Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-1171/12-2/JL
z 13 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku nadanym w dniu 23.11.2012r. (data wpływu 26.11.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania odrębnych serii numeracji faktur – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26.11.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania odrębnych serii numeracji faktur.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym, który zamierza prowadzić sprzedaż usług bezpośrednio w swojej siedzibie oraz w ramach kilku specjalistycznych serwisów internetowych. Powstanie więc sytuacja, w której w tym samym momencie będą wystawiane faktury VAT w siedzibie Firmy oraz automatycznie przez system komputerowy dla odbiorców korzystających z serwisów internetowych. Rodzić to będzie konieczność wprowadzenia odrębnych serii numeracji faktur VAT wystawianych ręcznie w siedzibie Firmy i tych automatycznie generowanych przy sprzedaży internetowej. Wnioskodawca pragnie podkreślić, że zachowanie jednej serii numeracji faktur VAT przy tym sposobie prowadzenia sprzedaży usług byłoby uciążliwe, wręcz niemożliwe, gdyż oznaczałoby konieczność każdorazowego synchronizowania numerów faktur wystawianych automatycznie przez serwisy internetowe przed wystawieniem faktury w siedzibie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może wprowadzić odrębne serie numeracji dla faktur VAT wystawianych w siedzibie Spółki i dla każdego z odrębnych serwisów internetowych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2,4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Na podstawie delegacji zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy o VAT, szczegółowe zasady dotyczące faktur uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. 2011 nr 68 poz. 360, ze zm.) zwanym dalej rozporządzeniem.

W § 5 ust. 1 cyt. rozporządzenia w pkt 1-4 stwierdza się, że wystawiona faktura VAT powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT”;
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży;
   
   
   

W przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury.

Zgodne z literalnym brzmieniem ww. przepisu faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać m.in. numer kolejny faktury oznaczonej jako „faktura VAT”. Z powyższego przepisu wynika, że poprawną metodą jest nadawanie fakturom kolejnych, zastępujących po sobie numerów, jednak nie jest określone czy w ramach jednej czy w ramach kilku serii numeracji.

Natomiast art. 226 pkt 2 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str.1 ze zm.) wskazuje, iż bez uszczerbku dla przepisów szczególnych przewidzianych w niniejszej dyrektywie, faktury wystawione zgodnie z przepisami art. 220 i 221, do celów VAT, zawierają m.in. kolejny numer, nadany w ramach jednej lub kilku serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę. Określone w art. 226 Dyrektywy elementy faktury VAT, stanowią katalog jej obowiązkowych elementów, oraz określa, że numer kolejny nadawany jest w ramach jednej lub kilku serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę.

Przy wystawianiu faktur powinna więc zostać zachowana chronologia numerowania i powinna ona dotyczyć wszystkich dokumentów będących fakturami VAT. Faktury VAT powinny zawierać m.in. indywidualne numery - wg prowadzonej przez podatnika ewidencji. Zdaniem Wnioskodawcy Ustawodawca nie narzuca konkretnego sposobu numerowania faktur, a jedynie nakazuje zachowanie chronologii i niepowtarzalności tychże numerów. W świetle wyżej przytoczonych przepisów, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że planowany przez niego do wprowadzenia tryb oddzielnych serii numeracji dla faktur VAT wystawianych w siedzibie oraz dla każdego ze specjalistycznych serwisów internetowych jest zgodny z obowiązującymi przepisami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zasady wystawiania faktur VAT oraz innych dokumentów z nimi zrównanych uregulowane zostały szczegółowo w przepisach, obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2011 r., rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie faktur.

Należy podkreślić, iż z dniem 1 stycznia 2013r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2012 r. zmieniające ww. rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. z dnia 18.12.2012r., poz. 1428). Rozporządzenie to wdraża dyrektywę Rady 2010/45/UE z dnia 13 lipca 2010 r. zmieniającą dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do przepisów dotyczących fakturowania (Dz. Urz. UE L 189 z 22.07.2010, str. 1).

Zgodnie z treścią § 4 ust. 1 pkt 1 zmienionego rozporządzenia w sprawie faktur, fakturę wystawia zarejestrowany podatnik VAT czynny.

Faktura powinna zawierać – na mocy § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie faktur:

1. datę jej wystawienia;
   
2. kolejny numer, nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
   
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
   
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. a;
   
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. b;
   
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży;
   
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
   
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
   
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
   
10. kwoty wszelkich rabatów, w tym za wcześniejsze otrzymanie należności, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
    
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
    
12. stawkę podatku;
    
13. sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
    
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
    
15. kwotę należności ogółem.
    
    
    

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym, który zamierza prowadzić sprzedaż usług bezpośrednio w swojej siedzibie oraz w ramach kilku specjalistycznych serwisów internetowych. Powstanie więc sytuacja, w której w tym samym momencie będą wystawiane faktury VAT w siedzibie Firmy oraz automatycznie przez system komputerowy dla odbiorców korzystających z serwisów internetowych. Rodzić to będzie konieczność wprowadzenia odrębnych serii numeracji faktur VAT wystawianych ręcznie w siedzibie Firmy i tych automatycznie generowanych przy sprzedaży internetowej. Wnioskodawca pragnie podkreślić, że zachowanie jednej serii numeracji faktur VAT przy tym sposobie prowadzenia sprzedaży usług byłoby uciążliwe, wręcz niemożliwe, gdyż oznaczałoby konieczność każdorazowego synchronizowania numerów faktur wystawianych automatycznie przez serwisy internetowe przed wystawieniem faktury w siedzibie.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestie zastosowania odrębnej numeracji dla faktur VAT wystawianych w siedzibie Spółki i dla każdego z odrębnych serwisów internetowych.

Mając na uwadze obowiązujący od 1 stycznia 2013r. przepis § 5 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia w sprawie faktur, faktura powinna zawierać m.in. kolejny numer, nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę.

Z powyższego przepisu wynika, że faktury VAT mogą być numerowane w ramach kilku serii. Podatnik ma więc w tym zakresie swobodę ustalenia sposobu numeracji pod warunkiem zapewnienia ciągłości numeracji, tzn. że każda wystawiana faktura, w ramach danej serii numeracji, będzie miała numer kolejny, który umożliwi jej identyfikację. W praktyce zatem jeżeli wystawia on kilka rodzajów faktur, np. faktury w formie elektronicznej i papierowej, może on zastosować odrębną numerację dla każdego z tych rodzajów.

Biorąc pod uwagę cyt. przepisy należy stwierdzić, iż odpowiedź na zadane we wniosku pytanie jest twierdząca. Spółka może zatem numerować faktury wystawiane w jej siedzibie oraz przez system komputerowy w serwisie internetowym w ramach odrębnych serii numeracji, przy zachowaniu ww. warunków dla każdej z tych serii.

Stanowisko Spółki należało zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.