INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 11 sierpnia 2010 r. (data wpływu 16 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dostawy towarów i świadczenia usług - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dostawy towarów i świadczenia usług.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi na terenie Polski działalność gospodarczą o PKD. Jest on zarejestrowanym podatnikiem VAT. Na zlecenie Komisji Europejskiej - zamawiający i płatnik (w celu wsparcia rozwoju ekonomicznego na Cyprze) realizuje on umowę, której przedmiotem jest „Ulepszenie zarządzania sektora energetycznego - system”.

W ramach powyższej umowy Zainteresowany:

1. dostarcza towar (szafy sterownicze oraz inny sprzęt elektroniczny), dostarcza oprogramowania, dokonuje montażu i instalacji sprzętu na obiektach odbiorcy,
2. dokonuje szkoleń pracowników odbiorcy w zakresie instalacji, obsługi oraz utrzymania w ruchu Systemu

Bezpośrednim odbiorcą jest firma mieszcząca się w Republice Tureckiej Cypru Północnego.

Republika Turecka Cypru Północnego to państwo nieuznane na arenie międzynarodowej. Zajmuje północną część Cypru. Uznane jest jedynie przez Turcję, dzięki pomocy której funkcjonuje politycznie i ekonomicznie. Ma rząd i parlament.

Na podstawie art. 1 protokołu 10 Traktatu Akcesyjnego z 2003 r., na terytorium Republiki Północnego Cypru zawiesza się stosowanie dorobku Unii. Na podstawie tegoż artykułu, rozporządzenie Rady nr 866/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. określa szczególne zasady dotyczące przepływu towaru, usług i osób.

Terytorium Republiki Cypru Północnego pozostaje tymczasowo poza obszarem celnym i fiskalnym Wspólnoty (pkt 4 rozporządzenia).

Po wymaganych umową odbiorach i zakończeniu szkoleń, odbiorcę tj. firmę, Wnioskodawca obciąży fakturą za całość prac z zerową stawką VAT, traktując System (sprzęt, oprogramowanie, instalację i szkolenie), jako towar wysłany do kraju spoza Unii Europejskiej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy zasadnie Zainteresowany całościowo traktuje System ze szkoleniami jako towar...
2. Czy dostawa towaru do Republiki Tureckiej Cypru Północnego jest eksportem...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie elementy umowy dotyczące Systemu tworzą całość, konkretny wyrób do użytkowania. z uwagi na to, że odbiorca ma siedzibę w kraju nienależącym do Unii Europejskiej i nie jest wiadome czy jest podatnikiem podatku od wartości dodanej w rozumieniu przepisów o WDT, traktuje on dostawę Systemu do Republiki Tureckiej Cypru Północnego jako eksport w myśl art. 2 pkt 8 lit. a oraz art. 41 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W art. 7 ust. 1 ustawy postanowiono, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty - art. 2 pkt 6 ustawy.

Z treści art. 8 ust. 1 ustawy wynika, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca na zlecenie Komisji Europejskiej, w celu wsparcia rozwoju ekonomicznego na Cyprze, realizuje umowę, której przedmiotem jest „Ulepszenie zarządzania sektora energetycznego - System nadzór sterowania i zbierania danych”. w wyniku realizacji zawartej umowy, Zainteresowany, na rzecz firmy z siedzibą na terytorium Republiki Tureckiej Cypru Północnego, dostarcza towar (szafy sterownicze oraz inny sprzęt elektroniczny), dostarcza oprogramowania, dokonuje montażu i instalacji sprzętu na obiektach odbiorcy, a także dokonuje szkoleń pracowników odbiorcy w zakresie instalacji, obsługi oraz utrzymania w ruchu Systemu.

Pytanie Wnioskodawcy dotyczy zasadności potraktowania przez niego całości Systemu S. ze szkoleniami jako towaru.

W niniejszej sprawie zwrócić należy uwagę, że co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedna czynność obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, to nie powinna być ona sztucznie dzielona dla celów określenia jej opodatkowania. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia czynności nie powinny być dzielone dla tych celów wówczas, gdy tworzyć będą jedną czynność zasadniczą, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej czynności wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu czynności zasadniczej.

Aby móc wskazać, iż dana czynność jest złożona, winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na czynność złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania czynności zasadniczej. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element czynności kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać czynności głównej bez pomocniczej.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powyższe, zdaniem tut. Organu, w przedmiotowej sprawie będziemy mieli do czynienia z dwoma rodzajami transakcji świadczonych przez Zainteresowanego na rzecz kontrahenta z siedzibą w Republice Tureckiej Cypru Północnego. Po pierwsze z dostawą towarów (sprzęt, oprogramowanie, montaż, instalacja), po drugie ze świadczeniem usług (polegających na szkoleniu pracowników odbiorcy w zakresie instalacji, obsługi oraz utrzymania w ruchu Systemu).

Bowiem, pomimo iż powyższe usługi związane będą z dostarczeniem konkretnego towaru (szaf sterowniczych oraz sprzętu elektronicznego) i będą miały na celu jego prawidłową i bezpieczną pracę, nie można uznać, że usługi te stanowić będą element kompleksowego świadczenia, jakim jest dostawa towaru.

Wyjaśnić należy, iż kwestia sformułowania zlecenia czy umowy z kontrahentem Wnioskodawcy, nie może wywoływać skutków na gruncie podatkowym. w odniesieniu do zadanego pytania, w ocenie tut. Organu, w przedmiotowej sprawie będziemy mieli zatem do czynienia z odrębnymi czynnościami, do których mają zastosowanie odmienne przepisy regulujące miejsce świadczenia oraz sposób dokumentowania.

Zatem stanowisko Zainteresowanego, zgodnie z którym wszystkie elementy umowy dotyczące Systemu S. tworzą całość, konkretny wyrób do użytkowania, należy uznać za nieprawidłowe.

Przez eksport towarów, zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy, rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia łodzi rekreacyjnych oraz prywatnych statków powietrznych lub innych prywatnych środków transportu, w tym środków transportu, o którym mowa w art. 16 rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE l 288 z 29. 10. 2005, str. 1), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1777/2005”.

Jak wynika z powołanego w niniejszej interpretacji art. 5 ust. 1 ustawy, eksport towarów to jedna z czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

Przedmiotem zadanego przez Wnioskodawcę pytania jest kwestia uznania planowanej przez niego dostawy towarów (szaf sterowniczych oraz innego sprzętu elektronicznego), które potem będą przez niego montowane i instalowane, za eksport towarów do Republiki Tureckiej Cypru Północnego.

Zaznaczyć należy, że miejsce świadczenia to nic innego jak miejsce opodatkowania danej czynności. Zatem, jego określenie ma istotne znaczenie dla prawidłowego ustalenia państwa, w którym powstanie obowiązek podatkowy z tytułu danej czynności.

Regulacje dotyczące tzw. miejsca świadczenia przy dostawie towarów, zostały zawarte w art. 22 ustawy.

W myśl art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz - miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane; nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć montaż lub instalacja, które skutkują przesunięciem miejsca świadczenia do państwa, na terytorium którego wykonywany jest montaż (instalacja towarów). Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (wersja internetowa www.pwn.pl) „montaż” to składanie maszyn, aparatów, urządzeń itp. z gotowych części, zakładanie, instalowanie urządzeń technicznych. z kolei, „instalacja” to montowanie gdzieś urządzeń technicznych. Należy zwrócić uwagę, iż stosownie do cytowanego powyżej art. 22 ustawy, do instalacji lub montażu nie zalicza sie prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem. Zdaniem tut. Organu, jako „proste czynności” należy rozumieć działania umożliwiające funkcjonowanie danego towaru i sprzętu, które potencjalny nabywca mógłby wykonać we własnym zakresie, np. korzystając z dołączonej instrukcji. Dlatego też, biorąc powyższe pod uwagę za montaż lub instalację należy uznać takie czynności, które wymagają specjalistycznej wiedzy i umiejętności znanych przede wszystkim dostawcy montowanego lub instalowanego towaru/sprzętu.

Mając na względzie opis sprawy oraz przedstawione powyżej przepisy, w ocenie tut. Organu omawiana transakcja dostawy towarów powinna być traktowana dla celów podatku od towarów i usług, jako dostawa towarów z montażem, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy. Tym samym, miejscem jej opodatkowania, zgodnie z ww. przepisem, będzie miejsce, w którym towary będą montowane, czyli w tym przypadku terytorium Republiki Tureckiej Cypru Północnego.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż w sytuacji gdy dokonana przez Zainteresowanego dostawa towarów z montażem nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju, nie będzie ona eksportem towarów, zdefiniowanym w art. 2 pkt 8 ustawy. Bowiem opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju podlegają tylko te czynności, których miejscem świadczenia jest Polska.

O sposobie rozliczania podatku i jego wysokości, oraz o podmiocie zobowiązanym do jego rozliczenia przesądzać będą w takim przypadku przepisy kraju, w którym znajdować się będzie miejsce świadczenia dostawy towarów będącej przedmiotem pytania.

Zatem, mając na względzie dokonane ustalenia stanowisko Zainteresowanego, zgodnie z którym dostawy Systemu do Republiki Tureckiej Cypru Północnego traktuje on jako eksport w myśl art. 2 pkt 8 lit. a oraz art. 41 ustawy, należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.