INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2010 r. (data wpływu 2 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Zakupiony środek trwały służy mu do usług opodatkowanych podatkiem VAT. Zainteresowany nie wykonuje żadnych czynności zwolnionych od podatku VAT, ani niepodlegających ustawie o podatku VAT. Usługi budowlane wykonywane przez niego są opodatkowane stawką podatku 7% i 22%. Ze środków Powiatowego Urzędu Pracy, w ramach pomocy de minimis (na zatrudnienie bezrobotnego) Wnioskodawca otrzymał kwotę 19.742,99 zł na wyposażenie stanowiska pracy, za co kupił:

Jako podatnik VATu maszynę tynkarską Wnioskodawca wprowadził do ewidencji środków trwałych w kwocie netto, mimo że nie jest ona jego kosztem. Natomiast podatek VAT od zakupionej maszyny tynkarskiej, łat murarskich i tynkarskich w kwocie 3.560,21 zł Zainteresowany rozliczył w deklaracji VAT-7 pozostawiając do dalszego rozliczenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca miał prawo odliczyć VAT naliczony od zakupionych (środka trwałego i osprzętu) zrefundowanego przez Powiatowy Urząd Pracy w kwocie brutto...

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do odliczenia podatku VAT od zakupionych przez niego a zrefundowanych: środka trwałego i narzędzi, wykorzystywanych w działalności gospodarczej. Prawo do odliczenia podatku VAT nie pozostaje w sprzeczności z art. 86 ustawy o VAT (nie istnieje takie zastrzeżenie).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Art. 86 ust. 1 ustawy stanowi, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni (…) – art. 88 ust. 4 ustawy.

Z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki:

• odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług,
• towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Zatem, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Jednocześnie przedstawiona w ww. przepisie zasada, wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Wskazać ponadto należy, iż w art. 88 ustawy zostały wymienione sytuacje, w których podatnikowi podatku od towarów i usług nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Zakupiony środek trwały służy mu do usług opodatkowanych podatkiem VAT. Zainteresowany nie wykonuje żadnych czynności zwolnionych od podatku VAT, ani niepodlegających ustawie o podatku VAT. Usługi budowlane wykonywane przez niego są opodatkowane stawką podatku 7% i 22%. Ze środków Powiatowego Urzędu Pracy, w ramach pomocy de minimis (na zatrudnienie bezrobotnego) Wnioskodawca otrzymał kwotę 19.742,99 zł na wyposażenie stanowiska pracy, za co kupił: maszynę tynkarską PFT, łatę murarską H 200, łatę murarską H 240, łatę tynkarską 200 cm, łatę tynkarską 240 cm. Jako podatnik VATu maszynę tynkarską Wnioskodawca wprowadził do ewidencji środków trwałych w kwocie netto, mimo że nie jest ona jego kosztem. Natomiast podatek VAT od zakupionej maszyny tynkarskiej, łat murarskich i tynkarskich w kwocie 3.560,21 zł Zainteresowany rozliczył w deklaracji VAT-7 pozostawiając do dalszego rozliczenia.

Z uwagi zatem na fakt, iż zakupy sfinansowane otrzymanymi środkami służą wykonywaniu czynności opodatkowanych – jak wskazał we wniosku Zainteresowany – w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie cytowany na wstępie art. 86 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, iż Wnioskodawca ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakupy sfinansowane otrzymanymi środkami z Powiatowego Urzędu Pracy, ze względu na fakt, iż poniesione wydatki służą Zainteresowanemu do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Należy bowiem zauważyć że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego nie ma znaczenia źródło finansowania wydatków na nabycie towarów i usług. Także pokrycie tych wydatków (w tym podatku naliczonego) ze środków innych niż własne nie pozbawia Podatnika prawa do odliczenia podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.