Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-1531/12/PC
z 27 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z dnia 03 lipca 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 03 grudnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania art. 15a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03 grudnia 2012 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania art. 15a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zgodnie z art. 15a ust. 4 ustawy o pdop, wpływ należności w walucie obcej Spółka ujmuje w księgach rachunkowych, przeliczając je na polskie złote po kursie faktycznie zastosowanym, czyli po kursie zakupu banku, do którego nastąpił wpływ środków na rachunek walutowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku ze zmianą w ciągu roku podatkowego interpretacji definicji kursu faktycznie zastosowanego powinno się do końca tego roku stosować dotychczasowy sposób wyceny należności wpływających na rachunek walutowy, a od początku 2013 r. wyceniać należności według nowych zasad, czy też Spółka ma obowiązek skorygować sposób wyceny należności w całym 2012 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o rachunkowości w celu rzetelnego i jasnego przedstawienia sytuacji jednostka może, ze skutkiem od pierwszego dnia roku obrotowego, bez względu na datę podjęcia decyzji, zmienić dotychczas stosowane rozwiązania na inne, przewidziane ustawą. W związku z tym, że zmiana interpretacji definicji kursu faktycznie zastosowanego do wyceny należności w walutach obcych wpływających na rachunek walutowy nastąpiła w listopadzie 2012 r. Spółka uważa, że do końca 2012 r. powinna stosować do wyceny należności kurs zakupu banku, do którego wpłynęły środki na rachunek walutowy, a od 1 stycznia 2013 r. wyceniać należności według nowych zasad, tj. według kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego wpływ należności na rachunek bankowy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 9b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, ze zm., określanej w dalszej części skrótem „ustawa o pdop”), podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

1. art. 15a, albo
2. przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.
   
   

Należy zauważyć, że konsekwencją wprowadzonych od 01 stycznia 2007 r. zmian w sposobie rozpoznawania różnic kursowych (w tym art. 15a ustawy o pdop) jest ich wyodrębnienie w przychodach i kosztach podatkowych. Zatem, różnice kursowe jako element przychodów i kosztów podatkowych bezpośrednio rzutują na wysokość podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Prawidłowe wyliczenie podatku uzależnione jest więc m.in. od właściwego ustalenia różnic kursowych, w tym od zastosowania właściwego kursu waluty do przeliczenia danej transakcji, czy też operacji finansowej.

W myśl art. 15a ust. 1 ustawy o pdop, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Stosownie do art. 15a ust. 2 pkt 1 ustawy o pdop, dodatnie różnice kursowe powstają m.in., jeżeli wartość przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

Z kolei art. 15a ust. 3 pkt 1 ustawy o pdop stanowi, iż ujemne różnice kursowe powstają m.in., jeżeli wartość przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż wpływ należności w walucie obcej Spółka ujmuje w księgach rachunkowych, przeliczając je na polskie złote po kursie faktycznie zastosowanym, czyli po kursie zakupu banku do którego nastąpił wpływ środków na rachunek walutowy.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 01 stycznia 2012 r. brzmieniem art. 15a ust. 4 ustawy o pdop, przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień. Przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu (art. 15a ust. 6 ustawy o pdop).

Jak wynika z powołanego wyżej art. 15a ust. 4 ustawy o pdop, zastosowanie kursu faktycznego znajduje prawne uzasadnienie jedynie w sytuacji wystąpienia operacji sprzedaży lub kupna waluty obcej albo w sytuacji przewalutowania otrzymanej należności. W pozostałych przypadkach, a więc także w przedstawionym stanie faktycznym przeliczenie należności na złote powinno być dokonane przy zastosowaniu kursu średniego Narodowego Banku Polskiego z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wpływu (otrzymania) należności na rachunek. Powyższe zasady obowiązują od 01 stycznia 2012 r., co oznacza, że dokonując właściwego tj. zgodnego z brzmieniem art. 15a ust. 4 ustawy o pdop, przeliczenia otrzymanych należności Spółka winna skorygować przychody i koszty uzyskania przychodów, wstecz (tj. w okresach w których zastosowano błędny sposób przeliczenia nalezności).

Podkreślić bowiem należy, iż to Spółka jako podatnik stosuje przepisy prawa podatkowego mając m.in. na uwadze poglądy doktryny, jak i stanowisko prezentowane w orzecznictwie sądowym. Korzystając z nich należy jednakże mieć na względzie, iż nie stanowią one źródeł prawa podatkowego.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Spółki, należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.