INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2010 r. (data wpływu 30 sierpnia 2010 r.), uzupełnionym w dniach 19 i 22 listopada 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania wartości paczek i upominków w części dotyczącej:

• obowiązku naliczenia podatku – jest prawidłowe,
• ujmowania przychodu oraz składki ZUS w informacji PIT-11– jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania wartości paczek i upominków oraz korekt informacji PIT-11 za 2008 i 2009 rok.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Na przełomie lutego i marca 2010 r. w jednostce została przeprowadzona kontrola z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, podczas której zostały zakwestionowane świadczenia z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych w latach 2007-2009. Świadczenia te dotyczyły paczek, upominków oraz bonów świątecznych wydanych pracownikom w równej wysokości.

Jednostka dokonała korekty składek społecznych w danym roku oraz w danym miesiącu, co wiąże się z naliczeniem podatku od pracowników od ww. świadczeń.

Stan faktyczny w poszczególnych latach:

2007 rok

Wydane zostały paczki i upominki pracownikom sfinansowane z ZFŚŚ, które nie zostały opodatkowane w związku z tym, iż wartość ich nie przekraczała kwoty wolnej od podatku tj. 380 zł. Korekta ZUS została dokonana w deklaracjach w danych miesiącach roku 2007.

2008 rok

Wydano bony świąteczne pracownikom sfinansowane z ZFŚŚ, które ujęto w przychodach PIT-11 i opodatkowano bez naliczenia składek społecznych. Po dokonanych korektach ZUS nastąpiła nadpłata podatku od osób fizycznych w 2008 roku.

2009 rok

Wydano bony świąteczne pracownikom sfinansowane z ZFŚŚ, które ujęto w przychodach PIT-11 i opodatkowano bez naliczenia składek społecznych. Po dokonanych korektach ZUS nastąpiła nadpłata podatku od osób fizycznych w 2009 roku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie zwolnienia z opodatkowania wartości paczek i upominków.

Czy w takim przypadku Wnioskodawca ma obowiązek naliczenia podatku... Jeżeli tak, czy ująć przychód oraz naliczone składki ZUS w PIT-11 za 2010 rok, czy dokonać korekty PIT-11 pracowników za rok 2007...

Jeżeli nie, co zrobić z tymi przychodami oraz składką ZUS w PIT-11...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe w całości sfinansowane z ZFŚ łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym 380 zł.

W związku z powyższym Zainteresowany uważa, iż w roku 2007 nie powinien być naliczony podatek, gdyż wysokość tych świadczeń rzeczowych nie przekroczyła kwoty 380 zł w roku podatkowym.

Wnioskodawca jest zdania, iż w związku z tym, że ww. przychód dotyczy roku 2007, należałoby dokonać korekt PIT-11 każdego pracownika za rok 2007.

Jeśli Wnioskodawca nie powinien dokonać korekt PIT-11 za rok 2007 każdego z pracowników, należałoby przypisać ten przychód oraz składkę ZUS do roku 2010.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie zwolnienia z opodatkowania wartości paczek i upominków w części dotyczącej:

• obowiązku naliczenia podatku – uznaje się za prawidłowe,
• ujmowania przychodu oraz składki ZUS w informacji PIT-11 – uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkie dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 wskazanej ustawy źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do przepisu art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z wyżej wymienionych przepisów, jednoznacznie wynika, że do przychodów ze stosunku pracy zalicza się praktycznie wszystkie świadczenia otrzymane przez pracownika, w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z danym pracodawcą.

Nie przesądza to jednak o tym, że od wszystkich z nich należy pobrać podatek dochodowy.

Wskazać bowiem należy, że stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym do dnia 21 sierpnia 2009 r.), wolna od podatku dochodowego jest wartość rzeczowych świadczeń otrzymywanych przez pracownika, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Jak wynika z powyższego, zwolnienie od podatku ma zastosowanie w sytuacji, gdy spełnione zostaną łącznie następujące przesłanki:

• dochodzi do otrzymania przez pracownika świadczenia rzeczowego lub pieniężnego,
• świadczenie jest w całości sfinansowane ze środków ZFŚS lub funduszy związków zawodowych,
• wysokość tych świadczeń nie przekracza w roku podatkowym kwoty 380 zł.

W związku z tym, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa definicji rzeczy ani świadczenia rzeczowego, należy odwołać się do znaczenia tych pojęć w języku potocznym lub definicji stosowanych w innych dziedzinach prawa.

Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) rzeczami są tylko przedmioty materialne.

Uwzględniając powyższą definicję, materialny charakter, dający podstawę do zakwalifikowania jako świadczenie rzeczowe, mają np. paczki, upominki, bilety do kina, karnety na basen czy siłownię.

Zatem w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym wartość świadczenia w postaci paczek i upominków korzysta ze zwolnienia na mocy art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej 380 zł w roku podatkowym.

Stosownie do treści art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu. Odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie wartość świadczenia w postaci paczek i upominków stanowi dla pracownika Wnioskodawcy przychód zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, od którego - zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) ww. ustawy - nie należy odliczać kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika.

Zgodnie z treścią art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

W myśl art. 39 ust. 1 ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11), z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Zgodnie z art. 38 ust. 1 cyt. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację (PIT-4R), według ustalonego wzoru (art. 38 ust. 1a powołanej ustawy).

W PIT-11 nie uwzględnia się przychodów, dochodów zwolnionych z podatku na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przychodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Wyjątek dotyczy dwóch rodzajów przychodów zwolnionych z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 i art. 21 ust. 1 pkt 74 ustawy.

Biorąc pod uwagę wyżej wymienione przepisy prawa należy stwierdzić, iż ustawodawca nałożył na płatnika obowiązek prawidłowego obliczenia, poboru i odprowadzenia w ciągu roku podatkowego zaliczek na podatek dochodowy od wynagrodzeń i innych świadczeń wypłaconych lub postawionych do dyspozycji pracownika, a także sporządzenia i przekazania podatnikowi i urzędowi skarbowemu w ustawowym terminie informacji oraz deklaracji według ustalonego wzoru.

Zagadnienia związane z korektą deklaracji regulują przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 5 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach, rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Z przepisu art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej wynika, iż jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Natomiast z § 2 tego artykułu wynika, iż skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Z treści art. 81 Ordynacji podatkowej wynika zatem, że korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć m.in. błędów rachunkowych, oczywistych omyłek, a także gdy wypełniono ją niezgodnie z wymaganiami lub istnieją wątpliwości co do prawidłowości danych w niej zawartych. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym, poprawnym wypełnieniu formularza, z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że jeżeli Wnioskodawca sporządził pracownikowi informację o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek PIT-11 za 2007 rok, w której wykazał przychód zwolniony z opodatkowania, to winien dokonać odpowiedniej korekty tej informacji i przesłać ją ponownie podatnikowi oraz naczelnikowi urzędu skarbowego, mimo upływu terminu do złożenia zeznania podatkowego za ten rok. Informacja PIT-11 powinna bowiem zawierać prawidłowe dane o osiągniętych przez podatnika dochodach podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym i pobranych zaliczkach na podatek. Zatem skorygowany PIT-11 nie powinien zawierać kwoty wartości świadczenia w postaci paczek i upominków, które jest zwolnione z opodatkowania, bowiem wolą ustawodawcy dochody zwolnione z opodatkowania (z wyjątkiem ściśle określonych ustawą) nie podlegają wykazaniu w informacji o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy.

W skorygowanej informacji należy jednakże wykazać kwotę pobranej z tytułu przekazanego świadczenia w postaci paczek i upominków zaliczki na podatek dochodowy.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że wartość wydanych pracownikom paczek i upominków nie zostały opodatkowane. Informacja PIT-11 jest również informacją o pobranych zaliczkach. Zatem skoro Wnioskodawca w 2007 roku nie pobrał zaliczki na podatek dochodowy, to w sporządzonej za 2007 rok informacji PIT-11 zaliczka nie powinna być wykazana.

Reasumując, Wnioskodawca nie ma obowiązku naliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy od wartości wydanych pracownikom paczek i upominków, gdyż świadczenia te korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy. Przychód zwolniony z opodatkowania nie podlega wykazaniu w informacji PIT-11, tym samym nie należy dokonywać korekty informacji PIT-11 za 2007 rok, ani wykazywać go w informacji PIT-11 za rok 2010. Ponadto przychód zwolniony z opodatkowania nie podlega pomniejszeniu o kwoty składek określonych w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, dlatego nie podlegają one wykazaniu w informacji PIT-11.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Rozstrzygnięcie przedstawionych we wniosku pytań dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie korekt informacji PIT-11 za 2008 i 2009 rok, zawarto w interpretacji indywidualnej z dnia 29 listopada 2010 r. nr ILPB1/415-979/10-5/AMN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.