INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2010r. (data wpływu 20 października 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 grudnia 2010r. (data wpływu 22 grudnia 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku od towarów i usług dla prac remontowych przy kościele wpisanym do rejestru zabytków – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2010r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 20 grudnia 2010r. (data wpływu 22 grudnia 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku od towarów i usług dla prac remontowych przy kościele wpisanym do rejestru zabytków.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Parafia jest w trakcie wykonywania robót remontowych przy kościele, wpisanym do rejestru zabytków na podstawie decyzji Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków z dnia 19 lutego 2009 roku, wykonywane prace polegają na: wymianie i częściowej naprawie obróbek blacharskich, rynien i rur spustowych, opierzeń blacharskich, naprawie i uzupełnienia ubytków gzymsów, renowacji tynków zewnętrznych elewacji północnej i południowej (bez tynków cienkowarstwowych) oraz drenażu opaskowego wokół kościoła.

Wykonanie w/w prac zabezpiecza budynek przed zaciekami i uszkodzeniami przez wiatr, wodę i śnieg.

Parafia posiada projekt oraz pozwolenie Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków na przeprowadzenie opisanych prac konserwatorskich, restauratorskich, robót budowlanych, badań konserwatorskich i architektonicznych pod nadzorem Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.

W piśmie z dnia 20 grudnia 2010r. Wnioskodawca wskazał, że wszystkie wykonane prace polegające na: wymiana i częściowa naprawa obróbek blacharskich, blach, rynien, rur spustowych, opierzeń blacharskich, naprawa i uzupełnienie gzymsów, renowacja tynków zewnętrznych elewacji kościoła północnej i południowej strony oraz drenażu opaskowego kościoła są sklasyfikowane według PKWiU do grupy 92.52.12. Prace te były wykonane pod nadzorem Konserwatora Zabytków.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy wykonywaniu prac remontowych obiektu wpisanego do rejestru zabytków pod nadzorem Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków można na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku VAT zastosować stawkę jak dla usług zabytków PKWiU 92.52.12 czyli korzystających ze zwolnienia z VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana usługa w całości dotyczy remontu, który należy potraktować jako usługę służącą poprawie stanu i ochronie przed zniszczeniem obiektu wpisanego do rejestru zabytków, w związku z czym podlega stawce VAT zwolnionej, zgodnie z zapisem art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, taka jak jest stosowana dla usług ochrony zabytków PKWiU 92.52.12 – 00.00. w myśl § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 w sprawie Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. nr 207 poz. 1293 ze zm.) dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT przez świadczenie usług (...) rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże ustawodawca przewidział możliwość zwolnienia od podatku niektórych czynności.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Pod poz. 11 załącznika nr 4 zostały wymienione jako zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, usługi związane z kulturą (symbol PKWiU: ex 92), w tym również usługi twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania usługi, usługi związane z rekreacją i sportem, z wyłączeniem:

1. usług związanych z taśmami wideo oraz z wszelkimi filmami reklamowymi i promocyjnymi,
2. usług związanych z wyświetlaniem filmów i taśm wideo, wyświetlaniem filmów na innych nośnikach oraz filmów reklamowych i promocyjnych,
3. usług w zakresie działalności stadionów i innych obiektów sportowych (PKWiU 92.61),
4. wstępu na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego (PKWiU 92.31.2), związane z funkcjonowaniem obiektów kulturalnych (PKWiU 92.32.10), świadczone przez wesołe miasteczka, parki rozrywki, cyrki, dyskoteki, sale balowe (PKWiU 92.33, 92.34.11, 92.34.12) oraz wstępu na imprezy sportowe,
5. wstępu oraz wypożyczania wydawnictw (PKWiU 22.11, 22.12, 22.13) w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą (PKWiU 92.5),
   5a) usług związanych z produkcją filmów i nagrań wideo (PKWiU 92.11), usług związanych z dystrybucją filmów i nagrań wideo (PKWiU 92.12), usług związanych z produkcją filmów i nagrań na innych nośnikach, usług związanych z dystrybucją filmów i nagrań na innych nośnikach,
   5b) wstępu do parków rekreacyjnych, plaż i innych miejsc o charakterze kulturalnym (PKWiU ex 92.72),
   
6. działalności agencji informacyjnych,
7. usług wydawniczych,
8. usług radia i telewizji (PKWiU 92.2), z zastrzeżeniem poz. 12.
   
   

Z treści objaśnienia zamieszczonego pod ww. załącznikiem do ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że wskazany symbol PKWiU wraz z oznaczeniem „ex” – dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce – „Nazwa usługi (grupy usług)”.

W myśl art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Ponadto klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU). Na podstawie § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.) do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2010r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264, z późn. zm.).

W dziale 92 ww. Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zostały zamieszczone usługi związane z kulturą, rekreacją i sportem, przy czym w grupowaniu 92.52 ujęto „Usługi muzealnictwa oraz ochrony zabytków” (PKWiU: 92.52.12 „ Usługi ochrony zabytków”).

W związku z powyższym, istotnym w przedmiotowej sprawie jest właściwe zaklasyfikowanie, do odpowiedniego grupowania PKWiU, wykonywanych usług.

Zasadą jest, że w sprawach klasyfikacji wyrobów i usług zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje towary wg zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach. Wynika to z faktu, że właśnie wykonawca usługi posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU. Zatem to do obowiązków dokonującego dostawy określonego towaru lub świadczącego usługę należy przyporządkowanie i zastosowanie właściwego symbolu PKWiU. Tut. organ nie jest organem właściwym do klasyfikowania danych usług bądź towarów do odpowiednich symboli PKWiU oraz nie dokonuje weryfikacji klasyfikacji podanych przez zainteresowanego.

Obiekty zabytkowe wpisane do rejestru zabytków nie posiadają odrębnej klasyfikacji wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), jednak zgodnie z ustawą z dnia 23 lipca 2003r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568 ze zm.) podlegają opiece konserwatorskiej, zaś wszystkie prace w tych obiektach podlegają szczególnym rygorom.

Zgodnie z treścią art. 3 pkt 1, 6, 8 ww. ustawy użyte w ustawie określenia oznaczają:

• zabytek – nieruchomość lub rzecz ruchomą, ich części lub zespoły, będące dziełem człowieka lub związane z jego działalnością i stanowiące świadectwo minionej epoki bądź zdarzenia, których zachowanie leży w interesie społecznym ze względu na posiadaną wartość historyczną, artystyczną lub naukową,
• prace konserwatorskie – działania mające na celu zabezpieczenie i utrwalenie substancji zabytku, zahamowanie procesów jego destrukcji oraz dokumentowanie tych działań,
• roboty budowlane – roboty budowlane w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego, podejmowane przy zabytku lub otoczeniu zabytku.
  
  

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż świadczenie usług polegających na ochronie zabytków sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 92.52.12 podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług jako niewymienione w wyłączeniach od zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, przewidzianych w punkcie 5 poz. 11 załącznika nr 4 do ustawy o VAT. Wyłączeniem, o którym mowa w pkt 5 poz. 11, zostały bowiem objęte usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 92.5 tj. wstęp oraz wypożyczanie wydawnictw (PKWiU 22.11, 22.12, 22.13) w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą (PKWiU 92.5).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż przy kościele, wpisanym do rejestru zabytków na podstawie decyzji Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków z dnia 19 lutego 2009 roku, wykonywane są roboty remontowe. Wykonywane prace polegają na: wymianie i częściowej naprawie obróbek blacharskich, rynien i rur spustowych, opierzeń blacharskich, naprawie i uzupełnieniu ubytków gzymsów, renowacji tynków zewnętrznych elewacji północnej i południowej (bez tynków cienkowarstwowych) oraz drenażu opaskowego wokół kościoła. Wykonanie w/w prac zabezpiecza budynek przed zaciekami i uszkodzeniami przez wiatr, wodę i śnieg. Prace te są sklasyfikowane wg PKWiU 92.52.12 i były wykonywane pod nadzorem Konserwatora Zabytków.

Biorąc pod uwagę powołany wyżej stan prawny oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego stwierdzić należy, iż o ile opisane we wniosku prace zostały prawidłowo zaklasyfikowane przez Wnioskodawcę do usług ochrony zabytków o symbolu PKWiU 92.52.12-00.00, to do tych usług znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku od towarów i usług, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w związku z poz. 11 załącznika Nr 4 do tej ustawy, jako czynności niewymienionych w wyłączeniach z prawa do zwolnienia od podatku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Należy podkreślić, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności przedstawionego we wniosku przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania przez niego usług według PKWiU. Należy bowiem zauważyć, że tut. organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej klasyfikacji ww. usług do właściwego grupowania statystycznego, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak, więc to Podatnika obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania ww. usług, a w razie wątpliwości Podatnik może w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.