INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 06 września 2010 r. (data wpływu 13.09.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych związanych z transakcją nabycia i kompensaty wierzytelności – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych związanych z transakcją nabycia i kompensaty wierzytelności.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest wielooddziałowym podmiotem gospodarczym, powstałym w 2005 r. z połączenia firm X (spółki przejmującej) oraz Y (spółki przejmowanej). W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych Spółka rozlicza się na podstawie prowadzonych ksiąg handlowych i prowadzi działalność w wielu obszarach, z których najważniejsze to:

• odzyskiwanie metali towarzyszących rudom miedzi (głównie renu, wykorzystywanego w technice lotniczej),

• produkcja kruszyw drogowych,

• świadczenie usług związanych z szeroko rozumianą galwanotechniką,

• działalność holdingowa.
  
  

Dodatkowo, w chwili obecnej Spółka jest na ukończeniu inwestycji, zmierzającej do uruchomienia oddziału, służącego przetwarzaniu zużytego sprzętu RTV i AGD i odzyskiwaniu zawartych w nim surowców nadających się do ponownego gospodarczego wykorzystania.

Głównym wykonawcą inwestycji jest firma Z Sp. z o.o., natomiast podwykonawcą, będącym zarazem wykonawcą linii technologicznej była niemiecka spółka Q (zarejestrowana w Polsce jako podatnik podatku od towarów i usług). W związku z nieuregulowaniem należności przez spółkę Z - firma Q stała się posiadaczem wierzytelności wynikającej z wykonania określonych prac na rzecz spółki Z (dłużnika). W dniu 09.04.2010 r. Spółka zawarła umowę cesji ze spółką Q, przedmiotem której była przeterminowana wierzytelność należna od spółki Z Sp. z o.o. Zgodnie z zawartą umową, wartość przedmiotowej wierzytelności wynosiła 900.000 euro, przy czym korzyścią dla Wnioskodawcy, wynikającą z zawarcia powyższej transakcji, są należne odsetki oraz uprawnienie do czynności serwisowych w przyszłości, wynoszące 40.000 euro. Wierzytelność została ujęta w księgach Spółki po przeliczeniu na złote wg średniego kursu NBP z dnia 09.04.2010 r. wynoszącym 3,8405 PLN / euro, co dało kwotę 3.456.450 złotych.

Mając na uwadze fakt, iż Spółka zobowiązana była do uiszczenia należności w związku z wykonaniem robót inwestycyjnych przez spółkę Z:

• w dniu 31.05.2010 r. dokonano pierwszej kompensaty zakupionej wierzytelności z wierzytelnością wobec firmy Z. Skompensowane zobowiązanie w kwocie 141.520 zł przeliczono na złote po średnim kursie NBP z dnia 28.05.2010 r. wynoszącym 4,0479 PLN / euro, co dało równowartość 34.961,34 euro. Po tej kompensacie, należność od spółki Z wynikająca z opisanej wyżej cesji wierzytelności wyniosła 865.038,65 euro (900.000,00 euro - 34.961,34 euro),

• w dniu 08.07.2010 r. dokonano drugiej kompensaty pozostałej części wierzytelności z zobowiązaniem wobec Z. Kwota pozostała do skompensowania w wysokości 865.038,65 euro została przeliczona na złote po średnim kursie NBP z dnia 07.07.2010 r. wynoszącym 4,1268 PLN / euro.
  
  

W celu wyeliminowania wątpliwości Spółka nadmienia, iż nabycie wierzytelności ma charakter incydentalny i nie mieści się w podstawowym zakresie działalności stron realizowanej transakcji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy powyższa transakcja została prawidłowo rozliczona na gruncie przepisów ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.)...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z brzmieniem art. 12. ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Natomiast, jak stanowi art. 12 ust. 3 tej ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zdaniem Spółki, w momencie nabycia przedmiotowej wierzytelności nie powstał po Jej stronie przychód należny. Kwota należna, w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych odnosi się do świadczeń spełnionych (dokonanych). Fakt natomiast podpisania umowy cesji wierzytelności zasady tej w żadnym stopniu nie wypełnia. Tym samym, nabyta wierzytelność stanie się przychodem dopiero w momencie jej faktycznej realizacji. W doktrynie przyjmuje się przy tym, że mające w sytuacji opisanej powyżej potrącenie (kompensata) jest traktowane na równi z zapłatą i wtedy też powstaje przychód finansowy z tego tytułu.

Ze względu na brzmienie art. 12 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu, Spółka powinna:

• dokonać przeliczenia przychodu dokonanego z tytułu I kompensaty w oparciu o średni kurs NBP z dnia 28.05.2010 r.,

• dokonać przeliczenia przychodu dokonanego z tytułu II kompensaty w oparciu o średni kurs NBP z dnia 07.07.2010 r.
  
  

W zakresie rozpoznania kosztu uzyskania ww. przychodu zastosowanie znajdzie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Brzmienie powyższego przepisu powoduje, iż:

• ponieważ u nabywcy wierzytelności nie występuje przychód - to wydatki poniesione na jej zakup nie są kosztem uzyskania przychodu. Stają się one natomiast kosztem dopiero w momencie realizacji danej wierzytelności, a więc z chwilą uzyskania przychodu,

• zgodnie z dyspozycją zawartą w cytowanym wyżej art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka powinna dokonać przeliczenia kwoty zapłaconej za wierzytelność, przy zastosowaniu kursu z dnia poprzedzającego jej zakup, tj. z 08.04.2010 r.
  
  

Koszty uzyskania przychodów winny być rozpoznawane proporcjonalnie do uzyskiwanego z ich tytułu przychodu. W sprawie zastosowanie znajdzie również art. 16 ust. 1 pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się strat z tytułu odpłatnego zbycia wierzytelności, chyba że wierzytelność ta uprzednio, na podstawie art. 12 ust. 3, została zarachowana jako przychód należny.

W konsekwencji, Spółka nie będzie uprawniona do rozpoznania straty podatkowej w sytuacji, gdy przychód z realizacji zakupionej wierzytelności będzie niższy niż koszt jej nabycia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.