INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2010 r. (data wpływu 7 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży używanych wyrobów jubilerskich z metali szlachetnych, które przeszły na własność lombardu w wyniku niespłacenia pożyczki w określonym terminie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży używanych wyrobów jubilerskich z metali szlachetnych, które przeszły na własność lombardu w wyniku niespłacenia pożyczki w określonym terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek pod zastaw (lombard). Przedmiotem zastawu oprócz telefonów, sprzętu RTV są używane wyroby jubilerskie ze złota (tj.: pierścionki, obrączki, kolczyki, łańcuszki), które jako nieodebrane przez pożyczkobiorców są, na podstawie umowy przewłaszczenia, sprzedawane w lombardzie. Sprzedawane wyroby jubilerskie nie są metalami szlachetnymi w stanie surowym, półproduktami w postaci proszku, odpadami lub złomem metali szlachetnych. Wyroby te są nabywane od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku sprzedaży osobom trzecim używanych wyrobów jubilerskich ze złota (pierścionków, obrączek, kolczyków, łańcuszków itp.), które przeszły na własność lombardu w wyniku niespłacenia pożyczki w określonym terminie, Wnioskodawca może korzystać z procedury szczególnej, gdzie podstawą opodatkowania jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca, a kwotą nabycia pomniejszoną o kwotę podatku...

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie prowadzonej działalności jaką jest udzielanie pożyczek pod zastaw, przy sprzedaży lombardowej używanych wyrobów jubilerskich ze złota (pierścionków, obrączek, kolczyków, łańcuszków), może on korzystać z procedury szczególnej, gdzie podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest jedynie marża uzyskana przy sprzedaży tych towarów. Sprzedawane przedmioty z metali szlachetnych nie są w stanie surowym, półproduktem w postaci proszku, odpadami lub złomem szlachetnym. Towary te uprzednio zostały nabyte od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 (art. 8 ust. 3 ustawy).

Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty – art. 2 pkt 6 ustawy.

W rozdziale 4 działu VII ustawy zostały określone szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków.

I tak, na mocy art. 120 ust. 4 ustawy, w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy, przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Przez towary używane, stosownie do art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1–3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 27.41.10-30, ex 27.41.10-50, ex 27.41.20-30, ex 27.41.20-50, ex 27.41.20-70.00, 27.41.30-30, 27.41.30-50, 27.41.61-00, 27.41.62-00, 36.22.11-30.00, 36.22.11-50.00 i 36.22.12-30.00).

W przypadku dostawy towarów używanych, o których mowa w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, nabytych przez podatnika prowadzącego lombard od podmiotów, o których mowa w art. 120 ust. 10 ustawy, można stosować przepis art. 120 ust. 4 ustawy, czyli można opodatkować jedynie marżę. Należy jednak podkreślić, że opodatkowanie marży nie może mieć zastosowania w przypadku niektórych towarów, takich jak: metale szlachetne lub kamienie szlachetne oznaczone symbolami CN – 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112, PKWiU –27.41.10-30, ex 27.41.10-50, ex 27.41.20-30, ex 27.41.20-50, ex 27.41.20-70.00, 27.41.30 -30, 27.41.30-50, 27.41.61-00, 27.41.62-00, 36.22.11-30.00, 36.22.11-50.00 i 36.22.12-30.00, które wymienione są w art. 120 ust. 1 pkt 4.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek pod zastaw (lombard). Przedmiotem zastawu oprócz telefonów, sprzętu RTV są używane wyroby jubilerskie ze złota (tj.: pierścionki, obrączki, kolczyki, łańcuszki), które jako nieodebrane przez pożyczkobiorców są na podstawie umowy przewłaszczenia sprzedawane w lombardzie. Sprzedawane wyroby jubilerskie nie są metalami szlachetnymi w stanie surowym, półproduktami w postaci proszku, odpadami lub złomem metali szlachetnych. Wyroby te są nabywane od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że w przypadku sprzedaży osobom trzecim używanych wyrobów jubilerskich ze złota, które przeszły na własność lombardu w wyniku niespłacenia pożyczki w określonym terminie przez osoby fizyczne, czyli od podmiotów określonych w art. 120 ust. 10 ustawy, Wnioskodawca ma prawo korzystać z procedury szczególnej, gdzie podstawą opodatkowania jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca, a kwotą nabycia pomniejszoną o kwotę podatku, zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o podatku VAT, jednakże pod warunkiem, iż wyroby te nie są metalami szlachetnymi w stanie surowym, półproduktami w postaci proszku, odpadami lub złomem metali szlachetnych i kamieniami szlachetnymi.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Informuje się, iż od dnia 1 stycznia 2011 r.:

• art. 8 ust. 3 ustawy został uchylony, a dodano art. 5a ustawy w brzmieniu: „towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne”;
• art. 2 pkt 6 ustawy otrzymał brzmienie: „przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii”;
• art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy otrzymał brzmienie: „przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.1211.0, ex 32.1212.0 i 38.11.58.0).
  
  

Treść art. 8 ust. 3 została uchylona na mocy art. 1 pkt 3 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476) a wprowadzony został od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 5a na podstawie art. 1 pkt 2 ww. ustawy. Natomiast treść art. 2 pkt 6 ustawy została zmieniona na mocy art. 1 pkt 1 lit. a cyt. ustawy. Jednocześnie treść art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy została zmieniona na podstawie art. 1 pkt 14 lit. b powołanej ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.