INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 11 sierpnia 2010 r. (data wpływu 16 sierpnia 2010 r.) uzupełniony pismem z dnia 8 października 2010 r. (data wpływu 18 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem działek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem działek. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 8 października 2010 r. (data wpływu 18 października 2010 r.) o pełnomocnictwo dla osoby występującej w imieniu Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, będący przedsiębiorcą zamierza nabyć działki w celach handlowych, które na mocy planu zagospodarowania przestrzennego (dalej: MPZP) mają wskazane podstawowe przeznaczenie jako grunty rolne (grunty orne, użytki zielone). Jednocześnie plan zawiera zezwolenie na lokalizację obiektów i urządzeń związanych wyłącznie z produkcją rolniczą zgodnie z przepisami szczególnymi (w tym siedliska rolników z urządzeniami towarzyszącymi) z wyłączeniem lokalizacji obiektów przetwórstwa rolno-spożywczego oraz wielkotowarowych obiektów hodowlanych o obsadzie powyżej 50 Dużych Jednostek Przeliczeniowych.

Dla przewidzianej w planie zabudowy ustalono następujące wymagania:

1. inwestor na własny koszt doprowadzi do siedliska drogę, niezbędną infrastrukturę techniczną (wodociąg, energia elektryczna) oraz zapewni bezpieczny sposób utylizacji ścieków bytowo -gospodarczych i hodowlanych,
2. na inwestorze spoczywa obowiązek zapewnienia warunków prowadzenia działalności rolniczej w sposób nie powodujący zagrożenia dla środowiska przyrodniczego - ze względu na ochronę gruntów, wód powierzchniowych i podziemnych, powietrza i zieleni.

Ponadto, do lokalizowanych nowych siedlisk na terenach użytków rolnych RP inwestor powinien zapewnić dojazd (ściśle określony w MPZP). Ponadto wskazano, iż zezwala się na prowadzenie sieci napowietrznej i podziemnej infrastruktury technicznej.

Sprzedawca dokonując dostawy przedmiotowej działki wystawi fakturę oraz naliczy podatek VAT w wysokości 22%. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia przedmiotowych działek...

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie miał on prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia przedmiotowych działek.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, definiuje pojęcie dostawy towarów, przez które rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 6 ustawy o VAT, towarami są rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. w myśl art. 86 ust 1 ustawy o VAT, prawo do odliczenia przysługuje w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Jako zasadę przyjmuje się, iż w sytuacji w której dana transakcja jest zwolniona z podatku VAT to nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego związanego z tą transakcja,.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. z przepisu tego wynika zatem zasada, iż tereny niezabudowane generalnie są zwolnione z podatku od towarów i usług. Wyłączenie tego zwolnienia może mieć miejsce w ściśle określonych warunkach, tj. w sytuacji kwalifikacji danego terenu jako budowlanego bądź przeznaczonego pod zabudowę. Zarówno kwalifikacja terenów budowlanych jak i przeznaczonych pod zabudowę musi odbywać się zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Ustawodawca w ramach przepisów ustawy VAT nie definiuje tych pojęć, w związku z czym na podstawie wykładni systemowej należy stosować regulacje zawarte w innych ustawach oraz kwalifikacje danego gruntu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a także wg ewentualnie istniejącej decyzji o warunkach zabudowy, gdyż to te akty ustalają przeznaczenie danego terenu, na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. u. Nr 80, poz. 717, dalej uPZP). Przepis art. 4 ust. 1 uPZP stanowi natomiast, iż ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenia inwestycji celu oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego decyduje o kwalifikacji gruntu. Wynika z tego zatem, iż charakter danego terenu wyznacza plan miejscowy, z którego można wnioskować czy dany teren to teren o charakterze rolnym, budowlanym bądź przeznaczonym pod zabudowę.

MPZP, dotyczący przedmiotowej działki, przewiduje iż działki te zostaną przeznaczone na cele rolne: „RP” - jako przeznaczenie podstawowe - grunty rolne (grunty orne, użytki zielone). Przy czym zezwala się na lokalizację obiektów i urządzeń związanych wyłącznie z produkcją rolniczą w wyłączeniem lokalizacji obiektów przetwórstwa rolno-spożywczego oraz wielkotowarowych obiektów hodowlanych o obsadzie powyżej 50 Dużych Jednostek Przeliczeniowych. Podstawowym przeznaczeniem tych działek jest zatem przeznaczenie rolne. Nieruchomość na dzień sprzedaży zgodnie z MPZP będzie mieć status rolny składa się jedynie z gruntów rolnych. Istnieje zatem wątpliwość czy sprzedaż gruntów o podstawowym przeznaczeniu jako grunty rolne, które co do zasady podlegają temu zwolnieniu, powinna podlegać podatkowi VAT, w sytuacji gdy MPZP dopuszcza lokalizację na nich niektórych obiektów i urządzeń.

W ocenie Wnioskodawcy fakt, iż MPZP przewiduje zezwolenie na lokalizację obiektów i urządzeń z produkcją rolniczą jest wystarczające do uznania przedmiotowych działek jako tereny przeznaczone pod zabudowę, gdyż do przedmiotowej kwalifikacji gruntów rolnych jako przeznaczonych pod zabudowę powinna wystarczyć możliwość lokalizacji przez podatnika jakichkolwiek obiektów czy urządzeń, nawet tych służących wyłącznie realizacji produkcji rolniczej. Tym samym, skoro na przedmiotowych działkach rolnych zezwala się na zabudowę rolniczą i siedliskową, to zgodnie z przepisami ustawy o VAT będą one podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT, w związku z czym będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT związanego z tą transakcją.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

   - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z powyższych przepisów wynika zatem, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Natomiast prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie przysługuje m.in. przy nabyciu towarów i usług:

1. wykorzystywanych do czynności nie objętych zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług (tzn. niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem),
2. wykorzystywanych do czynności wprawdzie podlegających zakresowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług, nie mniej jednak na podstawie przepisów szczególnych zwolnionych od tego podatku.

Art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy stanowi, iż nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Przepis art. 96 ust. 1 ustawy stanowi, iż podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Zamierza nabyć działki w celach handlowych, które na mocy planu zagospodarowania przestrzennego, mają wskazane podstawowe przeznaczenie jako grunty rolne (grunty orne, użytki zielone). Jednocześnie plan zawiera zezwolenie na lokalizację obiektów i urządzeń związanych wyłącznie z produkcją rolniczą zgodnie z przepisami szczególnymi (w tym siedliska rolników z urządzeniami towarzyszącymi) z wyłączeniem lokalizacji obiektów przetwórstwa rolno-spożywczego oraz wielkotowarowych obiektów hodowlanych. Dla działek tych inwestor na własny koszt będzie zobowiązany doprowadzić do siedliska drogę, niezbędną infrastrukturę techniczną (wodociąg. energia elektryczna) oraz zapewni bezpieczny sposób utylizacji ścieków bytowo-gospodarczych i hodowlanych. Na inwestorze spoczywa również obowiązek zapewnienia warunków prowadzenia działalności rolniczej w sposób nie powodujący zagrożenia dla środowiska przyrodniczego – ze względu na ochronę gruntów, wód powierzchniowych i podziemnych, powietrza i zieleni. Sprzedawca dokonując dostawy przedmiotowej działki wystawi fakturę oraz naliczy podatek VAT w wysokości 22%.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy stwierdza się, iż opodatkowaniu podlegają dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych opodatkowane 22% stawką podatku są tylko te dostawy, których przedmiotem są tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Od zasady opodatkowania dostawy gruntu według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ust. 1 ustawy.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwolniona od podatku jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Aby określić co jest terenem budowlanym można posłużyć się definicją „działki budowlanej” zawartej w art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. u. Nr 80, poz. 717 ze zm.). Działką budowlaną w myśl tej ustawy jest nieruchomość gruntowa lub działka gruntu, której wielkość, cechy geometryczne, dostęp do drogi publicznej oraz wyposażenie w urządzenia infrastruktury technicznej spełniają wymogi realizacji obiektów budowlanych wynikające z odrębnych przepisów i aktów prawa miejscowego.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ww. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu oraz określenie sposobów jego zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Jak wykazano wyżej, istotne z punktu widzenia ustawy o podatku od towarów i usług jest przeznaczenie gruntów określone w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a nie jego klasyfikacja gleboznawcza.

Z opisu sprawy wynika, iż działki, które zamierza nabyć Wnioskodawca zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego, określone są jako grunty rolne (grunty orne, użytki zielone). Plan ten przewiduje zezwolenie na lokalizację obiektów i urządzeń z produkcją rolniczą. Dla przewidzianej w planie zabudowy ustalono następujące wymagania, tj. inwestor na własny koszt doprowadzi do siedliska drogę, niezbędną infrastrukturę techniczną (wodociąg, energia elektryczna) oraz zapewni bezpieczny sposób utylizacji ścieków bytowo-gospodarczych i hodowlanych.

Z uwagi, iż miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje dla opisanych działek, posiadających status gruntu rolnego, zezwolenie na lokalizację obiektów i urządzeń z produkcją rolniczą (w tym siedliska) uznać należy, iż działki te stanowią tereny przeznaczone pod zabudowę, zatem ich dostawa podlega opodatkowaniu 22% stawką podatku od towarów i usług.

Jak wskazał Zainteresowany sprzedaż przedmiotowych działek zostanie udokumentowana poprzez wystawienie przez sprzedającego faktury VAT zawierającej podatek. Działki, które nabędzie Wnioskodawca w celach handlowych będą służyły wykonywaniu czynności opodatkowanych – zatem w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie cytowany na wstępie art. 86 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, iż Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, wynikającego z faktury zakupu przedmiotowych działek, z uwagi na fakt, iż nabędzie je w celach handlowych i będą służyły Zainteresowanemu do wykonywania czynności opodatkowanych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.