwy kredytów stosowanych przez instytucje finansowe, jak również od rodzaju zaciągniętego kredytu. Decydujące znaczenie dla ustalenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ma więc faktyczne przeznaczenie kredytu, a nie treść umowy zawartej z bankiem.

Istotne dla oceny, czy ponoszone wydatki spełniają kryterium związku z uzyskiwanym przychodem z działalności gospodarczej jest np. to, czy spłata kredytu ma związek przyczynowo-skutkowy z prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalnością gospodarczą. Ponadto odsetki te nie mogą zwiększać kosztów inwestycji, tj. być naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Oznacza to, że nie można odmówić prawa do zaliczenia w koszty zapłaconych odsetek od kredytu zaciągniętego przez podatnika na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą jak również na spłatę uprzednio zaciągniętego kredytu, w sytuacji gdy kredyt ten był zaciągnięty dla celów prowadzonej działalności gospodarczej.

Jednocześnie podkreślić należy, iż odsetki od kredytu w części przeznaczonej na spłatę kredytów zaciągniętych na wydatki osobiste nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, gdyż nie mają związku z prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalnością gospodarczą oraz nie służą osiągnięciu przychodów lub zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zaciągnęła kolejno kredyty: pierwszy kredyt obrotowy nieodnawialny z przeznaczeniem na zapłatę wymagalnego zobowiązania wobec Urzędu Skarbowego, kolejne umowy o kredyt miały na celu refinansowanie kredytu wcześniej zaciągniętego.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, iż zaciągnięte kredyty pozostają w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wobec powyższego odsetki od kredytu zaciągniętego w Banku w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, jak również odsetki od kredytów udzielonych przez Bank S.A. oraz Bank Spółdzielczy w przypadku, gdy kredyty te zostały przeznaczone na refinansowanie pierwszego kredytu, stanowią koszt uzyskania przychodów.

Jednocześnie należy wskazać, że na Wnioskodawczyni jako odnoszącej korzyść z faktu zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodów, ciąży obowiązek wykazania związku, jaki wydatki te mają z prowadzoną przez nią pozarolniczą działalnością gospodarczą oraz obowiązek ich właściwego udokumentowania.

Ponadto tut. organ zauważa że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego zaistniałego, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Powrót