Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/443-1023/12-5/PR
z 6 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 grudnia 2012 r. (data wpływu 10 grudnia 2012 r.) uzupełnionym pismami z dnia 12 grudnia 2012 r. (data wpływu 17 grudnia 2012 r.) oraz z dnia 6 lutego 2013 r. (data wpływu 11 lutego 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• stawki podatku VAT dla opłaty rocznej z tytułu oddania ułamkowej części gruntu w udziale 13/100 w użytkowanie wieczyste na podstawie umowy z dnia 26.05.2010 r. – jest nieprawidłowe,

• stawki podatku VAT dla opłat rocznych z tytułu użytkowania wieczystego gruntu ustanowionego w okresie od 1 maja 2004 r. do 31 grudnia 2010 r. oraz w okresie od 1 stycznia 2011 r. – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• stawki podatku VAT dla opłaty rocznej z tytułu oddania ułamkowej części gruntu w udziale 13/100 w użytkowanie wieczyste na podstawie umowy z dnia 26.05.2010 r.,
  

• stawki podatku VAT dla opłat rocznych z tytułu użytkowania wieczystego gruntu ustanowionego w okresie od 1 maja 2004 r. do 31 grudnia 2010 r. oraz w okresie od 1 stycznia 2011 r.
  
  

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 12 grudnia 2012 r. oraz z dnia 6 lutego 2013 r. poprzez doprecyzowanie zaistniałego stanu faktycznego, przedstawienie własnego stanowiska w zakresie pytania nr 2, kwestie związane z reprezentacją oraz brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Gmina umową sprzedaży lokalu mieszkalnego i oddania gruntu w użytkowanie wieczyste, zawartej w formie aktu notarialnego z dnia 26.05.2010 r. dokonała zbycia lokalu mieszkalnego, wraz z oddaniem w użytkowanie wieczyste ułamkowej części gruntu w udziale 13/100 części. W akcie notarialnym istnieje zapis, że opłaty roczne ustalone na kwotę 16,56 zł plus 22% podatku VAT, co stanowi kwotę 20,20 zł, płatne są z góry w terminie do dnia 31 marca każdego roku, poczynając od 2011 roku.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, iż jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Jaką stawką podatku VAT powinna być opodatkowana opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego od dnia 1 stycznia 2011 r. w opisanym stanie faktycznym?
2. Jaka stawka podatku VAT powinna obowiązywać od użytkowań wieczystych ustanowionych w okresie od 1 maja 2004 r. do 31 grudnia 2010 r., a jaka od użytkowań wieczystych ustanowionych od dnia 1 stycznia 2011 r.?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste pobiera się pierwszą opłatę i opłaty roczne. Opłaty roczne wnosi się przez cały okres użytkowania wieczystego, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, z góry za dany rok. Oznacza to, że użytkownik wieczysty jest zobligowany do uiszczenia określonej opłaty do końca marca nie za zeszły rok, a za obecny rok użytkowania wieczystego.

W ocenie Wnioskodawcy, w powyższej sprawie opłata roczna z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste na mocy umowy sprzedaży z dnia 26.05.2010 r., której obowiązek zapłaty powstał z dniem 1 stycznia 2011 r. powinna być opodatkowana stawką podatku VAT w wysokości 23%, tj. w wysokości obowiązującej w dniu powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie bowiem z art. 19 ust. 16b ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku oddania gruntu w użytkowanie wieczyste obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności poszczególnych opłat pobieranych z tego tytułu.

Stosownie do art. 41 ust. 14b ww. ustawy czynności, dla których w związku z ich wykonywaniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się na potrzeby ust. 14a, za wykonane z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te rozliczenia lub płatności, z zastrzeżeniem ust. 14c.

Zatem opłata roczna w opisanym przypadku będzie wykonana z upływem każdego okresu płatności opłaty tj. w dniu 31 marca każdego kolejnego roku i podlegać będzie opodatkowaniu według stawek podatku obowiązujących w tym dniu.

W ocenie Wnioskodawcy, opłaty roczne powinny być opodatkowane stawką podatku właściwą w chwili powstania obowiązku podatkowego.

Ad. 2 (sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Skoro Wnioskodawca uznaje, że ustanowienie prawa wieczystego użytkowania gruntów stanowi dostawę towarów, to dostawa ta ma miejsce z chwilą wydania gruntu do używania. Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności poszczególnych opłat pobieranych z tego tytułu (art. 19 ust. 16b ustawy o VAT). Zatem w przypadku ustanowienia prawa wieczystego użytkowania przed 1 stycznia 2011 r. oznacza, że dostawa miała miejsce jeszcze w 2010 r., czyli przed zmianą wysokości stawek VAT.

Na podstawie art. 41 ust. 14a ustawy o VAT, w przypadku czynności podlegającej opodatkowaniu, która została wykonana przed dniem zmiany stawki, dla której obowiązek podatkowy powstaje w dniu jej zmiany lub później, czynność ta jest opodatkowana według stawek obowiązujących w momencie jej wykonania. Czynność oddania gruntu w użytkowanie stanowi dostawę towarów, która zostaje wykonana w całości jednorazowo, a kolejne opłaty roczne nie są płatnościami za sukcesywne wykonywanie tej czynności w kolejnych okresach. Dlatego też oddając grunt w użytkowanie wieczyste w okresie od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. opłaty roczne pobierane z tego tytułu, w ocenie Wnioskodawcy, należy opodatkować według stawki 22%. Z kolei oddając grunt w użytkowanie wieczyste w okresie od dnia 1 stycznia 2011 roku, opłaty roczne pobierane z tego tytułu, w ocenie Wnioskodawcy, należy opodatkować według stawki 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się w zakresie:

• stawki podatku VAT dla opłaty rocznej z tytułu oddania ułamkowej części gruntu w udziale 13/100 w użytkowanie wieczyste na podstawie umowy z dnia 26.05.2010 r. za nieprawidłowe,

• stawki podatku VAT dla opłat rocznych z tytułu użytkowania wieczystego gruntu ustanowionego w okresie od 1 maja 2004 r. do 31 grudnia 2010 r. oraz w okresie od 1 stycznia 2011 r. za prawidłowe
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste.

Przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…)

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;

Prawo wieczystego użytkowania jest prawem rzeczowym, którego treść i granice określone zostały zasadniczo w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) oraz w ustawie z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.).

Jak wynika z art. 232 § 1 ww. Kodeksu, grunty stanowiące własność Skarbu Państwa położone w granicach administracyjnych miast oraz grunty Skarbu Państwa położone poza tymi granicami, lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki, a także grunty stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym, i osobom prawnym. A jak wynika z § 2 powołanego przepisu, w wypadkach przewidzianych w przepisach szczególnych przedmiotem użytkowania wieczystego mogą być także inne grunty Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków.

Z przepisu z art. 233 powołanego Kodeksu natomiast wynika, że w granicach, określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie gruntu Skarbu Państwa lub gruntu należącego do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków w użytkowanie wieczyste, użytkownik może korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. W tych samych granicach użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać. Zgodnie z art. 234 cyt. Kodeksu, do oddania gruntu Skarbu Państwa lub gruntu należącego do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków w użytkowanie wieczyste stosuje się odpowiednio przepisy o przeniesieniu własności nieruchomości. Stosownie do art. 238 ww. Kodeksu, wieczysty użytkownik uiszcza przez czas trwania swego prawa opłatę roczną.

Zgodnie z art. 27 ustawy o gospodarce nieruchomościami, sprzedaż nieruchomości albo oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej wymaga zawarcia umowy w formie aktu notarialnego. Oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste i przeniesienie tego prawa w drodze umowy wymaga wpisu w księdze wieczystej.

Jak wynika z art. 71 ust. 1 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami, za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste pobiera się pierwszą opłatę i opłaty roczne.

Według ust. 2 cytowanego przepisu, pierwsza opłata za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste w drodze przetargu podlega zapłacie jednorazowo, nie później niż do dnia zawarcia umowy o oddanie tej nieruchomości w użytkowanie wieczyste.

W myśl ust. 3 ww. artykułu, pierwszą opłatę za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste w drodze bezprzetargowej można rozłożyć na oprocentowane raty (…).

Opłaty roczne wnosi się przez cały okres użytkowania wieczystego, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, z góry za dany rok. Opłaty rocznej nie pobiera się za rok, w którym zostało ustanowione prawo użytkowania wieczystego. Właściwy organ, na wniosek użytkownika wieczystego złożony nie później niż 14 dni przed upływem terminu płatności, może ustalić inny termin zapłaty, nieprzekraczający danego roku kalendarzowego (art. 71 ust. 4 tej ustawy).

Z powyższych przepisów wywnioskować należy, iż w przypadku użytkowania wieczystego właścicielem gruntu przez cały okres użytkowania pozostaje Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego. Użytkownik wieczysty w tym czasie posiada we władaniu rzecz cudzą. Jednakże jego prawo w stosunku do tego gruntu pozwala na dysponowanie rzeczą w sposób zbliżony do właściciela.

Do uznania za dostawę dla potrzeb podatku od towarów i usług wystarczające jest władanie towarem jak właściciel, a nie bycie właścicielem w sensie prawnym, dlatego też oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, co potwierdza art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy. W związku z tym podlega ono opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zobowiązanym do opodatkowania w przypadku oddania gruntu w użytkowanie wieczyste jest właściciel, tj. Skarb Państwa lub też jednostka samorządu terytorialnego. Opodatkowanie winno być zrealizowane na zasadach obowiązujących w momencie powstania obowiązku podatkowego.

W przypadku oddania gruntu w użytkowanie wieczyste obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności poszczególnych opłat pobieranych z tego tytułu, o czym stanowi art. 19 ust. 16b ustawy.

Powyższy przepis jest odstępstwem od ogólnej zasady powstania obowiązku podatkowego określonej w art. 19 ust. 1 i ust. 4 ustawy, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

W ramach dokonanej ustawą z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578 ze zm.) nowelizacji obowiązującej ustawy o podatku od towarów i usług, skutkującej m. in. okresowym podwyższeniem obowiązujących stawek VAT, przewidziano przepisy przejściowe regulujące w sposób jednoznaczny zasady stosowania podwyższonych okresowo stawek VAT w zależności od rodzaju czynności podlegających opodatkowaniu oraz terminu ich wykonania. Stosowne uregulowania zawarte zostały w znowelizowanym art. 41 ww. ustawy poprzez dodanie nowych ust. 14a-14h.

Na podstawie art. 41 ust. 14a ustawy, w przypadku czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem, która została wykonana przed dniem zmiany stawki podatku, dla której obowiązek podatkowy powstaje w dniu zmiany stawki podatku lub po tym dniu, czynność ta podlega opodatkowaniu według stawek podatku obowiązujących dla tej czynności w momencie jej wykonania.

Zgodnie z ust. 14b tego artykułu, czynności, dla których w związku z ich wykonywaniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się, na potrzeby ust. 14a, za wykonane z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te rozliczenia lub płatności, z zastrzeżeniem ust. 14c.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie kluczowa dla określenia stawki podatku dla opłat rocznych z tytułu oddania gruntu w użytkowania wieczyste jest data oddania nieruchomości w użytkowania wieczyste.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca będący zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, umową sprzedaży lokalu mieszkalnego i oddania gruntu w użytkowanie wieczyste, zawartej w formie aktu notarialnego z dnia 26.05.2010 r. dokonał zbycia lokalu mieszkalnego wraz z oddaniem w użytkowanie wieczyste ułamkowej części gruntu w udziale 13/100 części. W akcie notarialnym istnieje zapis, że opłaty roczne ustalone na kwotę 16,56 zł plus 22% podatku VAT, co stanowi kwotę 20,20 zł, płatne są z góry w terminie do dnia 31 marca każdego roku, poczynając od 2011 roku.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis stanu faktycznego stwierdzić należy, iż:

Ad. 1

W przypadku, gdy Gmina oddała w użytkowanie wieczyste ułamkową część gruntu w udziale 13/100 części, a tym samym wykonała czynność podlegającą opodatkowaniu, tj. dostawę towarów w roku 2010, to opłaty z tytułu oddania ułamkowej części gruntu w udziale 13/100 w użytkowanie wieczyste na podstawie umowy z dnia 26.05.2010 r. podlegają opodatkowaniu według stawki podatku obowiązującej dla tej czynności w momencie jej wykonania, czyli w przedmiotowej sprawie, w wysokości 22%, na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 41 ust. 14a ustawy.

W konsekwencji, w analizowanej sprawie nie będzie miał zastosowania przepis art. 41 ust. 14b ww. ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym czynności, dla których w związku z ich wykonywaniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się, na potrzeby ust. 14a, za wykonane z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te rozliczenia lub płatności, z zastrzeżeniem ust. 14c.

Czynność oddania gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, która zostaje wykonana jednorazowo (w całości), a kolejne opłaty roczne nie są płatnościami za sukcesywne wykonywanie tej czynności w kolejnych okresach (której dotyczą opłaty).

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Ad. 2

Jeżeli Gmina oddała grunty w użytkowanie wieczyste, a tym samym wykonała czynność podlegającą opodatkowaniu, tj. dostawę towarów w okresie od 1 maja 2004 r. do 31 grudnia 2010 r., to opłaty z tytułu oddania gruntów w użytkowanie wieczyste na podstawie ww. umów podlegają opodatkowaniu według stawki podatku obowiązującej dla tej czynności w momencie jej wykonania, czyli w przedmiotowej sprawie, w wysokości 22%.

W odniesieniu do opłat rocznych związanych z użytkowaniem wieczystym gruntów oddanych do użytkowania na podstawie umów zawartych po dniu 1 stycznia 2011r., zastosowanie znajdzie stawka podatku VAT obowiązująca w tym okresie, tj. 23%.

Oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.