INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 06.12.2010 r. (data wpływu 29.12.2010 r.) uzupełnione pismem z dnia 28.02.2011 r. (data nadania 23.02.2011 r., data wpływu 04.03.2011 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 18.02.2011 r. Nr IPPB4/415-991/10-2/JK (data nadania 18.02.2011 r., data doręczenia 23.02.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości na rzecz miasta oraz zasądzonych wyrokiem sądu odsetek z tytułu nieterminowej zapłaty za przedmiotową nieruchomość – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29.12.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości na rzecz miasta oraz zasądzonych wyrokiem sądu odsetek z tytułu nieterminowej zapłaty za przedmiotową nieruchomość.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 18.02.2011 r. Nr IPPB4/415-991/10-2/JK (data nadania 18.02.2011 r., data doręczenia 23.02.2011 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego.

Pismem z dnia 28.02.2011 r. (data nadania 28.02.2011 r., data wpływu 04.03.2011 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła przedmiotowy wniosek w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Postanowieniem z dnia 26.09.2001 r. Wnioskodawczyni nabyła udział 1/6 w prawie własności gospodarstwa rolnego położonego w W. o pow. 1,2860 ha. Udział ten Wnioskodawczyni nabyła w drodze zasiedzenia z dniem 1.07.1961 roku zgodnie z ww. postanowieniem. Na podstawie postanowienia o stwierdzenia nabycia spadku po Mariannie P. Wnioskodawczyni nabyła w drodze dziedziczenia kolejny udział 1/6 w przedmiotowym gospodarstwie rolnym. Marianna P. zmarła 05.05.1967 r. Wobec powyższego Wnioskodawczyni była właścicielką przedmiotowego gospodarstwa w udziale 1/3 do czasu jego sprzedaży. Przedmiotowa nieruchomość została sprzedana w wyniku wyroku Sądu Okręgowego z dnia 8.04.2009 r., który uprawomocnił się w dniu 24.02.2010 r. Wyrokiem z dnia 08.04.2009 r. Sąd Okręgowy zobowiązał pozwanego miasto i w tym zakresie zastąpił oświadczenia woli stron (zastąpił umowę sprzedaży) do wykupu przedmiotowego udziału w gospodarstwie rolnym opisanego obecnie w księdze wieczystej za cenę 2.953 513,00 zł. Wyrok ten został zmieniony wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 24.02.2010 r. w ten sposób, iż zasądził odsetki ustawowe od ceny sprzedaży od dnia 15.08.2002 r. do dnia zapłaty. Pozwane miasto zapłaciło cenę wraz z odsetkami na przełomie marca i kwietnia 2010 r. na rzecz Wnioskodawczyni. W związku ze sprzedażą grunty nie utraciły charakteru rolnego, a ich nabywca miasto może nadal je wykorzystywać rolniczo, z uwagi na ich przeznaczenie w obowiązującym planie zagospodarowania przestrzennego na cele publiczne (miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego uchwalony uchwałą Rady Gminy z 28.08.2000 r. rejonu ul. B. (poz. 1277 Dz. Urz. Woj. z dnia 9/11/2000 r.)

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy uzyskane z tytułu sprzedaży kwoty stanowią przychód w rozumieniu przepisów prawa podatkowego... Jeśli tak, to czy podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zarówno cena jak i odsetki, czy są od tego podatku zwolnione...

Zdaniem Wnioskodawczyni,

Z uwagi, iż podstawą zadania wykupu nieruchomości był art. 36 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym Wnioskodawczyni zgodnie z ust. 9 art. 37 ww. ustawy wystąpiła z pozostałymi współwłaścicielkami o zasądzenie również odsetek od ceny sprzedaży z tytułu nieterminowego zaspokojenia swojego roszczenia. Sąd również w tym zakresie uwzględnił żądanie pozwu. Przedmiotowa nieruchomość zarówno w momencie nabycia przez zasiedzenie jak i w momencie sprzedaży (w wyniku wyroku Sądu) stanowiła gospodarstwo rolne. Wnioskodawczyni uważa, iż uzyskany z tytułu ww. sprzedaży przychód w całości nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zarówno cena jak i odsetki. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, iż nie można rozdzielać i poddawać innym regulacjom podatkowym przychodu uzyskanego ze sprzedaży przedmiotowego gospodarstwa rolnego na dwie części tj. cenę i odsetki.

Zdaniem Wnioskodawczyni cały przychód z tego tytułu winien być poddany uregulowaniom podatkowym zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. zostać uznany za nie spełniający przesłanek do zakwalifikowania go jako źródło przychodu i wobec tego nie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, lub też uznając, iż sprzedaż dotyczy udziału w gospodarstwie rolnym zakwalifikowanie przedmiotowej sprzedaży jako źródła przychodu podlegającego zwolnieniu od podatku dochodowego na podstawie art. 21 pkt 28 i 29 ww. ustawy. Pomimo, iż odsetki mają charakter akcesoryjny w stosunku do roszczenia głównego, ale przede wszystkim mają charakter niesamoistny, tzn. nie mogą istnieć w oderwaniu od kwoty głównej i ich istnienie podlega tej samej ocenie co istnienie roszczenia głównego. W związku z powyższym również z tych powodów opodatkowanie odsetek w tym przypadku nie powinno mieć miejsca w sytuacji, gdy kwota główna nie podlega takiemu opodatkowaniu. W przeciwnym wypadku mielibyśmy do czynienia z sytuacją usamodzielnienia istnienia odsetek w stosunku do kwoty głównej co stanowiłoby pogwałcenie konstrukcji roszczenia o odsetki w polskim prawie.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r., Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a) – c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z treści cytowanego przepisu wynika, że źródłem przychodu podatnika jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie. Zatem przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

• odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
• zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.
  
  

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 roku o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) – c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy – do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone, w wyżej wymienionej ustawie, w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r.

Z powyższego wynika zatem, iż w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma data nabycia tej nieruchomości i forma prawna jej nabycia.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują użytego w tym przepisie pojęcia „nabycie”. Należy zatem odnieść się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r., Nr 16, poz. 93 ze zm.), z których wynika, iż nabycie własności może nastąpić m.in. poprzez jej przeniesienie w wyniku umowy, zasiedzenie bądź też w wyniku innych zdarzeń.

Zgodnie z art. 172 § 1 ustawy Kodeks cywilny, posiadacz nieruchomości nie będący właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od dwudziestu lat jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze w takim przypadku nabycie nieruchomości następuje po upływie trzydziestu lat.

Zasiedzenie jest zatem instytucją, która sankcjonuje trwający od dłuższego czasu stan faktyczny posiadania i jest sposobem nabywania własności. Warunkami niezbędnymi do zasiedzenia jest posiadanie samoistne i nieprzerwane oraz odpowiedni upływ czasu. Przy spełnieniu powyższych przesłanek posiadacz nabywa prawo własności. Warunkiem nie jest natomiast orzeczenie sądu stwierdzające nabycie własności.

Ponadto, zgodnie z art. 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, które następuje stosownie do art. 924 tejże ustawy z chwilą śmierci spadkodawcy. Sąd postanowieniem stwierdza jedynie fakt nabycia spadku przez spadkobiercę w myśl art. 1025 § 1 ww. Kodeksu.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Wnioskodawczyni nabyła w drodze zasiedzenia z dniem 1 lipca 1961 r. udział 1/6 w przedmiotowej nieruchomości, stanowiącej gospodarstwo rolne oraz w drodze spadku w dniu 05.05.1967 r. udział w 1/6 przedmiotowej nieruchomości. Zatem pięcioletni termin, określony zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, upłynął odpowiednio z końcem 1966 r. i z końcem 1972 r.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpatrywanej sprawy należ stwierdzić, iż przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem sprzedaż ww. nieruchomości została dokonana po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Z uwagi na fakt, iż przychód ze sprzedaży udziału w nieruchomości nie stanowi źródła przychodu tym samym w rozpatrywanej sprawie nie znajdują zastosowania przepisy art. 21 ust. 1 pkt 28 i 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powołane przez Wnioskodawczynię, zatem stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.

Natomiast w zakresie zasądzonych wyrokiem sądu odsetek z tytułu nieterminowej zapłaty za przedmiotową nieruchomość należy wskazać, iż w myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, z wyjątkiem alimentów na rzecz dzieci, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12 – 14 i 17 oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania w szczególności”, wskazuje, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Z treści wniosku wynika, że z uwagi na nieterminowe zaspokojenie roszczenia, Sąd zasadził wyrokiem z dnia 08.04.2009 r., na rzecz Wnioskodawczyni odsetki ustawowe od dnia 15.08.2002 r. do dnia zapłaty. Wyrok ten uprawomocnił się z dniem 24.02.2010 r. Miasto zapłaciło na rzecz Wnioskodawczyni cenę wraz z odsetkami na przełomie marca i kwietnia 2010 r. Jednocześnie Wnioskodawczyni wskazała, iż nieruchomość, zgodnie z zobowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego, została przeznaczona pod cele publiczne. Podstawą roszczenia Wnioskodawczyni, które zostało uwzględnione ww. wyrokiem z dnia 08.04.2009 r. był art. 36 i 37 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Instytucję prawną odsetek reguluje art. 481 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. Odsetki wypłacone za okres pomiędzy datą zasądzenia i datą wypłaty odszkodowania nie są wliczane do wartości odszkodowania.

Analizując treść powyższych przepisów należy zauważyć, iż nie można utożsamiać odsetek za zwłokę z odszkodowaniem. Wierzyciel może ich żądać dopiero, jeżeli dłużnik opóźni się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego. Odsetki mają charakter uboczny względem świadczenia głównego – są skutkiem nie wykonania zobowiązań.

Z tych względów wyłączenie z opodatkowania należności głównej nie oznacza, iż wolne od podatku są także odsetki od niej naliczone.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu określonym w art. 21 ust. 1 nie przewiduje zwolnienia od podatku odsetek od ww. świadczeń, w związku z czym uznać należy, że podlegają one opodatkowaniu.

Uwzględniając powyższe, wypłacone odsetki nie korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym stanowić będą dla podatnika przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, stwierdzić należy, iż przychód uzyskany ze sprzedaży w 2009 r. udziału w nieruchomości nie będzie stanowił źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem sprzedaż ww. nieruchomości została dokonana po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją nabyto. Z uwagi na fakt, iż przychód ze sprzedaży nieruchomości nie stanowi źródła przychodu tym samym w rozpatrywanej sprawie nie znajdują zastosowania przepisy art. 21 ust. 1 pkt 28 i 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast odsetki wypłacone na podstawie wyroku sądowego podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z dyspozycją art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy nadmienić, iż dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.