INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2010 r. (data wpływu 20 września 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 grudnia 2010 r. (data wpływu 9 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego dla dostaw gazu płynnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego dla dostaw gazu płynnego. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 9 grudnia 2010 r. (data wpływu 9 grudnia 2010 r.) o potwierdzenie dokonanej opłaty.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w dniu 26 marca 2009 r. uzyskał koncesję na obrót paliwami ciekłymi od dnia 1 kwietnia 2009 r., polegającą na dostarczaniu samochodami ciężarowymi gazu ziemnego skroplonego (UN 1972), transakcja rozliczana jest w kilogramach, firma nie posiada i nie użytkuje żadnych sieci gazowych, które służyłyby do dystrybucji tego gazu. Pierwsza dostawa została zrealizowana w lipcu 2010 r. Dostawy realizowane są na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą i każda dostawa dokumentowana jest dowodem dostawy i fakturą VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy obowiązek podatkowy w podatku należnym przy dostawie gazu powstaje zgodnie z art. 19 ust. 4, czy zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 1a...

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy powstaje przy dostawie gazu ciekłego pojazdem samochodowy, zgodnie z art. 19 ust. 4, czyli z chwilą wystawienia faktury nie później niż 7. dnia licząc od dnia wydania towaru i nie ma zastosowania art. 19 ust. 13 pkt 1 lit. a ponieważ dotyczy on dostaw gazu przewodowego.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji gazu przewodowego, brak jej jest także w Prawie energetycznym i w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług dlatego też należy odwołać się do znaczenia potocznego tego pojęcia. Według Słownika Języka Polskiego PWN przewód oznacza urządzenie mające postać rury, węża, kanału umożliwiające przepływ wzdłuż wytoczonej nim trasy, czyli w opisanej sytuacji nie można stwierdzić, że dokonywana jest dostawa gazu przewodowego.

Zainteresowany podkreślił, że szczególny moment powstania obowiązku podatkowego określony w art. 19 ust. 13 pkt 1 lit. a, dotyczący dostaw gazu przewodowego został wprowadzony przez ustawodawcę ze względu na trudności zastosowania zasad ogólnych określonych w art. 19 ust. 1 i 4, gdyż w praktyce niemożliwe jest określenie momentu wydania towaru, w sytuacji, gdy jest on dostarczany w sposób ciągły za pomocą sieci przewodów. Natomiast w opisanym przypadku moment wydania towaru jest ściśle określony i udokumentowany dowodem dostawy, który zawiera oznaczenie zarówno ilości jak i daty dostawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Podstawowa zasada dotycząca powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług została sformułowana w art. 19 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy).

Natomiast jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części (art. 19 ust. 11 ustawy).

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, iż podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Ogólna zasada wynikająca z ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje, iż obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru, wykonania usługi lub wystawienia faktury VAT (pod warunkiem, że została wystawiona do 7. dnia od wykonania usługi). Jednakże, od tej zasady ustawodawca określił szereg wyjątków, ustalających w sposób odmienny moment powstania obowiązku podatkowego (uzależniony np.: od formy wydania towaru, rodzaju transakcji, otrzymania zapłaty itp.).

I tak na podstawie art. 19 ust. 13 pkt 1 lit. a ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminu płatności, jeżeli został on określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej i cieplnej oraz gazu przewodowego.

Wskazać w tym miejscu należy, iż z uwagi na brak definicji pojęcia „gazu przewodowego” w ustawie o podatku od towarów i usług oraz w Prawie energetycznym i w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług można odwołać się do potocznego rozumienia pojęcia „przewód”. Zgodnie z definicją zawartą w Uniwersalnym Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, W-wa 2003) przez przewód należy rozumieć urządzenie mające postać rury, węża, kanału, umożliwiające przepływ wzdłuż wytyczonej nim trasy cieczy, gazu, ciał sypkich, itp.; np. przewód gazowy.

Natomiast przepis art. 2 pkt 27a ustawy o podatku od towarów i usług definiuje pojęcie systemu gazowego, przez który należy rozumieć system gazowy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. u. z 2003 r. Nr 153, poz. 1504 z późn. zm.).

Z przedłożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca w dniu 26 marca 2009 r. uzyskał koncesję na obrót paliwami ciekłymi od dnia 1 kwietnia 2009 r., polegającą na dostarczaniu samochodami ciężarowymi gazu ziemnego skroplonego (UN 1972). Zainteresowany wskazał, iż transakcje dostawy rozliczane są w kilogramach, nie posiada on i nie użytkuje żadnych sieci gazowych, które służyłyby do dystrybucji tego gazu. Dostawy realizowane są na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą i każda dostawa dokumentowana jest dowodem dostawy i fakturą VAT.

Odnosząc treść przytoczonych przepisów do opisu stanu faktycznego wskazać należy, iż z uwagi na fakt, że Wnioskodawca jest dostawcą gazu płynnego, a nie gazu przewodowego, w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania dyspozycja art. 19 ust. 13 pkt 1 lit. a ustawy. Obowiązek podatkowy z tytułu dostawy gazu płynnego powstaje, zgodnie z art. 19 ust. 1 w związku z art. 19 ust. 4 ustawy, tj. z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi lub z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Dodatkowo informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej przedstawionego stanu faktycznego, w zakresie powstania obowiązku podatkowego dla dostaw gazu płynnego. Natomiast w kwestii dotyczącej opisanego stanu faktycznego w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego, została wydana odrębna interpretacja indywidualna nr ILPP2/443-1536/10-4/EN z dnia 13 grudnia 2010 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).