INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2011r. (data wpływu 1 lutego 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących obrotu wynikającego z rachunków wystawianych na rzecz Narodowego Funduszu Zdrowia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lutego 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących obrotu wynikającego z rachunków wystawianych na rzecz Narodowego Funduszu Zdrowia.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą – specjalistyczną praktykę lekarską. W ramach indywidualnej praktyki lekarskiej Podatnik ma podpisany kontrakt z Narodowym Funduszem Zdrowia i raz w miesiącu wystawia rachunek z tytułu zawartego kontraktu. Poza tym Wnioskodawca osiąga przychody z usług świadczonych pacjentom i nie pokrywanych ze środków Funduszu. Za te usługi pacjenci płacą bezpośrednio w gabinecie. Przychody od pacjentów są niewielkie i nie przekraczają kwoty 40.000 tysięcy złotych w roku, natomiast wraz z przychodami otrzymanymi z Narodowego Funduszu Zdrowia kwota ta jest przekraczana.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do obrotu w wysokości 40.000 tysięcy złotych, którego przekroczenie nakłada na Podatnika obowiązek ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, powinien wliczyć obrót wynikający z rachunków wystawianych na rzecz Narodowego Funduszu Zdrowia...

Opisując własne stanowisko w sprawie Wnioskodawca powołuje art. 111 ust 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących podlega sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zdaniem Podatnika wyłączona z tego obowiązku jest sprzedaż dla osób prowadzących działalność gospodarczą, osób prawnych, jednostek nieposiadających osobowości prawnej. W związku z powyższym do limitu uprawniającego do zwolnienia z ewidencjonowania obrotu za pomocą kas fiskalnych nie należy wliczać obrotu na rzecz Narodowego Funduszu Zdrowia, a jedynie obrót uzyskiwany bezpośrednio od pacjentów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl postanowień art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Z powyższego przepisu wynika, że podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń, a więc rejestracji takiej podlega wyłącznie sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Istotne jest przede wszystkim to, kto nabywa daną usługę, a nie to, kto ją faktycznie odbiera, zatem może być tak, że nabywcą usługi jest jeden podmiot, a jej beneficjentem inny podmiot.

Wnioskodawca prowadząc specjalistyczną praktykę lekarską ma podpisany kontrakt z Narodowym Funduszem Zdrowia i raz w miesiącu wystawia rachunek z tytułu tego kontraktu otrzymując przychody z NFZ. Należy zatem stwierdzić, że nabywcą świadczonych przez Wnioskodawcę usług jest NFZ, a pacjent natomiast jest podmiotem upoważnionym do korzystania ze świadczenia, odbierającym daną usługę. Ponadto pacjent nie jest stroną uczestniczącą w procesie rozliczenia świadczenia w ramach zakontraktowanych umów z NFZ. Z tego więc wynika, że transakcje te, udokumentowane rachunkami, nie wymagają ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej – nie jest to działalność, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ponadto tutejszy organ zwraca uwagę, że zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930) zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. również podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6. Natomiast § 3 ust. 6 ww. rozporządzenia stanowi, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT. Zatem ustawodawca w ww. przepisach ustalił limit obrotu pozwalający na korzystanie ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w kwocie 40.000 zł (40 tysięcy złotych).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej wydania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.