INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 27 października 2010 r. (data wpływu 2 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od osób fizycznych w zakresie formy opodatkowania – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie formy opodatkowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dnia 5 października 2010 r. Wnioskodawczyni zakupiła wspólnie z mężem (istnieje wspólność majątkowa) dwie nieruchomości z przeznaczeniem na wynajem. Dnia 20 października 2010 r. wspólnie z mężem złożyli dwa oświadczenia podpisane przez obojga z małżonków, w których wskazali, że przychody z najmu nieruchomości X będą w całości opodatkowywane przez męża i mąż z tytułu najmu wybiera opodatkowanie na zasadach ogólnych, a żona będzie opodatkowywać w całości przychody z najmu z nieruchomości Y i opodatkowywać je ryczałtem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z prawem można opodatkować przychody z najmu nieruchomości X przez męża na zasadach ogólnych, a przychody z nieruchomości Y opodatkować przez żonę ryczałtem...

Zdaniem Wnioskodawczyni, przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51 poz. 307 ze zm.) - dalej u.p.d.o.f., dają małżonkom wspólnie posiadającym nieruchomości możliwość dokonania wyboru, aby cały przychód (dochód) z wynajmu nieruchomości podlegał opodatkowaniu w całości tylko u jednego z małżonków.

Przepisy art. 8 ust. 3-5 u.p.d.o.f stanowią, że co do zasady, przychody z takiego wynajmu (rzeczy stanowiących wspólną własność małżonków) podlegają opodatkowaniu po połowie u każdego z małżonków, chyba ze złożą oni pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości dochodu osiągniętego z tego źródła przez jednego z nich. Oświadczenia takie zostały złożone w terminie w Urzędzie Skarbowym.

Przepisy powyższe przewidują możliwość rozdzielenia przychodów z najmu nieruchomości pomiędzy każdego z małżonków. Stanowią one o podziale przychodów, lecz nie zastrzegają obowiązku opodatkowania tych przychodów na zasadach ogólnych.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni uważa, że nie ma przeszkód, aby każdy z małżonków opodatkował „swój” przychód (przychód z wynajmu swojej nieruchomości) na odrębnych zasadach. Mąż będzie opodatkowywał przychody z jego nieruchomości na zasadach ogólnych, a żona będzie opodatkowywać przychody z wynajmu „swojej” nieruchomości na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z póżn. zm.) - dalej u.z.p.d.o.f. Jest ona bowiem dysponentem sposobu opodatkowania „swoich” przychodów z wynajmu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Stosownie do treści art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Jak stanowi art. 6 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.), opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Przychody z najmu uzyskiwane przez małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, co do zasady, podlegają odrębnemu opodatkowaniu. Wskazuje na to treść art. 12 ust. 5 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, zgodnie z którym przychody z udziału w spółce w odniesieniu do każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. Przy czym w myśl art. 12 ust. 6 ww. ustawy zasada, o której mowa w ust. 5, ma również zastosowanie do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągających przychody, o których mowa w art. 6 ust. 1a, chyba że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodu przez jednego z małżonków.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 3 ww. ustawy zasady, o których mowa w ust. 1 i 2, mają również zastosowanie do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągających ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 przychody ze wspólnej własności, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy, chyba że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości dochodu osiągniętego z tego źródła przez jednego z nich.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni wraz z mężem na zasadach wspólności majątkowej zakupiła dwie nieruchomości z przeznaczeniem na wynajem. Z uzyskiwanego przychodu wybrali formę opodatkowania: Wnioskodawczyni z tytułu najmu jednej nieruchomości ryczałt, a mąż Zainteresowanej z tytułu najmu drugiej nieruchomości zasady ogólne i złożyli w urzędzie skarbowym stosowne oświadczenia. Każdy z małżonków zamierza opodatkowywać osiągane przychody (dochody) tylko z jednej przypisanej sobie nieruchomości.

Mając na uwadze wyżej przytoczone przepisy, a w szczególności art. 8 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 12 ust. 6 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie, małżonkowie, między którymi istnieje wspólność majątkowa, winni przychody uzyskiwane z tytułu najmu obydwóch nieruchomości zsumować, a dopiero na tym etapie przypisać je każdemu z małżonków proporcjonalnie do jego prawa w udziale z zysku. Dopiero tak ustalony przychód (dochód) podlega opodatkowaniu zgodnie z wybraną przez każdego z małżonków metodą (ryczałt ewidencjonowany lub według skali podatkowej).

Niedopuszczalnym jest w świetle przepisów dotyczących opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, aby każdy z małżonków opodatkowywał przychody (dochody) osiągnięte z najmu tylko jednej, przypisanej sobie nieruchomości.

Zatem, każdy z małżonków może opodatkować przypadające na niego przychody (dochody) osiągnięte z wynajmu na odrębnych zasadach, tj. jeden z nich na zasadach ogólnych, drugi zaś na zasadach ryczałtu ewidencjonowanego, jednak przedstawiony przez Wnioskodawczynię sposób ich podziału jest nieprawidłowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.