INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm. ) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 03.01.2011 r. (data wpływu 03.01.2011 r.), uzupełnionym w dniu 03.02.2011 r. (data wpływu 03.02.2011 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 31.01.2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie :

• opodatkowania usług przeprowadzania egzaminów elektroenergetycznych – jest prawidłowe,
• opodatkowania szkoleń przeprowadzanych z wolnego naboru bądź na podstawie skierowania – jest nieprawidłowe,
• opodatkowania szkoleń przeprowadzanych z wolnego naboru bądź na podstawie skierowania, finansowanych w całości lub co najmniej w 70% ze środków publicznych – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 03.01.2011 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług przeprowadzania egzaminów elektroenergetycznych oraz szkoleń z zakresu informatyki i obsługi komputera.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 03.02.2011 r. (data wpływu 03.02.2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 31.01.2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny :

Podatnik jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą polegającą w głównej mierze na dokonywaniu wycen maszyn, urządzeń oraz nieruchomości. Działalność gospodarcza jest oparta na franszyzie podatnik działa pod nazwą S… i podlega pod Zarząd Główny S., z którym ma podpisaną umowę franszyzy i w ramach której może przeprowadzać egzaminy elektroenergetyczne zgodnie z art. 54 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997r Prawo Energetyczne (Dz. U. 2006 Nr 89 poz. 625). Poza tym podatnik sporadycznie przeprowadza szkolenia z zakresu informatyki i obsługi komputera.

W obowiązującym do końca 2010 roku stanie prawnym zarówno usługi szkoleniowe jak i przeprowadzane egzaminy kwalifikacyjne były sklasyfikowane pod PKWiU 80.42.20 i korzystały ze zwolnienia w podatku VAT.

W związku z nowelizacją ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 29 października 2010r. (Dz. U. 2010 Nr 226 poz. 1476) zmieniło się brzmienie art. 43 ww. ustawy. Został uchylony pkt 1, który mówił o załączniku Nr 4, w którym były wymienione, według klasyfikacji PKWiU usługi zwolnione. W nowym brzmieniu ustawy obowiązującym od 2011 roku odnośnie usług kształcenia regulacje zawarto w art. 43 ust. 1 pkt 29, który brzmi - zwalnia się od podatku :

usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty — wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

— oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Przeprowadzane przez komisje kwalifikacyjne egzaminy elektroenergetyczne są unormowane w ustawie z dnia 10 kwietnia 1997r. Prawo Energetyczne. Zarówno komisje, ich skład oraz wysokość opłaty za przeprowadzony egzamin regulują odrębne przepisy ustawy o prawie energetycznym. Obowiązek posiadania świadectwa kwalifikacyjnego, okres jego ważności również reguluje ustawa o prawie energetycznym oraz Rozporządzenie Ministra Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci.

Szkolenia zawodowe przeprowadzane są w ramach działalności gospodarczej sporadycznie, w związku z powyższym Podatnik nie występował o akredytację dla tych szkoleń zgodnie z ustawą o systemie oświaty. Szkolenia mogą być organizowane na dwa różne sposoby — z wolnego naboru czyli poprzez ogłoszenie skierowane do wszystkich zainteresowanych oraz na podstawie skierowania osób przez pracodawców, bądź Urzędy Pracy, MOPS-y, GOPS-y czy też PFRON.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 03.02.2011 r. wskazano ponadto, iż zgodnie z definicją słownikową szkolenia zawodowe to: „kurs, cykl wykładów z jakiegoś przedmiotu, zorganizowanych w celu uzupełnienia czyjegoś wykształcenia, czyichś wiadomości z jakiejś dziedziny”, natomiast przekwalifikowywać - „ przygotowywać kogoś do wykonywania jakiejś nowej pracy, nowego zawodu; zmienić kwalifikacje” (słownik języka polskiego tom II, wydawnictwo PWN, Warszawa 1982 str. 981). Jednostki typu Urzędy Pracy, MOPS-y, GOPS-y, PFRON lub też zakłady pracy mogą kierować na szkolenia osoby, które chcą lub potrzebują zmienić lub podwyższyć swoje kwalifikacje zawodowe, uzyskać dodatkowe umiejętności. Podsumowując osoby kierowane przez pracodawców, będą zmieniały lub podwyższały swoje kwalifikacje zawodowe, podobnie gdy szkolenia będą odbywały się z wolnego naboru jako szkolenia zawodowe będą kierowane do osób, które chcą się dokształcić lub podnieść swoje kwalifikacje zawodowe.

Szkolenia zlecone przez instytucje, która swoje wydatki pokrywają bezpośrednio ze środków budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego będą korzystały ze zwolnienia w podatku VAT ponieważ są one wówczas finansowane ze środków publicznych. Podobnie gdy instytucja zlecająca uzyska dofinansowanie na cele szkoleniowe np. z UE i zleci wykonanie szkolenia firmie Wnioskodawcy, wówczas również będzie stawka zwolniona VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania :

• Czy przeprowadzane egzaminy elektroenergetyczne będą korzystały w stanie prawnym obowiązującym od 01.01.2011 r. ze zwolnionej stawki w podatku VAT...
• Czy przeprowadzane szkolenia, z wolnego naboru bądź na podstawie skierowania będą korzystały w stanie prawnym obowiązującym od 01.01.2011 r. ze zwolnionej stawki w podatku VAT...
  
  

Stanowisko Wnioskodawcy :

Przeprowadzane przez komisję kwalifikacyjne egzaminy są unormowane w ustawie z dnia 10 kwietnia 1997r. Prawo Energetyczne. Zarówno komisje, ich skład oraz wysokość opłaty za przeprowadzony egzamin regulują odrębne przepisy ww. ustawy. Obowiązek posiadania świadectwa kwalifikacyjnego, okres jego ważności również reguluje ustawa o prawie energetycznym oraz Rozporządzenia Ministra Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci, w związku z powyższym skoro ich unormowanie mieści się w regulacjach odrębnych ustaw będą one korzystały po zmianie ustawy o podatku od towarów i usług ze zwolnienia z podatku VAT. Ustawodawca tworząc pkt 29 art. 43 użył słowa „lub” czyli działalność gospodarcza nie potrzebuje akredytacji zgodnie z ustawą o systemie oświaty jeżeli usługi kształcenia zawodowego czy też przekwalifikowania zawodowego są unormowane w odrębnych przepisach.

Usługi szkoleniowe prowadzone przez osoby fizyczne w ramach działalności gospodarczej, aby mogły korzystać ze zwolnienia z podatku VAT ich organizatorzy muszą posiadać akredytację wydaną zgodnie z ustawą o systemie oświaty. Wynika to z Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 3 lutego 2006r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz.U.06.31.216 )„ gdzie organizator kształcenia to (...) osoba prawna i fizyczna prowadząca działalność oświatową wymienioną w art. 83a ust. 2 ustawy o systemie oświaty obejmująca prowadzenie kształcenia ustawicznego w formach pozaszkolnych, dla której uzyskała akredytację, o której mowa w art. 68b ww. ustawy. Z powyższego wynika, że osoba fizyczna chcąca prowadzić kursy zawodowe i korzystać dla nich ze stawki zwolnionej VAT musi posiadać akredytację, do czego obligują ją przepisy odrębne. Jednakże osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą skorzysta ze zwolnienia z podatku VAT w chwili, gdy szkolenie takie będzie w całości lub w co najmniej 70% finansowane ze środków publicznych również w sytuacji, gdy środki te otrzyma zleceniodawca szkolenia np. PUP. Szkolenia takie będą również korzystały ze zwolnienia gdy będą organizowane na podstawie odrębnych przepisów prawa.

Sformułowanie „odrębne przepisy” obejmuje cały szereg aktów prawnych, z których wynika prawo do dokształcania. I tak zgodnie z art. 17 i art. 94 pkt 6 Kodeksu Pracy (Dz. U. 1998 Nr 21, poz. 94) oraz zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 września 1993r w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. 1993 Nr 103, poz. 472), pracodawca może skierować pracownika na dokształcanie lub przekwalifikowanie zawodowe.

Zgodnie z art. 26 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 2 marca 2007r. w sprawie szczegółowych warunków prowadzenia przez publiczne służby zatrudnienia usług rynku pracy (Dz. U. 2007 Nr 47, poz. 315) szkolenia mogą być zlecane przez Powiatowe Urzędy Pracy, które zgodnie z ww. rozporządzeniem wybierają firmy szkoleniowe, które będą przeprowadzały szkolenia zawodowe zgodnie z zapotrzebowaniem na lokalnym rynku pracy. Szkolenia mogą być również inicjowane zgodnie z ustawą z dnia 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. 2010 Nr 214, poz. 1407) skierowane do osób niepełnosprawnych w celu zwiększenia ich szans na uzyskanie zatrudnienia i podwyższenia dotychczasowych kwalifikacji zawodowych. Jak wynika z powyższego jeżeli szkolenia odbywałyby się nie z wolnego naboru ale poprzez skierowanie przez zakłady pracy PUP, WUP, MOPS, GOPS lub inną jednostkę, która ma umocowanie ustawowe do kierowania na kursy zawodowe, to będą one wówczas korzystały ze stawki zwolnionej w podatku VAT, bez względu na to, czy ich organizator posiada akredytację, czy też nie.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 03.02.2011 r. Wnioskodawca wskazuje ponadto, iż szkolenia przeprowadzane przez jego firmę będą organizowane według zapotrzebowania lokalnego rynku. Będą to zawsze szkolenia zawodowe. Jeżeli będą organizowane na skutek zapotrzebowania UP, GOPS, MOPS, PFRON, czyli będą organizowane na podstawie odrębnych przepisów będą korzystały zawsze ze stawki zwolnionej w podatku VAT.

Przepisy regulujące powyższe to :

• rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 14 września 2010 r. w sprawie standardów i warunków prowadzenia usług rynku pracy (Dz. U. 2010 Nr 177, poz. 1193 ) – w przypadku osób skierowanych z Urzędu Pracy,
• ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. 2010 r. Nr 214, poz. 1407 ) – w przypadku osób kierowanych przez PFRON,
• ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. 1998 Nr 21. poz. 94) oraz rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31, poz. 216 ) – w przypadku skierowań przez zakład pracy.
  
  

Bez względu na to w jaki sposób będą organizowane szkolenia czyli, czy w formie skierowania, czy też z wolnego naboru, ale jeżeli będą to szkolenia zawodowe i będą finansowane w całości lub co najmniej w 70% ze środków publicznych będą korzystały ze stawki zwolnionej w podatku VAT.

Natomiast szkolenia przeprowadzane z wolnego naboru, czyli bez skierowania (nie ma wówczas możliwości wskazania przepisów regulujących takie szkolenia) w sytuacji, gdy jednostka nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, to wówczas nie ma możliwości zastosowania stawki zwolnionej w podatku VAT i taka czynność będzie opodatkowana 23% podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za :

prawidłowe – w zakresie opodatkowania usług przeprowadzania egzaminów elektroenergetycznych,

nieprawidłowe – w zakresie opodatkowania szkoleń z organizowanych z wolnego naboru bądź na podstawie skierowania,

prawidłowe – w zakresie opodatkowania szkoleń organizowanych z wolnego naboru bądź na podstawie skierowania, finansowanych w całości lub co najmniej w 70% ze środków publicznych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Od 1 stycznia 2011 r. podstawowa stawka podatku o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 23%, z wyłączeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczących tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i ww. dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26 :

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto zgonie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2010 r. Nr 246, poz. 1649), zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane i usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70 % ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. L Nr 347, str. 1 ze zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca ma podpisaną umowę franszyzy z Zarządem Głównym S., w ramach której, może przeprowadzać egzaminy elektroenergetyczne. Zasady przeprowadzania egzaminów, skład komisji oraz wysokość opłaty za przeprowadzony egzamin regulują odrębne przepisy ustawy o prawie energetycznym.

Zgodnie z art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 89, poz. 625), osoby zajmujące się eksploatacją sieci oraz urządzeń i instalacji określonych w przepisach, o których mowa w ust. 6 ustawy, obowiązane są posiadać kwalifikacje potwierdzone świadectwem wydanym przez komisje kwalifikacyjne. Sprawdzenie spełnienia wymagań kwalifikacyjnych powtarza się co pięć lat (art. 64 ust. 1a ustawy).

Zgodnie z art. 54 ust. 3 komisje kwalifikacyjne są powoływane na okres 5 lat przez :

1. Prezesa URE;
2. właściwych ministrów i Szefów Agencji, o których mowa w art. 21a – w zakresie eksploatacji urządzeń i instalacji gazowych, elektrycznych i cieplnych w jednostkach organizacyjnych podległych tym ministrom lub Szefom Agencji lub przez nich nadzorowanych;
3. ministra właściwego do spraw transportu – w zakresie eksploatacji urządzeń i instalacji energetycznych stosowanych w jednostkach organizacyjnych transportu kolejowego.
   
   

Stosownie do art. 54 ust. 4 ww. ustawy, za sprawdzenie kwalifikacji, o których mowa w ust. 1, pobierane są opłaty od osób kierujących wnioski o stwierdzenie kwalifikacji.

Obowiązek posiadania świadectwa kwalifikacyjnego, okres jego ważności reguluje również rozporządzenie Ministra Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania i posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci ( Dz. U Nr 89, poz. 828 ze zm.).

Minister właściwy do spraw gospodarki, wydając ww. rozporządzenie określił w szczególności :

1. rodzaje prac, stanowisk oraz instalacji, urządzeń i sieci, przy których eksploatacji jest wymagane posiadanie kwalifikacji;
2. zakres wymaganej wiedzy niezbędnej do uzyskania potwierdzenia posiadanych kwalifikacji, odpowiednio do rodzaju prac, stanowisk oraz instalacji i urządzeń, o których mowa w pkt 1;
3. tryb przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego;
4. jednostki organizacyjne, przy których powołuje się komisje kwalifikacyjne i tryb ich powoływania;
5. wysokość opłat pobieranych za sprawdzenie kwalifikacji, o których mowa w pkt 2;
6. wzór świadectwa kwalifikacyjnego.
   
   

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż usługi przeprowadzania egzaminów elektroenergetycznych spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług. Osoby zajmujące się instalacją i eksploatacją sieci elektroenergetycznych obowiązane są posiadać kwalifikacje w tej dziedzinie, potwierdzone świadectwem wydanym przez odpowiednią komisję kwalifikacyjną.

Zasady organizowania i przeprowadzania egzaminów, powoływanie komisji do ich przeprowadzania oraz wysokość opłat za egzaminy zostały ściśle uregulowane w przepisach ustawy – Prawo energetyczne oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzenia kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci. Oznacza to, że spełniona jest też druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku tzn. ww. egzaminy prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż od 1 stycznia 2011 r. usługi przeprowadzania egzaminów elektroenergetycznych świadczone przez Wnioskodawcę będą korzystały ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedstawionych okolicznościach sprawy Wnioskodawca wskazał , iż oprócz ww. działalności przeprowadza również szkolenia z zakresu informatyki i obsługi komputera. Ponieważ szkolenia przeprowadzane są w ramach działalności gospodarczej sporadycznie, Wnioskodawca nie występował o akredytację dla tych szkoleń zgodnie z ustawą o systemie oświaty. Szkolenia mogą być organizowane na dwa sposoby – z wolnego naboru poprzez ogłoszenie skierowane do wszystkich zainteresowanych oraz na podstawie skierowania osób przez pracodawców, bądź przez Urzędy Pracy, MOPS-y, GOPS-y, czy też PRFON.

Powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych. Co więcej przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70 % ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70 % ze środków publicznych.

W niniejszej sprawie, przeprowadzane przez Wnioskodawcę szkolenia spełniają definicję usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług. Szkolenia te mają na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy niezbędnej do celów zawodowych. Jak wskazał Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku z dnia 03.02.2011 r. jednostki typu Urzędy Pracy, MOPS-y, GOPS-y, PFRON lub zakłady pracy mogą kierować na takie szkolenia osoby, które chcą lub potrzebują zmienić lub podwyższyć swoje kwalifikacje zawodowe, uzyskać dodatkowe umiejętności a tym samym zwiększyć swoje szanse na uzyskanie zatrudnienia. Podobnie, gdy szkolenia będą odbywały się z wolnego naboru, będą one kierowane do osób, które chcą się dokształcić lub podnieść swoje kwalifikacje zawodowe.

W celu skorzystania ze zwolnienia, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, ww. szkolenia muszą być prowadzone w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub objęte akredytywą lub w całości finansowane ze środków publicznych lub też finansowanie w co najmniej 70 % ze środków publicznych.

Powołane przez Wnioskodawcę akty prawne m.in. rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 14.09.2010 r. w sprawie standardów i warunków prowadzenia usług rynku pracy, ustawa z dnia 27.08.1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, ustawa z dnia 26.06.1974 r. Kodeks pracy czy rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 03.02.2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych są aktami, które regulują prawo osób dorosłych i niepełnosprawnych do dokształcania oraz dają umocowanie dla jednostek typu Urzędy Pracy, PFRON MOPS-y i GOPS-y do kierowania na kursy zawodowe, mające na celu podwyższenie kwalifikacji zawodowych. Powołane wyżej przepisy, nie regulują jednak zasad organizowania i przeprowadzania szkoleń, którymi zajmuje się Wnioskodawca. Wskazane przez Wnioskodawcę szkolenia z zakresu informatyki i obsługi komputera to tylko jeden z rodzajów szkoleń, na które ww. instytucje mogą kierować osoby w ramach doskonalenia lub przekwalifikowania zawodowego. Nie można zatem stwierdzić, iż szkolenia prowadzone przez Wnioskodawcę spełniają warunek określony w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług tzn. prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Ponadto, Wnioskodawca wskazał, iż z uwagi na sporadyczny charakter szkoleń, nie występował o akredytację wydaną zgodnie z ustawą o systemie oświaty w zakresie prowadzenia przedmiotowych szkoleń.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż od 1 stycznia 2011 r. świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkolenia na które Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, niezależnie od tego czy będą organizowane z wolnego naboru czy na podstawie skierowania z Urzędu Pracy, MOPS-u. GOPS-u, PFRON lub pracodawcy, nie będą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) i lit. b) znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług. Przedmiotowe szkolenia opodatkowane będą podstawową – 23% stawką podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy oraz § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. dla ww. szkoleń świadczonych przez Wnioskodawcę wyłącznie w przypadku, jeżeli szkolenia te w całości lub co najmniej w 70% finansowane będą ze środków publicznych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.